คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 2
บทที่2
ฉันก็เจอคุณจินน่ายืนอยู่หน้าร้านสรุปว่าเค้ามายืนรอฉันหรือบังเอิญนะ
'คุณจินน่าค่ะคุณมาทำอะไรที่นี้ค่ะล้วทำไมต้องใส่อะไรที่มันจะแทบไม่ได้อย่างนั้นละค่ะ'
'เดี่ยวเธอเป็นคนดังเดี่ยวเธอก็รู้เอง'
'นี้อย่าบอกนะที่มาที่นี้เพื่ออยากให้หนูเป็นดาราถ้าจะคิดอย่างอย่าคิดมันซ่ะจะดีกว่าค่ะ'
'ทำไมละฉันอยากให้เธอเป็นดารานี้'
'หนูขอบายค่ะเรื่องแบบหนูไม่เอาแล้วค่ะ'
'ถ้าเธอเป็นดาราฉันจะซื้อเฟอร์บี้ให้เอามั้ยล่ะ'
'เฟอร์บี้หรอค่ะ'
'ใช่ฉันจะซื้อให้'
'ไม่เป็นไรค่ะเงินหนูพอซื้อมันได้ค่ะ'
'งั้นถ้าเธอเป็นดาราฉันจะจ่ายค่าเทอมให้เธอทุกๆครั้งหรือว่าจะให้เธอไปเรียนที่สูงๆดังอะไรก็ได้ที่ทำใหเธอมาเป็นดาราได้บอกมาเถอะ'
ยอมทำทุกอย่างหรอได้ฉันจะจัดให้
'งั้นให้คุณออกจากฉันสัก2เดือนครึ่งฉันถึงจะยอมเป็นดาราให้คุณ'
แน่นอนคุณจินน่าไม่กล้าทำหรอก
'ได้ฉันจะทำ'
0.0ยอมรับด้วย
'งั้นก็ตามนั้นเลยนะตั้งแต่นี้ไปเลยนะ'
หนึ่งเดือนผ่านไปผ่านไปเร็วเหมือนนิยาย ซึ้งก็จะครบกำหนดที่ฉันต้องเป็นดาราแล้วเพราะว่าคุณจินน่าออกจากฉันไปตั้ง1เดือนเดือนนี้ฉันต้องดูอย่างจริงจังแล้วสิว่าคุณจินน่าจะทนได้รึเปล่า
และไม่นานก็ครบกำหนดที่ฉันสัญญาไว้แล้ววและไม่นานก็มีเสียงออดประตูบ้านยัยน้องสาวก็ไปเปิดให้ฉันและเสียงตะโกนของน้องสาวฉันก็พูดว่า
'พี่คอลเกตคุณจินน่ามาหาพี่น่ะ'
ซวยแล้วสิสงสัยคุณจินน่ามาทวงสัญญาชัวท์สงสัยฉันต้องเป็นดาราจริงๆหรอเนี้ยT^T
'เดี่ยวพี่ลงไป'
และแล้วฉันก็ค่อยๆเดินลงมาจากบันไดอย่างช้าๆแบบแทบคนไม่ได้ยินเสียงเดินพอฉันลงมาเสร็จปั๊บคุณจินน่าก็ทำน่าเบิกบานยิ้มแยมแจ่มใสเป็นพิเศษส่วนฉันก็ทำหน้าบูดหน้าคนจะตาย
'คอลเกตจ๊ะมาเซนท์รับตกลงเป็นดาราเลยจ๊ะ'
T Tชีวิตช๊านน
'ค ค ค่ะ'
'ยิ้มหน่อยสิจ๊ะอย่าทำหน้าเหมือนคนใก้ลจะตายสิจ๊ะ smilesmile'
T Tฉันไม่smileด้วยหรอกตอนนี้ฉันทุกข์ค่ะทุกข์
'ค่ะขอบคุณค่ะคือว่าหนูเซนท์เสร็จแล้วค่ะ'
'โอ้ววมายก๊อดดในที่สุดเธอก็เป็นดาราแล้ว'
'= =' เออคุณจินน่าค่ะ'
'อะไรหรอจ๊ะ'
'ดีใจขนาดนั้นเลยหรอค่ะ'
'ขอโทษทีนะจ๊ะพอดี ดีใจลืมตัวน่ะ'
'ค่ะ'
'เดี่ยวไปข้างนอกกันเลยนะจ๊ะ'
'ไปทำไมหรอค่ะ'
'เดี่ยวคอลเกตต้องเรียนรู้ดาราอีกมากมายเดี่ยวจะพาไปรู้จักคนอื่นด้วยดีมั้ยจ๊ะ'
'ค่ะ'
'งั้นไปเลยนะ'
'ดดดเดี่ยวสิค่ะหนูยังไม่ได้บอกน้องสาวเลยนะค่ะ'
'ไม่เป็นไรหรอก'
และในที่สุดก็ถึงสำนักงานที่คุณจินน่าเป็นเจ้าของ
'คอลเกตมาที่นี้สิจ๊ะ'
'อะไรหรอค่ะ'
'มาๆเดี่ยวจะแนะนำคนอื่นให้รู้จักในสำนักงานนะ'
'ค่ะ'
'คนนี้ ไซล่าดาราหญิงส่วนนี้ไมซ่าพี่สาวไซล่าและนี้@#_%*-'
ฉันเพิ้งรู้นะเนี้ยว่าไซล่าก็มีพี่สาว
'นี้เธอจะมาเป็นดาราหรอ'
'ค่ะคุณไซล่า'
'พูดเพราะดีนี้'
'ไซล่าอย่าพูดเหมือนว่าตัวใหญ่สิ เออสวัสดีจ๊ะเธอคงรู้ฉันแล้วสินะยินดีที่รู้จักนะจ๊ะ'
'ค ค ค่ะ ย ย ยินดีรู้จักค่ะ'
รู้สึกแปลกกับที่นี้แล้วสิ
'อ้าวลืมไปคนนึงมาช้าเชี่ยว'
0.0นายคนนั้นที่ขโมยจูบแรกฉันไปจูบแถมมาว่าฉันมีสติรึป่าวอีกแค่ก็หมั่นไส้แล้วเอ๊ะว่าแต่ทำไมวันนี้แต่งตัวเท่กว่าเดิมอีกอ่ะวันนี้ผ้ามสามเหลี่ยมสีนํ้าเงินแว่นตาไม่มีเรนเหมือนเดิมกางเกงยีนส์เสื้อขาวและมีเสื้อกั๊กยีนส์สงสัยหมอนนี้คงชอบยีนส์ละมังเห็นแต่ยีนส์เอ๊ะมาถึงหมอนั้นก็เอาผ้าสามเหลี่ยมออกจากปากสรุปว่าชายคนนั้นคือ
'คอลเกตผู้ชายคนนี้คงรู้อยู่แล้วสินะขอบอกหน่อยก็และกันนี้คูลจ๊ะ'
'เธอนี้หรอยัยเบอะที่ผู้กำกับอยากได้มาเป็นดารา'
'นี้คูลรู้จักแล้วหรอ'
'ป่าวครับแค่คนผ่านๆ- -'
= = ดูมมันพูดคนผ่านๆไม่ใช่ผ่านๆหรอกนะค่ะคุณคูลคนเคยเห็นและว่ากันเลยล่ะ
'นี้ว่าแต่เธอชื่ออะไรล่ะง
'ฉันชื่อคอลเกต'
'ชื่อแบบกล่องยี้ห้อยาสีฟังนีนา555'
'ตลกมากมั้ยถามจริง'
'ตลกมากเลยละ555'
'คูลอย่าเสียมารยาทสิ'
'ขอโทษครับแม่'
0.0สองคนนี้เป็นแม่ลูกกันหรอสุดยอกแม่เป็นผู้กำกับลูกเป็นดาราชื่อดังเพิ่งรู้นะเนี้ยว่าคุณจินน่าเป็นแม่ของคูลว่าแต่ทำไมคุณแม่ไม่ว่าลูกชายเรื่องขโมยจูบฉันเลยล่ะทั้งทีคุณแม่แอบตามฉันอยู่ในวันนั้น
'นี้คุณจินน่าเป็นแม่ของคูลค่ะ'
'555นี้เธอยังไม่รู้อีกหรอยัยเบอะข่าวเค้าก็ออกอยู่เเห็นๆเธอนี้ไม่ทันการจริงๆ'
'ก็คนมันไม่รู้นี้นา'
'นี้ยัยเบอะถ้าเธอไม่ทันข่าวก็ไม่ต้องมาเป็นดาราซ่ะเถอะดารานั้นต้องรู้เหตูกานต์ต่างๆนะควรรู้ไว้ซ่ะด้วย'
'คร้าบพ่อคุณ นายไม่ต้องมาสอนแบบว่าเหมือนนายเป็นคุณพ่อฉันหรอกนะ'
'โอเคๆ'
ฉันทำความรู้จักกับคนในสำนักงานเสร็จสักพักฉันก็กลับบ้านเพราะว่าฉันเพิ้งมาใหม่ยังไม่ต้องทำอะไรมาก 0.0ใครดึงฉันอ่ะ
'อ๊ายยยช่วยฉันด้วย'
'นี้เธอเงียบๆไม่เป็นรึไง'
'คูล'
'ใช่ฉันเอง'
'แล้วดึงฉันมาทำไมหรอ'
'คืดว่าวันพรุ้งช่วยไปซื้อของเป็นเพื่อยฉันจะได้มั้ยง
'แค่ซื้อของเอง'
'แต่เป็นของวันเกิดแม่ฉันนะ'
'วันเกิดคุณจินน่าหรอ'
'อื้มถ้าเธอว่างๆก็มาวันเกิดแม่ฉันก็ได้นะ2วันพรุ้งนี้นะ'
'2วันพรุ้งนี้เองไม่เห็นต้องรีบนี้'
'ก็ฉันขี้เกียจ๙ื้อวันอื่นนิยังไงก็ไปเป็นฉันจะได้มั้ยล่ะ'
'อื้มฉันไปด้วยก็ไดว่าแต่ทำไมไม่ชวนเพื่อนนายไปด้วยแทนฉันล่ะ'
'อย่าเพิ้งพวกเพื่อนฉันเลยพวกเพื่อนฉันมันเลือกของก่อนฉันอีก'
'ไก่จ๋าาาได้ยินมัยว่าเสียงใคร'
'= =ทำเธอถึงเลือกเพลงโทรศัพท์ได้ขนาดนี้'
'ถ้านายพูดอย่างงี้ฉันไม่ไปด้วยแล้วนะ'
'ก็ได้ๆว่าแต่เธอรีบรับมันซ่ะเถอะ'
และฉันก็รับโทรศัพท์สรุปว่า
[นี้คอลเกตแกไปไหนทำไมไม่โทรบอกแอแคร์เลยแอแคร์ไปหาที่บ้านเห็นดาร์ลี่บอกว่าไปข้างนอกแกไปไหนมา]
'ฉันสำนักงานของคุณจินน่า'
[คุณจินน่าของแกนั้นคอลเกต]
'ผู้กำกับจบมั้ย'
[นี้อย่าบอกนะว่าแกจะเป็น..]
'ใช่ดารา'
[กรี๊ดดดดีในด้วยนะเพื่อนรัก]
'อื้ม'
ฉันรีบตอบแล้ววางสายไปเลยแล้วฉันคุยกับคูลต่อ
''คูล ทำไมนายถึงต้อง...''
''เรื่องจูบนั้นหรอ''
''อออืม''
''เรื่องนี้ลืมมันเถอะก็แค่เรื่องเก่าๆ''
''แต่มันเป็นจูบแรกของฉันนะย่ะ-///-''
''งั้นก็ขอโทษทีนะ''
''อออืม''
'ว่าแต่พรุ่งนี้เจอกันนะ''
''อืม''
''เออนี้เบอร์โทรฉันถ้าสงสัยอะไรถามมาเลยนะ''
''อืมขอบใจนะ''
ความคิดเห็น