ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    assassination classroom fic oc karma x asagi ภารกิจรักนายปัญหาเจ้าเลห์

    ลำดับตอนที่ #6 : ศัตรู

    • อัปเดตล่าสุด 24 ม.ค. 60


    อุ๊บ:-X โดนเจ้าคารุมะจูบ ฉันยืนนิ่งไปซัก 1 นาทีได้ล่ะ แล้วตอนเลิกเรียนหมอนั่นดักรอหน้าห้องแล้วมากวนประสาทไม่เลิกอีก หมอนั่นก็เจ้าเล่ห์นัก มีหวังหมอนั่นได้ทำแบบนี้อีกแน่ หื้อ~~ นอนไม่หลับอ่ะ ทำไงดีล่ะทีนี้นึกถึงภาพจูบกันในซีรี่ย์เกาหลียังไงไม่รู้ ไม่ๆๆๆฉันนอนส่ายหัวรัวๆ ก็นอนไม่หลับนี่หน่าใครมันจะลืมลงได้ไง เอ....เลียริมฝีปากตัวเองมันหวานจัง~~ พอนึกถึงเจ้าคารุมะแถบจะนอนไม่ได้อีก โธ่เอ้ยยยยย


    ตอนเช้าฉันไปซื้อกาแฟที่ร้านสะดวกซื้อซักหน่อย บังเอิญมาเจอคารุมะซะได้ หมอนั่นหันมามองฉันแล้วโบกทือทักทาย ฉันเริ่มออกสีหน้าแดงนิดๆฉันก็หันหลังหนีหน้าไอ้เจ้าเล่ห์นั่น พอออกจากร้านสะดวกซื้อฉันรีบดื่มกาแฟทันที ป้องกันนอนหลับคาโต๊ะเรียนอ่ะนะ

    พอถึงโรงเรียน ฉันกำลังเข้าห้องเรียน เจอเพื่อนตาละคนทำหน้าตาพิลึกยังไงไม่รู้

    "มาแล้วหรอคุณอาซากิ"

    นากามุระทักทายก่อนแล้วยิ้ม เหมือนจะชอบใจอะไร ฉันก็ไม่สนใจอะไรฉันก็นั่งประจำที่ แล้วอิโซไกก็ถามฉันว่า....

    "เรื่องเมื่อวาน...เธอไม่เป็นไรใช่มั้ย"

    "เมื่อวานหรอ"

    พอนึกถึงเมื่อวาน เอ... เอ๋! อย่าบอกนะว่าเรื่องเจ้านั่น... 

    "ไม่เป็น...ไร"

    "เห๋ หรือว่าอาซากิซังเขินน้า"

    ยัยนากามุระคงจะยุยงสินะ ตุบ ฉันทุบโต๊ะเพื่อแก้เขินนิดหน่อย

    "งั้น ฉันออกไปข้างนอกนะ"

    ฉันรีบเดินออกจากเขตห้องเรียนทันที

    "โอ้ยยยย ไรเนี้ยยยย"

    ฉันนั่งบ่นพึมพัมอยู่ใต้ต้นไม้ ใจเต้นไม่จังหวะแบบนี้เนี้ย 

    "เธอมาทำอะไรตรงนี้"

    น่าจะถามนายมากกว่านะ เจ้าคารุมะก็มาพอดี

    ท่าทางจะโดดเรียนนะ จะว่าไปฉันก็โดดนี่

    "นายชอบโดเรียนหรอ"

    "อ่า ก็มันน่าเบื่อนี่"

    "ฮ่าๆ นายนี่ชอบแหกกฏโรงเรียนเนอะ"

    "ใช่ ถ้าทำอะไรแก้เบื่อได้ก็ดีสินะ"

    คุยเพลินเลยล่ะ หมอนั่นก็นิสัยดีอยู่นะ ฉันยิ้มออกมาเลยล่ะ ว่าแต่นี่มันเริ่มคาบเรียนนานแล้วนี่หน่านี่เรามาทำอะไรอยู่เนี้ย

    "เธอจะไปไหน"

    ฉันกำลังจะลุกไปห้องห้องเรียน แต่คารุมะดันมาถามซะก่อน

    "จะไปเรียนหน่ะสิ เริ่มคาบเรียนตั้งนานแล้วนะ ฉันไปก่อน"

    พอฉันพูดจบก็เดินตรงไปเรียนที่ห้อง แต่ทว่าคารุมะจับข้อมือฉัน แล้วดึงตัวฉันเข้าหาตัวคารุมะ หน้าฉันเกือบไกลหน้าคารุมะแล้วนะ

    "อยู่กับฉันหน่อยจะได้รึป่าว"

    ชิ้ง!!! ฉันเอามีดเล็กออกจากกระเป๋า แล้วฉันจับมีดแนวนอนใกล้คอคารุมะ

    "ว่าแล้วเชียว เธอต้องมาไม้นี้"

    "คิดว่าฉันจะนั่งอยู่กับนายรึไงกัน"

    คารุมะแสยะยิ้มแล้วโยกมือทั้งสองข้างอย่างยอมแพ้แล้วรีบเดินถอยหลังทันที

    "เล่นรุนแรงแหะ"

    "ก็บอกแล้วไงว่าที่ฉันมาเพื่อจะฆ่านาย นายเป็นศัตรูของฉัน"

    พูดพอจบฉันก็หันหลังกลับห้องเรียน หมอนั่นก็ยังโดดเรียนอยู่อ่ะนะ

     

    พูดถึงฝั่งคารุมะกันบ้าง

    ยัยบ้าเอ้ย กะจะจับจูบได้ซะที ผมลูบริมฝีปากตัวเอง แล้วผมก็นึกภาพที่ยัยนั่นพูดคำนั้นพอดี

    'ก็บอกแล้วไงว่าที่ฉันมาเพื่อจะฆ่านาย นายคือศัตรูของฉัน'

    หึ!! ชักจะสนุกแล้วสิ ผมไม่สนว่าเธอจะมาฆ่าผมหรืออะไรหรอกนะ การที่ยัยนี่คิดว่าผมเป็นศัตรูผมก็ยินดีที่ได้เป็นศัตรูอยู่แล้ว พยายามเข้านะเรียวโกะจัง^^

    ---------------------------

    ตอนนี้คนแต่งเริ่มคิดไม่ออกบรรทัดสุดท้ายกันซะแล้วT_T เอาเหอะๆ อาซากิ เรียวโกะจะทำยังไงต่อไปหน่อ??? ให้กำลังใจและติชมนักแต่งมือใหม่ด้วยนะค่ะ^^

    #รักคนอ่านค่ะ>.<

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×