คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ท้าประลอง
ในตอนเช้าอาจารย์โคโระจะสอนนักเรียนในห้องเรียน และตอบคำถามของนักเรียนล่ะคน
"เอาล่ะ อาจารย์จะตอบคำถามนะครับ เริ่มตั้งแต่คุณอาซากิก่อนครับ คุณอาซากิ"
"-_-"
ฉันเม่อลอยไปที่อื่นทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้ฟังอาจารย์ ขนาดอาจารย์เรียกฉันยังไม่ได้ยิน
"คุณอาซากิครับ"
"อ่าคะ คะ???"
"อิฮิ อาจารย์ขอถามว่าทฤษฎีปีทาโกรัส มีสูตรว่าอะไรครับ"
"เออ...???"
แย่ล่ะ!!!ฉันมัวแต่เม่ออย่างเดียวไม่ได้ฟังอาจารย์ซะด้วยสิ!!!ตอบไม่ได้อ่าT_T สูตรอะไรๆคิดไม่ออกกกกก
"ซียกกำลังสองเท่ากับเอยกกำลังสองบวกบียกกำลังสอง"
"ถูกต้องครับ อ๊ากกก!!!คารุมะคุงผมไม่ได้คุณถามเลยนะ อย่าตอบแทนคุณอาซาสิครับ!!!"
คารุมะตอบแทนฉันหน่ะหรอ เก่งจริงๆเลยนะ เฮ้อ!!! ไม่น่าเม่อลอยเลยT_T
"ก็เรียวโกะจังตอบไม่ได้ ผมเลยตอบแทนเธอไงครับ"
"นี่นายอย่าเรียกฉันห้วนๆสิ!!!!"
อีกแล้วคารุมะชอบเรียกฉันห้วนๆอีกแล้ว
"ก็ฉันอยากเรียกหน่ะ เรียกชื่อต้นก็ดีนะ"
"อาคาบาเนะ!!!!"
"อ้าว!ได้เวลาพักกลางวันแล้ว เดี๋ยวอาจารย์ไปทำธุระก่อนนะครับ"
ฟิ้ว~~อาจารย์โคโระบินด้วยความเร็ว20มัค แล้วหายไปในพริบตา
หน๋อยแน่มาดกวนเอาการแหะ
"นี่นายอย่าเรียกชื่อต้นได้มั้ย"
"ทำไมหรอ หรือว่าชื่อเรียวโกะจังมันไม่ดี"
"มีแต่เพื่อนเรียกฉันได้ แต่สำหรับนายฉันไม่ชอบให้นายเรียกชื่อต้นหรอกนะ"
"งั้นมาประลองมั้ย"
"ประลองอะไร???"
"ต่อสู้ด้วยมือเปล่า ถ้าเธอชนะฉันจะไม่เรียกชื่อต้น แต่ถ้าเธอแพ้ฉันจะเรียกชื่อต้นเธอ ตกลงมั้ย"
เอ๋!!!เล่นงี้เลยหรอ เอาชื่อต้นฉันไปเดิมพัน เจ้าคารุมะยิ้มอย่างเจ้าเลห์
"แล้วก็เธอต้องเรียกชื่อต้นฉันนะ ว่าไง"
พอหมอนั่นท้าฉันก็หันข้างคิด แต่ก็ต้องตอบตกลงแล้วล่ะ
"ได้ อาคาบาเนะ"
ฉันไม่ชอบเลยหมอนั่นยิ้มแสยะแถมมองตาพิฆาตใส่ มาเลยสิฉันจะเอาชนะนายให้ได้เลยคอยดู!!!!
เวลา 1.00 P.M
ได้เวลาประลองการต่อสู้ระหว่างอาคาบาเนะ คารุมะ VS อาซากิ เรียวโกะ
ในสนามอันกว้างใหญ่== (เข้าเรื่องๆ)
ฉันและคารุมะได้เตรียมตัวลงสนาม เพื่อนๆก็มาชมรวมถึงอาจารย์โคโระ
"ถ้ามาทำอะไรแบบนี้ก็เสียเวลาเรียนเลยนะครับ"
"ไม่เป็นไรหรอก ผมก็แค่อยากท้าเธอหน่ะ งดเรียนสักคาบนะ"
"ช่วยไม่ได้ อาจารย์จะยืนดูล่ะกัน"
พอพูดจบอาจารย์โคโระหายตัวไปเปลี่ยนชุดเป็นชุดพละแถมใส่แว่นกันแดดอีก เป่านกกวีดอีก
"เรียบร้อยครับ พร้อมกันรึยัง"
"อ๊ากกก เร็วโครตตตตต"
เพื่อนทั้งห้องถึงกับสตั้นไป20วินาที(ฮา) ได้เลยประลองแล้ว อาซากิสู้ๆ
"พร้อมกันรึยัง"
"อ่า/ค่ะ"
ปี๊ดดดดดด เสียงนกกวีดดังเริ่มต่อสู้ ฉันวิ่งกำหมัดแน่นๆแล้วพุ่งชกคารุมะเต็มที่ แต่ทว่าคารุมะหลบ ฟึบ ฟึบ ฟึบ โอ้ยยยยหลบได้หลบดีจังฉันชกกี่ครั้งก็เท่ากับไร้ผล ฟึบ ปัก!!! ฉันชกคารุมะแต่หมอนั่นป้องกันด้วยใช้แขนขวาทับแขนซ้ายเป็นกากบาท แล้วฉันถอยแล้วทำสีหน้าอย่างจริงจัง
"เธอมาได้เลย ฉันขอไม่ใช้กำลังกับเธอแล้วกัน"
"แน่จริงนายก็ใช้กำลังสิ ให้ฉันบุกฝ่ายเดียวมันไม่ยุติธรรมนะ"
"อยากให้ฉันใช้กำลังหรอ ไม่ดีม้างงง"
"ฉันไม่อ่อนหักหรอกนะ"
"แน่หรอ งั้นก็ฉันไม่ออมมือล่ะกัน"
"ฮึ้ย~~ย้าห์~~"
ฉันกำหมัดสุดกำลังที่มีแล้วพุ่งเข้าชกคารุมะ หมอนั่นไม่หลบแต่จับแขนฉันแทนแล้วคารุมะเลื่อนใบหน้าใกล้หน้าฉันอีกแล้ว
"บอกแล้วไงว่าอย่าให้ฉันใช้กำลัง"
เสียงเย็นชามันกระทบกระเทือนถึงหน้าฉัน ตัวฉันเริ่มอ่อนไหว สั่น และกลัวนิดๆ แต่ยังไงฉันก็ต่อต้านหมอนั่นให้ได้สิ!!!
"ก็นายเป็นศัตรูฉันนี่ ทำไมนายไม่ทำฉันล่ะ"
ฉันมองหน้าคารุมะมาติดๆ แต่หมอนั่นยังเลื่อนใบหน้ามาใกล้อีกจนหน้าผากชิดกันจมูกชิดกัน แล้วปากใกล้__
"อย่านะ!!!!!"
สุดท้ายฉันก็เบ่งเสียงตัวเอาเพื่อดึงสติคืนมา ผลักตัวคารุมะออกห่างๆแล้ว กำมือชกคารุมะอย่าสุดกำลัง
"ชิ!!!"
คารุมะถึงกับเลือดออกปากเลยทีเดียว(ออกนิดเดียวนะ) แล้วยิ้มมุมปากเหมือนมันก็แค่ชิวๆ
"นาย...ก็คือศัตรูของฉัน คอยดูนะฉันจะเอาชนะนายให้ได้สิ หึ!!"
ฉันรีบวิ่งออกจากเขตสนามวิ่งด้วยความตัวสั่น หัวใจเต้นผิดจังหวะ บ้าเอ้ย!!!ทำไมเป็นอย่างนี้เนี้ย!!! วิ่งพ้นจากพวกนั้นแล้วสินะ ฉันนั่งพักอยู่ในห้องแล้วจับกลางหน้าอก หัวใจเต้นเร็วกว่าผิดปกติมันคือไรกัน ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก
"บ้าเอ้ยยยยยย!!!!!!"
ฉันตะโกนเพื่อหัวใจมันหยุดเต้น(ซะที่ไหนล่ะ) โอ้ยยยหยุดเต้นเหอะขอร้อง
"ไม่นะ ไม่ๆๆๆๆๆอาซากิอย่าเป็นแบบนี้สิ"
"คุณอาซากิอยู่นี่ นี่เอง"
"อาจารย์โคโระ"
"คารุมะคุงก็ดื้อจริงนะ อาจารย์ขอถามหน่อย"
"เอ๊ะ???"
"ทำไมคารุมะคุงถึงเป็นศัตรูของคุณล่ะ"
"ก็มาจากคำสั่งของท่านผู้อำนวยการเพื่อตรวจสอบพฤติกรรมของเขาค่ะ"
"อ่อๆ"
อาจารย์โคโระใช้หนวดสัมผัสที่หัวฉัน ตบเบาๆแฝ้วกล่าวว่า
"อย่างนี้นี่เอง งั้นก็พยายามล่ะกัน คารุมะคุงทั้งฉลาดและตัวแสบ แต่เขาเป็นคนดีนะ"
"ค่ะ"
ฉันก้มหน้าตอบรับ แล้วอาจารย์โคโระเปลี่ยนสีหน้าเป็นสีชมพู
"ว่าแต่คุณกับคารุมะเกือบทำอะไรในที่สาธารณะแล้วนะ ฮิ ฮิ ฮิ"
"ทำอะไรค่__ เอ๋!!!อาจารย์โคโระไม่ใช่นะค่ะๆ"
"ผมเชื่อว่าคารุมะกับคุณต้องเข้ากันได้แน่"
"เอ๋!!!"
"ฮิ ฮิ ฮิๆๆๆๆ"
อาจารย์โคโระหัวเราะชิบใจแล้วเปลี่ยนสีหน้าล้อเลียนเขียวสลับเหลือง
เวลา 4.30 P.M สถานีรถไฟฟ้า
ฉันกำลังรอรถไฟฟ้ากลับบ้านแต่มีพวกห้องDมาหาฉันนะสิ
"เรียวโกะจังนี่หน่า เป็นไงบ้างได้ย้ายห้องEแล้วเป็นไง หึๆๆ"
"แล้วเกี่ยวไรกับนายด้วย ห๊ะ!!!"
"ก็แค่ถามเฉยๆน้า เรียวโกะจัง"
พวกห้องDมาจับเส้นผมแล้วขยี้เบาๆ
"อย่ามาจับผมนะ!!!"
ฉันต่อต้านกล้ามาลวนลามฉัน หน๋อย!!!พวกห้องDเรียนเก่งแต่ชอบมาลวนลามผู้หญิงอย่างฉัน!!!
"โห จับผมก็ไม่ได้ฉันจับหน้าดี หรือจะให้ฉันถอดเสื้อเธอล่ะเรียวโกะจัง"
ปรี๊ดดดดด วอนไปใหญ่แถมเรียกชื่อฉันห้วนๆอีกแล้วนะ!!!!
"นี่นาย!!!!"
เป้งงงงง เสียงคนทำขวดเบียร์แตก เอ๊ะ!!นี่คารุมะนี่ คารุมะเดินถือขวดตีให้มันแตกแล้วเดินมาหาพวกห้องDจอมลวนลาม แล้วชี้หน้าด้วยขวดที่ตีแตกไปเมื่อตระกี้-_-
"อย่าทำร้ายผู้หญิงสิมันไม่ดีนะ แล้วอีกอย่างอย่ามาแตะต้องเรียวโกะจังเด็ดขาด หวังว่าจะเข้านะ"
"อาคาบาเนะนี่เผ่นเร็ว ขอโทษครับๆ"
พวกห้องDหนีไปจนได้ ฉันกะว่าจะหยิบมีดแทงซะหน่อยโธ่!!(ดีไม่ฆ่าแล้วนะ หึ!)
"ขอบใจนะ"
"ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย"
"ไม่หรอก"
"แล้ว..."
"แล้วอะไร???"
"ฉันเรียกชื่อต้นเธอได้แล้วใช่มั้ย เรียวโกะจัง????"
คารุมะก้มหน้าเข้าหาฉัน หน้าฉันเริ่มแดงนิดๆ ทำไงดีเนี้ย
"นายโดนฉันชกไปนะ ไม่เข็ดรึไง ห๊ะ!!!"
"หึๆ แน่หรอ ฉันบอกแล้วไงเธอไม่ได้แพ้เรื่องต่อสู้"
คารุมะแอบหัวเราะในลำคอ แล้วถอยใบหน้าคารุมะห่างใบใบหน้าฉัน
"แต่เธอแพ้จูบไง^^"
อีกแล้ว พูดอีกแล้ว คารุมะก้มแล้วเลื่อนใบหน้ามาหาฉันอีกแล้ว-///-
"นี่...คารุมะ!!!"
ฉันผลักคารุมะออกห่างๆ แล้วคารุมะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ใส่
"เรียกชื่อฉันนี่เรียวโกะจัง กลับบ้านก่อนนะเจอกันพรุ่งนี้นะ^^"
"นี่นาย....ไอ้บ้า!!!"
คารุมะเดินผ่านฉันแล้วกันหลังแอบยิ้ม
"น่ารักแหะ เรียวโกะจัง"
หลังจากคารุมะกลับบ้าน ฉันก็ยืนบ่นพึมพัมระหว่างรอรถไฟฟ้า
"ไอ้บ้าคารุมะ ทำไมฉันนึกถึงนายมาตลอดล่ะ"
--------------------------••••--------------••••••-----
จบแล้วตอนที่7ท้าประลองนะค่ะ(คิดตอนมะออก)ตอนนี้เอาฉากอาจารย์โคโระบ้าง จะเป็นยังไงน้า เดาสิว่าอาซากิ เริ่มเป็นอะไรกับคารุมะน้า ตอนต่อไปรออ่านอาคาบาเนะ สเปเชียลได้เลย ไรท์เข้าค่ายเสร็จพอดีเดียวอัพอีกนะค่ะ
#รักคนอ่านน้า
ความคิดเห็น