คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : คาบเรียนพละ
เช้าวันใหม่ แสนสุข(มั้ง) ชั่งเหอะวันนี้คาบเรียนพละซะด้วย พอดีฉันถนัดพวกกีฬาอะไรแบบนั้นหน่ะ
อยากรู้จังจะเป็นกีฬาประเภทไหนน้า......
ก่อนจะเรียนคาบพละฉันกำลังจะลุกออกจากโต๊ะเรียน แล้วมีผู้หญิงคนนึงตัวเล็ก ผมเปียสองข้างสีตาดอกลาเวนเดอร์สวมแว่นตามาทักทาย
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ"
"อรุณสวัสดิ์จ้า"
"ฉันโอคุดะ มานามิ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
"เช่นกันนะ คุณโอคุดะ"
"ค่ะ"
โอคุดะยิ้มอย่างสดใสที่ได้ทำความรู้จักกับฉัน ฉันก็ดีใจอยู่น้า ฮ่าๆที่มีเพื่อนมาทักทาย
"คุณโอคุดะ คุณอาซากิ จะเริ่มเรียนคาบพละแล้วนะ"
คุณอายาโนะบอกสัญญาณจะเริ่มเรียนพละแล้วสินะ นั่นสินะมัวแต่ยืนอะไรล่ะ ก็ไปสิ!!!อาซากิ><
"ป่ะ ไปกันเถอะ คุณโอคุดะ"
"อ่ะ...ค่า"
คาบเรียนพละ
เอ๋!!!!!สนามกว้างมากเลยล่ะ>< แต่ที่อึ้งไปกว่านั้นคือ เรียนเรื่องการต่อสู้ โธ่ๆๆๆฉันใช้อาวุธเก่งก็จริงแต่ไม่ได้หมายความว่า จะเป็นผู้ชำนาญเรื่องอาวุธ ตอนนี้ฉันลืมการต่อสู้หมดแล้วววววว มัวแต่สนใจเรียนอย่างเดียวนะสิT_T
"วันนี้สอบการใช้มีดนะ"
อาจารย์คาราสึมะ ทาโดมิ อาจารย์สอนเรื่องการใช้อาวุธต่างๆเขาใช้มีดอยู่ในมือ แล้วโยนมีดให้ฉันเฉย
"งั้นให้เด็กใหม่สอบก่อนแล้วกัน"
"เห๊ะ???"
"เริ่มสอบได้แล้ว"
ถึงจะลืมการต่อสู้แต่ก็ลองทบทวนเรื่องนั้นดูล่ะกัน
"ย่ะห์~~"
ฉันวิ่งด้วยความเร็วสูงด้วยการใช้มีดแทงอาจารย์คาราสึมะ
แต่ทว่าเขาหลบ วิ่งโจมตีทีไรเขาก็หลบ สุดท้ายเขาก็ใช้เท้าเตะที่มือฉันจับมืออยู่ก็ลอยอยู่บนอากาศแล้ว เขาก็ได้มีดอยู่ในกำมือ แล้วเขาก็ใช้มีดโจมตีฉัน ฉันได้แต่ยืนอึ้งไม่รู้จะทำยังไงดี พอฉันนึกภาพการต่อสู้แปบเดียวเท่านั้นแหล่ะ ฉันก็รีบหลบทันที สู้ไปสู้มาก็เริ่มเหนื่อยเหงื่อตกทั้งฉันและอาจารย์คาราสึมะ
"ใช้ได้นี่เด็กใหม่"
"ค่ะ เฮ้อๆๆ"
"นี่ อาจารย์คาราสึมะ"
เสียงคนเรียกขานอาจารย์ก็คือหมอนั่น 'อาคาบาเนะ คารุมะ' ทุกคนก็หันไปมองทางคารุมะแล้วเดินมาหาอาจารย์ทันที
"ผมขอเป็นคู่ต่อสู้ให้กับยัยนั่นทีนะ"
"ห๊ะ!!! เธอเนี้ยนะ"
อาจารย์ถึงกับต้องเหนื่อยกับการต่อสู้เลยสละสิทธทันม
ที
"ก็ได้ ฉันจะรอดูล่ะกัน"
"ครับ"
ถึงกลับต้องสลับคู่ต่อสู้เลยหรอค่ะ เป้าหมายมาแล้ว
"มาเลยสิ อาซากิ"
"นี่นาย!!!!"
"ฉันจะเป็นคู่ต่อสู้ให้เธอเอง"
"ได้ ย่าห์~~"
ฉันก็โจมตีคารุมะทันที แต่คารุมะก็หลบ หลบไปหลบมาไม่เหนื่อยรึไงเนี้ย
"อย่าหลบอย่างเดียวสิ สู้บ้างสิ"
"ได้สิ ถ้าเธอร้องขอ"
พอฉันใช้มีดแทงที่ตัวคารุมะตรงๆเลย แต่ทว่าหมอนั่น
จับข้อมือฉันแล้วประกบริมฝีปากฉันอย่างกะทันหัน
:-X
ตายล่ะโดนจูบยังไม่พอ ฉันยืนนิ่งไปประมาณ 1 นาที ได้ม้างงงงง ไม่ๆๆๆๆเป็นแบบนี้ไม่ได้นะ>////<
เพื่อนทั้งห้องถึงกับเหวอเป็นระยะเลย
สุดท้ายคารุมะก็ถอนริมฝีปาก แล้วยิ้มด้วยความสะใจ
"แพ้แล้วล่ะ อาซากิ"
"-////- ขี้โกงนี่"
"ไม่หรอกๆ ฉันไม่เคยโกงหรอกนะฮ่าๆ"
"อะ..อะ...เอ๋!!!"
"ไปล่ะ เดี๋ยวจะเลิกเรียนพละแล้วนี่ บาย"
หน๋อยแน่เจ้าเลห์จริง ถึงกับโบกมือหนีเลย ฉันทรุดลงกับพื้นเลยล่ะ แล้วเอามือปิดใบหน้าตัวเอง หน้าเริ่มแดงแล้วล่ะ ทำได้แสบมากนักเจ้าคารุมะ!!!!กรี๊ด!!!!!
หลังเลิกเรียน
พอเลิกเรียนฉันก็เดินออกจากห้อง แต่เจ้าคารุมะยืนดักรอหน้าห้องเลยหรอ อะไรอีกห๊ะ!!! มายุ่งไรอีกกกกก
"จะกลับแล้วหรอครับ"
"ใช่!!!"
"อุ๊บ!! หึ๊บ!!!"
"หัวเราะไรย่ะ"
"ก็เธอแพ้...."
"ต่อสู้สินะ"
"ไม่ใช่ๆ เธอไม่ได้แพ้การต่อสู้ แต่เธอแพ้จูบต่างหาก"
"นะ....นะ.....นี่นาย!!!"
"อะไร... หรือว่าเรื่องจริงล่ะ หืม..."
"โอ้ยยย คอยดูนะจะแก้แค้นเลยคอยดู"
"ฮ่าๆ ฉันถนัดขโมยจูบนะ พยายามเข้าล่ะเรียวโกะจัง^^"
คารุมะพูดได้วอนมาก แล้วมาพูดชื่อต้นเล่นๆแถมโบกมือหนีอีก
"นี่!!!อย่ามาเรียกชื่อฉันห้วนๆนะ ไอ้บ้า!!!"
เจ็บใจอ่ะ เจ็บจายยยย กล้าพูดเรื่องจูบอีกด้วย หน้าฉันแดงเป็นมะเขือเทศไปแล้วนะ>////<
คารุมะเดินกลับบ้านแล้วยิ้มด้วยความสะใจ แตะริมฝีปากตัวเองแล้วพูดพึมพัมเบาๆ
"หึ หวานแหะยัยนี่ "
แล้วเจ้านั่นมาไม้ไหนอีกมั้ยเนี้ย
ความคิดเห็น