วุ่นนัก...หลงรักคุณหนู - นิยาย วุ่นนัก...หลงรักคุณหนู : Dek-D.com - Writer
×

    วุ่นนัก...หลงรักคุณหนู

    พ่อขา แม่ขา ช่วยไวน์ด้วย" เสียงลูกสาวคนเล็กของคฤหาสน์หลังงามดังลั่นตอนกลางดึก ทำให้ผู้เป็นพ่อแม่และพี่ชายต้องรีบวิ่งมาที่ห้องสีชมพูหวานแหววของผู้เป็นเจ้าของด้วยความตกใจ

    ผู้เข้าชมรวม

    795

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    11

    ผู้เข้าชมรวม


    795

    ความคิดเห็น


    5

    คนติดตาม


    4
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  11 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  16 มิ.ย. 52 / 18:52 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    "พ่อขา แม่ขา ช่วยไวน์ด้วย" เสียงลูกสาวคนเล็กของคฤหาสน์หลังงามดังลั่นตอนกลางดึก ทำให้ผู้เป็นพ่อแม่และพี่ชายต้องรีบวิ่งมาที่ห้องสีชมพูหวานแหววของผู้เป็นเจ้าของด้วยความตกใจ

    "ไวน์ เป็นอะไรลูก" แม่ครีมรีบเข้าไปกอดปลอบโยนเมื่อเห็นลูกสาวลุกขึ้นนั่งร้องไห้โฮอยู่บนเตียง ทันทีที่ผู้เป็นแม่ไปถึงเตียง สาวน้อยก็ผวาเข้ากอดแน่น
                    ผู้ชายอีกสองคนหน้าตาแตกตื่นไม่รู้จะทำอย่างไรดี เพราะน้ำตาของสาวน้อยของบ้านสะกดให้พวกเขาทำอะไรไม่ถูก ก็อย่างนี้แหละน้า พ่อกับพี่ชายแพ้น้ำตาของเจ้าตัวเล็กเป็นที่สุด
                    "ไวน์ฝันร้ายค่ะ ฝันเห็นงูตัวเบ้อเริ่มเลย มันรัดไวน์จนไวน์หายใจไม่ออกเลย ไม่เอานะ ไวน์กลัวงู ฮือ ๆ ๆ ช่วยไวน์ด้วย ไวน์กลัว" เสียงสะอื้นเล่าความฝันที่เจอมาให้ทุกคนได้รู้
                    คนเป็นแม่ได้แต่อมยิ้มกับความฝันของลูกสาว แต่พ่อกับพี่ชายไม่ยิ้มด้วย ยัยตัวเล็กฝันอย่างนี้ได้ไง มันเป็นลางไม่ดีสำหรับพวกเขามาก ๆ เลยทีเดียว

                    เหลวไหลน่าไวน์ ก่อนนอนเนี่ยดูหนังใช่ไหม ถึงเอาไปฝันเป็นตุเป็นตะ งูเงอที่ไหนกัน นี่มันห้องนอนนะจะมีได้ไง พี่ชายเอ็ดด้วยเสียงหงุดหงิด ฝันอย่างนี้เขาไม่ชอบเลยจริง ๆ ให้ตายเถอะ

                    พี่เบียร์ดุไวน์ ฮือ ๆ ๆ ใจร้าย ก็ไวน์กลัวนี่ ทำไมต้องมาว่าด้วยล่ะ ใจร้าย ฮือ ๆ ๆ แล้วยัยตัวเล็กก็ร้องไม่หยุดจนพี่ชายต้องรีบเข้ามาโอ๋ทันที เพราะทนเห็นน้องสาวเสียน้ำตาไม่ได้

                    โอ๋ ๆ อย่าร้องนะ พี่ไม่ได้ดุ พี่ขอโทษก็ได้ อย่าร้องนะเด็กดีของพี่ แม่ครับช่วยหน่อยสิ ไวน์ร้องไม่หยุดเลย พี่ชายต้องหันไปหาตัวช่วยซะแล้ว นักธุรกิจหนุ่มที่กำลังเป็นที่จับตามองของคนในวงการต้องมาหมดท่ากับสาวน้อยแค่คนเดียว

                    เบียร์ พ่อว่าเราสองคนกลับห้องดีกว่า อยู่ไปก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอก เราจะยิ่งทำให้น้องร้องหนักกว่าเดิมล่ะไม่ว่า พ่อกลดเรียกลูกชายตัวแสบให้ออกมาโทษฐานที่ทำให้น้องร้องหนักกว่าเดิม

                    ผมก็ว่างั้นแหละพ่อ เรากลับไปนอนดีกว่า พรุ่งนี้ผมค่อยหาของขวัญมาขอโทษน้องละกัน ไม่งั้นคงงอนไปอีกหลายวัน เมื่ออยู่ไปก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมา พ่อลูกเลยกลับห้องตัวเองดีกว่า เพราะพรุ่งนี้มีงานสำคัญของบริษัทต้องไปดูความเรียบร้อยกันตั้งแต่เช้า ปล่อยหน้าที่ปลอบโยนสาวน้อยให้กับมารดาเป็นดีที่สุด

                    ไม่มีอะไรแล้วนะไวน์ อย่าร้องอีกเลย ดูซิพ่อกับพี่เขาหนีกลับห้องไปแล้ว นอนต่อดีกว่านะลูก เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่สวยนะ แม่ครีมพยายามล่อหลอกเพราะรู้ว่าลูกสาวรักสวยรักงามเป็นที่สุด

                    แม่นอนกับไวน์ที่นี่นะคะ ไม่งั้นไวน์นอนไม่หลับแน่เลย แม่นอนกอดไวน์ไว้นะ ไวน์จะได้ไม่กลัวอีกไง ลูกสาวคนเล็กช่างออดอ้อนคนนี้รู้วิธีที่จะทำให้คนอื่นปฏิเสธไม่ลง เธอใช้การอ้อนที่ใครต่อใครยอมจำนนเป็นอาวุธมาตั้งแต่เด็ก แล้วก็ไม่มีซักครั้งที่ใครจะทนได้ ต้องยอมตามใจเธอกันทุกคน คืนนั้นสองแม่ลูกเลยนอนกอดกันกลมบนเตียงนุ่มในห้องนอนสีหวานแหววหลับไปพร้อมกัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น