Spin Time War ฝ่าวิกฤต มหาสงครามกาลเวลา [original war time]

ในที่สุดก็ได้ตัวละครแย้ววววว~~~
 

แนะนำตัวละครในช่วงแรก

 

เมล นาย จติกรณ์

 เพศ ชาย อายุ 15 ปี เป็นหนุ่มหน้าตาธรรมดา มีความสุขสนานตลอดเวลา จนบางครั้งทำอะไรโดยไม่ได้คิด ชอบทะเลาะกับ เนีย จนเพื่อนในห้องคิดว่าเป็นแฟนกัน

เนีย นางสาว เมฆรัตน์

เพศ หญิง อายุ 15 ปี เป็นเพื่อนสมัยเด็กของ เมล เป็นสาวห้าวที่มี ดวงตาสองสี คือ สีฟ้า และสีแดง เป็นที่เกรงกลัวต่อหญิงสาว จนเพื่อนไม่กล้าเล่นด้วย จนบางครั้ง ชอบคิดมากแต่ก็ได้ เมล มาช่วยปลอบใจ จนแอบชอบ เมล แต่กลับชอบทะเลาะกับเมลเพราะด้วยร่างกายที่หาวและแบนเป็นกระดานจึงชอบโดนเมล์ล้อ(ซึนเดเระ นี้เองเฟ้ยย) เป็นคนที่รักความยุติธรรม จึงชอบช่วยเหลือคนอื่นจนเกินความสามารถทำให้เมลเป็นห่วงทุกที
เพิ่ม ตัวละครเพราะจบละ
นานา 

เพศ หญิง อายุ 15 ปี เข้าใจผิดเกี่ยวกับเมลแล้วพยายามฆ่าแต่ได้เมลช่วยไว้จึงแอบชอบเมล เป็นคนลึกลับแอบบ๊องนิดๆ

s20 หรือ ลูเซีย
   

version: s20                                                              version: ลูเซีย
 

เมริ หรือ เมริก

เพศ หญิงอายุ (มิบอก เอิ๊ก เดวว่าพี่แก แก่แล้วเดวเราโดนสไนยิ่ง) เป็นพี่แท้ๆของเมลแต่ไปประจำการบนยานตั้งแต่เมลยังเป็นเด็ก

ไม่รู้จะคั่น ตอนยังไง แหะๆ เอิ้ก...แต่ยังไงก็ฝากนิยายเรื่องนี้ต่อด้วยนะคร้าบบบบ....โกเมนเน้~~~ ที่หายไปนาน

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

บทนำยังเหมือนเดิม เน้อ~~
บทนำ

สำหรับสิ่งที่เรียกว่าสวยงามตอนนี้ยังจะเรียกแบบนั้นได้อีกหรือ? ในเมื่อโลกของเรามันเน่า เฟะขนาดนี้ แล้วเวลานะเราจะเชื่อใจมันได้ยังไง เมื่อมันยังเป็นผู้สร้างและผู้ทำลาย ทว่าการระเล่นของมนุษย์ผู้โง่เขล่า อาจจักทำให้การดำเนินชีวิตเปลี่ยนไป การแปลนแปลงครั้งยิ่งใหญ่นี้ ไม่แต่เพียงทำให้มนุษย์ด้วยกันหวาดหวั่นเท่านั้น สิ่งมีชีวิตที่ไม่ว่าจะมีจริงหรือไม่ ในอวกาศที่มนุษย์ไม่เคยที่จะพิสูจน์ได้ ต่างก็หวาดหวั่นกับการกระทำของมนุษย์เช่นกัน กับวิวัฒนาการของมนุษย์ที่เจริญเติบโตช้าๆแต่อันตราย พวกเขาได้สร้างสิ่งที่ จะทำให้สิ่งมีชีวิตต่างๆทั่วทั้งจักรวาลหวาดกลัวขึ้นมา ทำให้สิ่งมีชีวิตในจักรวาลนั้นจ้องที่จะทำลายล้างโลก การกระทำในครั้งนี้อาจก่อให้เกิด มหาสงครามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในจักรวาล สงครามที่กาลเวลาไม่อาจกีดกันได้อีกต่อไป

สงคราม Spin Time War!

เวลา 17.30 ตามเวลาโลกมนุษย์ ณ สุดขอบจักรวาลที่มืดมิด ยานอวกาศลำมหึมากำลังหยุดนิ่งราวกับว่าติด
บางอย่างอยู่

สิ่งหนึ่งที่อยู่สุดขอบจักรวาลผู้ที่ถูกกักขังด้วย เวลา บัดนี้ คุกกาลเวลานั้นเริ่มสั่นคลอน การหลับใหลนับพันล้านปีได้ตื่นขึ้นมาแล้ว และตอนนี้พวกเขากำลังจ้องมองความเป็นไปของเผ่าพันธุ์มนุษย์อยู่ สิ่งที่หมายจะยึดครองโลกอันสวยงามนี้ มานานกว่า 1,000 ล้าน ปี สิ่งที่ทำให้สัตว์ในยุคไดโนเสานั้นศูนย์พันธุ์ เผ่าพันธุ์อีกเผ่าหนึ่ง ที่จักรวาลหวาดหวั่น สิ่งที่ดำมืด สิ่งที่ผิดพลาดของพระเจ้า เผ่าพันธุ์  อารี….

“ท่านนาริก ตอนนี้พวกดาว มานากิส(โลก) มันสามารถสร้างสิ่งนั้นสำเร็จแล้ว ครับท่าน”หน่วยวิจัยดาวมานากิส (โลก) รายงานการเคลื่อนไหวของมนุษย์โลก ให้ผู้บรรณชาการฟังทันทีที่ได้รับข้อมูลจากคอมพิวเตอร์
 

ร่างใหญ่มหึมา ดวงตาสีแดงดุจไฟบรรลัยกัลป์ที่สามารถเผาผลาญโลกได้ภายในพริบตา นั่งคล้ำคางอย่างเบื่อหน่ายอยู่ที่แท่นบรรณชาการ จองมองดูจอมอนิเตอร์ ที่ฉายภาพโลกอย่างตาไม่กระพริบ ดวงตาสีแดงเบิกถลึงกว้าง รอยยิ้มเกิดขึ้นที่มุมปากอย่างช้าๆ ราวกับว่านี้อาจจะเป็นจุดจบของโลกมนุษย์ก็ไม่ปราน
 

“อา คาราโท มัสสิ การินาติ ฮานากิกตระจิ” เสียงสูงต่ำชวนขนลุกออกมาจากปากที่ขมุบขมิบเบาๆ ผู้นำท่านนั้นให้สั่งคำสั่งแก่ลูกยานอวกาศด้วยภาษาที่ไม่อาจแปลได้  ณ ตอนนี้
 

“ทะ....ท่านผู้บรรณชาการ! จะใช่แผนนี้จริงๆ เหรอครับ!... ได้โปรดคิดดูใหม่ก่อนเถอะครับ”ลูกยาน คนหนึ่งตกใจอย่างมาก เพราะแถบจะไม่เชื่อหูตนเองเลย เมื่อคำพูดที่ได้ยินจากปากของท่านผู้บรรณชาการนั้นไม่ใช่เรื่องที่พูดเล่นๆแน่นอนถึงแม้ว่าจะบอกให้คิดดูใหม่อีกที่ แต่ท่านผู้นั้นก็นั่งเงียบ พอที่ชายลูกยานจะเดาได้ว่าคำสั่งนั้นเป็นคำสั่งอันเด็ดขาดไม่สามารถขัดได้ ทำให้เขาถึงกับก้มหน้าลง ด้วยความสิ้นหวัง
 

เขาเดินตรงไปยังแผงควบคุมบางอย่างที่มีแค่ปุ่มสีแดงปุ่มเดียว แล้วยื่นนิ่งหยุดอยู่ตรงแผงควบคุมสักพักเพื่อที่จะทำใจที่จะกดปุ่มอันน่าสะพรึงกลัวนั้น ในเมื่อเขาทนกับแรงกดดันไม่ได้อีกต่อไปในที่สุดเขาก็กดปุ่มนั้น

รอยยิ้มพุดที่มุมปาก ของท่านผู้นั้นอีกครั้ง!

[แคปซูล ล็อคเป้าหมาย ไปยังดาว แอลฟา s710 มานากิซ(โลก) เปิดเครื่องสร้าง แฮฟไท (รูหนอน) ]เสียงแตก แหลมเล็ก ของคอมพิวเตอร์บนยานอวกาศขนาดมหึมา พูดทวนสถานที่ ทันใดนั้นก็มาแสงสีฟ้าปรากฏอยู่ด้านหน้าของยานอวกาศ แสงนั้นแปลเปลี่ยนไปเป็นรูสีฟ้าขนาดใหญ่ที่สามารถมองเข้าไปข้างในได้ซึ่งเป็นสีฟ้าทอดยาวจนไม่สามารถมองเห็นทางออกได้ 
 

 [สร้างรูหนอนเสร็จเรียบร้อย จะทำการยิง แคปซูล ไปยังดาว แอลฟา s710 มานากิส(โลก) อีก10 คาปอส(หน่วยนับของชาวต่างดาว) 10 9 8.......3 2 1 ปลดล๊อควิถีแคปซูล .....ยิง! ]                                              
ท่อขนาดใหญ่หันกระบอกของท่อไปยังรูหนอนที่อยู่เบื้องหน้า ทันใดนั้นแคปซูลหน้าตาเหมือนยานอวกาศขนาดเล็กก็ถูกยิงออกมาด้วยความเร็วเทียบเท่ากับแสง เข้าไปยังรูหนอนที่อยู่เบื้องหน้า

หึ! ขอให้โชคดีพวกมนุษย์ มานากิซ รอยยิ้มที่เปี่ยมล้นไปด้วยความสุขพุดขึ้นบนหน้าของ ผู้บรรณชาการ
 

ขณะที่มนุษย์โลกยังไม่รู้บางสิ่งที่ดำมืด หายนะที่กำลังจะเกิดขึ้นกับโลก บางอย่างกำลังมุ่งหน้าไปยังโลก นี้จะเป็นจุดจบของโลกแล้วงั้นหรือ! ใครกันละที่จะมาปกป้องโลก