ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักละลายใจ

    ลำดับตอนที่ #14 : ขอโทษ

    • อัปเดตล่าสุด 6 พ.ค. 52



    "หยุดร้องไห้เถอะพี่ขอโทษ ถ้าลิซ่าหนีพี่มาที่นี่เพราะเกลียดพี่ พี่ก็ไม่ว่าอะไร แต่อย่าไปไหนโดยไม่

    บอกพี่ได้ไหม พี่เป็นห่วง ถ้าลิซ่าเกิดเป็นอะไรขึ้นมา พี่คงทนไม่ได้" เสียงทุ้มพูดออดมาน้ำเสียงอ่อน

    โยน เขาเข้ามากอดเธอและลูบหัวเธอเพื่อให้เธอหยุดร้องไห้

         อลิซาเบธปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อาย ตอนนี้ความรู้สึกมากมายวิ่งเข้ามาในหัวเธอ ทั้งรัก ทั้ง

    โกรธผู้ชายคนนี้ จนไม่รู้ว่าความรู้สึกไหนมันมากกว่ากัน 'เธอรักเขา'มันเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับเธอ

    มานาน และคิดว่ามันคงไม่มีวันจะจางหายไป ความรู้สึกโกรธเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นในวันที่เขาทำ

    ร้ายเธอ มีความสัมพันธ์กับเธอโดยปราศจากความรัก มันเป็นความรู้สึกเจ็บปวดที่สุดเมื่อคิดว่าคนที่

    เรารัก ไม่เคยรักเราเลย เขาสามารถมีความสัมพันธ์กับใครก็ได้โดยที่ไม่จำเป็นต้องมีความรัก แต่

    สำหรับเธอมันแตกต่างกัน ความรักเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเธอ เซ็กส์เป็นเพียงสิ่งหนึ่งที่ทำให้ชีวิตคู่มีสี

    สรรค์ก็เท่านั้น 

       

    "เอ่อ..คุณพี ผมมาหาลิซ่า ไม่ทราบว่าลิซ่าอยู่กับคุณรึเปล่า" โรมถามออกไปน้ำเสียงร้อนรนเพราะ

    ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับหญิงสาวที่เขาแอบหลงรัก หลังจากที่ทราบเรื่องจากแพรวา เขาแทบไม่มี

    สมาธิในการถ่ายแบบ พอการทำงานสิ้นสุดลงเขารีบมาขอเช็คข้อมูลจากทางโรงแรมทันทีว่าปฐพี

    พักอยู่ห้องไหน เพราะทราบจากแพรวาว่าได้ยินอลิซาเบธเรียกคนที่วิ่งตามเธอออกไปว่าพี ซึ่งเขา

    คิดว่าน่าจะใช่คนเดียวกับปฐพีที่เธอเคยแนะนำให้เขารู้จักว่าเป็นพี่ชายของเธอ เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไร

    ขึ้นระหว่าง อลิซาเบธกับปฐพี แต่คิดว่าคงมีปัญหาอะไรบางอย่าง เพราะไม่อย่างนั้นอลิซาเบธคงไม่

    วิ่งหนีปฐพีและขอมาอาศัยอยู่กับเขาแบบนี้ เขาขอเช็คข้อมูลกับทางโรงแรมได้ก็ด้วยเพราะความเป็น

    นายแบบของเขาและความสนิทสนมส่วนตัวกับสาวใหญ่เจ้าของโรงแรม

    "ลิซ่านอนพักอยู่ คุณมีธุระอะไร


    ++++++++++++++++++++++++

    - เฮ้อ มีปัญหากับคอมพิวเตอร์ตลอดเลย เดี๋ยวมาอัพให้ต่อก็แล้วกัน

    - คุณผู้อ่านคงเห็นแล้วใช่ไหมว่ามันมีปัญหา ไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรเนื้อหามันถึงได้สลับกันวุ่นวายไปหมด ไม่รู้ว่าเป็นที่เวปหรือเป็นที่คอมพิวเตอร์ของตัวเอง ไม่ใช่ว่าไม่อยากอัพให้นะคะ แต่มันมีปัญหาจริงๆ


          ส่วนความรู้สึกเกลียดที่เธอบอกเขาออกไปนั้น มันไม่มีทางที่จะเกิดขึ้นกับเธอได้เลย เพราะอะไร

    น่ะรึ? เพราะว่าเธอรักเขามากซะจน ไม่เหลือพื้นที่ ที่จะเกลียดเขาได้เลย

    "เกลียดพี่มากเลยใช่ไหม" เสียงห้าวถามออกไปด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวด พยายามควบคุมน้ำเสียงให้

    เป็นปกติที่สุด เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า ความเจ็บปวดเมื่อได้ยินคำว่าเกลียดจากใครคนหนึ่งที่มี

    ความสำคัญกับเขามาก มันจะเจ็บปวดได้ถึงเพียงนี้ 

    "พี่รู้ว่าลิซ่าคงโกรธและเกลียดพี่มาก และมันคงเป็นเรื่องยากที่ลิซ่าจะให้อภัยในสิ่งที่พี่ได้ทำลงไป 

    แต่พี่อยากบอกให้ลิซ่าได้รับรู้เอาไว้ ว่าพี่........เสียใจ"


         อลิซาเบธพยายามกลั้นน้ำตาและเสียงสะอื้นเอาไว้เต็มที่ เมื่อได้ยินคำพูดของเขาว่า 'เสียใจ' 

    เรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอ เขาแค่เสียใจงั้นรึ? นี่เธอกำลังฝันอะไรอยู่ เธอคิดว่าเขาจะบอกว่า

    รักเธออย่างนั้นรึ? ตื่นได้แล้วลิซ่าเอ๋ย คนอย่างเขาไม่มีวันรักเธอได้หรอก

      เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นถี่ๆ ทำให้ปฐพีต้องผละออกจากร่างของหญิงสาว แล้วรีบเดินไปเปิดประตู

    ห้อง

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×