ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 แรกพบ
MarkBam ft.Got7 Exchange Student
Chapter 2 แรกพบ
Incheon Airport
ผมมาถึงเกาหลีก็ประมาณบ่ายกว่าๆแล้วก่อนมาผมย้อมสีผมกลับเป็นสีดำเพื่อให้ดูเป็นเด็กเรียบร้อยอ่ะนะ(?) ผมยืนถือกระเป๋าแล้วหันไปหันมา ไหนวะโฮสอะไรนั่นอ่ะมารับแบมหน่อย ยืนงงเป็นไก่ตาแตกตั้งนานแล้วเนี่ย
ผมคิดว่ายืนหันไปหันมาก็คงไม่เจอเลยเริ่มเดินไปเรื่อยๆยังไงวันนี้ก็ต้องเจอล่ะวะ
ปั่ก!!
ผมเดินก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยๆไม่ได้มองอะไรเล้ยย หัวเลยชนกับอกแข็งแกร่งของใครสักคนเข้า
"โอ๊ะ ขอโทษครับ"ผมลูบหัวตัวเองป้อยๆพร้อมกับขอโทษคนคนนั้น
"ใช่แบมแบมรึเปล่า"
ผมเงยหน้าขึ้นก็พบกับผู้ชายตัวสูงคนหนึ่ง ผมสีน้ำตาล ผิวก็ขาวหน้าก็โคตรหล่อเลย ตาสองชั้น จมูกโด่ง ปากสีแดงธรรมชาติ
จะเพอร์เฟกต์ไปไหนวะผมคิด
"ออใช่ครับ ไม่ทราบว่าคุณเป็นโฮสของผมใช่ไหมครับ"
Mark Talk
"ออใช่ครับ ไม่ทราบว่าคุณเป็นโฮสของผมใช่ไหมครับ"
เด็กผู้ชายตัวเล็กๆหน้าตาจิ้มลิ้มผมสีดำตัดกับผิวที่่ขาวถามผม ผมเห็นแบมแบมตั้งนานละเห็นยืนหันไปหันมาแต่ก็ไม่แน่ใจว่าใช่คนที่ผมต้องมารับหรือเปล่า มัวแต่เล่นโทรศัพท์จนเดินมาชนผมจนได้
"ใช่ ตามมาสิจะพาไปที่รถ"
"ออครับ"
"เอามาสิจะช่วยถือ"
"??"
แบมแบมยืนทำหน้างงผมเลยคว้ากระเป๋าลากของแบมแบมมาและเดินนำไปเห็นตัวเล็กๆแบบนั้นจะลากไหวรึเปล่าก็ไม่รู้
ที่ผมช่วยผมไม่ได้คิดอะไรเลยจริงจริ๊งนะ(?) แค่คิดว่าน่ารักดีเฉยๆ-///-
Bambam Talk
บนรถ
"เอ่อ..."บรรยากาศบนรถมันเงียบๆผมเลยตัดสินใจชวนเค้าคุยเพราะผมไม่ชอบอะไรเงียบๆน่ะ อยู่กับเพื่อนนี่ผมเมาท์แหลกเลย
"??"
"ชะ...ชื่ออะไรหรอครับ"
"ต้วน อี้เอิน เรียกว่ามาร์คก็ได้"
"ผมกันต์พิมุกต์ ภูวกุล แบมแบมครับ"
"..."
"..."
"..."
"อ่า...เป็นคนจีนหรอครับชื่อไม่ค่อยเหมือนคนเกาหลีเลย"
"เป็นคนไต้หวัน..."
เย็นชาจังวุ้ย ถามคำก็ตอบคำแล้วจะอยู่ด้วยกันได้ไหมเนี่ยถ้าผมไม่ได้พูดนะอยู่ไม่ได้จริงๆมันคันปากอ่ะฮ่าๆๆ
ณ คฤหาสต้วน
ผมเรียกว่าคฤหาสเพราะมันใหญ่จริงๆนะคนอะไรรูปก็หล่อ พ่อก็รวยเพอร์เฟกต์คำเดียวอ่ะ ทั้งวันจะเดินรอบบ้านเปล่ายังไม่รู้เลย
ผมเดินไปหลังรถเพื่อจะไปเอากระเป๋าของตัวเองแต่ก็ต้องชะงักเพราะคนตัวสูงที่เดินตามผมมาจับข้อมือผมไว้-///-
"มะ...มีอะไรหรอครับ"
"ไม่ต้องเดี๋ยวฉันยกกระเป๋าลงไปให้"
"มะ...ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผม..."อยากตบปากตัวเองจังวุ้ยทำไมต้องพูดติดอ่างด้วยวะ เขินหรอ...ไม่ๆๆ แต่ยังไม่ทันพูดจบคนตัวสูงก็หยิบกระเป๋าผมเข้าไปในบ้านแล้ว
"เข้ามาสิ"
"คะ...ครับ"ผมรีบเดินตามมาร์คเข้าไปในบ้าน
Mark Talk
ผมพาแบมแบมเข้ามาในบ้านและเดินไปหาป๊ากับม๊าที่รออยู่ที่ห้องรับแขก
"ป๊า ม๊า ผมกลับมาแล้วครับ"
"อ้าวมาแล้วหรอเจ้ามาร์ค แล้วนั่นแบมแบมใช่ไหมจ๊ะ"แม่ผมเอ่ยทักทายคนตัวเล็กที่อยู่ข้างๆผม
"อ่อใช่ครับ สวัสดีครับคุณลุง คุณป้า"
"เรียกป๊ากับม๊าก็ได้ลูก"พ่อผมบอกแบมแบม แหม่พ่อแบมแบมมาไม่ทันไรก็จะให้เป็นลูกสะใภ้เลยอ่อ ไม่ใช่ละๆพูดเล่น
คร้าบบบ
"ครับป๊า"
"แล้วมาจากไทยใช่ไหมจ๊ะ"
"ใช่ครับ ตอนแรกที่รู้ว่ามาเรียนก็ไม่ค่อยอยากมาหรอกครับแต่ป๊ากับม๊าใจดีผมเริ่มอยากอยู่ละครับ"
"ปากหวานจริงๆนะ ฮ่าๆๆ"
"แล้วมาที่นี่มีเพื่อนหรือยัง"ป๊าผมถามแบมแบม
"ยังหรอกครับ แต่ก็หวังว่าจะมีนะครับฮ่าๆ"
"มีอยู่แล้วจ๊ะ แบมเฟรนลี่ขนาดนี้ ทีหลังก็คุยกับเจ้ามาร์คบ่อยๆนะนิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นเงียบจริงๆเจ้ามาร์คเนี่ย"
"ได้สิครับ "
แหมคุยกันแปบเดียวสนิทกับไวจัง แถมม๊ายังเผาผมซะขนาดนี้ไม่รู้ต่อไปใครจะเป็นลูกจริงๆของม๊ากันแน่เนี่ย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น