@@@รักใสๆ ของนางสาวทำใจกับนายเพอร์เฟค@@@

ลำดับตอนที่ #3 : Passage===3

“อาจารย์ขา  คือว่าตรงนี้สุภัสดานั่งแล้วค่ะ   ตรงนี้ไงคะอาจารย์  ข้างๆ กับอัครพงษ์น่ะค่ะ  ยังว่างอยู่”  ฉันหมายถึงที่ข้างๆ ไอ้แฟ้ม  เพื่อนชายที่ฉันสนิทที่สุดในห้อง   เพื่อนที่นั่งข้างๆ มันเพิ่งลาออกไป  มันก็เลยนั่งคนเดียว



“ไม่เป็นไรครับอาจารย์   เดี๋ยวให้สุภัสดามานั่งข้างผมก็ได้ครับ”  อ้าว…ไอ้แฟ้ม  ทำไมทำงี้อ่ะ



“งั้นก็….ธีรกร  เธอไปนั่งข้างพีศราแล้วกันนะ  เอาละ  พวกเรา  เรียนกันต่อได้”



ตายแน่ๆ    ฉันแทบจะกัดลิ้นตัวเองตายตั้งแต่วินาทีนั้น   ยิ่งตอนที่นายนั่นเดินมานั่งข้างๆฉันด้วยสีหน้าสะใจด้วยนะ   โอ้ย…ฉันอยากจะบ้าตาย



“ยินดีที่ได้รู้จักนะ”



“แต่ฉันไม่ยินดี”



“อื้ม….ครับผม”



“นี่   ฉันบอกไว้ก่อนเลยนะ   นั่งตรงนี้  กรุณาอย่าพูดมาก  ไม่งั้นจะหาว่าฉันไม่เตือน”



“อืม…ว่าแต่….เธอชื่อไรเหรอ”



“เรื่องของฉัน”   นี่…..เอาคืนมั่ง



“โอเค๊….ไม่บอกก็ไม่ต้องบอก   เอาเป็นว่า  ตั้งแต่วันนี้  เราเป็นเพื่อนกัน”



~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*



“เรื่องมันก็เป็นงี้แหละ”



“ไอ้พีเอ๊ย….แกต้องขอบคุณฉันนะโว๊ย…..ถ้าวันนี้ฉันมาโรงเรียนตามปกติ   แกก็คงอด”



“ฉันจะฆ่าแกต่างหากล่ะไอ้เลย์    ไอ้แฟ้มอีกคน   เจอหน้าเมื่อไหร่ล่ะก็…..”



“แต่ฉันว่านะ  นายเต้นั่นน่ะ  ต้องชอบแกแน่เลยว่ะ”



“Stop mouth แมวๆ ของแกไปเลยนะไอ้เลย์   เพราะมัน impossible แอนด์ no way แน่นอน   แค่ฉันเจอมันวันแรกฉันก็รู้สึกถึงความอำมะหัด…”



“อำมหิต!!!!”



“เออ..มุขๆ  ฉันก็รู้สึกถึงความอำมหิตของมันขึ้นมาทันทีเลย   แล้วดูนู่น   สิ่งที่จะสามารถยืนยัน  นอนยัน  นั่งยันได้ว่า   ที่นายนั่นเลือกที่นั่งข้างฉัน   เพราะต้องการที่จะแกล้งฉัน   ไม่ได้มีจิตพิศวาสอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว  ดู!!!!”



ทุกคนหันไปตามทิศทางที่ฉันพยักเพยิดให้ดู   แล้วก็ต้องร้อง ฮู้…..ขึ้นมาพร้อมกัน



“โห…มาวันแรกก็ได้ภรรยา เอ๊ย! ได้แฟนแล้วเหรอเนี่ย   สุดยอดเลยว่ะ”  ไอ้น้ำหนึ่งพูดด้วยความทึ่ง



“เชื่อเฮ้อ….เดี๋ยวก็ได้ท้องไม่มีพ่อ”  ไอ้เจ่เจ้พูดบ้าง



“หมายถึงเต้น่ะเหรอ”



“ไอ้บ้า…หมายถึงผู้หญิงดิ่วะ   สมองน่ะคิดบ้างดิ๊”  แล้วไอ้น้ำหนึ่งก็โดนไอ้เจ่เจ้ตบหัวหนึ่งฉาดไปตามระเบียบ



“ฉันว่าแกผูกมิตรกับนายเต้ไว้หน่อยก็ดีนะพี”



“ทำไม”



“ฉันจะฝากจีบให้หน่อยอ่ะ  ได้มะ..นะ….นะ”



เอาเข้าไปเพื่อนฉัน   เซ็ง….เซ็งกับเพื่อนเก่า…เซ็งกับเพื่อนใหม่   เซ็งโว๊ยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!







“พี่พี   วันนี้พิงค์กลับเองนะ  ไม่ต้องรอ”



เย็นแล้วสินะ   ไม่งั้นน้องสาวตัวดีของฉันคงไม่ถ่อสังขารจากอาคาร 1 มาบอกฉันถึงอาคาร 4 หรอก



“ไปไหน”



“ไปเที่ยวกับเพื่อน”



“วันนี้แม่บอกว่าจะมาหา   ไม่คิดจะกลับไปให้แม่เห็นหน้าหน่อยรึไง”



“ฝากบอกแม่ด้วยว่าพิงค์คิดถึง  ไปนะ”



แล้วน้องสาวสุดที่รัก (ตรงไหนวะ)  ของฉันก็ตะแล๊ดๆเตรียมตัวไป แ-ด เป็นกิจวัตรประจำวันของมัน   แล้วก็เป็นหน้าที่ของฉันอีกน่ะแหละ   ที่ต้องไปตอแ-ล ที่บ้านว่า   มันไปทำรายงานบ้านเพื่อน   เฮ้อ!!~  กรรมของกรู (ทำไมฉันใช้คำแรงจังเนี่ย)



“พี….พี   มานี่หน่อย”   อีกละ   นี่ก็เป็นอีกคนที่สามารถทำให้ฉันปวดหัวได้



“อะไรล่ะไอ้แฟ้ม!!!!”



“พี   วันนี้ช่วยฉันทำรายงานหน่อยได้มั๊ยอ่ะ  คือฉัน…..”



“กลัวผี”



“อื้อ…”  ไอ้แฟ้มทำหน้าแหยๆ ใส่ฉัน   กับสันดาย เอ๊ย! นิสัยส่วนตัวของมัน  



ก็ไอ้เนี่ย   มันเป็นหนึ่งในหนุ่มป๊อปที่สาวๆ ในโรงเรียนพากันกรี๊ดกร๊าดอย่างชื่นชม   เพราะมันเป็นทั้งนักกีฬาบาสของโรงเรียน   เรียนเก่งมาก  ไม่เคยได้เกรดเฉลี่ยต่ำกว่า 3.2  เคยได้ทุน  ASF  ไปอังกฤษ  (แต่ดันไม่ไป)  ที่บ้านก็อยู่ในขั้นเศรษฐี   และประการสุดท้ายก็คือ



มันหล่อ….



แต่ใครจะรู้บ้างว่า   นิสัยส่วนลึกของมัน   (ที่ฉันเรียกว่าสันดานนั่นแหละ)  เป็นคนที่เรื่องมาก  ขี้ใจน้อยเป็นที่สุด  (ทั้งๆที่ไม่ได้หัวล้านซักหน่อย)    อีกอย่างกลัวผีมากกกกกกก ถึงมากที่สุด   ทำให้มันเกลียดหนังผีทุกชนิด   และหันมาชอบหนังโป๊แทน  อ่า…ล้อเล่น   แค่ดูผ่านๆเท่านั้นแหละ  ไม่ถึงกับชอบหรอก   ใช่มั๊ยไอ้แฟ้ม…..



“พี   เอ่อ…..วันนี้พิงค์เค้าออกไปกับใครเหรอ   ฉันเห็นมีรถเก๋งมารับเค้าหน้าโรงเรียนอ่ะ”  ไอ้แฟ้มละสายตาจากกองกระดาษตรงหน้ามาจ้องหน้าฉันแทน   ฉันรีบหลบสายตาทันที    ไม่ใช่เพราะเขินหรอกนะ    แต่ฉันไม่อยากโกหกมันเลยน่ะสิ



“ก็บอกแล้วไงว่าออกไปกับเพื่อน”



“เพื่อนผู้ชายผู้หญิงเหรอ”



“เอ๊ะ!  นายจะถามเซ้าซี้ทำไมเนี่ย   งานมีน่ะทำไป   ถ้าไม่เสร็จภายในทุ่มนึงฉันไม่รอจริงๆด้วย”



ฉันตวาดเสียงดัง  จนไอ้แฟ้มหน้าเสีย   มันหันกลับไปเขียนยิกๆๆ รายงานของมันต่ออย่างเงียบๆ จนฉันอดที่จะสงสารไม่ได้



ใครๆ ก็รู้ว่าน้องสาวฉันกำลังคบอยู่กับ  เตอร์   เด็ก ม.4 ห้องบ๊วย  ที่ได้ชื่อว่าเป็นอันธพาลขาใหญ่ในโรงเรียน   โดนเรียกพบผู้ปกครองไม่ต่ำกว่า  5  ครั้ง   พูดง่ายๆ คือนิสัยเลวสุดๆ อ่ะ   แต่น้องฉันก็ยังหน้ามืดตามัวไปหลงรักมันได้  



น่าสงสารก็แต่ไอ้แฟ้ม   เพราะมันแอบชอบพิงค์มาตั้งแต่รู้ว่าพิงค์เป็นน้องสาวของฉัน   มันรู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับตัวพิงค์ (เพราะฉันบอก)   แต่มีสิ่งเดียวที่มันไม่รู้ก็คือ…….



……….พิงค์มีแฟนแล้ว……………



ฉันยอมรับว่าฉันอาจจะเห็นแก่ตัวไปนิด   ที่ปกปิดเรื่องสำคัญกับเพื่อนซี้มาตลอด    ทั้งๆ ที่รู้ว่าซักวันนึงความจริงจะต้องปรากฎ   แต่ฉันต้องทำ    เพราะฉันสงสาร    ฉันสงสารไอ้แฟ้ม   ฉันสงสารเพื่อน…….



……….แฟ้ม……….ฉันขอโทษ……….