ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : chapter 1
chapter 1
'บรื้นนนนนนนน' เสียงกระบะเก่ารถคันหนึ่งมาจอดที่หน้าร้านขายแว่นตาที่ตอนนี้กำลังเป็นที่นิยม
"เฮ้อ! ฉันต้องมาทำความสะอาดร้านให้ใช่ไหมเนี่ยให้ใช่มั้ยเนี่ยะ" หญิงสาวลงมาจากรถแล้วมองไปที่ร้านแว่นที่ขายในย่านเมืองโซลแล้วบ่นพึมพำ
"นี่ลูก พ่อบอกแล้วว่าพวกพนักงานพวกนี้มันชอบขี้เกียจกัน" ชายวัยกลางลงจากรถแล้วพูดพร้อมด้วยปิดประตู
"จริงๆ เลย อ่อ พ่อค่ะพ่อไปทำงานต่อเถอะค่ะ เดี๋ยวทางนี้หนูจัดการเอง" หญิงสาวกุมขมับแล้วหันมาบ-อกชายวัยกลางด้วยความอ่อนน้อม
"อืมๆ ถ้างั้นพ่อไปก่อนน่ะ" ชายวัยกลางบอกหญิงสาว
"ค่ะ"
ชายวัยกลางผู้เป็นพ่อขึ้นรถแล้วขับรถออกไปจนสุดสายตาของหญิงสาวที่ยืนดู แล้วเธอก็หันกลับมาที่ร้านอีกครั้ง เธอถอนหายใจแล้วเดินไปพร้อมกับกุญแจที่จะเปิดประตู พอเธอเปิดประตูแล้วเธอเดินเข้ามาเห็นร้านรกมาก แว่นก็อยู่สะอาดเหมือนเดิม แต่ของในร้านไม่ว่าจะเป็นเหล้าเบียร์หรือจานชามเศษเหลือของอาหารที่พนักงานลูกน้องของเธอทุกคนมาจัดปาร์ตี้กันเมื่อคืน แต่เธอไม่มาปาร์ตี้กับพวกนี้หรอก เธอไม่ชอบเท่าไหร่
"เฮ้อ! บอกว่าจะเก็บให้ ดันให้ร้านรกจนได้ จริงๆเลย พวกนี่นิ" เธอบ่นแล้วกำลังจะก้มลงไปเก็บเหล้าโซจูแต่......
"คุณแทยอนครับ คุณแทยอน"
"อ้าว มีอะไรเหรอ โวยวายเสียงดังมากันเชียว"
"เเฮ่กๆๆๆๆ เดี๋ยวพวกผมเก็บเองครับ" ลูกน้องของเธอคนแรกที่เข้ามาในร้านวิ่งมาด้วยความรีบและหอบ
"ถ้างั้นรีบเข้ามาเก็บเลยน่ะ เดี๋ยวลูกค้าจะมาเห็นแล้วมันไม่ดี" หญิงสาวบอกพนักงานชายที่ยังหอบอยู่
"ครับผม แฮ่กๆๆๆๆ" เขารีบไปเก็บข้าวของที่ปาร์ตี้ไว้เมื่อคืนด้วยความรวดเร็ว
พนักงานคนอื่นก็วิ่งตามกันมาด้วยความรีบ เพราะตัวเองก็รู้ตัวว่า ต้องรีบมาเก็บของก่อนที่เจ้านายจะมาแต่มันก็สายไปแล้ว
"พวกเธอนี่จริงๆ เลย บอกว่าจะเก็บให้" แทยอนพูดเอ็ดพนักงานทุกคน
"พวกผมขอโทษจริงๆ ครับ คุณแทยอน พวกผมเมามาก เลยทำอะไรไม่ได้เลยครับ" พนักงานหนุ่มแก่ตัวกับแทยอน
"ไม่เป็นไร แต่ฉันจะหักเงินเดือนพวกเธอ"
"คร้าบบบ/ค่าาาาา" พนักงานทุกคนก้มหัวสลดแล้วตอบลากเสียงยาวอย่างหัวเสียแล้วเก็บของต่อ
***************
06.30 น.
ณ บ้านหลังใหญ่ที่เทียบเหมือนกับคฤหาสน์เลยก็ว่าได้ ชายหนุ่มที่ตื่นจากการนอนลงมาจากบันไดแล้วยืดตัวไปมา บิดขี้เกียจไปเรื่อยๆ แล้วเดินลงมาอ่านหนังสือพิมพ์ว่ามีข่าวอะไรน่าสนใจบ้าง แต่จากสีหน้าเขาแล้วก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ
"ฮ้าวววววว ไม่เห็นมีข่าวอะไรน่าสนใจเลย วันนี้" เขาเอามือปิดปากจากการหาวฟอดใหญ่แล้วบ่นพึมพำ
"จ้ะ เอ๋"
"เฮ้ย!" เขาสะดุ้งลุกขึ้นมามองดูคนที่แกล้งเขา
"ไอ้สี่"
"ไงพี่ชายหนึ่ง แบคฮยอน ข่าวไม่มีอะไรน่าสนใจเลยหรอครับ" ชานยอลมองดูหนังสือพิมพ์ที่แบคฮยอนถืออยู่
"โฮ เรียกซะเต็มยศเลยน่ะ คุณชายสี่บะหมี่เกี๊ยว ชานยอล" แบคฮยอนพูดพร้อมยิ้มเยาะเย้ย
"โฮ... พี่ พี่เรียกผมซะเตี้ยลงเลย เออ ว่าแต่ วันนี้ไม่มีข่าวอะไรน่าสนใจเลยหรอครับ"
"ไม่มีเลยอ่ะ แล้วทำไมวันนี้แกตื่นเช้าจัง" ผู้เป็นพี่ใหญ่ถาม
"ไม่รู้เหมือนกันครับ อยู่ดีๆ ก็สะดุ้งตัวขึ้นมา ผมเห็นว่ามันอากาศสดชื่น ผมก็เลยอยากลุกขึ้นมาสูดอากาศสักหน่อยล่ะมั้งครับ" ชานยอลพูดแล้วยิ้ม
"หรอออออ ไม่ใช่แกตื่นเต้นเรื่องที่เจ้าคริสกลับมาวันนี้เหรอ"
"แฮะๆ นั้นก็มีส่วนเกี่ยวข้องครับ" ชานยอลเกาหัวอย่างหัวเสียที่พี่เขารูทัน
"สายตาแกนี่ บ่งบอกถึงความโกหกได้เต็มประสิทธิภาพเลยน่ะ" แบคฮยอนแซวน้องเล่น
ทั้งสองคนหันไปหาภาพที่พวกเขาทั้งเก้าคนพี่น้องที่ถ่ายรูปรวมด้วยกันเมื่อ 5 ปีก่อน
"วันนี้สิน่ะ ที่พี่เขาจะกลับมาอยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตาสักที"
"แกพูดอย่างกับเจ้านั้นจะมาอยู่กับเราตลอดแหละ ไอ้คริสกับมาแค่สองสามอาทิตย์เดี๋ยวมันก็กลับไปทำงานที่แคนาดาแล้ว" ผู้เป็นพี่ไหญ่พูดให้ชานยอลฟัง
"ใช่เลยครับทุกคน" อยู่ดีๆ เสียงแปลกหูก็ดังขึ้นมาจากข้างหลังพวกเขาสองคน
"อ้าว ซูโฮ วันนี้แกก็มาแปลกน่ะเนี่ยะ" แบคฮยอนแซวซูโฮผู้เป็นลูกคนที่ห้าของบ้าน
"ผมตื่นเต้นนี่ครับ นานๆที เฮียคริสจะกลับมา ผมเลยต้องตื่นแต่เช้าเพราะมันตื่นเต้นจนต้องนอนค่อไม่เลยครับ" ซูโฮบอกแบคฮยอน
"พี่หนึ่งครับ แล้ววันนี้คนที่จะจัดงานต้อนรับพี่คริสล่ะครับอยู่ไหน" ชานยอลถาม
"ไม่รู้เหมือนกัน มีสองที่คือ ที่ห้องนอนกับห้องครัว"
"เดี๋ยวผมไปดูให้ครับ" ซูโฮรีบวิ่งไปดูว่าแม่ตัวเองตื่นหรือยังเพื่อที่จะถามว่างานจะได้จัดตอนไหน
"ไอ้นี่มันตื่นเต้นกว่าผมอีกน่ะครับ"
"ฮ่าๆๆๆๆ ก็คู่ซี้กันตั้งแต่เด็กเลยนี่" แบคฮยอนหัวเราะกับชานยอล
"วันนี้พี่มีสอนมั้ยครับ"
"มีสิ วันนี้พี่มีสอนพิเศษนะ แต่เดี๋ยวพี่จะรีบกลับมางานให้เร็วที่สุดน่ะ" แบคฮยอนพูดแล้วแตบ่าชานยอลเบาๆ
"ครับพี่"
เสียงวิ่งตรงไปที่ห้องครัวตัง ตุ๊บๆๆๆ จนคนรับใช้ถึงกับวิ่งมาดูว่าใครมาวิ่งแต่เช้าตรู่ในบ้านแบบนี้
"ว้าย คุณชายห้า" หญิงสาวรับใช้เห็นแล้วถึงกับอุทานออกมา
"อรุณสวัสดิ์ครับทุกคน คุณแม่อยู่ในห้องครัวมั้ยครับ"
"อยู่ค่ะ กำลังทำอาหารอยู่อย่าพึ่งไปกวนคุณหญิงเลยน่ะค่ะ คุณชายห้า" หญิงรับใช้วัยกลางที่เป็นคนเก่าแก่ที่นี้มาจับมือซูโฮไว้ ไม่ให้เข้าไปกวนสมาธิแม่ของเขา
"ได้ครับนม ผมตื่นเต้นไปหน่อยฮะ ว่าแต่วันนี้เขาจะมาจัดงานที่บ้านเรากี่โมงครับ"
"ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ต้องถามคุณหญิงดูน่ะค่ะ" มูยอนหญิงรับใช้วัยกลางตอบ
"อ่อ ครับ ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมไว้ค่อยถามคุณแม่ก็ได้ครับ"
"ค่ะ คุณชาย"
ซูโฮพยักหน้ารับรู้และเข้าใจแล้วเขาก็รีบวิ่งกลับไปห้องนั่งเล่นเหมือนเดิมจากที่เขารีบวิ่งมา
"อ้าว คนอื่นล่ะชายสี่" แบคฮยอนถาม
"น่าจะยังไม่ตื่นครับพี่"
"อืม สงสัยจะเป็นอย่างงั้นแหละ"
เสียงวิ่งหลายๆเท้าที่วิ่งมาจากข้างบนก็ดังขึ้น เสียงวิ่งที่มาด้วยความรวดเร็ว
"นั้นไง พูดยังไม่ทันขาดคำเลย" แบคฮยอนบ่นพึมพำ
เสียงวิ่งลงมาก่อนคนแรกคือ ซิ่วหมิน ตามมาด้วยไค ที่มาพร้อมกับเซฮุนน้องเล็กของบ้าน แล้วตามมาด้วยดีโอและลู่หาน และเสียงวิ่งมาจากห้องครัวนั่นก็คือซูโฮ
"เฮ้ย ใจเย็นๆ แย่งกันวิ่งลงมาทำไมเนี่ยะ เดี๋ยวก็ตกบันไดกันพอดี" แบคฮยอนเอ็ดน้อง
"โฮ พี่หนึ่งครับ พวกผมก็ตื่นเต้นเป็นเหมือนกันน่ะครับ" ไคพูดออกมาแล้วลงไปหอบเหนื่อย
"ใช่คับ นานที พี่คริสจะกลับมา ว่าแต่ พี่คริสจะมากี่โมงอ่ะครับ" ดีโอถาม
"นี่ นายเจ็ด คยองซู ไปทำกับข้าวก่อนไป เดี๋ยวเราค่ยมาประชุมพี่น้องบยอนกันทีหลัง"
"แฮ่กๆๆๆ คับพี่หนึ่ง งั้นผมไปแหละ" ดีโอตอบแล้วิ่งไป
"เออ ดีโอ"
"ครับ พี่ซูโฮ"
"ฝากนายถามแม่ด้วยว่าวันนี้จะจัดงานกี่โมง"
"ครับพี่" ดีโอตอบกลับแล้วเดินไปที่ห้องครัว ในบรรดาพี่น้องเก้าคน ดีโอทำอาหารเก่งสุดและจอมวางแผน นั่นก็คือ เจ้าเซฮุน น้องสุดท้องของบ้านหลังนี่ ที่เป็นทั้งจอมวางแผนและแสนซนและดื้อมากกว่าใครนั่นก็คือ เซฮุน คุณชายเก้า
ดีโอเดินมุ่งไปที่ห้องครัวเพื่อที่จะช่วยแม่ของเขาทำอาหาร และดีโอเป็นคนทำอาหารอร่อยที่สุดในบ้านหลังนี้ คนรับใช้ขนาดเก่าแก่ยังบอกว่าอร่อยกว่าและเข้มข้นกว่า ไม่รู้ว่าเขาไปได้สูตรทำอาหารอร่อยมากมาจากไหน
"อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณชายเจ็ด"
"อรุณสวัสดิ์ครับนม วันนี้คุณแม่เข้าครัวเองเลยหรอครับ"
"ใช่ค่ะ สงสัยคงจะเห่อที่คุณคริสกลับมาที่บ้านวันนี้"
"โฮ... นมครับ อย่าเรียกว่ากลับมาเลย เรียกว่า มาพักผ่อนมากกว่าครับ"
"นั่นน่ะสิค่ะ แต่ว่าอย่าพึ่งเข้าไปกวนคุณหญิงเลยน่ะค่ะ วันนี้ท่านบอกว่าจะทำอาหารทุกอย่างและหลายๆ
ด้วยตัวเอง"
"ฮึ... สงสัยจะเห่อจริงน่ะครับ" ดีโอแซว หญิงรับใช้วัยกลางก็พลันหัวเราะตาม
"คุณชายค่ะ เดี๋ยวคุณหญิงก็ได้ยินหรอกค่ะ" หญิงรับใช้วัยกลางตีแขนดีโออย่างเบามือ
"ฮ่าๆๆๆๆๆ"
08.30 น.
กลางห้องรับประทานอาหารที่มีหัวหน้าครอบครัวนั่งอยู่หัวโต๊ะและสมาชิกในครอบครัวนั่นก็คือภรรยาที่นั่งอีกมุมหนึ่งของสามี และทอดยาวไปก็เป็นคุณชายทั้งแปดที่นั่งแบ่งกันฝั่งละสี่คนและล้อมรอบไปด้วยหญิงรับใช้สามสี่คน และหนึ่งในนั้นมีหญิงรับใช้คนเก่าแก่ที่เป็นคนตักข้าวให้
"ไอ้ดีโอ" ซูโฮเรียกดีโอเสียงเบา
"ครับผม"
"ถามแม่หรือยัง"
"แม่ไม่ให้เข้าไปกวน ผมเลยไม่ได้ถาม"
"นี่ สองคนนั้นซุบซิบอะไรกัน" เสียงขัดจากแม่ของเขาดังขึ้น ทำให้สองคนหันหน้าไปทางแม่ของเขา
"เอ่อ.... แฮะๆ ไม่มีไรครับ" ซูโฮตอบพร้อมยิ้มให้
"ดีโอ"
"ครับแม่"
"มีอะไรหรือเปล่า"
"เปล่าครับแม่ แต่พี่ซูโฮมีเรื่องอยากถามครับ"
"อ้าว ไอ้นี่ โยนให้ซะงั้น" ซูโฮเงยหน้าขึ้นมาอย่างหัวเสีย
"มีอะไรกันหรือเปล่าลูก"
"คือ ไอ้ซูโฮอยากถามว่า งานจะจัดตอนไหนนะครับ" แบคฮยอนพูดตัดขึ้นอย่างรู้ทัน
"ตามนั้นเลยครับแม่ แล้วเฮียจะมาถึงเมื่อไหร่ แล้วเฮีย....."
"ทีละคำถามลูก ถามรวดเดียวแม่ก็ปวดหัวสิ"
"คือ งานจะเริ่มจัดตอนไหนครับแม่"
"ประมาณเที่ยงแหละลูก เพราะว่าต้องจัดเตรียมอะไรหลายอย่าง พนักงานของลู่หานก็เตรียมประกอบเวทีเลย" แม่ของเขาเล่าให้ทุกคนฟังอย่างตั้งใจ
"แล้วพี่สองจะมาถึงกี่โมงล่ะครับ" เซฮุนถามขึ้น
"ประมาณตอนค่ำๆ จ้ะ"
"แล้วเฮีย......."
"แล้วเฮียอะไรอีกจ้ะซูโฮ"
"ผมลืมเลยครับแม่ แต่ช่างเถอะครับ เราจะช่วยกันจัดงานเพื่อเฮียอย่างเต็มที่เลยครับ" ซูโฮเอ่ยหันไปมองพี่น้องอีกเจ็ดคน
"ใช่ครับ" อีกเจ็ดคนตอบขึ้นพร้อมกัน
"โฮ.... นี่นัดกันตอบหรือเปล่าเนี่ยะ" ผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้นแล้วหัวเราะ
"งั้นผมไปทำงานแล้วน่ะครับ สวัสดีครับป๋า สวัสดีครับแม่ ไปก่อนน่ะทุกคน สวัสดีครับแม่นมมูยอน" แบคฮยอนเอ่ยขอตัวกับทุกคน
"สวัสดีครับพี่หนึ่ง"
"ตั้งใจทำงานน่ะเจ้าแบค รีบกลับมางานเจ้าคริสด้วย อย่าหักโหมมาก"
"ครับป๋า ผมไปก่อนน่ะครับ" แบคฮยอนโบกมือลาทุกคนแล้วไปบอกคนรถให้เอารถออกมาให้
*************
"สวัสดีค่ะ ต้องการซื้อแว่นแบบไหนดีค่ะ"
"ค่ะ ต้องการแว่นกันแดดค่ะ มีหรือเปล่าค่ะ" ลูกค้าเดินเข้ามาถามเธอ
"มีค่ะ เอาไปเลือกเลยค่ะ ต้องการแบบไหนค่ะ"
"เดี๋ยวลองดูก่อนน่ะค่ะ" ลูกค้าของเธอเอาหนังสือไปนั่งเลือกแนวของแว่นกันแดดที่โซฟาด้านหน้าของเคาน์เตอร์
แทยอนกลับไปนั่งที่เก้าอี้แล้วเอาแว่นที่ส่งมาใหม่ให้กับพนักงานชาย
"บอมซู" แทยอนเรียกชื่อพนักงานชาย
"ครับ คุณแทยอน"
"นี่คือแว่นที่ส่งมาใหม่น่ะ เก็บไว้ดีๆ ล่ะ" แทยอนยื่นแว่นใหม่ให้บอมซู
บอมซูรับแว่นจากแทยอน "ได้ครับ เดี๋ยวผมเก็บให้ครับ"
แทยอนยื่นแว่นให้บอมซูเสร็จ แทยอนหยิบรีโมตขึ้นมากดใส่โทรทัศน์ที่ติดไว้บนมุมของร้านที่ใกล้ๆกับเคาน์เตอร์ เปิดมาเจอรายการข่าวของช่อง SBS
"วันนี้น่ะค่ะ มีข่าวหน้าหน้าสนใจมากเลยทีเดียวค่ะ" พิธีกรสาวพูดขึ้นพร้อมกับมองไปที่พิธีกรชาย
"ใช่ครับ วันนี้มีชายหนุ่มลูกชายคนที่สองของเศรษฐีพันล้านกับกิจการรีสอร์ททั่วเมืองโซลและเมืองแทกูที่กำลังจะกลับมาผักพ่อนจากการทำงานที่แคนาดาเจ้าของห้างสรรพสินค้า จิวเวอลี่ชื่อดัง" พิธีกรชายเอ่ยขึ้น
ภาพที่อยู่ในโทรทัศน์ทำให้แทยอนถึงกับดูตาค้าง
"วันนี้คุณชายสองหรือคุณคริส บยอน อี๋ฝาน น่ะครับ กลับมาที่โซล เพื่อมาพักผ่อนกับครอบครัวน่ะครับ
ทางบ้านตระกูลบยอนนั้นก็จะจัดงานต้อนรับคุณคริสอย่างยิ่งใหญ่ในคืนนี่ครับ ในตอนนี้สายข่าวของเราบอกว่าตอนนี้คุณคริสกำลังจะขึ้นเครื่องกลับมาน่ะครับ ยังไงก็ต้องติดตามกันต่อไปน่ะครับ เราไปดูสัมภาษณ์สดกับคุณแบคฮยอน พี่ชายของคุณคริสกันครับ"
"ครับ ก็เจ้าคริสจะกลับมาในคืนนี้แน่นอนครับ แล้วก็จะมาพักผ่อนที่นี้ซักสามเดือนครับ"
"อ้าว เปลี่ยนจากสามอาทิตย์เป็นสามเดือนเลยเหรอครับ" นักข่าวเอ่ยถามขึ้น
"ครับ ขอตัวก่อนน่ะครับ" เมื่อแบคฮยอนพูดจบก็มีบอดี้การ์ดเข้ามาห้ามนักข่าว แบคฮยอนกลับเข้าไปโรงเรียนที่ตัวเองสอนในวันนี้เหมือนเดิม
"ว้าว" แทยอนเอ่ยขึ้น
"คุณแทยอนชอบเขาเหรอครับ"
"อืม เขาเหมือนในฝันเลย" แทยอนยังมองโทรทัศน์ค้างทั้งๆที่มีข่าวอื่นแล้ว
"คุณแทยอนครับ คุณแทยอน" บอมซูเรียกสติเจ้านายของตัวเองให้กลับมา เพราะว่า ลูกค้าได้แว่นอย่างที่เขาต้องการแล้ว
"ลูกค้าเลือกแว่นได้แล้วครับ"
"อ่อ..... คะ ค่ะ อันนี้ใช่มั้ยค่ะ" แทยอนหันมาหาลูกค้าคืน
"ค่ะ เลือกอันนี้ค่ะ" ลูกค้ายิ้มให้
"นี้ค่ะ หนึ่งมื่นวอนค่ะ"
"นี้ค่ะ" ลูกค้ายื่นเงินให้
"ขอบคุณค่ะ โอกาศหน้าเชิญใหม่น่ะค่ะ" แทยอนก้มหัวขอบคุณแล้วลูกค้าก้มหัวรับ
"เอ่อ...... คือ คุณอยากไปงานนี้มั้ยค่ะ" ลูกค้ากำลังจะเดินออกจากร้านแต่ดันกลับมา
"ทำไมค่ะ ฉันไปได้เหรอค่ะ" แทยอนงง
"ได้สิค่ะ ฉันเป็นเพื่อนของคนที่โดนสัมภาษณ์เมื่อกี้นิค่ะ"
"จริงหรอค่ะ ว้าว ดีจังเลย" แทยอนยิ้มอย่างดีใจ
"ไปมั้ยค่ะเดี๋ยวฉันเตรียมชุดให้ ฉัน วิกตอเรียน่ะค่ะ" เธอแนะนำชื่อให้กับแทยอน
"ค่ะ ฉัน แทยอน ค่ะ"
"ยินดีที่ได้รู้จักน่ะค่ะ คุณโชคดีมากเลยค่ะที่ได้ไปงานของบ้านนี้ เพราะว่าเป็นผู้ชายในฝันของสาวๆหมดเลย"
"ใช่ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันน่ะค่ะ ขอบคุณมากๆ น่ะค่ะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ"
****************************************************************
ฮ้าาาาาาาาาาา เสร็จสักที
แทยอนจะได้พบกับอะไรที่งาน ต้องติดตาม
ไรท์อัพให้แล้ว เม้นสักหน่อยก็ดี 5555555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น