คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำแห่งตำนาน 1
ณ โรงเรียนมัธยมปลายแห่งหนึ่งในกรุงเทพ
“นี่!! นายเทพพิทักษ์ ช่วยตื่นขึ้นมาฟังการสอนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดเทอมได้มั้ย” เสียงผู้หญิงวัยกลางคนๆหนึ่งดังขึ้นลั่นห้องพร้อมกับ
หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้……..
“นี่ ตื่นสินายเทพพิทักษ์”เสียงชายวัยกลางคนหรือก็คืออาจารย์ประจำชั้น
นายเทพพิทักษ์ จันทราเทวี หรือเดท เด็กหนุ่มอัจฉริยะผู้ที่เก่งไปซะทุกเรื่อง หน้าตาก็ดูดุจนสาวกรี๊ดสลบ ด้วยใบหน้ารูปไข่ ตาเรียวสีดำ ผมสีดำขลับ จมูกนิด ปากหน่อย ซึ่งจริงๆแล้วไม่มีใครรู้ว่าตาจริงๆของเขาเป็นสีแดงข้างหนึ่ง และฟาอีกข้างหนึ่งเพราะมันดันแปลกเกินไปเขาจึงต้องใส่คอนแท็กตลอดเวลาเพื่อไม่ให้ต่างจากคนอื่นมากนัก
เมื่ออาจารย์ปลุกให้ตื่นไม่ได้อาจารย์ก็ใช้ตายลับทันที
“หัวหน้าห้องมาปลุกนายนี่ให้ตื่นทีสิ”หัวหน้าห้องหรือ
นางสาวจันทรา มายาลักษ์ มีชื่อเล่นว่า ฟ้า เป็นเพียงคนๆเดียวที่สามารถกำราบ
เดทได้
“ค่ะ ครู”ฟ้าตอบรับพร้อมกับเดินมาหาเดทที่กำลังหลับอยู่แล้วลงมือจีบหูของเดทดึงขึ้นมานิดหน่อยพร้อมกับบรรจงเอาปูไปอยู่ใกล้ๆหูพร้อมกับ
“ตื่นได้แล้วเดท!!”เสียงตะโกนของฟ้าพุ่งเข้าสู่หูของเดทแล้วพุ่งตรงไปยังสมองพร้อมกับที่เดทได้รับคำสั่งจากสมองว่าถ้ายังไม่อยากหูหนวกรีบตื่นด่วน
แค่นั้นแหละ เดทสะดุ้งโหยงแต่ด้วยอะไรก็ไม่รู้เดทที่สะดุ้งดันอยู่ท่าเดิมกัยที่หลับอยู่คือหันหน้าไปทางที่ฟ้าที่ตอนตะโกนใส่หูเดทซึ่งประจวบเหมาะพอดีคือปากของเดทดันไปโดนปากของฟ้าเข้าพร้อมกับผ่านไปอย่างรวดเร็วแล้วก็มีเสียงดังขึ้น
“วี้ด วิ๊ว จะสวืทกันก็รอกลับบ้านก่อนเถอะสงสารคนที่ไม่มีคู่ให้สวีทกันบ้าง”เสียงเพื่อนร่วมห้องต่างแซวฟ้าและเดทไปคนละดอกซึ่งเดทไม่รู้สึกเพราะพึ่งตื่นแต้ฟ้ากับอาจารย์ที่อยู่ใกล้ๆนี่สิหน้าแดงเป็นลูกตำลึงและด้วยเหตฉะนี้เดทจึงโดนฟ้าผลักตกเก้าอี้ไปด้วยความอายแล้ววิ่งออกไปเข้าห้องน้ำโดยไม่ขออาจารย์เลยซักนิดเพราะตอนนี้อาจารย์ก็กำลังอายอยู่(555+อายแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำมันซินเดเระนี่หว่า:บอส)(เรื่องของฉันน่าบอสเด็วบัดตบ:ฟ้า)(กลั๊ว กลัว:บอส)
หลังจากที่ทุกคนกลับมาอยู่ในความสงบเหมือนตอนแรกพร้อมกับที่ฟ้าซึ่งกลับเข้าห้องมาแล้วกับก้มหน้างุดๆอยู่ตรงเก้าอี้ ส่วนเดทที่รู้จากที่เพื่อนร่วมห้องเล่าให้ฟังก็ทำหน้าเอ๋อแล้วพอคำนวลเสร็จว่าทำอะไรลงไป อค่นั้นแหละโอเวอร์ฮีตลงไปกองกับโต๊ะทันที เล่นทำให้เพื่อนๆลำบากแบกไปส่งห้องพยาบาลอีก
กริ๊งๆ กริ๊งๆ กริ๊งๆ กริ๊งๆ กริ๊งๆ
14.30 น.
“เดทฟื้นรึยัง ถึงเวลากลับบ้านแล้วนะ”หลังจากที่โรงเรียนเลิกฟ้าก็ลงมาปลุกเดทที่ห้องพยาบาลแต่เมื่อมาถึงเธอกลับยังไม่เห็นเดทตื่นขึ้นมาเลยเธอจึงเดินเข้ามาใกล้พร้อมกับปลุกเดทแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาจนฟ้าสงสัยแต่ตาดันไปมองปากของเดทซะได้ทำให้ฟ้าคิดดถึงตอนจูบแล้วก็หน้าแดงพร้อมกับอยากจูบเดทขึ้นมาซะงั้นหลังจากคิดฟ้ากลับไม่ทำอย่างงั้นรีบเดินถอยหลังไปหยิบเก้าอี้แต่ด้วยความไม่ระวังจึงสะดุดหกล้มไปข้างหน้าแล้วปากของทั้งสองก็ประกบกันพอดีแต่งานนี้เดทยังสลบอยู่ฟ้าจึงยังพอทนแล้วตอนกำลังจะถอนริมฝีปากอยู่นั้น ตาของเดทก็ลืมขึ้นมาพร้อมกับพูดว่า
“ถ้าอยากจูบขนากนั้น ขอดีๆกได้ไม่เห็นต้องลักหลับเลย”พอเดทพูดจบคราวนี้ไม่ใช่เดทที่สลบแต่เป็นฟ้าแทน แต่เดทยังตั้งหลักทันก็รีบจับตัวของฟ้าไว้พร้อมกับอุ้มแบบเจ้าหญิงขึ้นมา แต่คราวนี้เพื่อนคนอื่นที่ผ่านมาเห็นต่างรีบเอ่ยแซวพร้อมกันทันที
“เอาแล้วโว้ย เจ้าชายอุ้มเจ้าหญิงแล้ว”
เมื่อฟ้าสลบไปไม่ควนจะฟื้นขึ้นมาตอนนี้กลับได้ยินเสียงแซวของเพื่อนก็รีบลืมตาขึ้นมาเห็นหน้าของดราฟอยู่ใกล้กับหน้าของเธอไม่กี่เว็นก็ตกใจหน้าแดงเป็นลมชักไปเลย เดือดร้อนให้เดทจับขี่คอแล้วเดินกลับไปส่งที่บ้านทันที
แต่เมื่อมาถึงบ้านฟ้าแล้วกลับพบจดหมายฉบับหนึ่งเข้า ข้อความในนั้นเขียนว่า
ถึงเดทลูกรัก
พ่อกับแม่ของหนูฟ้าและพ่อกับแม่ไดตกลงให้ทั้งหนูฟ้ากับลูกหมั้นกันแล้วพร้อมกับบอกว่าหลังจากเรียนจบม.6เมื่อไรก็แต่งเมื้อนั้นนะจ๊ะ
อ๋อแล้วก็พ่อกับแม่ของหนูฟ้าอนุญาติให้ลูกอยู่บ้านเดียวกับหยูฟ้าได้นะแต่ห้าทำอะไรเกินเลยเด็ดขาดแล้วก็พ่อของลูกบอกว่าพรุ่งนีตอนเที่ยงให้มาที่บริษัทด้วยนะ
จากแม่สุดที่รัก อิอิ
“เฮ้ย แม่เล่นไรเนี่ยช่างมันยังไงเราก็ชอบฟ้ามาตั้งนานและแต่ฟ้าจะชอบเราป่าวเนี่ย ช่างเหอะเด็วฟ้าตื่นมาค่อยถาม”หลังจากที่เดทตัดสินใจได้ก็เก็บจดหมายไว้ในกระเป๋ากางเกงพร้อมกับเดินเข้าไปในบ้านของฟ้าแล้วเดินขึ้นไปบนห้องนอนแล้วก็วางร่างของฟ้าลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล แล้วจึงเดินลงไปเอาขันและผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้ฟ้าก่อนจะหาเก้าอี้มานั่งรอฟ้าตื่นจนกระทั่ง
20.30 น.
“งืมๆ ที่นี่ที่ใหนเนี่ย”หลังจากที่เดทนั่งรอฟ้านานๆก็เผลอหลับไปพอฟ้าตื่นขึ้นมาก็เห็นผ้ากับขันน้ำอยู่ที่หัวเตียงและเริ่มสงสัยว่าใครเป็นคนเอาขึ้นมาก็รู้สึกหนักๆที่แขนเมื้อฟ้าหันหน้าลงไปมองก็พบกับเดทกำลังหลับโดยเอาแขนของฟ้าต่างหมอนพร้อมกับกำกระดาษในมือไว้แน่น จนฟ้าสงสัยจนทนไม่ใหวก็แงะมือเดทแล้วเอากระดาษขึ้นมาดูเมื่ออ่านจบเธอก็หน้าแดงแล้วค่อยๆหันไปมองเดท
ฟ้า:ทำไงดีๆถึงเราจะชอบเดทแต่ไม่รู้เดทจะชอบเรารึปล่าวจะถามก็ไม่กล้าถามทำไงดีง่า คิดไม่ออกทำไงดีๆ
เมื่อเดทรู้สึกว่าที่หัวตนเองมีอะไรขยุกขยิกจึงตื่นขึ้นมาพร้อมกับเงยหน้าขึ้นไปดูก็พบกับฟ้าที่ตอนนี้กำลังทำท่าแปลกๆทั้งๆที่หน้าแดงก็ค่อยๆลุกขึ้นมาแล้วลงยื่นหน้าไปใกล้ๆหูของฟ้าพร้อมกับ
ฟู่~~~
“ว้าย”ฟ้าหลังจากโดนเป่าหูเข้าไปก็ตกใจหันหน้าไปมองทางที่โดนเป่าหู ซึ่งเข้าสูตรปากของฟ้าดันไปโดนเดทเข้าอีกครั้ง ครั้งนี้เดทเริ่มชินแล้วจึงเฉยๆแต่สายตาจึงเหลือบไปเห็นกระดาษที่ฟ้าถืออยู่ก็ดันตัวออกห่างจากฟ้าพร้อมกับถามว่า
“นี่ๆ ฟ้า เธอชอบเราใหมอ่ะ”เมื่อคำถามนี้หลุดออกจากปากเดทที่ตอนนี้กำลังหน้าแดงส่งไปถึงหูของฟ้าที่กำลังตะลึงอยู่ก็ตกใจหันหน้าไปมองเดทอย่างแรงพร้อมกับพูดว่า
“มะ มะ เมื้อกี้นายพูดว่าอะไรนะ” ฟ้าถามอีกทีเพื่อความแน่ใจว่าตนไม่ได้หูฟาดไป ว่าเดทกำลังถามว่าเธอชอบเขารึเปล่า
“อย่าให้พูดซ้ำสิ ชั้นถามว่าเธอชอบชั้นรึปล่าว”เดทพูดประโยคเดิมพร้อมกับจ้องหน้าฟ้า
“ชะ ชะ ชอบสิ ตะ ตะ แต่ว่านายคงไม่ชอบชั้นหรอใช่ใหม”ฟ้าตอบด้วยน้ำเสียงสั่นๆพร้อมกับคิดว่าตนอกหักเรียบร้อยแล้ว
“ใครบอกฉันชอบเธอนะ ไม่สิฉันรักเธอนะ ฟ้า”เมื่อเดทตอบจบก็ดึงมือฟ้ามือจูบพร้อมกับที่ฟ้าน้ำตาใหลออกมาแล้วกระโดกอดเดททันที
“ฮือๆ ดีใจจัง นึกว่าจะออกหักแล้วอะ แงๆๆๆๆ”ฟ้าตอบไปร้องหายไป
“ยายโง่ ชั้นนะรักเธอมาตั้งนานแล้วละ”พอเดทพูดจบก็ดันฟ้าออกไปพร้อมกับจับต้นคอของฟาแล้วดันขึ้นมา หลังจากนั้นปากทั้งสองก็ประกบกัน
หลังจากที่เดทถอนริมฝีปากออกแล้วก็บอกว่า
“ฉันจะไม่ทำใหเธอเสียใจ ขอสัญญาเลยล่ะ ฟ้า” เดทตอบพร้อมจ้องหน้าฟ้าที่ตอนนี้กำลังแดงเป็นลูกตำลึงเนื่องจากพึ่งโดนจูบไป
“อือ ขอให้จริงนะเดท”หลังจากนั้นทั้งสองคนก็กอดกันแล้วเดทก็ขอตัวกลับบ้านก่อนพร้อมกับเดินออกไปนอกบ้าน เมื่อเดทเดินออกไปฟ้ากเริ่มทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ทบทวนไม่ทันไรก็ได้ยินเสียงที่ทำให้เธอยิ้มขึ้นมา
“มีแฟนแล้วโว้ย!!”เสียงของเดทตะโกนขึ้นตรงหน้าบ้าของฟ้าแล้วก็รีบวิ่งเข้าบ้านตนเองไป
ไว้ต่อตอนหน้านะครับ
ความคิดเห็น