คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : แววตาที่อ่อนโยนและเทพธิดา
“นายมันตัวอะไรกันแน่”
ภาพโฮโรแกรมเสมือนนั้นได้ทำให้ลินดานั้นสับสนและได้แกว่งดาบฟันไปรอบๆแต่ก็ไม่โดนตัวจริงเลยได้แต่ฟันภาพลวงตานั้นที่ทะลุผ่านไป
“ไอ้ขี้ขลาดเอ้ยแน่จริงก็มาสู้กันซึ่งๆหน้าสิ”
BOOMนั้นได้รับรู้ถึงความพยามยามที่จะสู้กับเขาทำให้เขาปิดภาพโฮโลแกรมนั้นและได้เผชิญหน้ากับลินดาเพื่อให้เกียรติแก่นักดาบอย่างเธอ
ทั้งสองได้เข้าปะทะกันซึ่งความต่างด้านพละกำลังและประสบการณ์ต่อสู้BOOMสามารถเอาชนะลินดาได้อย่างง่ายดายแต่เขาก็รู้ว่าลินดานั้นมี
พรสรรค์ในการใช้ดาบมากเพราะสัมผัสบวกกับไหวพริบที่ดี
เขาที่กำลังจะเดินเข้ามาดูสาวเอลฟ์ที่นอนอยู่นั้นก็ได้มีลูกไฟพุ่งเข้ามาหาเขาแต่เขาก็หลบมันได้ทำให้เห็นว่าคนที่ยิงนั้นคือผู้หญิงที่ตัวสั่นตอนแรกแต่ตอนนี้เธอกลับมีจิตสังหารพุ่งออกมามากมาย
ทำให้BOOMนั้นรู้ได้เลยว่าตัวอันตรายที่แท้จริงคือผู้หญิงที่ดูร่างกายดูอ่อนแอไร่พิษภัยนั้นเองเธอนั้นได้โกรธจากการที่ลินดาถูกทำร้ายนั้นทำให้เธอนั้นได้ใช้พลังเวทที่มี มหาศาลเข้าสู้โดยไม่ห่วงร่างกายตนเองเลย
เลล่านั้นได้กระหน่ำยิงพลังเวทใส่BOOMทั้งลูกไฟมากมายและผลึกน้ำแข็งที่แหลมคมตอนนี้เธอนั้นบ้าคลั่งจนไม่สามารถหยุดได้แล้วและได้ยิงทุกอย่างที่ขวางหน้าBOOMนั้นสามารถหลบได้อย่างสบาย
แต่กับลินดานั้นเธอบาดเจ็บจนสลบจากการต่อสู้กับเขาจนไม่สามารถขยับได้ ได้มีลูกไฟและผลึกน้ำแข็งที่แหลมคมพุ่งเข้าหาเธอมากมายขณะที่เธอกำลังจะโดนพลังของเพื่อนตนเองฆ่าBOOMนั้นได้เข้ามาขวางและได้เปิด
บาเรียที่แขนเป็นโล่รับไว้แต่เหล่าลูกไฟและผลึกน้ำแข็งที่แหลมคมนั้นได้โหมกระหน่ำเข้ามาที่เขามากเกินไปจนบาเรียนั้นร้าวและแตกลงแต่แล้วลินดาก็ฟื้นและได้ตะโกนบอกให้เลล่านั้นพอได้แล้ว
“เลล่าพอได้แล้วเธอจะทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้าไม่ได้นะ”
“คุมสติอารมณ์ก่อนสิเลล่า”
เลล่านั้นได้รู้สึกตัวทำให้เธอนั่นสงบลงและได้หยุดยิงพลังเวทไปทั่วเธอรู้สึกผิดมากที่อาละวาดจนรอบข้างนั้นเสียหายและมีสิ่งมีชีวิตโดนลูกหลงไปด้วย
แต่ที่ตกใจก็คือคนที่เธอพยายามฆ่าอย่าง
BOOMนั้นได้ยืนปกป้องลินดาเพื่อนของเธอไม่ให้โดนลูกหลงจนตัวเองมีแต่เลือดและผลึกน้ำแข็งแหลมคมที่ทิ่มแทงเขาทั่วร่างกาย
“น...นี..นี้ มันอะไร”
“ทำไมเขาถึงปกป้องลินดาถึงขนาดตัวเองยอมเจ็บเจียนตายขนาดนั้น”
“ทำไมถึงปกป้องฉันขนาดนี้กัน”
BOOMนั้นได้ยืนนิ่งทำให้พวกเธอนั้นสงสัยและแล้วทั้งสองได้เดินเข้าไปใกล้แล้วเปิดหน้าเขาทำให้เห็นหน้าตาชายคนหนึ่งผมสีดำสนิทหน้าที่มีแต่บาดแผลและพวกเขาก็ได้เห็นสายตาที่มุ่งมั่นและดูอ่อนโยนของเขา และเขาก็ได้สลบไปขณะยืนอยู่
“เลล่านั้นเขาสลบในท่ายืนหรอบ้าน่า”
“ลินดารีบพาเขาไปรักษาเถอะเร็วเข้า”
BOOMนั้นได้รู้สึกว่าเขากำลังจะตายตอนนี้ตัวเขานั้นอยู่ระหว่างความเป็นกับความตายเขานั้นไม่รับรู้ถึงอะไรแล้ว ขณะนั้นพวกเลล่าและลินดาได้พยายามแบกเขาไปเพื่อรักษา
เลล่านั้นได้พยายามใช่เวทรักษาตลอดทางเพราะรู้สึกผิดมากๆที่ทำเกินกว่าเหตุแต่เวทรักษาของเธอนั้นก็ทำได้แค่เพียงยื่อเขาไว้เท่านั้นและแล้วหัวใจของBOOMก็หยุดเต้น
BOOMนั้นได้รู้สึกตัวว่าตัวเองเหมือนอยู่ในมิติหนึ่งที่มืดสนิทและได้มีแสงสว่างมาหาเขาทำให้ทุกอย่างสว่างขึ้นและนั้นก็ได้ ปรากฏหญิงสาวสวมชุดสีขาวที่มีผมสีขาวและร่างที่ส่องแสงเปร่งประกายราวกับหิมะ
“นั่นใครนะเธอคือใครนี้ฉันตายแล้วหรอ”
“ฉันคือเทพธิดาที่ช่วยคุณตอนยานตกไงละ”
“ใช่แล้วละคุณได้ตายแล้วจากการเสียเลือดมากไป”
“จริงดินี้ฉันตายแล้วหรอยังไม่ทันกลับไปหาหัวหน้าเลยป่านนี้เป็นไงมั่งก็ไม่รู้และเทพธิดามีจริงด้วยหรอเนี้ยพึ่งรู้”
“คุณอยากได้โอกาสใช้ไหมละฉันมีให้นะ”
“โอกาสอะไร?”
“ฉันจะชุบชีวิตให้คุณยังไงละและก็จะให้พรแก่คุณด้วย”
“พูดมาแบบนี้แสดงว่าต้องมีข้อแลกเปลี่ยนสินะ”
“ใช่คะอย่างนี้ค่อยคุยกันง่ายหน่อย”
“สิ่งที่ฉันจะให้คุณทำหลังจากคืนชีพนั้นก็คือ.....”
ความคิดเห็น