พวกนายไม่รู้กันหรอ ค่าสถานะที่แข็งแกร่งที่สุดคือพละกำลังไงหล่ะ

ภาพประกอบจินตนาการตัวเอกของเรื่อง *~*

เนื้อเรื่องจะเป็นเรื่องในจักรวาลเดียวกันกับ เรื่อง The Miracle แต่ในเรื่องนี้จะกล่าวถึงเรื่องราวหลังจากที่สงครามระหว่างจักรวาลจบลงเป็นระยะเวลา 3,000 ปี

-ก็นะนี่คือเรื่องที่ไรท์แต่งเพราะเบื่อๆอะนะมาอ่านคอมเม้นต์ให้กำลังใจกันได้-

บทนำ

หลังจากสงครามแห่งจักรวาลจบลง ฮีโร่และเหล่าผู้กล้าต่างหายตัวไปอย่างไร้ล่องลอย แม้แต่จิตวิญญาณแห่งภูติระดับเทพก็หายสาบสูญไปจนหมด

แม้ว่าจะออกค้นหาที่ไหนก็ไม่อาจพบพวกเขาอีกครา

เมื่อไม่มีสงครามและเหล่าผู้ชี้นำสงครามเหล่ามนุษย์ต่างใช้ชีวิตอย่างมีความสุขสบายจนลืมเลือนการฝึกฝนไปจนมันได้กลายเป็นเพียงตำนานของเหล่ามนุษย์เท่านั้น

เหล่าผู้คนที่ได้รับการเปลี่ยนเผ่าพันธุ์ต่างแยกตัวไปอยู่บนดวงดาวอื่นเพราะเห็นว่าถ้าพวกมันอยู่กับมนุษย์ต่อพวกมันอาจจะโดนเข้าใจผิดก็เป็นได้

มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่อาจคาดเดาการกระทำได้ ในยุคโบราณนั้นเคยเกิดเหตุการณ์ล่าแม่มดขึ้นพวกเขาก็ไม่อยากจะให้เหตุการณ์นั้นเกิดกับพวกเขา ไหนจะนิยายที่มีการจับเผ่าต่างๆไปเป็นทาส

แม้พวกเขาจะแข็งแกร่งแต่พวกเขาก็ไม่อาจทำร้ายเผ่าพันธุ์ที่ให้กำเนิิดพวกเขาได้ลงคอ

มนุษย์นั้นมีอายุที่ไม่ยืนยาวนัก นั้นทำให้พวกเขาลืมเลือนเรื่องราวสงครามไปอย่างรวดเร็วและไม่เชื่อเรื่องเวทย์มต์ลมปราณใดๆทั้งสิ้นเนื่องจากพวกเขาใช้ชีวิตอย่างสุขสบายกันมายาวนาน ทำให้พวกเขาเหล่าอมนุษย์เลือกที่จำต้องหาสถานที่อยู่ใหม่บนจักรวาลอันกว้างใหญ่นี้

ส่วนเหล่ามนุษย์ก็ไม่ได้สนใจอะไรยังคงใช้ชีวิตอย่างสุขสบายตามเคยเป็นกิจวัตรของพวกเขา

จนกระทั่ง!

เพล้ง! เพล้ง!!!

เกราะคุ้มกันของจักรวาลที่ฮีโร่ของจักรวาลเป็นคนสร้างได้ถูกทำลายไปจึงได้เกิดหายนะขึ้น

เหล่ามอนเตอร์ปรากฏขึ้นผ่านเกทประตูมิติลึกลับที่เปิดขึ้นในทุกดวงดาวที่มีผู้คนอาศัยอยู่ มอนเตอร์พวกนี้ได้ฆ่ามนุษย์ไปมหาศาลมากเกินที่จะนับได้

พวกมันเกือบจะยึดครองโลกที่ครั้งนึงได้ชื่อว่าอาณาจักรแห่งภูติได้แล้วด้วยซ้ำ โลกที่เต็มไปด้วยผืนป่าสีเขียว ทะเลสีคราม ท้องฟ้าอันสดใส สิ่งก่อสร้างต่างพังทลาย ผู้คนกลายเป็นเพียงซากศพภายในไม่กี่วัน เมืองก็กลายเป็นซากของเมืองเท่านั้น ยามนี้ดวงดาวแทบจะถูกทำลายและกลายเป็นแหล่งอยู่อาศัยของมอนเตอร์

กระสุนไม่สามารถทำอะไรพวกมันได้และเทคโนโลยีขั้นสูงไม่สามารถเจาะเกราะของมันได้ ทำให้มนุษย์เริ่มหมดหวังลงเรื่อยๆทุกที

แต่ว่าโชคยังเข้าข้างเหล่ามนุษย์ที่เหล่า 7(แก้นะ) ตระกูลผู้กล้ายังคงอยู่บนโลกแห่งนี้ตั้ง 3 ตระกูลทำให้พวกเขาร่วมมือกันใช้พลังเฮือกสุดท้ายปกป้องการล่มสลายของมนุษย์ชาติเอาไว้ได้ แต่ก็ต้องแลกมากับพื้นที่ถึง 90% ที่ถูกยึดไปโดยเหล่ามอนเตอร์

ทางฝั่งของเผ่าอื่นๆก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเพราะเกทนั้นเปิดขึ้นทุกที่ที่มีสิ่งมีชีวิตอยู่

หลังจากได้เผ่ามนุษย์ขอความช่วยเหลือไปเผ่าต่างๆพากันไปช่วยเหลือเผ่ามนุษย์ที่ครั้งหนึ่งก็เคยเป็นเผ่าของตนแม้ตนเองจะลำบากก็ตามที

เมื่อได้รับความช่วยเหลือมนุษย์จึงเริ่มยึดคืนดวงดาวของตนได้ก่อนจะก่อตั้งสมาคมดวงดาวขึ้นมา

แต่ก็ต้องแลกกับการที่เหล่ายอดฝีมือพากันตกตายนับไม่ถ้วนยามนี้ยอดฝีมือจึงมีเหลือเพียงหยิบมือเท่านั้น

เมื่อไม่มีเหล่าจิตวิญญาณภูติมนุษย์จึงไม่อาจสร้างเหล่ายอดฝีมือขึ้นได้ในเร็ววัน

สมาคมดวงดาวมีหน้าที่ในการสำรวจรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับเกทปริศนา

ผ่านไปนานนับร้อยปีมนุษย์จึงหาวิธีป้องกันการเปิดเกทได้และเริ่มที่จะศึกษาเกี่ยวกับการเปิดเกทไปยังโลกของเหล่ามอนเตอร์

มนุษย์ได้ค้นระบบประหลาดเข้าโดยที่ผู้คนที่เข้าไปในเกทจะได้ยินเสียงประกาศจากระบบประหลาด

[ยินดีต้อนผู้เล่นสู่หอคอยพระเจ้า]

ซึ่งพอมนุษย์ได้ศึกษาระบบจึงพบว่าการกินเนื้อของเหล่ามอนเตอร์จะทำให้ได้แต้มสถานะเพิ่มขึ้น

และเมื่อมนุษย์ได้ลองกินเนื้อของพวกมันพวกเขาจะสัมผัสได้ถึงพละที่ถูกเติมเต็ม และได้ค่าสถานะแล้วแต่ระดับของมอนเตอร์

ก่อนที่สมาคมดวงดาวจะถูกเปลี่ยนเป็นชื่อสมาคมฮันเตอร์ในทุกๆวันนี้

เมื่อมนุษย์เริ่มจะคุ้นชินกับการล่ามอนเตอร์เพื่อเพิ่มค่าสถานะการฝึกในแบบโบราณจึงค่อยๆสูญหายไปและกลายเป็นวิชาที่สาบสูญไปเพราะพื้นที่เกือบทั้งหมดเคยถูกทำลายไปแล้ว

มอนเตอร์มีระดับตามนี้นะ (เรื่องนี้ได้ไอเดียมาจากหลายๆเรื่องอะนะ 555)

-มอนเตอร์ทั่วไป

-มอนเตอร์พิเศษ

-มอนเตอร์กลายพันธุ์

-มอนเตอร์ศักดิ์สิทธิ์

-มอนเตอร์ขั้นสุดยอด

-อสูรครึ่งเทพ

-เทพอสูร

ระดับมนุษย์

-มนุษย์

-ผู้วิวัฒนาการ

-ผู้วิเศษ

-ราชันย์

-จักรพรรดิ

-กึ่งเทพ

-นักบุญ

“นี่คือเรื่องราวของมนุษย์ตามหนังสือเรียนฮันเตอร์ฉบับที่ 12 มีใครไม่เห็นด้วยหรือไม่”ชายไว้หนวดถามเหล่าผู้อาวุโสในสมาคมซึ่งเมื่อไม่มีใครไม่เห็นด้วยจึงได้กระจายข้อมูลไปทั่วกาแล็คซี่