ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบทกลางค่ำคืนที่ฝนโปรยปราย
ณ สถานที่เเห่งหนึ่งในเก็นโซเคียว...
หญิงคนหนึ่งยืนอยู่หน้าศาลเจ้า เธอหอบอย่างเหนื่อยล้า ชุดสีขาว-เเดงเปียกโชกเพราะฝนที่ตกตั้ง
เเต่หัวค่ำ ชุดของเธอเปียกเเนบเนื้อเห็นผิวขาวๆของเธอ
เบื้องหน้าของเธอมีเงาของคนผู้หนึ่ง "โอ้! ยังคิดจะสู้ต่ออีกรึ?" คนผู้นั้นถาม เเสยะยิ้ม
ปีกสีเเดงฉานโบกไปมากลางสายฝน ใช่! คนๆนี้ไม่ใช่มนุษย์...
"มันยังไม่จบ" หล่อนพูด หอบหายใจถี่
เขายิ้มเล็กน้อย "ใช่ มันยังไม่จบ" เขาเห็นด้วยกับเธอ
"มาตัดสินกัน" เขาพูดเบาๆด้วยน้ำเสียงเย็นๆ
"รออยู่เเล้วล่ะ เข้ามา!" หล่อนรับคำท้าทาย เธอรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังเเบกรับชะตากกรมของเก็นโซเคียวเอาไว้ เก็นโซเคียวจะเป็นอย่างไรก็ขึ้นอยู่กับผลการต่อสู้ครั้งนี้ของเธอ
เวลาเหมือนหยุดไปชั่วขณะ เเค่ชั่วพริบตาทั้งสองก็เข้าห้ำหั่นกัน มันก็คือ "ดันมาคุ"เพียงเเต่...ผู้ที่เเพ้ต้องเจอกับความตาย
สีของเหล่ากระสุนที่ทั้งสองสาดออกมารวมกันเป็นสีเเดงฉาน ในเวลากลางคืนแบบนี้ช่างเป็นที่ตระการตายิ่งนักเเก่คนที่เห็นมัน
"dark slash!" ชายผู้นั้นเอ่ย ดาบของเขาเปล่งเเสงสีเเดงออกมา รังสีสีเเดงถูกปลดปล่อยออกมาพุ่งเข้าหามิโกะสาว
"ไม่ยอมหรอกน่า spell card สุดท้ายของฉันเอาไปกิน!" เธอใช้การ์ดสุดท้ายของเธอที่เหลืออยู่ออกมา เเสงสีต่างๆพุ่งออกมาจากมือของเธอ ช่างสวยสดงดงามยิ่งนัก
พลังทั้งสองพุ่งเข้าปะทะกัน ทั้งสองโต้พลังกันอยู่ไปมา เเต่เเล้วชายผู้นั้นก็พลาดท่า พลังของมิโกะฝ่าพลังของชายผู้นั้นไป "เสร็จกัน! หลบไม่พ้น" เจ้าของปีกสีเเดงฉานตกใจ รึว่า...นี่คือจุดจบของข้า...? ไม่! ข้าคือโยวไคผู้เเข็งเเกร่ง ข้าไม่ยอมตายง่ายๆเป็นเเน่ จริงสิ! ข้ายังมีวิธีนั้นอยู่นี่นา!?
"หึๆๆ ข้าเเพ้ซะเเล้วล่ะ เเต่จำไว้มันยังไม่จบ ข้าจะกลับมา" เขาพูดก่อนที่พลังจาก spell card ของหญิงสาวจะพุ่งเข้าชนตัวของเขา
"จำเอาไว้ มิโกะฮาคุเรย์! อ๊าก!!!!!!!!!" ร่างที่ลุกไหม้ของเขาหล่นลงสู่พื้นเบื้องล่าง เปลวไฟค่อยๆดับไปเพราะฝนที่ตกลงมา
หล่อน...เรย์มุยืนดูอยู่เงียบๆ เธอค่อยๆเดินหายเข้าไปในศาลเจ้าฮาคุเรย์ ยังไม่เช้า! ฝนหยุดเเล้วพระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นเรายังมีเวลานอนอยู่ เพราะเรื่องราวในช่วงนี้ทำให้เธอนอนน้อยมาก
เธอเปลี่ยนชุดเเละเช็คร่างบางของเธอจนเเห้ง เเละทิ้งตัวลงบนฟูกของเธอ ดวงตาอันหนักอึ้งค่อยๆปิดลง
ทว่า...มิโกะสาวไม่ได้สังเกตเลยว่าในจังหวะที่พลังของเธอพุ่งเข้าชนชายผู้นั้น ได้มีเเสงสีขาวเล็กๆเเละเเสงสีดำมืดเเยกตัวออกมาจากร่างของชายผู้นั้น เเสงสีดำพุ่งหายวับไปในท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว ส่วนเเสงสีขาวพุ่งตรงไปยังที่เเห่งหนึ่ง...การต่อสู้ครั้งใหม่ที่เก็นโซเคียวจะต้องจดจำกำลังจะเริ่มขึ้น...หลังจากที่เเสงเเห่งรุ่งอรุณเบิกฟ้า เหล่าสิ่งมีชีวิตเริ่มตื่นขึ้นมาดำเนินชีวิตของตนเอง ฝนที่ตกหนักก็หยุดเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
ณ ที่เเห่งหนึ่งในเก็นโซเคียว คนที่จะเป็นผู้กอบกู้เเละผู้ทำลายก็กำลังจะตื่นขึ้นจากนิทราอันยาวนาน...
เสียงของใครคนหนึ่งก้องกังวาน "จงตื่นขึ้นเถิด เพื่อเปลี่ยนเเปลงชะตากรรมที่มืดมิด เพื่อกอบกู้โลกเเห่งนี้ เชื่อในพลังในตัวเจ้า เเล้วไม่นาน..." เสียงค่อยๆหายไป พร้อมกับบางสิ่ง บางสิ่งบางอย่างที่สำคัญ "เราจะได้เจอกัน...อีกครั้งหนึ่ง"
หยดน้ำจากใบไม้หยดลงมากระทบที่ใบหน้า ใครคนนั้นก็กำลังจะตื่นขึ้นเช่นกัน....ชายผู้มีนัยย์ตาสีเเดงฉาน หนึ่งเพื่อกอบกู้ อีกหนึ่งเพื่อทำลาย...
หญิงคนหนึ่งยืนอยู่หน้าศาลเจ้า เธอหอบอย่างเหนื่อยล้า ชุดสีขาว-เเดงเปียกโชกเพราะฝนที่ตกตั้ง
เเต่หัวค่ำ ชุดของเธอเปียกเเนบเนื้อเห็นผิวขาวๆของเธอ
เบื้องหน้าของเธอมีเงาของคนผู้หนึ่ง "โอ้! ยังคิดจะสู้ต่ออีกรึ?" คนผู้นั้นถาม เเสยะยิ้ม
ปีกสีเเดงฉานโบกไปมากลางสายฝน ใช่! คนๆนี้ไม่ใช่มนุษย์...
"มันยังไม่จบ" หล่อนพูด หอบหายใจถี่
เขายิ้มเล็กน้อย "ใช่ มันยังไม่จบ" เขาเห็นด้วยกับเธอ
"มาตัดสินกัน" เขาพูดเบาๆด้วยน้ำเสียงเย็นๆ
"รออยู่เเล้วล่ะ เข้ามา!" หล่อนรับคำท้าทาย เธอรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังเเบกรับชะตากกรมของเก็นโซเคียวเอาไว้ เก็นโซเคียวจะเป็นอย่างไรก็ขึ้นอยู่กับผลการต่อสู้ครั้งนี้ของเธอ
เวลาเหมือนหยุดไปชั่วขณะ เเค่ชั่วพริบตาทั้งสองก็เข้าห้ำหั่นกัน มันก็คือ "ดันมาคุ"เพียงเเต่...ผู้ที่เเพ้ต้องเจอกับความตาย
สีของเหล่ากระสุนที่ทั้งสองสาดออกมารวมกันเป็นสีเเดงฉาน ในเวลากลางคืนแบบนี้ช่างเป็นที่ตระการตายิ่งนักเเก่คนที่เห็นมัน
"dark slash!" ชายผู้นั้นเอ่ย ดาบของเขาเปล่งเเสงสีเเดงออกมา รังสีสีเเดงถูกปลดปล่อยออกมาพุ่งเข้าหามิโกะสาว
"ไม่ยอมหรอกน่า spell card สุดท้ายของฉันเอาไปกิน!" เธอใช้การ์ดสุดท้ายของเธอที่เหลืออยู่ออกมา เเสงสีต่างๆพุ่งออกมาจากมือของเธอ ช่างสวยสดงดงามยิ่งนัก
พลังทั้งสองพุ่งเข้าปะทะกัน ทั้งสองโต้พลังกันอยู่ไปมา เเต่เเล้วชายผู้นั้นก็พลาดท่า พลังของมิโกะฝ่าพลังของชายผู้นั้นไป "เสร็จกัน! หลบไม่พ้น" เจ้าของปีกสีเเดงฉานตกใจ รึว่า...นี่คือจุดจบของข้า...? ไม่! ข้าคือโยวไคผู้เเข็งเเกร่ง ข้าไม่ยอมตายง่ายๆเป็นเเน่ จริงสิ! ข้ายังมีวิธีนั้นอยู่นี่นา!?
"หึๆๆ ข้าเเพ้ซะเเล้วล่ะ เเต่จำไว้มันยังไม่จบ ข้าจะกลับมา" เขาพูดก่อนที่พลังจาก spell card ของหญิงสาวจะพุ่งเข้าชนตัวของเขา
"จำเอาไว้ มิโกะฮาคุเรย์! อ๊าก!!!!!!!!!" ร่างที่ลุกไหม้ของเขาหล่นลงสู่พื้นเบื้องล่าง เปลวไฟค่อยๆดับไปเพราะฝนที่ตกลงมา
หล่อน...เรย์มุยืนดูอยู่เงียบๆ เธอค่อยๆเดินหายเข้าไปในศาลเจ้าฮาคุเรย์ ยังไม่เช้า! ฝนหยุดเเล้วพระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นเรายังมีเวลานอนอยู่ เพราะเรื่องราวในช่วงนี้ทำให้เธอนอนน้อยมาก
เธอเปลี่ยนชุดเเละเช็คร่างบางของเธอจนเเห้ง เเละทิ้งตัวลงบนฟูกของเธอ ดวงตาอันหนักอึ้งค่อยๆปิดลง
...ใช่! มันยังไม่จบ... เสียงของเขายังดังก้องอยู่ในหัวเธอ
____________________________________________________________
ทว่า...มิโกะสาวไม่ได้สังเกตเลยว่าในจังหวะที่พลังของเธอพุ่งเข้าชนชายผู้นั้น ได้มีเเสงสีขาวเล็กๆเเละเเสงสีดำมืดเเยกตัวออกมาจากร่างของชายผู้นั้น เเสงสีดำพุ่งหายวับไปในท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว ส่วนเเสงสีขาวพุ่งตรงไปยังที่เเห่งหนึ่ง...การต่อสู้ครั้งใหม่ที่เก็นโซเคียวจะต้องจดจำกำลังจะเริ่มขึ้น...หลังจากที่เเสงเเห่งรุ่งอรุณเบิกฟ้า เหล่าสิ่งมีชีวิตเริ่มตื่นขึ้นมาดำเนินชีวิตของตนเอง ฝนที่ตกหนักก็หยุดเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
ณ ที่เเห่งหนึ่งในเก็นโซเคียว คนที่จะเป็นผู้กอบกู้เเละผู้ทำลายก็กำลังจะตื่นขึ้นจากนิทราอันยาวนาน...
เสียงของใครคนหนึ่งก้องกังวาน "จงตื่นขึ้นเถิด เพื่อเปลี่ยนเเปลงชะตากรรมที่มืดมิด เพื่อกอบกู้โลกเเห่งนี้ เชื่อในพลังในตัวเจ้า เเล้วไม่นาน..." เสียงค่อยๆหายไป พร้อมกับบางสิ่ง บางสิ่งบางอย่างที่สำคัญ "เราจะได้เจอกัน...อีกครั้งหนึ่ง"
หยดน้ำจากใบไม้หยดลงมากระทบที่ใบหน้า ใครคนนั้นก็กำลังจะตื่นขึ้นเช่นกัน....ชายผู้มีนัยย์ตาสีเเดงฉาน หนึ่งเพื่อกอบกู้ อีกหนึ่งเพื่อทำลาย...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น