ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CHAPTER 1 ; START
------------------------- [Pause x Play] chapter 1….Remember ----------------------------
@Rhythm club
เสียงดนตรีในผับดังขึ้นอย่างสนุกสนาน สามารถสร้างสีสันให้แก่ผู้ที่มาเที่ยวทั้งชายและหญิงได้ดี ร่างสูงโปร่งบางเดินเข้ามาในผับอย่าง คล่องแคล่ว พร้อมกับเสื้อกล้ามสีดำที่มีแจ็กเก็ตหนังคลุมตัวไว้และกางเกงขาเดฟเข้ารูป พร้อมเครื่องประดับอีกไม่น้อย
เพลย์ หนุ่มหน้าหวาน กำลังสอดส่องหาโต๊ะเพื่อนของเค้าโดยที่ไม่รู้ว่าตนเองเป็นเป้าสายตาของคนมากมายรวมทั้งหุ้นส่วนเจ้าของผับนี้..........พอส
"ไอ้เพลย์!!!! โต๊ะนี้โว้ยยยยย" คิม หนุ่มตี๋รูปร่างสูงขาว ตะโกนเรียกเพื่อนตัวเอง
"โถ่! หาตั้งนานวันหลังนั่งให้หาง่ายกว่านี้หน่อยได้มะ นั่งซะหลบมุมเลย มันหายากนะเนี่ย ยืนชะโงกเป็นเสี่ยวอยู่ตั้งนาน-_-" พาสว่าเพื่อนตนเองขณะที่ทิ้งตัวลงนั่งโซฟาตัวใหญ่ข้างคลาส รุ่นพี่ของเค้า พร้อมยกค็อกเทลสีสวยขึ้นจิบ
"นั่งตรงนี้ก็ดีแล้ว แม่งคนมองตัวเองยังไม่รู้ตัวอีก แล้ววันนี้หน่ะกินแค่ค็อกเทลพอนะ อย่ากินเบียร์หรือเหล้าเข้าไปหล่ะขี้เกียจแบกกลับขึ้นห้อง หนัก!!!"คิมโวยวายออกมาเสียงดัง หลังจากที่เห็นแทฮยอนทำท่าจะเอื้อมมือหยิบแก้วเหล้า
"โอเคครับ พ่อ!!!!"เพลย์ตอบคิมกลับ และทำหน้ากวนๆใส่
"ไอห่านี่!!! เดี๋ยวโดน!! ถ้ามึงเมานะไม่ต้องมาให้กูแบกเลย"
"ให้แม็กแบกก็ได้ แบร่"
"ไอแม็กต้องไปส่งพี่คลาส มึงอย่าลืม"
"เออแม่ง!!! ไม่กินก็ได้วะ!!" เพลย์เชิดหน้าใส่คิมอย่างงอนๆ
"นี่ อายุปาไปเท่าไหร่แล้วอย่ามางงมางอน ก็จริงอย่างที่ไอคิมว่านี่หว่า" แม็กกล่าวออกมา
"ใช่สิ๊ หึ ไปเต้นดีกว่า ปะ!พี่คลาสไปเต้นกานนนนนนนนน" เพลย์ทำท่างอนๆ
โป๊ก!!!
"โอ้ย!!!!!! อะไรวะ!!!! ปามาไมเนี่ย สกปรก!!!" เพลย์ว่าพลางเอามือกุมหัว หลังจากที่แม็กเอากระดูกไก่ปามาโดนหัวของเขา
"อยากไปก็ไปคนเดียวดิ เอาพี่คลาสไปทำไม-_-" แม็กว่าพร้อมทำหน้าเซ็ง
"นี่ เพลย์พี่ว่าอย่าออกไปเต้นเลยเชื่อพี่สิ" คลาสว่า
"โหยยยย พี่คลาสอ่า วันนี้ทุกคนเป็นไรเนี่ยไม่ตามใจผมสักคน ฮืออ ชวนออกมาก็ไม่ตามใจกันเลย โว๊ะ ไปเข้าห้องน้ำดีกว่า" เพลย์บอกขึ้น และทำท่ากำลังจะเดินออกไป
"เดี๋ยวฉันไปเข้าเป็นเพื่อน" คิมพูดพร้อมทำท่าจะลุก
"ไม่ต้องเลยนะ ฉันไปคนเดียวได้ ไม่ใช่เด็กๆแล้ว"
"เออๆๆ งั้นก็ระวังๆละกัน"
"ระวังอะไรวะ"เพลย์พึมพำคนเดียวขณะที่เดินไปที่ห้องน้ำ
.
.
.
ปึก!
.
.
.
"เฮ้ย!! เดินไงวะ"
"อ้าว พี่เพลย์!!!"
"อ้าว!!!! เฮ้ยยยยยย!!!! เทส!!! มาเที่ยวกับใครเนี่ย กลับมาจากอเมริกากี่วันแล้วเนี่ย โอ้ยยย คิดถึงงงง"เพลย์พูดกับหนุ่มตาตี่ชื่อว่า เทส ที่เป็นรุ่นน้องในโรงเรียนสมัยมัธยมปลายของเค้า พร้อมอ้าแขนกอด
"เย้ยยยยย กอดแน่นขนาดนี้หายใจไม่ออกนะ ผมมากับพวกไอเพชรหน่ะ แหม่ ไม่เจอแค่ปีนึงสวยขึ้นเยอะเลยนะเนี่ยยยย!!"
"สวยบ้าสวยบออะไร!! เดี๋ยวเหนี่ยวเลย ชิ! ไปที่นู้นสอยสาวมากี่คนแล้วหล่ะ ฮ่าๆๆ" เพลย์ยิ้มขำ
.
.
.
.
"อ้าว เงียบไมวะ แล้วมาจ้องหน้าอีก เป็นไรปะเนี่ย" เพลย์ว่าเสียง งง
"พี่เพลย์...."
"อะไรของแกเนี่ยเมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลยเป็นไรไปอะ"
.
.
.
.
.
.
"พี่พอส..............เค้ากลับมาแล้วนะ.........."
เพลย์ชะงักทันทีเมื่อได้ยินชื่อนั้น หัวใจเพลย์เต้นอย่างรุนแรง มือที่อยู่ข้างลำตัวกำหมัดขึ้นมาอย่างดื้อๆ
.
.
.
.
"พี่......ไม่เป็นไรนะ...แต่ตอนนี้พี่พอสเค้าไม่เหมือนเดิมแล้วนะ เปลี่ยนไปคนละคนเลย พี่คงให้อภัยเค้าได้ใช่มั้ย....." เทสกล่าวเสียงค่อยหลังจากได้เห็นสีหน้าของเพลย์
"ไม่ให้อภัยอะไรทั้งนั้น!!!!!!!!!!!!!!! จะกลับมาทำไม!!!!!!!!!!!!!!!!!"เพลย์ตะโกนเสียงดังพร้อมกับวิ่งออกจากห้องน้ำ
ตึก
ตึก
ตึก
พลั่ก!!
"อ๊ะ! ขอโทษครับ" เพลย์ก้มหัวให้คนที่เค้าเดินชน
"เพลย์........." เพลย์ชะงักเมื่อได้ยินเสียงทุ้มต่ำของคนที่เพลย์คุ้นเคยเป็นอย่างดี
.
.
.
.
เพลย์ค่อยๆเงยหน้าและปรับสายตาเพื่อที่จะเห็นคนตรงหน้าให้ชัดมากขึ้น เพื่อที่จะหวังว่าคนตรงหน้าที่เค้าเห็นจะไม่ใช่คนที่เค้าไม่อยากเจอหน้ามากที่สุดในตอนนี้ ก่อนที่เค้าแพ่งมองคนตรงหน้าก่อนจะผละตัวหนีออกมา
.
.
.
"....."
"ผ่านไปแค่ปีเดียวสวยขึ้นเยอะเลยนะเรา"
"ไอพอส.............." เพลย์พูดเสียงสั่น
"พี่คิดถึงเรานะ......คิดถึงมากมากเลย"
พลั่ก!
"จะกลับมาทำไม!!!! จะไปตายที่ไหนก็ไป!!!!!!!" เพลย์ผลักพอสออกแล้วตวาดเสียงดังจนคนในผับเริ่มมองมา เพลย์วิ่งออกมาจากตรงนั้นแล้วมานั่งที่โต๊ะ
.
.
.
.
"ฉันแค่อยากจะกลับมาขอโทษ....." พอสพูดขณะสายตามองไปที่เพลย์
เพลย์เดินมาที่โต๊ะอย่างหัวเสีย กระแทกตัวลงเก้าอี้อย่างแรงๆ แล้วคว้าแก้วเหล้ามาดื่ม
"เฮ้ย! บอกว่าไม่ให้กินเหล้าไง"
"............พวกมึงกับพี่คลาสรู้ใช่มั้ย"
“รู้อะไรของมึ๊งงง” คิมกล่าวออกมาอย่างขำๆ
เพลย์จ้องหน้าพวกเขาทั้งสามคนเขม็งด้วยสายตาที่จริงจังไม่ขี้เล่นเหมือนก่อนหน้านี้
"เอ่อ................."ทั้งสามอ้ำอึ้ง และมองหน้ากัน
"ถามว่ารู้กันใช่มั้ย!!!!!!!!!!!!" เพลย์ตะโกนออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว
"ก็จะให้ทำยังหล่ะ ก็มันเป็นหุ้นส่วนผับนี้ ถ้าพวกกูบอกไปมึงก็อารมณ์เสียแบบนี้ แล้ววันนี้มันจะสนุกมั้ย กูอุตส่าห์นั่งที่หลบๆแล้วกูไม่คิดว่ามึง.....จะเจอมัน" คิมพูดบอกเพลย์
"หึ รู้งี้กูกลับตั้งนานแล้ว" เพลย์พูดออกมาพร้อมกับทำท่าลุก แต่ถูกคลาสจับไว้
"เพลย์ไม่ลองปรับความเข้าใจกับพอสหน่อยหรอ.....เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้วนะ" คลาสบอกเสียงใส แต่ดวงแต่เต็มไปด้วยความจริงจัง
พรึ่บ!
"จะให้ผมฟังอะไรมันอีก!!!!!!!!" เพลย์สะบัดแขนออกจากมือของคลาส และตะโกนออกมา
"เอ่อ...เพลย์กูว่ามึงไม่ลองทำตามพี่คลาสบอกหน่อยหรอวะ มันอาจจะดีก็ได้นะเว่ย" แม็กพูดพร้อมกับยิ้มเจื่อนๆ
"ไม่ต้องมายุ่งกับกู กูจะกลับบ้าน พวกมึงกับพี่คลาสกินต่อไปเถอะ"
"ก็มึงเป็นซะอย่างนี้ไง ไม่ฟังใคร ไม่ฟังเหตุผล เอาแต่ใจตัวเอง"
"เออ!!!!กูมันเอาแต่ใจตัวเอง เห็นแก่ตัว ไม่ฟังใคร ไม่มีเหตุผล กูมันนิสัยไม่ดี พอใจรึยัง!!!! กูเป็นเพื่อนมึงแท้ๆพวกมึงไม่เข้าข้างกู เสือกไปเข้าข้างไอเหี้ยนั่น!!!" เพลย์โวยวายออกมาเสียงสั่น น้ำตาคลอ และก้มหยิบกระเป๋าตังค์กับกุญแจรถที่โต๊ะก่อนจะวิ่งออกไป
.
.
.
.
.
"ฮึก....ฮือ...เราไม่ได้ผิดซะหน่อย.. มันนั่นแหละ..ฮึก..จะกลับมาทำไม..ฮึก" เมื่อมาถึงที่รถเพลย์เข้าไปนั่งที่คนขับและเริ่มร้องไห้ออกมา เพราะนึกถึงหน้าของคนที่ทำให้เค้าเจ็บ........พอส นายจะกลับมาทำไม อยากเห็นว่ากูตายไปแล้วรึยังใช่มั้ย....
ก๊อก ก๊อก
"ใครวะ แม่ง" เพลย์รีบเช็ดน้ำตาอย่างลวกๆ ก่อนจะหันออกไปมองและเปิดกระจกก่อนจะพบว่าเทส รุ่นน้องของเค้า
"มีอะไร"
"เพลย์เป็นอะไรเปล่าอะ เห็นวิ่งออกมาเลยตามมาดู"
"ป่าว.....ฉันไม่ได้เป็นอะไร นายมีอะไรรึเปล่า"
"คือผมแค่จะขอเบอร์ติดต่อพี่หน่ะ แฮะๆ เผื่อจะพาไปเลี้ยงข้าว" เทสว่า พร้อมยื่นโทรศัพท์ใส่เพลย์
"โถ่ ไม่ต้องมาเผื่ออะ ไปเลี้ยงเลยแต่ต้องอาทิตย์หน้านะ อาทิตย์นี้มีเทสหน่ะ พี่ต้องอ่านหนังสือ... อะ นี่เมมแล้วเรียบร้อย อย่าลืมนะเว่ยยย"
"ผมไม่ลืมหรอกหน่ะ กลับบ้านดีดีนะครับ น้องสาว ชุ้บๆ~~" เทสยักคิ้วใส่เพลย์และเดินเข้าผับต่อไป
"ไอบ้านี่ กวนตีนไปเปลี่ยนจริงๆ" เพลย์พูดไป ส่ายหัวไป
“เฮ้อ.........” เพลย์ถอนหายใจอีกครั้งก่อนจะปิดกระจกและขับรถออกมาจากผับ
.
.
.
.
.
.
"เพลย์มันไม่ฟังมึงง่ายๆหรอก มันดื้อจะตาย ทำใจหน่อยนะ" คิมเอ่ยออกมาอย่างใจเย็นและตบบ่าพอสเบาๆ
"กูแค่อยากจะกลับมาขอโทษ.....กูมันเลวมากเลยใช่มั้ยวะ" พอสก้มหน้าพูดเอ่ยเสียงสั่น
"ไม่หรอก มึงต้องพยายามหน่อยอะ มันก็เจ็บเหมือนกัน ยังไงก็สู้ๆนะ แล้วมีเบอร์ติดต่อมันยังเนี่ย เอาจากพวกกูมั้ย"
"ไม่เป็นไร กูให้เทสไปขอแล้ว มาพอดีเลย ไอเทส! เทส! ทางนี้"
"อันยอง~~ พี่คิม พี่แม็ก พี่คลาส ไม่เจอนนานเลยนะครับ คิดถึ๊งคิดถึง ฮ่าๆๆ"
"กวนตีนไม่เปลี่ยนเลยนะแกเนี่ย" แม็กพูดออกมาและเอากระดาษที่ตนเองพึ่งเช็ดปากเสร็จปาใส่เทส
"เฮ้ย ปากระดาษใส่น้องทำไม สกปรกนะ" คลาสว่าพร้อมกับเอามือตีแม็ก
"โอ้ย พี่คลาสน่ารักที่สุดอะ" เทสทำท่าจะมาซุกที่แขนคลาสแต่เจอแม็กปากระดาษมาอีกที เทสยักคิ้วใส่
"เดี๊ยะโดนนะ ไอเทส!!!~"
"เฮ้ย เทสแล้วเบอร์เพลย์ได้มาป่าวเนี่ย มาถึงก็มากวนตีนพวกมันเลยนะ แล้วเมื่อกี้เพลย์เป็นยังไงมั่ง เมารึเปล่า ขับรถไหวมั้ย แล้วออกไปรึยัง" พอสพูดออกมาเป็นชุด
"โถ่ พี่คร้าบบบบบบ ถามเป็นชุดงี้ทำไมเมื่อกี้ไม่ออกไปเองเลยหล่ะ แหม๊~~"
".......ไอเทส" เสียงทุ้มต่ำของพอสทำเอาเทสขนลุกซู่ บวกกับหน้านิ่งๆของพอสตอนนี้แล้วยิ่งน่ากลัวเป็นพิเศษ
"แฮะๆ.... ผมล้อเล่นเองอะ อย่าโกรธน๊าา อะ..นี่ครับเบอร์พี่เพลย์ ส่วนเมื่อกี้......ผมเห็นพี่เค้าร้องไห้ แต่ไม่เป็นไรแล้วหล่ะ ขับรถออกไปแล้ว ละก็ไม่เมาด้วย”
"................... เออ ขอบใจมาก ....ฉันไปก่อนนะยังไงฝากดูเพลย์ด้วย แล้วจะดีมากถ้าพวกมึงช่วยเกลี้ยกล่อมให้เพลย์ใจอ่อนกับกู แต่ยังไงวันนี้ก็ขอบคุณมากนะ" พอสบอกขอบคุณคิม แม็กและคลาส
"ไม่เป็นไร อะไรที่พวกเราช่วยได้ พวกเราจะช่วยนะ สู้ๆหล่ะ พอส คนเราทำผิดกันได้" คลาสพูดออกมาเสียงใส
“อื้อหือออออ พี่คลาสนางฟ้าชะมัด~~~” เทสพูดออกมา พร้อมทำหน้ากวนๆใส่แม็ก แม็กทำท่าม่สนใจก่อนจะค่อยๆเอามือโอบไหล่คลาสเอาไว้แล้วพยักเพยิดหน้าใส่เทส
"ไอเทส มึงเงียบปากแล้วจะตายมั้ยวะ” คิมบอกขำๆ
"งั้นกูไปก่อนนะ ไอเทสกลับโต๊ะมึงไปได้แล้วไป๊........ ส่วนพวกมึงถ้ายังไงเดี๋ยวกูจะนัดออกมาคุยเรื่องเพลย์อีกที" พอสกล่าวก่อนจะเดินออกไปจากโต๊ะของกลุ่มเพลย์
“มันเปลี่ยนไปเยอะแลยหว่ะ” แม็กพูดออกมาพร้อมกับหยิบค็อกเทลในมือขึ้นมาดื่ม
“เวลาเปลี่ยน คนก็เปลี่ยน......” คลาสตอบกลับไป
.
.
.
.
===========================================================================
01:07 pm
@Opera’s Condo
เพลย์ก้าวลงมาจากรถอย่างเหนื่อยล้า ขายาวสวยค่อยๆเดินอย่างเบื่อหน่ายไปที่ลิฟท์ กดไปชั้น 9 ซึ่งเป็นชั้นที่เค้าอาศัยอยู่ ร่างเพรียวค่อยๆเดินเข้าห้องไป ทิ้งตัวอย่างเหนื่อยล้าบนเตียงนอนของเค้า
ก๊อก ก๊อก
เพลย์มองไปที่ประตูห้องของเค้า ก่อนที่จะมีคนเข้ามา
“อ้าว เพลงมีอะไรหรอ” เพลย์ถาม เมื่อเห็นน้องชายของเค้าเดินมา... เพลง น้องชายของเพลย์ปีนี้อายุ 17 ปีหน้าตาดีไม่แพ้พี่ชายของตนเอง
“เปล่าฮะ ผมแค่ได้ยินเสียงประตูห้องพี่ก็เลยเดินมาดูเฉยๆฮะ เผื่อพี่ไปเที่ยวมาแล้วเมาจะได้มาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้” เพลงกล่าวยิ้มๆ
“กินไปไม่กี่แก้วเองไม่เมาหรอกหน่า กลับห้องตัวเองไปนอนได้แล้ว นี่มันตีหนึ่งแล้วนะเว่ย ไปไปไป” เพลย์ลุกขึ้นจูงมือเพลงไปที่ประตูพร้อมกับดันไหล่น้องชายตัวเองเบาๆ
“พี่เพลย์.....พี่เป็นอะไรรึเปล่าทำไมหน้าดูไม่ค่อยสดใสเลย” เพลงถามอย่างสงสัย
“…….เปล่าหรอกหน่า พี่แค่เหนื่อยๆอาทิตย์หน้ามีเทสด้วยหน่ะเลยเครียดนิดหน่อย ไปนอนได้แล้วไป๊”
“มีอะไรก็บอกผมได้นะฮะ ฝันดีนะครับ” เพลงบอกพี่ชายของตัวเองก่อนจะเดินเข้าห้องของตัวเอง พ่อแม่ของทั้งสองได้ซื้อห้องที่คอนโดนี้เอาไว้ให้ทั้งสองคนแต่คนละห้องกันเพื่อความเป็นส่วนตัว พ่อแม่ของพวกเขาทำงานอยู่ต่างประเทศๆนานครั้งจะกลับมาหาพวกเขาที ถึงแม้จะไม่มีเวลาให้แต่พ่อแม่ของทั้งสองจะโทรมาถามสารทุกข์สุกดิบตลอดเวลา
เพลย์เดินกลับมาที่เตียงของเค้าอีกครั้ง และนอนเอามือก่ายหน้าผาก
“เฮ้อ..............” เพลย์ถอนหายใจออกมาหนักๆและคิดถึงเรื่องราวเมื่อ 2 ปีก่อน......
_________________________________________________________________________________________________
สนุกไม่สนุกยังไงเม้นท์บอกกันด้วยนะคะ ขอบคุณค่า><
เดี๋ยวมาลงอิมเมจแบบฉบับเต็มให้นะคะ^^
_________________________________________________________________________________________________
สนุกไม่สนุกยังไงเม้นท์บอกกันด้วยนะคะ ขอบคุณค่า><
เดี๋ยวมาลงอิมเมจแบบฉบับเต็มให้นะคะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น