ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Left or Right [Fic. Taylor Caniff & Shawn Mendes]

    ลำดับตอนที่ #6 : LR.5

    • อัปเดตล่าสุด 28 ก.ค. 57


    “มองอะไร...กินไปซิ"

     

    เทเลอร์มองหน้าฉันพร้อมด้วยเบอร์เกอร์คำโต ฉันและลูซี่เรามองหน้าพร้อมกันด้วยความสับสนที่ตรงกัน ก่อนที่เราต่างจะยัดของกินเข้าปากกันอย่างงุนงง ฉันเหล่ตาไปมองกิฟฟานี่ที่มีสีหน้าบูดบึ้งกำลังจ้องมองมาที่ฉันเหมือนอยากจะไปกระชากหัวตรงนั้น

    ฉันรีบหลบตาแล้วรีบทานอย่างรวดเร็วเมื่อยัดเสร็จจึงรีบลุกขึ้นแล้วจูงมือลูซี่ลากออกมาจากโรงอาหารซึ่งสวนกับพวกของฌอนพอดี พวกของฌอนหันมามองสวนฉันก่อนจะต่างอุทานด้วยเสียงเซ็งๆ

     

    “โถ่ววว...ยัยบ้านนอกไปแล้ว แล้วเราจะไปแย่งที่ใครเนี่ย"

     

    แอชพูดขึ้น สมน้ำหน้า!

     

    หลังจากเลิกเรียนของวันนี้ได้ซักพัก ฉันก็ได้ออกมานั่งนอกสนามหญ้าใต้ต้นไม้เป็นประจำ ซึ่งวิกซ์เพื่อนของลูซี่ก็อยู่ด้วย เนื่องจากวิกซ์ต้องอยู่ช่วยลูซี่ประดิษฐ์อุปกรณ์อะไรซักอย่างหนึ่งของชมรมเราขึ้น ฉันที่ไม่ได้มีความรู้เรื่องนี้ก็เอาแต่นอนอ่านหนังสือประวัติศาสตร์อยู่

     

    “มอลลี่ เดี๋ยวฉันไปเอาของในล็อกเกอร์ก่อนนะ เดี๋ยวกลับมาใหม่"

     

    “โอเคเลย"

     

    ลูซี่วิ่งออกมา ก่อนจะสะดุดล้มเชือกรองเท้าที่หลุดลุ่ยของตัวเองเล่นเอาคนทั้งสนามหัวเราะดังลั่น บ้างก็ตะโกนออกมา 'ปัญญานิ่ม' แต่ลูซี่ก็ยังคงลุกขึ้นมายิ้มแล้วเดินต่อไปเหมือนเดิม ฉันส่ายหน้าเบาๆ เมื่อไหร่จะหลุดพ้นช่วงเวลาที่ห่วยแตกแบบนี้ซะที

     

    “อะ เอ่อ มอลลี่"

     

    “ฮ่ะ...ว่าไง" ฉันหันไปมองวิกซ์ ที่ดูมีท่าทางตะกุกตะกัก

     

    “ลูซี่พูดถึงฉันบ้างมั้ยอ่า เวลาอยู่กับเธอ" วิกซ์ส่งยิ้มให้ฉันอย่างเขินอาย

     

    “ก็ไม่ค่อยน่ะ ..ส่วนใหญ่จะเป็นเจ้าชัคมากกว่า ฮ่าๆๆๆๆ ทำไมหรอ"

     

    ฉันพูดติดตลกใส่วิกซ์แต่วิกซ์กลับทำหน้าเศร้าใส่ฉันทันที ฉันรีบลุกขึ้นนั่งแล้วมองตาของวิกซ์เหมือนพอจะเดาอะไรบางอย่างออก

     

    “นี่ อย่าบอกน่ะว่าเธอชอบลูซี่" ฉันพูดแล้วส่งยิ้มให้วิกซ์อย่างรู้ทันเมื่อเห็นวิกซ์หน้าแดงก่ำ "เฮ้ย...แหน่ๆ" ฉันหยอกล้อวิกซ์เล่นอย่างสนุกสนาน

     

    ซักพัก...ทุกอย่างก็เปลี่ยนเป็นความเงียบงัน ทุกคนบนสนามหยุดการเคลื่อนไหวเมื่อ...เทเลอร์ลงมานั่งข้างฉันอย่างไม่สนใจอะไร ฉันกับวิกซ์มองหน้ากันอีกครั้ง จนกระทั่งลูซี่เดินออกมาพร้อมถือขวดน้ำบ่อเนปจูน เอ้ย...น้ำมะนาวสิ แล้วชูให้ฉันกับวิกซ์ แต่เทเลอร์ดันรับไว้เปิดขวดกินแทน

     

    “ขอบใจ" เทเลอร์นั่งเล่นโทรศัพท์ต่ออย่างไม่ใส่ใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ฉันยังคงอ้าปากค้างแล้วมองหน้าลูซี่ที่เธอก็เอ๋อไม่แพ้ฉันเหมือนกัน

     

    “เราไปกันเถอะ" ฉันบอกกับวิกซ์และลูซี่แล้วกำลังจะสะพายกระเป๋าเดินออกไป แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเทเลอร์ฉุดมือฉันไว้

     

    “จะไปไหน"

     

    “กลับบ้าน ฉันต้องไปทำงานต่อ"

     

    “ให้ฉันเดินไปส่งมั้ย"

     

    “ไม่ต้องล่ะ"

     

    ฉันสะบัดมือ แล้วทำหน้างุนงงใส่ ก่อนจะเดินออกมาแต่ก็ยังคงหันมามองเทเลอร์เป็นระยะๆ แกต้องการอะไรฮ่ะ? ไหนเกลียดฉันนักเกลียดฉันหนาไม่ใช่หรอ หรือจะแกล้งอะไรฉันอีก

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×