ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    assassination classroom fic oc karma x asagi ภารกิจรักนายปัญหาเจ้าเลห์

    ลำดับตอนที่ #8 : เรื่องราวของคารุมะก่อนจะย้ายห้องE

    • อัปเดตล่าสุด 27 ม.ค. 60


    อาคาบาเนะ คารุมะ สเปเชียล ก่อนจะย้ายห้องE

    ผมอาคาบาเนะ คารุมะ อายุ15 ปี โรงเรียนคุนุกิงาโอกะ

    ก่อนผมจะย้ายไปห้องE ผมทำร้ายนักเรียนและอาจารย์ เพราะผมมีประพฤติไม่ดีอยู่ ผมคิดว่าอาจารย์อาจช่วยได้ แต่สุดท้ายก็ได้แค่คำพูดเขาทรยศ และให้ผมย้ายไปห้องE ถ้าถามว่าผมดีใจหรือเสียใจ คำตอบคือดีใจซะมากกว่า ก่อนผมพักการเรียนนั้นผมไปทำร้ายนักเรียนก่อนเพราะนักเรียนคนนั้นหาเรื่องผม ก็เลยทำร้ายเพื่อป้องกันตัว สุดท้ายผมก็ถูกเจ้าทรยศนั่นต่อว่าผมเลยโมโหเลยทุบโต๊ะพัง แล้วเดินออกจากเขตห้องพักครู มีผู้หญิงคนนึงวิ่งชนผม ปึก !!!

    "อ๊ะ!!! ขอโทษค่ะ"

    ผู้หญิงที่ชนผมเป็นคนสูงนิดๆ ผมสีเหลืองอำพัน มีเปียข้างเดียวเป็น1มัด แล้วมีพลาสเตอร์ติดไว้ที่จมูก มีกิ๊ปติดไว้ที่ศีรษะ ผมได้แค่มองแล้วเดินแบบไม่ได้สนใจอะไร ตอนเย็นผมถูกผู้อำนวยการสั่งพักการเรียนแล้วย้ายไปห้องE แล้วผมก็จะออกจากเขตโรงเรียนนี้แต่มีใครสักคนตามมา คนคนนั้นก็คือคนที่ชนผมเมื่อตอนที่ผมจะออกจากห้องพักครู ผมเคลียดและโมโหผมเลยรำคาญคนตามมา ผมเลยถามคนที่ตามผม

    "ตามมาทำไม"

    "เออ....."

    "ฉันถามว่าตามมาทำไม"

    "คุณ...จะย้ายห้องE จริงหรอ"

    "ใช่"

    "ขอโทษนะที่ถามแบบนี้__"

    พอเธอถามเรื่องย้ายห้องEผมเลยโมโหแล้วอยากทำร้ายคนซะแล้ว(โชคดีนะที่เป็นผู้หญิงถ้าเป็นผู้ชายผมซัดกระเด็นแล้ว) ผมเลยจับคางแรงๆแล้วพูดเย็นชาใส่เธอ

    "ฉันจะบอกอะไรให้นะ อย่ามายุ่งกับฉันถึงจะเป็นคนรู้จักหรือไม่รู้จัก หรือคนแอบชอบก็ตาม อย่ามายุ่ง ฉันมันอันตรายอย่ามายุ่งเข้าใจมั้ย"

    พอพูดจบเห็นน้ำตาเธอออกมาผมเลยไม่รู้จะบอกยังไง โมโหอยู่แต่ตัวเอวกลับรู้สึกผิดที่ผมทำแบบนี้ ผมเลยตัดปัญหาด้วยการบีบคางแล้วค่อยปล่อย แล้วเดินหันหลังหนีไป ผมรู้สึกผิดมาก ผมนั่งคิดอยู่บ้านนั่งบนโซฟา

    "ทำอะไรลงไป"

    ผมบ่นพึมพัมแล้วยกมือปิดใบหน้าตัวเอง แล้วอีกไม่นานผมก็เจอเธออีกครั้ง เจอกันหน้าชั้นเรียน เปิดฉากมายิงปืนใส่ผมซะก่อน ร้ายกาจมากผมรู้นะว่าเธอมาทำอะไรถึงมาย้ายห้องE ก็เพราะมาดูนิสัยของผมไง ผมเลยใช้ทุกวิถีทางเพื่อจะให้เธอกลับห้องเดิม สุดท้ายความคิดผมกลับเปลี่ยนซะงั้น ผมอยากแกล้งเธอ คาบเรียนพละผมก็บุกจูบเธอ ถ้าถามว่าผมรู้สึกยังไง ทีแรกก็ไม่รู้สึกอะไรแต่พอเลียริมฝีปากตัวเองมันหวาน ความคิดผมอยากจะจูบเธออีก บ้าไปเลยใช่มั้ย วันต่อมาผมก็โดดเรียนบังเอิญมาเจอเธอซะได้ ผมกะจะจับจูบเธอแต่เธอใช้มีดขูุ่ผมนะสิแล้วบอกว่าผมเป็นศัตรู ชักจะเริ่มสนุกไปอีกขั้นแล้วผมมาท้าประลองอีก เพื่อผมจะได้จูบเธอเป็นครั้งที่สองแต่โดนเธอชกอย่างแรง ตอนกลับบ้านเธอถูกห้องDมาทำร้ายเธอ ผมเลยช่วยเธอไว้แต่ก็เกือบจูบเธอ

    สรุปว่าความคิดผมอยากจับจูบขนาดนั้นหรอ วันนี้ผมมัวแต่นอนลูบริมฝีปาก ผมเนี้ยเป็นบ้าอะไรกัน

    "บ้าเอ้ย ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้"

    ผมลูบริมฝีปากอยู่ทุกวันทุกคืน ชักจะบ้าไปใหญ่ แล้วความคิดผมเริ่มสั่งการว่าจะจูบเธอให้ได้

    "เรียวโกะจัง ฉันจะขโมยจูบเธอให้ได้ คอยดูสิ"

    นี่คือเรื่องราวของผม แต่ผมไม่เข้าใจว่ามันคืออะไรทำไมต้องเป็นเธอด้วยนะ

    อาซากิ เรียวโกะ

    __________________________

    จบไปอีกตอนของคารุมะ ตอนนี้เริ่มบ้าคลั่งเพราะต้องการขโมยจูบ

    คนแต่งยังไม่รู้เลยเอาความคิดนี้มาจากไหนนนนน

    ให้กำลังใจและติชมนักแต่งมือใหม่น้าค่ะ

    #รักคนอ่าน ค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×