คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : อยากอยู่ต่อ
"เฮ้อ.....ดีจัง ดีใจที่ได้กลับห้องเดิมซะที"
ฉันเดินระหว่างกลับบ้าน แกว่งแขนและยิ้มแย้ม ในระหว่างทางนั้นได้เจออาคาบาเนะ คารุมะ? ยืนต่อยกำแพงบ้านซะงั้น ปึก ปึก ปึก! อะไรของหมอนั่น เป็นบ้ารึป่าว ฉันยืนมองหมอนั่นต่อยกำแพงจน เลือดออกจากมือเขา หมอนั่นหันมาและมองทางฉัน
"อาซากิ เรียวโกะ"
"นี่นายทำบ้าอะไรเลือดออกแล้วนะ ไอ้บ้า!!!"
อยู่ดีๆน้ำตาไหล ทำไมล่ะ ทำไมฉัน.........
"........"
หมอนั่นเดินโอบกอดร่างฉันทั้งๆที่ฉันร้องไห้
"ยัยบ๊องเอ้ย!จะร้องทำไม"
คารุมะวางคางไว้ที่หัว แล้วยิ้มมุมปากนิดๆฉันต้องพาคารุมะทำแผลที่มือเต็มไปด้วยเลือดอาบที่บ้านฉันซะแล้ว
ฉันล้างแผลให้คารุมะเสร็จใช้ผ้าพันแผลพันที่มือคารุมะเอาไว้ พอฉันเงยหน้าเห็นคารุมะมองฉันแล้วยิ้มจางๆ
"ยิ้มอะไร"
"ไม่รู้สิ!อยู่ดีๆก็ยิ้มออกมา"
ฉันจ้องหน้าคารุมะ ถึงแม้ดีใจที่ได้ย้ายห้องเดิม แต่ใจก็อยากอยู่ห้องEต่อ
"เรียวโกะ..จัง"
ฟึบ!ฉันพุ่งกอดคารุมะแน่น แล้วน้ำตาก็ไหลออกจากตาอีกครั้ง คารุมะคงตกใจเมื่อฉันพุ่งกอดแล้วร้องไห้
"ฉันหน่ะ....ทำไม...ทั้งๆที่ดีใจที่ได้กลับห้องเดิม..แต่ทำไม..ทำไมฉันยังอยากอยู่ห้องEต่อล่ะ"
คารุมะดันร่างฉันออกจากร่างคารุมะ มือคารุมะลูบใบหน้าฉันปาดน้ำตาทิ้ง
"ฉันก็...ไม่อยากให้เธอย้ายกลับเหมือนกัน"
"เอ๊ะ!"
อยู่ดีๆคารุมะก็ยิ้มประกบริมฝีปากฉัน แล้วน้ำตาฉันก็ไหลออกอีกที และถอนริมฝีปาก
"อยู่ต่อได้มั้ยคารุมะ"
ฉันรั้งคารุมะเอาไว้ คารุมะนั่งเฉยๆแล้วฉันก็จับหน้าคารุมะแล้วจูบทันที คารุมะก็จูบกลับแลกลิ้นต่อกัน และถอนริมฝีปากอีกที
"งั้น...ฉันจะอยู่กับเธอ"
พอฉันได้ยินคำตอบแบบนี้เลยผลักคารุมะนอนกลับโซฟาเลยล่ะ
"นี่เธอ!!!!"
ฉันนอนทับร่างคารุมะแล้วหลับไปเลย คารุมะมองฉันนอนทับแล้วยิ้มมุมปาก กอดร่างฉันแน่นๆ
"ยัยบ๊องเอ้ย!เรียวโกะจัง^^"
8.00 Am
ห้องผู้อำนวยการ
"อาซากิ เรียวโกะ"
"คะ"
"ภารกิจยังไม่สำเร็จ เธอกลับห้องเดิมไม่ได้นะ"
"เอ๊....เอ๊ะ!"
"จับตาดูอาคาบาเนะ คารุมะเอาไว้"
สถานการณ์เป็นเหมือนเดิม ห้องมืด บรรยากาศเย็นเจี๊ยบ ท่านผู้อำนวยการก็เสียงเย็นชา ขนลุก><
"คะ...ค่ะ"
"อืม...แล้วอาซาโนะ คาคุชูก็จะอยู่กับเธอด้วย"
พอพูดถึงอาซาโนะแล้วเขาก็โผล่มาทันที เขายืนนิ่งแล้วมองมาที่ฉัน
"ฉันได้อยู่ห้องเดียวกับเธอแล้วนะ อาซากิ เรียวโกะ"
ท่านประทานนักเรียนอาซาโนะ คาคุชู พูดนิ่งแล้วยิ้มออกนิดๆ สุดท้ายฉันก็ได้อยู่Eอีกครั้งสินะ
ความคิดเห็น