คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : เปิดเผย
เช้าวันไปโรงเรียน พอถึงห้องEแล้ว (มาคนแรกเลย) เอ๊ะ!ฉันอุส่ามาก่อนนะยังมีคนมาก่อนฉันอีกหรอ
"อรุณสวัสดิ์อาซากิ"
เฮือก! สภานักเรียน!!! อาซาโนะ คากุชู หรอ! มาได้ไง
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ หรือไม่อยากให้ฉันอยู่เดียวกับเธอ"
"ไม่! ไม่ใช่นะค่ะ ท่าน__ เอ้ย!คุณอาซาโนะ"
"งั้นก็ดีแล้วฉันจะมาอยู่กับเธอจนกว่าเธอจะกลับห้องเดิมนะ^^"
"ค่ะ"
เป็นสิ่งที่แปลกทำไมท่านผู้อำนวยการถึงให้ห้องAอย่างคุณอาซาโนะมาอยู่ด้วย
8.30 am
"สวัสดีครับ ทุกค__อ๊าก!!!! มาได้ไงครับเนี้ย!!!"
ขนาดอาจารย์โคโระยังตกใจไม่น้อยหน้าฉันเลยนะ ว่าแต่ไอ้บ้าคารุมะไม่มาหรอ
"ขนาดอาจารย์หน้าประหลาดยังตกใจเลยนะครับ"
"หน้าประหลาดหรอครับU_U"
อ้าว! อาจารย์โคโระทำหน้าหงอย แล้วใช้หนวดต่อยที่กระดานเรียน น้อยใจสินะ เฮ้อ!
"อาจารย์โคโระทำหน้าตาสดชื่นหน่อยสิค่ะ"
"ฮึก ฮึก"
ฟังอยู่รึป่าวเนี่ย หมอนั่นคิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไปรึไง ทำไมถึงไม่มาเรียน
ฉันหันมองที่โต๊ะของคารุมะ
ตึก ตึก เสียงฝีเท้าเดินมาอย่างเบาๆท่าทางมีคนมาสาย
"อาจารย์ก็เป็นแบบนี้เองล่ะ งี่เง่าจังน้าอาจารย์โคโระ"
"คารุมะ!!!!"
อ่อ ก็คิดว่าใครมาสาย ที่แท้ไอ้บ้าคารุมะจอมปัญหาเจ้าเลห์นี่เอง
"อรุณสวัสดิ์นะทุกคน และ...."
คารุมะยืนอึ้งแล้วยิ้มอย่างกวนๆ
"อาซาโนะ คากุชู"
ทั้งสองส่งสายตาพิฆาตสายฟ้าฟาดใส่ ฉันเห็นแล้วท่าทางจะเป็นคู่แข่งกัน
"นี่ๆอาซากิ"
นากามุระสกิดฉันแล้วกระซิบคำถาม
"ท่าทางสองคนเนี่ยะจะเป็นคู่กัดกันนะ"
ฉันก็คิดเหมือนกัน
"นั่นสินะ"
ฉันก็ไม่อยากจะแทรกนะ ปล่อยให้สองคนกัดกันต่อยกันเถอะเนอะ
"อาซากิ/เรียวโกะจัง"
เอ๋ๆๆๆ ทำไมสองคนนั้นมามองทางฉันล่ะ
"คะ..คะ???"
"งั้นมาประลองกัน"
ให้ตาย! ในสมองมีแต่ประลองกันงั้นหรอ
"เธอคงลืมหน้าที่ของเธอสินะ อาซากิ"
ลืมหน้าที่? หน้าอะไรหว่า หรือว่าฉันต้องดูพฤติกรรมคารุมะ
"เอ่อ...คือ"
"งั้น...ขอโดดสักคาบนะอาจารย์โคโระ"
คารุมะจอมโดดเรียนได้ออกจากเขตให้ซักพัก
"คารุมะ!!!อย่าโดดเรียนสิครับ"
คารุมะฟังใครซะที่ไหนล่ะ ตึก! ฉันรีบวิ่งออกจากห้องเรียนทันที
"คุณอาซากิจะไปไหนครับ"
"เดี๋ยวมานะค่ะ"
ฉันรีบวิ่งไปหาคารุมะทันที หมอนั่นอยู่ใต้ร่มไม้นี่
"เฮ้อๆ"
เหนื่อยค่ะ รีบวิ่งไปหาคารุมะเนี่ย เฮ้อๆ
"ผลการเรียนก็ไม่ตกต่ำ"
ฮึ้ย~~รู้ได้ไง
"ปัญหาพฤติกรรมก็ไม่มี"
กระดาษอยู่ในมือคารุมะคืออะไร
"เธอมาเพื่อฆ่าฉันหรอ"
มันเป็นคำถามที่ฉันไม่อยากตอบออกมา
"ไม่ใช่...ไม่ใช่"
แล้วตอบแบบนั้นทำไม หาข้ออ้างไม่ได้เลย คารุมะยื่นใบผลการเรียนฉันมาให้ดู
"แล้วเธอย้ายมาห้องEทำไม"
ที่จริงก็ไม่อยากย้ายหรอกนะ เพราะผู้อำนวบการสั่งต่างหาก
"ฉันมาเพื่ออยากรู้ว่านายเลือกทำพฤติกรรมผิดๆ ถ้านายยังปรับพฤติกรรมตัวเองได้ ฉันจะกลับไปห้องA"
เปิดเผยความจริงไปหมดแล้วล่ะ
"งั้นหรอ"
ทั้งเสียงและหน้าตาเย็นชาไปหมด หมอนั่นมีสองหน้าหรอเนี่ย
"ใช่"
สถานการณ์เงียบและลมพัดเย็นๆ คารุมะก้าวเท้ามาหาฉันแล้วเอามือยัดใส่กระเป๋ากางเกง พอถึงฉันก็ก้มหน้าตัวเองลงที่หน้าของฉันแล้วประกบริมฝีปากพร้อมลมพัดโปยมาใบไม้ร่วง~~
"อื้อ~~"
รู้สึกจูบนี้ไม่เหมือนจูบเมื่อก่อนเลย เหมือนว่าความรู้สึกจูบนี้มัน..'เย็นชา'คารุมะถอนริมฝีปากออกแล้วทำหน้าตาเย็นชาฉัน
"เธอไม่เหมาะในการลอบฆ่าหรอก เธอไม่สมควรมาอยู่ห้องนี้"
คารุมะพูดประโยคนี้ทำให้ฉันเสียความรู้สึกทั้งๆที่ไม่อยากย้ายอยู่ห้องนี้แท้ๆ
"งั้นก็ดีสิ ฉันก็ไม่อยากอยู่ห้องนี้เหมือนกัน อยากกลับไปห้องเดิมด้วยซ้ำ"
"เธอเตรียมตัวย้ายไปห้องเดิมเลยนะ"
"ได้ฉันอยากอยู่ห้องเดิมนานล่ะ ฉันไปล่ะ"
ฉันโบกมือแล้วเดินไปที่ห้องเรียนด้วยสีหน้านิ่งๆแบบไม่สนใจใคร
ตอนเย็น
ฉันเก็บสมุดเข้ากระเป๋าแล้วลองคิดดูว่าจะย้ายไปห้องAจะดีรึป่าวนะ
"ไม่อยากไปอยู่ห้องเดิมหรอครับ"
"อาจารย์โคโระ"
นึกว่าทุกคนจะกลับบ้านหมดซะแล้ว
"ทำไมถึงรู้ล่ะค่ะ"
"เห็นคุณทำหน้าตาซึมๆ คุณคงจะดีใจนะถ้าได้อยู่ห้องเดิม"
อาจารย์รู้ใจจริงๆ
"ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงอยากอยู่ห้องE"
"งั้นคุณลองคิดดูว่า ตอนคุณอยู่ห้องนี้ใครกันที่ทำให้คุณอยากอยู่ต่อ"
"ค่ะ ฉันจะลองคิดดู"
นั่นสินะ ทำไมฉันถึงอยากอยู่ห้องนี้ต่อล่ะ แล้วที่อาจารย์ถามนั่นหมายถึงใครกันที่ให้ฉันอยู่ต่อห้องนี้ได้
3นาทีที่แล้ว
ในขณะที่อาซากิยืนคุยกับอาจารย์โคโระ อาคาบาเนะ คารุมะ ยืนแอบฟังอยู่ข้างห้องนี่เอง พอคุยเสร็จอาจารย์โคโระก็ออกจากห้อง คารุมะก็แอบดูอาซากิยืนคิด
"แอบดูคนแบบนี้จะดีหรอครับ"
"ดีสิ! ครับ อา__เฮ้ย!"
อาจารย์โคโระยังไม่กลับหรอ== อุส่าจะดูเรียวโกะจังยืนคิดไม่แน่อาจจะร้องไห้ก็ได้
"คุณอยากให้คุณซากิย้ายไปห้องAหรอ"
"ไม่รู้สิ ผมยัง...."
"ลองกลับไปคิดนะครับ ผมรู้ว่าคุณไม่อยากให้เธอย้ายไป"
"ใครบอกล่ะ! ผมอยากให้เธอย้า__"
"เสียงดังไปมั้ยครับ"
"เฮ้อ! จะลองไปคิดดูล่ะกัน"
"ถ้าไม่อยากให้เธอไปก็รีบบอกเธอซะนะ อาจารย์ไปล่ะ"
ฟิ้ว~~ อาจารย์ไปด้วยความเร็ว20มัค ก็แหงล่ะ มันเร็วนี่
ที้จริงผมก็ไม่อยากให้เธอไปหรอก เฮ้อ!จะทำไงดีเนี่ย ผมยิ่งก๊วนประสาทเธอตั้งหลายครั้ง เธอจะร้องไห้เพราะผมรึป่าวนะเรียวโกะจัง
ความคิดเห็น