นักรบต่างดาว

ลำดับตอนที่ #1 : ภารกิจสุดท้าย

    ตู้ม!!!

     ตู้ม !!!!

                     “นี้เกิดอะไรขึ้น ??? ”

            ชายหนุ่มชุดหุ่นยนต์สีดำตัดแดงที่ออกมาจากที่นอนแคปซูลได้กล่าวพร้อมกับรีบวิ่งไปควบคุมยานอวกาศที่กำลังส่ายไปมาพร้อมกับถามAIที่คอยควบคุมยานอวกาศAIได้กล่าวว่า

      “เราถูกซุ่มโจมตีที่จุดสำคัญจนยานไม่สามารถควบคุมได้”

             ย้อนกลับไป ชายหนุ่มผมสีดำสนิทร่างกายสูงใหญ่ที่มีแต่บาดแผลกับแววตาที่มีแต่ความมุ่งมั่นกำลังฝึกอุปกรณ์ปลอกแขนที่สามารถเปลี่ยนบาเรียเป็นโล่หรือดาบก็ได้อย่างชำนาญอยู่

      

      “ท่านคะ ท่านBOOMคะ หัวหน้าเรียกหาท่านคะ”

            หญิงสาวที่เป็นทหารใหม่คนหนึ่งได้เรียกเขาพอเขารู้ตัวก็เดินมาหา แต่หญิงสาวคนนั้นกลับตกตะลึงและมองร่างกายของเขาที่สูงใหญ่และมีแต่บาดแผลทั่วร่างกาย

       “ทา....ท่า...ท่านใช่ใหมคะ ที่เป็นนักรบต่างดาว”

            BOOMได้พยักหน้า นักรบต่างดาวนั้นคือชื่อเรียกของหน่วยคนที่คอยทำภารกิจนอกโลกที่ผิดกฎหมายโดยมีรัฐคอยสนับสนุนหรืออันตรายเสี่ยงตายส่วนมากหน่วยนี้นั้นได้ตายจากภารกิจกันหมดแล้ว

             เหลือแต่เขาเรียกได้ว่าเป็นหน่วยพลีชีพเลยก็ว่าได้แต่ละคนฝึกกันอย่างหนักเจียนตายแต่ผลตอบแทนก็สูงเช่นกัน

       

            BOOMได้เดินไปที่ห้องหัวหน้าตามทางเดินที่มีแต่คนกลัวเขาไม่กล้าแม้แต่จะเดินผ่านเขาหรือสบตาเขาได้แต่คิดในใจทั้งที่ทำทุกอย่างเพื่อดาวบ้านเกิดตัวเองเสี่ยงตายมานักต่อนัก 

           กลับไม่ได้รับคำชมเชยหรือการเชิดชูแต่อย่างใดแต่กลับเป็นความหวาดกลัวและคำดูถูกเหยียดหยาม ขณะที่เขากำลังคิดไปเรื่อยก็ได้มาถึงหน้าห้องของหัวหน้าแล้ว

         “นี้นายมาช้านะจะให้ฉันรอนานแค่ไหน”

       

       

        เสียงของหญิงสาวตัวเล็กผมทองทรง

ทวินเทลคนหนึ่งได้กล่าวขึ้น

   

         “โทษทีหัวหน้าพอดีมัวแต่ฝึกนะ”

    “โถ่...นายนี้บ้าการฝึกเข้าเส้นเลือดเลยหรือไง”

               อย่างน้อยก็มีแต่หัวหน้าที่ทำดีกับเขาไม่กลัวเขาหรือเหยียดหยามมีแต่แววตาที่จริงใจและหวังดีกับเขาถึงจะพูดจารุนแรงแต่ก็แค่เป็นคนปากไม่ตรงกับใจเท่านั้นละนะ

       “ฉันมีภารกิจให้นายทำนี้ก็จะเป็นภารกิจสุดท้ายของนายแล้วละนะ”

    

             ....BOOMนั้นงงกับคำพูดที่ว่าเป็นภารกิจสุดท้ายของเขา

       “หมายความว่าไงภารกิจสุดท้าย ? ”

            หัวหน้านั้นถอนหายใจพร้อมกับบอกว่า

      “นายนะควรพักได้แล้วนะนายเป็นคนแรกเลยที่อยู่หน่วยนี้นานสุด”

             ปกติแล้วนักรบต่างดาวนั้นจะไม่มีการเกษียณกินเงินบำนาญ แต่อย่างใดเพราะปกติจะตายกันหมดจากภารกิจอยู่แล้ว และเงินประกันหัวหน้าจะได้ไปทั้งหมด

             เพราะนักรบต่างดาวไม่สามารถมีครอบครัวได้เงินประกันจึงตกเป็นของหัวหน้าของตนเอง

        “แล้วมีภารกิจอะไรไหนๆก็เป็นภารกิจสุดท้ายแล้วจะทำให้เต็มที่เลย”

           

        “ออภารกิจนะง่ายมากนายก็แค่ต้องจับตัวนักโทษนะง่ายๆเลย”   

             BOOMนั้นรู้สึกสบายใจมากที่งานง่ายจนผิดปกติท่าปกติ เช่น หยุดสงครามด้วยตัวคนเดียว ฆ่าคนมากมายนึกสภาพของศพที่นอนเกลื่อนกลาดเต็มสนามรบ

       

        “แล้วใครละที่จะให้ผมไปจับ”

            “ก็แค่เด็กน้อยคนนึงนะเอานี้ภาพของนักโทษ”

     

          BOOMเขานั้นสงสัยมากเด็กน้อยผมยาวแดงคนนี้นะหรือคือนักโทษ แต่ทว่าหัวหน้าได้กล่าว

        “เจ้านี้นะมันตัวอันตรายอย่าหลงกลร่างกายที่ดูอ่อนแอ น่าปกป้องนั้นละ”

       BOOMนั้นคิดในใจว่าเหมือนตัวหัวหน้านั้นกำลังพูดเข้าตัวเองเลย พร้อมกับขำเล็กน้อย

         “นี้นายขำอะไรนะ”

        

       “ เปล่านะ เอาละภารกิจสุดท้ายลุยเลยดี กว่าจะได้พักยาวซักที”

         

          “นี้ภารกิจสุดท้ายแล้วอย่าทำพลาดละ”

         “อืมเข้าใจแล้ว”  

              BOOMนั้นได้โบกมือให้หัวหน้าหัวหน้าก็ยิ้มให้เขาอย่างโล่งใจ แต่ไม่คิดว่านั้นจะเป็นการบอกลาครั้งสุดท้าย