คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : LR.4
อาทิตย์นึงผ่านไป ฉันยังคงเจอเรื่องเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า 'ยัยบ้านนอก' 'ยัยตัวประหลาด' 'ยัยปัญญานิ่ม' 'สื่อสารกับมนุษย์ต่างดาวไปถึงไหนแล้วจ๊ะ' ทุกคำล้วนวนเวียนทุกครั้งอยู่ในหัวฉัน
“เห้ยยยยยย แกกกกกกก รู้ข่าวหรือยังว่ากิฟฟานี่เลิกกับเทเลอร์แล้ว"
“จริงหรอ ดีเลย ฉันรอเสียบมานานแล้ว"
เสียงขาเม้าประจำโต๊ะข้างๆพูดกัน ทำให้ฉันที่นั่งอ่านหนังสืออยู่โต๊ะข้างๆกับลูซี่พลอยได้ยินไปด้วย การที่นั่งข้างพวกเธอนี่ก็คล้ายๆอารมณ์เหมือนนั่งฟังรายการก็อสซิปอัพเดตทุกเช้า ใครเลิกกับใคร ใครได้กับใคร เดี๋ยวนะ!...กิฟฟานี่กับเทเลอร์!
“เค้าว่ากันว่านะ เทเลอร์ไปเจอยัยกิฟฟานี่กำลังนัวเนียกับหนุ่มในโรงยิมส์เนี่ยแหละ เทเลอร์เข้ามาก็โป๊ะเช๊ะเลยจ้า"
“จริงหรอเนี่ย"
“แต่กิฟฟานี่เค้าไม่ปล่อยเทเลอร์ไปง่ายๆหรอก เชื่อฉันเพราะเมื่อกี้ยังเห็นตามมาง้อกันอยู่เลย"
“อ่าว งี้ก็แย่สิ"
สองสาวนั่นนั่งถอนหายใจกัน เหมือนเสียดายของรักของข้า(ไม่ใช่เดอะหรอด ==) เพราะตราบใดที่กิฟฟานี่ยังเป็นควีนบีอยู่ เทเลอร์ก็คงไม่สนคนอื่นอยู่แล้ว
กริ๊งงงงง
เสียงกริ่งดังขึ้นเป็นสัญญาณที่เราต้องเข้าเรียนแล้ว ฉันแยกย้ายกับลูซี่เพราะเราลงเรียนคนละวิชากัน เมื่อมานั่งในห้องฉันก็เห็นเทเลอร์นั่งอยู่ติดๆกับโต๊ะที่ฉันนั่งอยู่ประจำ ซึ่งทำให้ฉันแปลกใจเล็กน้อยและรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาหน่อยๆ ฉันเอากระเป๋าเป้สะพายบนเก้าอี้ก่อนจะเหลือบตาไปมองคนข้างๆ ที่เอาเท้าขึ้นมาวางพาดบนโต๊ะอย่างไม่เกรงใจใครและเหล่ตามามองฉันเช่นกัน ก่อนจะหันไปนั่งหมุนปากกาในมือเล่น ฉันทำเป็นไม่สนใจและมองไปหน้าห้องพยายามทำตัวให้ดูปกติที่สุด ทั้งที่ยังคงอึดอัดอยู่
คุณครูผู้ชายเดินเข้ามาในห้องและวางหนังสือลงบนโต๊ะก่อนจะเท้าเอวแล้วหันไปที่หน้าประตู
“อ่าว...เข้ามาสิ"
ฉันและคนในห้องหันไปตามเสียงที่ครูกำลังพูดเรียกใครบางคนให้เดินเข้ามา ...ว้าววว สวยจัง!! ฉันมองไปที่ผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังเดินเข้ามา ด้วยหน้าตา หุ่น สีผิวที่แทนเข้มสวย เสื้อผ้าหน้าผมที่ดูเป๊ะ อะไรจะเพอร์เฟ็กขนาดนี้ งานนี้กิฟฟานี่ก็กิฟฟานี่เถอะ
“สวัสดีทุกคน ฉันเบ็ททานี่ เวอจิน่า จากนิวยอร์ค"
เบ็ทส่งยิ้มหวาน ออร่าพลุ่งพล่าน ให้กับคนในห้องเล่นเอาชายหลายคนตายกันไปเป็นแถบ
“ตรงนั้นเหลือที่ว่าง ไปนั่งตรงนั้นละกัน"
ครูพูดขึ้นพลางชี้ไปที่โต๊ะว่างข้างๆฉัน เบ็ทก้าวเท้าด้วยส้นสูงมันทำให้แต่ละก้าวของนางดูสง่าเหลือเกิน
เบ็ทส่งยิ้มทักทายให้ฉัน ทำเอาฉันใจสั่นไปเลย ถ้าไม่ติดว่าฉันเป็นผู้หญิง ฉันยิ้มกลับให้เธออย่างว่าง่ายก่อนจะหันกลับมาหน้าห้องแล้วเหล่ไปที่เทเลอร์อีกครั้ง 'ชอบละสิ' ฉันคิดในใจพลางจิกตาเล็กน้อย
กริ๊งงงงงง
กลับมากับช่วงพักกลางวันที่แสนทรหด ฉันและลูซี่รีบเดินไวอย่างเคย เพราะไม่อยากถูกพวกนั้นแย่งที่ในขณะที่เรายังกินกันอยู่ จริงๆมันก็เกิดขึ้นทุกครั้งแหละ เพียงแต่ขอให้มีซักครั้งที่เราจะกินกันเสร็จทันเวลา ฉันกับลูซี่นั่งกินกันและเล่าเรื่องที่เราเจอกันมาวันนี้อย่างสนุกสนาน ฉันมองไปที่เบ็ทที่พึ่งเดินเข้ามาในโรงอาหารและเหมือนมองหาโต๊ะว่าเธอจะควรไปนั่งกับใครดี
ฉันกำลังจะกวักมือเรียกแต่ในห้วงหนึ่งของความคิดฉันกับคิดว่า ..ไม่สิถ้าเธอมานั่งกับฉันคนทั้งโรงเรียนอาจไม่อยากยุ่งกับเธอก็เป็นได้ จะเหมือนเป็นการทำลายตัวเธอไปเปล่าๆ ไม่ทันไรกิฟฟานี่กับเดอะแก๊งค์ของเธอก็กวักมือเรียกเบ็ททานี่ไปนั่งด้วยซึ่งเบ็ทก็ส่งยิ้มให้แล้วเดินตามไปแต่โดยดี ก็สมแล้วแหละนางฟ้ากับควีนบี
แต่แล้วระหว่างนั้นก็มีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น!! เล่นทำเอาทุกคนในโรงอาหาร รวมถึงกิฟฟานี่ต้องหันมามองกันที่โต๊ะของฉันเป็นตาเดียว เทเลอร์!วางถาดอาหารลงบนโต๊ะฉันก่อนจะนั่งลงตรงหน้าเล่นเอาฉันกับลูซี่สตั้นไปประมาณ 3 วิ เทเลอร์ที่กำลังหยิบเบอร์เกอร์เข้าปากเหล่ขึ้นมามองฉันอย่างแปลกใจ คือ...ฉันต้องเป็นคนแปลกใจสิ
ความคิดเห็น