ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The zombies town ฝ่านรกฝูงซอมบี้

    ลำดับตอนที่ #3 : ผู้ร่วมเดินทาง 2

    • อัปเดตล่าสุด 1 พ.ย. 56


    สิ่งที่ทั้งสี่คนเห็นก็คือ กลุ่มหัวหน้าหัวของ ต้นกล้า ไอคิว โชกุน นั้นกำลังถูกเหล่าซอมบี้ล้อมไว้! และดูเหมือนบางคนโดน พวกมันกัดแล้ว..
    "กรี๊ดดด  พวกแกอย่าเข้ามานะ ออกไป ออกไป!"หญิงสาวหนึ่งในกลุ่มหัวหน้าห้องที่ถูกล้อมอยู่ตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง
    "อย่ามัวแหกปาก!! มาช่วยกันเร็...อ๊ากก!!"ชายหนุ่มหนึ่งในกลุ่มนั้นถูกพวกมันกัดที่แขนขณะที่แควะหญิงสาวคนนั้น ส่วนคนสามนั้นยืนอึ้งอู่กับที่เพราะไม่คิดว่าจะเห็นเหตุการณ์ที่ไม่เหมาะสมที่กำลังเกิดขึ้น 
    "ไอ้พวกบ้าที่อยู่ตรงนั้นนะ มาช่วยหน่อยเซ่!!"ชายที่ถูกกัดตะโกนใส่ทั้งสี่คน จนสะดุ้งกันเป็นแถวๆ
    "มันหน้าช่วยไหมห๊ะ ไอ้ซันติ๊งต๊องเอ้ย!"โชกุน ตะโกนกลับไปทำให้พวกมันได้แล้วหันมาหาทั้งสี่คน และมีสองตัวที่เดินมาหาพวกเขา
    "ไอ้กุนจิ แกจะไปเรียกพวกมันทำไมห๊ะ!?"ดัชมิลแควะโชกุน
    "ดูเหมือนว่าพวกมันจะตอบสนองเฉพาะเสียงสินะ"ไอคิว
    "เหมือนในอนิเมะเลยว่ะ"ต้นกล้า
    "อ๋อหรอ...งั้นฉันขอประเดิมล่ะ!"ดัชมิลพูดแล้วตั้งท่าจะวิ่งแต่ถูกต้นกล้าตัดหน้า วิ่งเข้าไปแล้วกระโดดถีบยอดอกพวกมันตัวหนึ่งทำให้มันล้มหงายไปข้างหลัง และเพราะต้นกล้ากระโดดถีบสองขาจึงทำให้ต้นกล้าก็ล่วงลงไปกระแทกพื้นเหมือนกัน จึงทำให้พวกมันอีกตัว จะโจมตีต้นกล้า แต่..
    ฉึก! แปะ แปะ..
    ดัชมิลใช้ไม้ถูพื้นที่หักปลายแล้วหมุนจนกลายเป็นเกลียวแทงเอาที่ขมับซ้ายของพวกมันตัวหนึ่ง จนเลือดไหล หยดดังแปะๆ และทำให้สาวน้อยโลกสวยทั้งหลายพากันกรีดร้อง ดังจนพวกมันบนชั้นนี้เริ่มทะยอยมากัน
    "ยัยพวกบ้า กรี๊ดกันหาอะไรว่ะ แค่นั้นก็จะไม่แล้วนะโว้ย!!"ดัชมิล หันไปด่าพวกกลุ่มไม่มีปัญญาสู้แล้วแหกปาก จึงทำให้หญิงสาวเหล่านั้นพากันเงียบและจองมองเหตุการณ์ราวกับเป็นหนัง 3D
    "พูดมากนะ ยัยซาดิส จัดการพวกมันเร็วๆสิ!"ชายคนหนึ่งพูดออกมา ขณะที่กำลังหลบอยู่ข้างหลังของผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่ม จึงทำให้โชกุนทนไม่ได้ จึงตะโกนออกไปว่า
    "ไอ้พวกหน้าตัวเมีย"โชกุนพูดแล้ววิ่งมาช่วยดัชมิลที่ท่าทางกำลังจะแย่เพราะดัชมิลเป็นแค่เด็กผู้หญิงจึงไม่แรงไปสู้พวกได้ โชกุนเข้าไปแย่งไม้ถูพื้นของดัชมิล
    "มาเดี๋ยวฉันช่วย!"โชกุน
    "แต๊งกิ้ว นายกุนจิ"ดัชมิลพูดพลางยิ้มออกมาแล้วรีบไปจัดการกับอีกตัวที่กำลังจะจอมตีต้นกล้า และไอคิวเข้าช่วยร้อยล้ว ดัชมิลเลยเปลี่ยนเส้นทาง
    ไปช่วยเปิดทางให้พวกป๊อดปอดแหก ก่อนที่พวกมันจะเข้าโจมตีอีกรอบ 
    "วิ่งเร็ว! ก่อนที่พวกมันจะจับตัวได้!"ดัชมิลพูดแล้ววิ่งไปกระโดดถีบพวกมันที่อยู่ทางขวา
    กลุ่มคนพวกนั้นจึงวิ่งไปหลบอยู่ในห้องที่ปราศจากพวกมันมแต่เพียงซากศพที่ไม่สามารถกลายร่างเป็นพวกมันได้ และหลังจากนั้น ดัชมิล โชกุน ต้นกล้า ไอคิว 
    "ซัน! ซัน! ไหวไหม"เสียงของหญิงสาวคนหนึ่งดังจนฉุดใน ต้นกล้า ไอคิว หันมามอง และสิ่งที่พวกเขาทั้งสองเห็นก็คือร่างของชายที่ชื่อ'ซัน' นอนอาบน้พเลือดสภาพแขนซ้ายฉีกขาด จนสยองข้างกายของเขาคือเจ้าของเสียงเมื่อกี้หน้าตาของเธอคนนั้นดูไม่ได้เลย ใบหน้าที่เต็มไปด้วยคาบน้ำตา เธอกำลังร้องไห้ฟูยฟายจะเป็นจะตาย  และขณะนี้ ไอคิว ต้นกล้า ได้เดินมาอยุ่ข้างหลังของเธอคนนั้น
    "ไอ้ซัน.."ไอคิว
    "ม..มี...อะ..อะไร"ซัน
    "มึงไหวไหม"ไอคิว
    "ดูเหมือนว่ากูจะไม่ไหวแล้ว่ะ"ซันพูดพลางมองมาทีหญิงสาว หญิงสาวพลางส่ายหน้าพลางร้องไห้
    "เมย์...ซันไม่ไหวแล้วล่ะ แอ๊ะๆ.."ซันไอออกมาเป็นเลือดลิ่มๆ ใส่หน้าของหญิงสาว ทำให้ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด
    "ซัน...ซันตายไม่ได้น่ะ ซันต้องอยู่กับเมย์"เมย์เริ่มร้องไห้อีกครั้ง ซันยิ้มออกมา
    "ไ..ไอ้คิว ไอ้..กล้า ที่..ผ่านมา..กูขอโทษ ให้อภัยกูได้ไหม"ซันพูดออกมาไม่ค่อยถนัดเพราะนี้เขาเริ่มหมดแรงต้านทุกสิ่งแล้ว
    "ได้..พวกกูให้อภัย...."ไอคิว พูดพร้อมหันไปมองหน้าต้นกล้าแล้วหันกลับไปสบตาซันอีกครั้ง"
    "ขอบใจว่ะ...เพ..เพื่อน"ซันยิ้มออกมา ไม่เหมือนกับทุกครั้ง เพราะทุกครั้งที่ทั้งสามอยุ่ด้วยมักจะทะเลาะกันเสมอ แต่ครั้งนี้เขายิ้มได้อ่อนโยนมาก
    "มึงรู้ใช่ไหมว่าคนที่โดนกั.."ต้นกล้า
    "กูรู้..ว่าต้องกลายเป็นพวกมัน แต่กูไม่อยากกลายเป็นพวกนั้น"ซันยิ้มออกมา
    "ฆ่ากูซ่ะ กูที่กูจะกลายเป็นพวกมัน!"สายตาของซันมุ่งมั่นมาก!
    "มึงขอเองนะ...."ไอคิว พูดพลางหยิบปืนออกมาจากกระเป๋าของโชกุน
    "ขอบใจว่ะเพื่อน"ซันพูดพลางรับตา
    "ไม่ได้น่ะ! อย่านะคิว"เมย์พูดพลางกอดขาไอคิวแล้วเขย่า ต้นกล้าจึงไปปดึงเมย์ออกจากขาไอคิว
    "กล้าปล่อยนะ! ฉันจะห้าม คิว!"เมย์หันมาวีนใส่ต้นกล้า
    "เมย์..อยู่นิ่งๆซะ คิวมันก็ไม่ได้อยากทำหรอก..เธอก็ได้ยินไม่ได้หรอ...ว่าซันขอ.."ต้นกล้าพูดด้วยเสียงที่สั่นเทา ราวกับกลั้นเสียงสะอื้อเอาไว้ภายในลำคอ พอเมย์ได้ยินอย่างนั้นจึงอยู่นิ่งๆ แล้วก้มหน้าเพราะไม่อยากเห็นกับสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปนี้.........
    ไอคิวเล็งปืนไปที่หัวของซัน
     ปัง!
    เสียงดังสะนั่น ตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของเมย์ ตอนนี้เมย์ได้เข้าไปกอดร่างไร้วิญญาณของซัน แล้วร้องไห้ออกมาอย่างหนัก
    และสภาพของต้นกล้าและไอคิวก็ไม่ต่างจากเมย์ซักเท่าาไหร่.....
    ตอนนี้ต้นกล้ามีน้ำตาไหลออกมาและมีไอคิวคอยปลอบอยู่ข้างๆ
    "เฮ้ย! พวกมึง! เข้.."โชกุนออกมาพอดีและได้จังหวะภาพที่เมย์กำลังกอดร่างของซัน ต้นกล้าร้องไห้
    "ฮึ่ย! เกิดไรขึ้นว่ะ! เข้าไปข้างในก่อนไหม?"โชกุน
    "ดีเหมือน..เมย์ไปกันเถอะ"ไอคิว พูดพลางงั้นมาถามเมย์
    "เราไหว"เมย้พยักหน้างึกๆ 
    และทั้งสามก็เดินได้เดินเข้าในห้อง.....
    "กรี๊ดดด!! เมย์ทำไมตัวแกถึงมาเลือดเนี่ย!"เพื่อนสาวของเมย์รีบวิ่งเข้ามาหาเมย์แต่เมย์ในตอนนี้ดูล่องลอยมาก เหมือนกับต้องมนต์
    "ไอ้พวกเถื่อน! แกทำอะไรเพื่อนฉัน!"เพื่อนสาวของเมย์หันมาแควะไอคิวและต้นกล้า
    "เปล่า..ฉันแค่.."ต้นกล้า
    "เอาล่ะพอกันได้ล่ะ"ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้น ทำให้ทั้งสองฝ่ายเงียบ
    "เอาล่ะ เริ่มล่ะนะ....จากนี้จะไปไหนกัน?"
    "พวกฉันจะไปห้องเกษตร"ไอคิว
    "แต่พวกฉันจะออกไปข้างนอก!"ชายหนุ่มพูดออกมา
    "อืม..ไอคิวคนที่ไปกับเธอนี้มีใครบ้างล่ะ"
    "มีฉัน ต้นกล้า โชกุน และก็.."ไอคิว หันไปมองดัชมิล
    "ดัชมิล"ดัชมิลพูดขึ้น ไอคิวยิ้มออกมา
    "เอ๊ะ!..เธอไม่มีอยู่ห้องฉันหนิ"ชายคนหนึ่งพูดขึ้น
    "ใช่! ฉันอยุ่ห้อง 7 "ดัชมิลพูดไม่ได้ใส่อะไร
    "อ๋อเด็กห้องท้ายนี่เอง"ชายคนเดิมพูดพลางทำหน้าเหยีอดหยามดัชมิลสุดๆ!
    "อืม..ฉันเด็กห้องท้ายที่ช่วย ชีวิตพวกนายไง!"ดัชมิลงั้นไปแควะออกคืน จนทำให้ชายคนนั้นถึงกับเงียบ ซึ่งทำให้ดัชมิลสะใจมากถึงขั้นสะใจยิ้มออกมาเลยทีเดียว
    "เอ..ไปกันแค่4คนเองหรอ"ชายคนเดิมถามซ้ำ
    "ใช่ทำไมล่ะ?หัวหน้า เกียรติ"ไอคิวถาม
    "ไปแค่นั้น ออกไปข้างนอกกับพวกดีกว่าไหม"เกียรติ
    "ไม่ล่ะ พวกเราต้องกลับไปเอาของก่อนน่ะ"ไอคิว
    "ของอะไรล่ะ ที่จะสำคัญกว่าชีวิต"เกียรติถามอีก
    "ของที่จะสามารถดูแลชีวิตของฉันได้ไง"ไอคิว
    "งั้นก็เรื่องของพวกแกนะ ที่เรียกจะอยู่ที่นี่ต่อไป"เกียรติพูดพลางลุกทำท่าจะเดินแล้วหันกลับมาแล้วพูดว่า.....
    "อย่าเสียใจล่ะ...ที่เรียกทางนั้น"เกียรติพูดพลางแสยะยิ้มออกมา...
    "เอาล่ะ! ใครที่อยากออกไปข้างนอกเพื่อขอความช่วยเหลือไปกับผม....."เกียรติพูดแล้วก็เดินออกไปจากห้อง พ้วงไปด้วยนักเรียนที่อยู่ตรงนั้นยกเว้นกลุ่มของต้นกล้า
    "ไป! พวกเราก็ไปกันได้ล่ะ"ต้นกล้า พูดพลางเดินออกนอกห้องพ้วงมาด้วย ไอคิว โชกุน ดัชมิล
    และระหว่างทางพวกเขาก็ได้ปะทะเข้ากับพวกมันมากมาย
    "ไหวไหมดัชมิล!"ไอคิวพูดขณะที่เข้ากำลังปะทะกับพวกมันตัวหนึ่งทางด้านซ้าย
    "ฉันยังไหวอยู่!!"ดัชมิลพูดขณะที่กำลังตีหัวพวกมัน
    "แต่ฉันว่า ถ้ายังปะทะกะบพวกมันไม่ไหวแน่!!"ต้นกล้า พูดขณะกำลังสู้กับพวกมัน 
    "เอางี้!!"ดัชมิลพูดขึ้น
    "ตามฉันมา!"ดัชมิลแล้ววิ่งออกไปจากจุดนั้นแล้วพ้วงมาด้วยทั้งสามหนุ่ม......
    ------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ติดตามต่อไป
    [ไม่ได้อัพซะนาน..ขอโทษนะค่ะ ^^']

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×