ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : chapter 3
chapter 3
"เอ่อ คะ.... คุณ คุณแบคฮยอน" แทยอนเงยหน้าขึ้นมามองแบคฮยอน
"ธะ.... เธอชื่ออะไร ทำไมฉันไม่เคยเห็นหน้าเลย" แบคฮยอนทำหน้าอย่างสงสัย
"นะ นิ... นี่ใช่คุณแบคฮยอนมั้ยค่ะ"
"ใช่ ฉันนี่แหละ แต่เธออ่ะ เป็นใคร ฮะ ฉันไม่เคยเห็นหน้าเธอเลย"
"ฉันเป็นเพื่อนของ.... วิกตอเรียค่ะ" แทยอนนึกถึงคำพูดของวิกตอเรียว่าให้แทยอนเรียกว่าวิกตอเรียเพ-ราะถ้าเรียกว่าคุณมันอาจจะดูไม่เหมือนเพื่อนกัน และวิกตอเรียก็อยากเป็นเพื่อนกับแทยอนจริงๆ
"อ่อ งั้นเหรอ วิกตอเรียเล่าให้ฉันฟังอยู่ แต่.... ฉันไม่เคยเห็นหน้าเธอเลยนิ" แบคฮยอนขมวดคิ้วอย่างสงสัยในตัวแทยอน
"ฉันพึ่งมาเจอเขาเมื่อไม่กี่วันค่ะ ฉัน.... เอ่อ ฉัน" แทยอนพูดขัดๆ
"ฉัน อะไร เธอก็ว่ามาสิ" แบคฮยอนพูดขึ้น
"ฉันไปช่วยเธอตอนเธอเกือบจะโดนรถชนเมื่อวานก่อนเองค่ะ" โกหกอีกแล้วน่ะเธอ
"ฮะ! เธอว่าไงน่ะ ยัยวิกเกือบโดนรถชนเหรอ" แบคฮยอนทำหน้าตาตกใจมาก
"เอ่อ.... ใช่ค่ะ"
"ฮึ๋ย ยัยนี่นิ จริงๆเลย ไม่บอกอะไรฉันสักคำ ฉันขอตัวก่อนน่ะ เออจริงสิ" แบคฮยอนยืนเท้าสะเอวแล้วบ่นพึมพำ เขาขอตัวกับเธอแล้วหันกลับหลังมาเมื่อเขานึกอะไรออก
"ค่ะ" แทยอนตอบเพียงสั้น แต่คำถามของเขาทำให้เธอใจเต้นไม่หยุด
"เธอชื่ออะไรเหรอ" แบคฮยอนถามเธอ
"ฉะ.... ฉันชื่อ แทยอนค่ะ คิม แทยอน"
"ฉันชื่อ แบคฮยอนน่ะ บยอน แบคฮยอน"
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ" แทยอนแบมือเพื่อทำความรู้จัก
"เช่นกัน ฉันขอตัวก่อนน่ะ" แบคฮยอนตอบพร้อมยิ้มแล้วก็เดินจกกระเป๋าเดินไปจากเธอ
"หล่อจัง คนบ้าอะไรเนี่ยะ" แทยอนบ่นพึมพำพร้อมเขิน แต่ ขอโทษที่ต้องโกหก แต่เขาคงเชื่อแหละ เขาคงไม่ถามอะไรวิกตอเรียน่ะ
19.15 น.
แขกทุกคนทั้งงานมายืนรอคริสที่หน้าบ้าน เพื่อต้อนรับคริสอย่างยิ่งใหญ่ เพราะคริสนานๆ จะมาซักทีแต่ครั้งนี้นานมาก ทางครอบครัวคิดถึง คริสเลยต้องกลับมาพักผ่อนซักสามเดือน และทางแคนาดาก็มีเลขาช่วยทำงานให้ คริสไว้ใจเลขาคนนี้มากเลยให้เป็นคนที่ใหญ่ที่สุดในทางนั้น และคริสแค่กลับมาพักผ่อนเดี๋ยวก็กลับไป แค่สามเดือนมันแป็บเดียวเอง
เสียงรถเก๋งคันหรูหลายล้านวอนกำลังจอดที่หน้าประตู และคนขับรถก็ลงมาเปิดประตูให้กับคริส พอคริสลงมาก้าวแรกกับพรมแดง เสียงพลุก็ประทุขึ้นอย่างยิ่งใหญ่สมกับครอบครัวเศรษฐีระดับต้นๆ ของประเทศเกาหลีและทั่วโลก และพวกสาวๆก็กรี๊ดกันใหญ่ แสงถ่ายรูปส่องมาใบหน้าของคริส
"สวัสดีครับ สวัสดีครับ ครับผม ครับ" คริสเดินยิ้มให้พร้อมกับก้มหัวให้แขกในงานแล้วก็ให้นักข่าวถ่ายรูปและสัมภาษณ์
พอคริสสัมถาษณ์เสร็จก็เดินไปหาครอบครัว ซูโฮเดินมาก่อนใครแล้วกอดคริสอย่างเต็มแรง
"เฮ้ย! ไอ้นี้ แกกอดฉันแรงไปน่ะเนี่ยะ" คริสตกใจนิดหน่อยที่ซูโฮพุ่งกอดเขาโดยไม่รู้ตัว
"ก็ผมคิดถึงเฮียนี่ครับ เราไม่ได้เห็นหน้ากันตั้งห้าปีแล้วนิ" ซูโฮพูดพร้อมยิ้มให้พี่ชาย
"เออ รู้แล้วน่า ฉันก็คิดถึงแกเหมือนกัน" คริสตบบ่าซูโฮอย่างเบามือ
"ครับพี่ ฮึก... ฮึก" ซูโฮยิ้มแล้วน้ำตาก็ไหลลงมา ซูโฮปาดน้ำตาอย่างเร็วเพราะคริส ไม่ชอบให้น้องคนไหนร้องให้ แล้วก็ถอยออกให้พี่น้องคนอื่นทักทาย
"ร้องให้อีกแหละ ไม่เอา ไม่ร้อง แกหายหล่อแล้วน่ะ"
"ไงพี่คริสครับ ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับพี่" ชานยอล ซิ่วหมิน และซูโฮ พูดขึ้นพร้อมกัน
"ไง พวกแกเลิกหนีเที่ยวตอนกลางคืนหรือยัง"
"ยังครับพี่ ก็มันสนุกนิ" ชานยอลตอบขึ้นก่อน
"ใช่ครับพี่ พวกผมไม่เคยให้แม่รู้สักครั้งเลยครับ ฮ่าๆๆ" เซฮุนกระซิบบอกคริส
"เฮ้อ! พวกแกนิ ยังไม่เปลี่ยนกันเลยน่ะ เดี๋ยวซักวันแม่ก็รู้หรอก" คริสเอ็ดน้อง
"ไม่รู้หรอกครับพี่สอง แม่ชอบยังงั้นกับพ่อทุกคืน" ซิ่วหมินเอ่ยบอกอย่างหื่นๆ
"ไอ้บ้า นี่พวกแกแอบฟังแม่ยังงั้นกับพ่อหรอ" คริสชี้หน้าทั้งสามคน
"ใช่ครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" ซิ่วหมินตอบแล้วหัวเราะ
"พวกแกนิ หื่นกันจริงๆ"
"อย่าไปบอกแม่น่ะพี่ เดี๋ยวพวกผมตาย" ชานยอลกระซิบบอก
"เออๆ รู้แล้ว ฉันไม่เคยบอกความลับของพวกแกอยู่แล้วนิ" คริสบอกน้องทั้งสาม
"ขอบคุณครับพี่" เซฮุนพูดขึ้นแล้วยิ้มให้
"ไปๆๆๆ ถอยไป ให้ฉันคุยกับพี่คริสบ้าง" ไคขัดขึ้นพร้อมแวกทั้งสามคนให้ถอยไป
"ไงชายหก แกขาวขึ้นน่ะเนี่ยะ" คริสแซวขึ้น
"โฮ พี่ ทักทายเรื่องนี้ก่อนเลยหรอ เอาเรื่องอื่นได้มั้ย ไม่เอาเรื่องสีผิว"
"อ่าๆๆ เอาเรื่องงานของแกน่ะ"
"อย่างงั้นเลยครับพี่ ถามผมมาเลย" ไคดีดนิ้วถูกใจที่คริสถามเรื่องนี้
"แกไปช่วยเจ้าหมินแล้วเป็นไงบ้าง"
"ก็ดีครับพี่ ผมทำงานหนักมากเลยครับ อย่างนี้แหละครับ ผมชอบ ผมจะได้ไม่ต้องไปคิดเรื่องอื่นครับ" ไคตอบพร้อมหน้าสลดลงนิดๆ
"เรื่องยัยยู......."
"พี่อย่าพูดน่ะครับ ผมไม่อยากได้ยินชื่อเธอคับ" ไคขัดคริสที่กำลังจะพูดถึงแฟนเก่าของไค
"อืม ไม่พูดแหละ แต่ยังไงฉันก็ยังอยากให้แกรักเธอน่ะเว้ย เธอเป็นคนดี" คริสเอ่ยพร้อมกับตบบ่าไค
"ไม่แล้วครับ ผมตัดใจจากเธอไปแล้วครับ"
"อืมๆ เฮ้ย แกอย่าซึมดิว่ะ พอแล้วๆ ไม่เอาน่า นี่งานฉันน่ะ"
"ยังไงผมก็ดีใจมากน่ะ ที่พี่กลับมา ถึงจะแค่กลับมาพักผ่อนก็เถอะ" ไคเงยหน้าขึ้นพร้อมยิ้มให้
"อืม" คริสตอบ ไคก็โผเข้าไปกอดแล้วเดินถอยให้พี่น้องมาคุยกับคริสต่อ
"สวัสดีคับพี่" ดีโอเอ่ยทักขึ้น
"สวัสดีครับ" ลู่หานก็เอ่ยทักขึ้นเช่นกัน
"วัสดี เป็นยังไง แกทั้งสองคน ชายเจ็ด คยองซู ชายแปด ลู่หาน" คริสเอ่ยตอบ
"ก็ดีครับพี่ ว่าแต่เป็นไงบ้างครับพี่อยู่ที่แคนาดา สาวเยอะเลยอ่ะดิ" ลู่หานถามพร้อมยิ้มให้
"ฉันไม่มีเวลาสนใจเรื่องผู้หญิงหรอก แล้วแกล่ะไอ้ลู่ มีซักคนหรือเปล่า หรือว่าแกชอบผู้ชาย หน้าหวานซะขนาดนี้" คริสแซวแล้วยิ้มให้
"บ้าเหรอพี่ ผมชอบผู้หญิง แต่ผมก็ไม่มีเวลาสนใจเหมือนพี่นั้นแหละ" ลู่หานตอบ
"5555555 ฉันล้อเล่นน่า" คริสหัวเราะที่ได้แซวลู่หาน
"แล้วพี่จะมาพักนานกว่าสามเดือนไม่ได้หรอ" ดีโอเอ่ยถามขึ้น
"ไม่รู้เหมือนกัน แล้วแต่เลขาของฉัน ตอนนี่เลขาของฉันทำโปรเจคแทนฉันน่ะ ฉันเลยกลับมาพักผ่อนได้" คริสบอกดีโอ
"อ่อ ครับผม"
"แล้วแกล่ะ ไอ้ดีโอ แกมีผูหญิงหรือยัง"
"ผมไม่มีหรอกครับพี่ ผมก็ไม่มีเวลาไปสนใจเหมือนกันแหละครับ" ดีโอบอก
"อืมๆ" คริสตอบสั้นๆ
"พี่อยากคุยกับใครคนนึงมั้ยครับ พี่คริส" ลู่หานชี้ไปทางชายคนหนึ่งที่ยืนจกกระเป๋ารออยู่ข้างหลังดีโอ
คริสเดินช้าๆ เข้าไปหาชายคนนึงซึ่งชายคนนี้ทำให้เขามีทุกวันนี้ได้ เพราะแต่ก่อน คริสจะเป็นเด็กเกเรมากแต่อยู่กับครอบครัวคริสจเป็นคุณชายแต่อยู่ที่โรงเรียนคริสจะชอบไปตีกับคนอื่น และหนีเรียนบ่อยมาก
"ฮึก..... ฮึก สวัสดีครับ พี่แบค" คริสเดินมาพร้อมน้ำตากับความซึ้งที่ได้เจอพี่ชายคนนี้
"เฮ้ย! คริส แกจะร้องทำไมเนี่ยะ ไหนแกบอกไม่ชอบการร้องให้แล้วแกมาร้องเองเนี่ยะน่ะ" แบคฮยอนแตะบ่าของคริสเพื่อปลอบใจ
"ไม่ใช่ครับพี่ ฝุ่นเข้าตา" คริสปาดน้ำตาแล้วยิ้มให้
"ฮ่าๆๆๆ ช่างเหอะ ไป แกขึ้นไปบนเวทีแล้วไปกล่าวอะไรซักหน่อยดีกว่า แขกรอแกนานแล้ว" แบคฮยอนบอก
"อ้าว แล้วป๋ากับแม่ล่ะครับ" คริสถามแล้วหันซ้ายหันขวา
"ท่านรออยู่ในงานนี้แหละ พวกท่านรออยู่ ไป" แบคฮยอนบอกแล้วกอดคอคริสไปที่เวทีของงาน ส่วน้องๆ ก็ตามไปด้วยเช่นกัน
แขกทั้งงานนั่งรับประทานอาหารรอคริสมากล่าวอะไรนิดหน่อยเพื่อให้งานได้เดินต่อไปอย่างสมบูรณ์แบบของงาน ทั้งพ่อและแม่ของพวกเขานั่งรออยู่ที่หน้าเวที คริสเดินขึ้นเวทีแล้วยิ้มให้แขก นักข่าวก็ถ่ายรูปกันยกใหญ่ที่เต็มไปด้วยแสงแฟลต
"ครับ ก็สวัสดีแขกทุกคนน่ะครับ ผมคริส บยอน อี๋ฝานครับ สำหรับวันนี้ผมกลับมา แต่แค่มาพักผ่อนงานของผม เพราะแคนาดาไม่ใช่ใกล้ๆ เลยกลับบ้านมาแบบทุกวันเสาร์อาทิตย์ไม่ได้ ผมเลยต้องอยู่ที่นั่นเลย และนานมากครับ ที่ผมจะได้มาอยู่กับครอบครัว ในวันนี้ผมได้กลับมา กลัมมาอยู่กับครอบครัวของผมที่แสนอบอุ่นที่มีทั้งพี่น้องอีกแปดคนและก็ป๋ากับแม่ของผม และผมก็ขอบคุณที่ทุกๆท่านมางานผมในวันนี้ ขอบคุณครับ" คริสกล่าวเสร็จก็ลงมาหาพ่อกับแม่ของพวกเขา แล้วก็นั่งที่ระหว่างแบคฮยอนกับซิ่วหมิน
"พูดดีมากเลยครับพี่ ผมนี่น้ำตาจะไหลเลย" ชานยอลพูดขึ้น
"ให้มันน้อยๆ หน่อยแกน่ะ ฮ่าๆๆๆๆ" คริสพูดแล้วยิ้มให้
"5555" ซิ่วหมินหลุดขำออกมา
"ขำอะไรล่ะพี่" ชานยอลหันมาหาซิ่วหมินที่กำลังขำ
"เงิบเลยมั้ยล่ะแกอ่ะ" ซิ่วหมินบอก
"คำพูดแค่นี้ มันทำให้ผมเงิบหรอกน่า" ชานยอนพูด
"555555 เออๆ ดูเขาเต้นดีกว่า นักเรียนของซูโฮเนี่ยะ เต้นเก่งน่ะเนี่ย" คริสชมซูโฮ
"แน่นอนอยู่แล้วครับพี่ เด็กผมเต้นเก่งหมดทุกคนเลยครับ เพราะผมสอน" ซูโฮเอ่ยพูดขึ้นแล้วยิ้มให้
"หลงตัวเองมากเลย ไอ้บ้านี่" ชานยอลพูดขึ้น
"แฮะๆ ก็มันจริงนิ" ซูโฮเกาหัวแล้วยิ้มให้
แบคฮยอนเดินออกมาจากที่นั่งที่หน้าเวทีเพราะอยากเข้าห้องน้ำ แต่มาเจอหญิงสาวที่มานั่งคนเดียวที่นั่งหมอบหลับกับโต๊ะนั่นก็คือแทยอนที่เข้าพึ่งเดินชนไปเมื่อตอนเย็น
"อ้าว แทยอนนิ มานั่งหมอบหลับอะไรตรงนี้เนี่ยะ" แบคฮยอนบ่นพึมพำแล้วไปดูแทยอน แบคฮยอนสกิดแต่แทยอนก็ไม่ตื่น
"ถ้าจะหลับลึกจริงๆ แฮะ ยัยคนนี้ แล้วยัยวิกหายหัวไปไหนไม่มาดูเพื่อนเนี่ยะ เฮ้อ......" แบคฮยอนมองซ้ายมองขวาหาเพื่อนหญิงสาวแต่ก็ไร้วี่แวว
"อ่า.... จั๊บ จั๊บ" แทยอนตื่นขึ้นมาแล้วน้ำลายไหลด้วย ทำให้แบคฮยอนถึงกับตกใจนิดหน่อย
"เฮ้ย เธอนี่ น่าเกียจจัง"
"ฮะ อะไรค่ะ ว้าย" แทยอนเช็ดน้ำลายตัวเอง
"แล้วยัยวิกตอเรียหายไปไหนเนี่ยะ ทำไมไม่มาอยู่กับเธอ" แบคฮยอนกอดอกถาม
"ไม่รู้ค่ะ ฉันยังไม่ได้เจอเธอเลย"
"แล้วบ้านเธออยู่ไหนล่ะ เดี๋ยวฉันจะไปส่งเธอ"
"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันกลับเองได้"
"เฮ้อ! เธออย่าดื้อกับฉันได้มั้ย เดี๋ยวฉันไปส่ง"
"ฉันเกรงใจค่ะ คุณยังต้องอยู่กับน้องชายคุณน่ะค่ะ "
"ฉันอยู่กับน้องฉันทุกเวลาอ่ะแหละ ถ้าเธอจะกลับเมื่อไร ก็ไปบอกฉันก็แล้วกัน" แบคฮยอนเดินออกไปแต่แทยอนคว้าแขนของแบคฮยอนเอาไว้
"อะไรของเธออีกเนี่ยะ" แบคฮยอนหันกลับมาแล้วมองแล้วมองไปที่มือของแทยอนที่จับแขนของเขาไว้อยู่
"เอ่อ... คือ ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจค่ะ คือ ฉันจะกลับเลยค่ะ"
"ไป๊ ถ้างั้นไปกับฉันเลย" แบคฮยอนคว้าแขนของแทยอนอย่างรวดเร็ว แทยอนตกใจนิดหน่อยแต่ก็ต้องยอมไปตามเขา
"คะ... ค่ะ"
*************************************************************
ไรท์มาอัพแล้วน่ะ ไม่รู้ว่าสนุกหรือเปล่า
ตอนหน้าแบคแทจัดเต็ม ติดตาม
เม้นหน่อยน่ะ อิอิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น