คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : การคืนชีพ
“นี้ นี้นายฟื้นสิ”
“เลล่าหัวใจเขาหยุดเต้นแล้ว”
“ม..ไม่จริงน่าฉันทำอะไรลงไป”
หลังจากที่ลินดาได้แบกเขาและก็ได้รู้ว่าเขานั้นได้ตายแล้วเลล่านั้นรับไม่ได้กับสิ่งที่ตัวเองได้กระทำลงไปและได้แต่โทษตัวเองแต่ลินดานั้นก็บอกว่าเธอไม่ได้ผิดหรอก
“เธอไมได้ผิดหรอกที่เธอทำเพราะเธอปกป้องฉันไง”
“ไม่ฉันฆ่าคนที่มีสายตาที่อ่อนโยนขนาดนี้ลงได้ไงกัน”
เลล่านั้นเป็นคนที่ชอบมองนิสัยคนด้วยสายตาเป็นซะส่วนใหญ่จึงทำให้เธอรู้นิสัยของคนที่เข้ามาหาเธอได้อย่างง่ายดายว่าเป็นคนดีหรือไม่
ย้อนกลับไปลินดานั้นที่ได้เจอกับเลล่าตอนเป็นนักผจญภัยใหม่ๆเลล่านั้นไม่ยอมคุยกับใครเลยหลังจากได้มองตาคนคนนั้นแล้วได้เห็นแววตาที่ไม่มีความจริงใจ หวังแต่ผลประโยชน์ความโลภและความชั่วที่ฝั่งอยู่ในจิตใจ
และเลล่าก็ได้เห็นแววตาของลินดาที่มีแต่ความซื่อสัตย์และบริสุทธิ์ทำให้เลล่านั้นได้เข้าหาลินดาทั้งที่เธอไม่เคยเข้าหาใครมาก่อนและทั้งสองคนก็ได้เป็นคู่หูร่วมปาร์ตี้กัน
ปัจจุบัน เลล่าได้เสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปเพราะสายตานั้นเป็นสายตาที่เธอแทบไม่เคยเจอมาก่อน
สายตาของคนที่อ่อนโยนนอกจากพ่อแม่แล้วเธอก็ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย
เธอได้ร้องให้ออกมากับคนที่เพิ่งเคยเจอกันเป็นครั้งแรกทำให้ลินดานั้นตกใจมากคนที่ทำให้
เลล่าแสดงอารมณ์ได้ถึงขนาดนี้เป็นคนแรก ลินดานั้นก็ได้รีบทำทุกวิถีทางเพื่อให้เขาฟื้น
เพราะลินดานั้นไม่อยากเห็นน้ำตาของเพื่อนคนสำคัญของเธอ
“นี้นายนะรีบฟื้นเร็วเข้าสิเลล่า อุตส่าห์เสียน้ำตาเพื่อคนอย่างนายเลยนะ”
“ฟื้นสิ....”
แต่ว่าเสียงของทั้งสองคนที่ดังไปทั่วผืนป่าทำให้มีเหล่ามอนเตอร์ที่ได้ยินนั้นได้ออกมาตามหาเสียงนั้น นั้นก็คือเหล่าออร์คที่กำลังล่าสัตว์อยู่นั้นเองพวกมันได้ตามเสียงนั้นและได้เจอพวกเธอเข้า
“อะไรกันออร์คพวกนี้ทำไมมีกันเยอะขนาดนี้”
“ตอนนี้พวกเราสู้ไม่ไหวแล้วเลล่าทำไงดี”
“ฉันจะเข้าไปเจรจาเองฉันรู้ภาษาออร์ค”
เลล่านั้นได้เข้าไปเจรจากับพวกออร์คและพวกมันก็ได้บอกว่าให้ส่งชายที่นอนอยู่ตรงนั้นมาเลล่านั้นไม่เข้าใจว่าพวกมันจะเอาเขาไปทำอะไรเธอเลยถามไปและพวกมันก็บอกจะ
เอาไปเป็นเครื่องสังเวยแก่แชมป์เปียนเพราะเขานั้นดูแข็งแกร่งขนาดเผ่าออร์คที่บ้าพลังยังรู้แต่พวกเธอนั้นไม่ยอมให้BOOMแก่พวกมันและทำให้พวกออร์ค
ไม่พอใจและได้เข้าโจมตีลินดาเพื่อหวังชิงตัวBOOMไปนั้นเองลินดานั้นไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะสู้แล้วและขณะนั้นเองก็ได้มีแสงเปร่งประกายออกมาจากBOOMออร์คที่เข้าโจมตีก็หยุดชะงักหลังจากนั้นก็
รู้สึกถึงจิตสังหารที่แรงกล้าพวกมันนั้นได้ถอยหล้งไปแต่ก็มีบางอย่างอยู่ข้างหลังพวกมันซะแล้วการเคลื่อนที่รวดเร็วของเขาทำให้พวกนั้นไม่ทันรู้ตัว
“อ้า นี้ฉันหลับไปนานแต่ใหนเนี้ย”
“เมื่อยไปหมดเลยละ”
“ไงสาวๆตกที่นั่งลำบากสินะ”
“เดี๋ยวฉันจัดการเองไม่ต้องเป็นห่วง”
ความคิดเห็น