[Fanfic Reborn{บทละคร กากๆ} พจญภัยในป่ามายา แบบชาววองโกเล่ !!

ข้อมูลเบื้องต้น

ฟิค นี้ เป็นเพียงส่วนหนึ่งของวิชาดนตรี-นาฏศิลป์ (?)

มาทำความเข้าใจกันก่อนนะ.. 
- ฟิคนี้..ไรต์แต่งไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว = = #ดอง
- ไรต์แต่งเพื่อการศึกษา..แล้วครูแม่ม !! ยกเลิก..
- ไรต์เลยเอามาลง Dek-D =..= เพื่อใครจะเอาไปใช้(?)
- ต่อเนื่อง...จากข้อที่แล้ว..เอาไป..ให้ เครดิตด้วย -0-
- สุดท้าย..เม้นด้วย !!  >O<//

เนื้อเรื่อง

     ณ ป่าแห่งหนึ่งมีกลุ่มคนอยู่กลุ่มหนึ่งมีเจ็ดคนที่กำลังตามกล่องวิเศษที่ชื่อกล่องวองโกเล่ ขณะที่กำลังเดินอยู่นี้ย สมาชิกที่มีนามว่า สึนะ พูดว่า : เอ๊!!!! นั่นบ่อน้ำนิ    บูลเบล :เย้ๆอาบน้ำๆ     ฮิบาริ:ไปๆผมอยากอาบน้ำแล้ว  ทุกคน :อืม                                   

ในขณะที่ทุกคนกำลังเล่นน้ำอย่างสนุกสนานอยู่นั้นก็เกิด เหตุการณ์ไม่ขนาดฝันเกิดขึ้น

บูลเบล: เฮ้ย สควอโล่ไปไหนอ่ะ

ฮิบาริ: สควอโล่หายตัวไป???

เบลเฟกอล:ชิชิ ไปตามหาแม่ทัพกัน ชิชิ

ในระหว่างที่ทุกคนกำลังช่วยกันตามสควอโล่กันอู่ เฟินก็เหลือบไปเห็นอะไรไม่รู้ขาวๆอยู่ริมสระน้ำจึงพูดขึ้นว่า

ฟง : เฮ้ย!!!อะไรน่ะ ผีหรอว่ะ!!!

บูลเบล : กรี๊ดๆ ว้ายๆ ผีๆ

สควอโล่ : โว้ย!!! กรี๊กหาอะไรกันว่ะ !!

ทุกคน : สควอโล่ !!!!

สควอโล่ : ยัยหัวฟ้ากรี๊ดหาอะไรว่ะหนวกหูโว๊ย //สควอดล่เริ่มโวยวาย

สึนะ : สควอโล่นายไปไหนมา

สควอโล่ : ตกปลาทำไม มีปัญหาหรอ??

บูลเบล : ตกใจหมดนึกว่าเสือคาบไปกินสะแล้ว

สควอโล่ : ยัยหัวชั้นไม่ใช่พวกตายง่ายน่ะเฟ้ย

เบลเฟกอล : ชิชิ ชั่งเถอะไหนล่ะปลา เจ้าชายหิวแล้ว

สควอโล่ : นี้ไง  //สควอโล่ชูปลาไว้ที่ท้องของตนเอง

บูลเบล : ตกตั้งนานได้แค่ตัวเดียว !!!!

สคอวโล่ : ก็ปลามันหาอยากนิหว่า// สควอโล่เริ่มโวยวายเพราะไม่พอใจที่บูลเบลว่า

ยามาโมโตะ : 55 พวกนายว่าไหมว่า เราเข้าป่าแทบจะไม่เจอสัตว์เลยเนอะ

ซันซัส :เราคงเข้าป่ามายาแล้วล่ะ ชั้นว่า

บูลเบล : แล้วไปป่ามายงมายามันคืออะไรอ่ะ

เบลเฟกอล : ชิชิ ก็ป่าที่อันตรยมากๆ  ไม่สัตว์เลยน่ะสิ         บูลเบล : อ๋อ

สึนะ : ต่อจากพวกเราต้องดูแลตัวเองให้มากขึ้นน่ะ       ซันซัส : ไม่บอกก้อทำอยู่แล้วเฟ้ย

หลังจากที่เดินทางมาไกลพอสมควรและ เริ่ม ค่ำแล้ว

ฮิบาริ : ผมเหนื่อยแล้ว   

สึนะ : งั้นเราพักกันเถอะ        

ทุกคน : อืม

ทุกคนจึงแยกย้ายไปพัก

บูลเบล : เหนื่อยจุงเบยย // บิดขี้เกียจ

ยามาโมโตะ : 55 บูลเบลคงเหนื่อยน่าดู

บูลเบล : มากเลยย่ะ อยากออกจากป่านี้ใจจะขาดแล้วอ่า

สึนะ : ทนหน่อยน่ะบูลเบลจัง              บูลเบล : อืม ฝันดีน่ะสึนะคุง

สึนะ : อืม ราตรีสวัสทุกคนน่ะ                ทุกคน : เช่นกันน้า

และทุกคนก็หลับจนเช้า

สควอโล่ : ตื่นๆ เช้าแล้วโว้ย     ทุกคน : อือ  // ยกเว้นสึนะ

สควอโล่ : โว้ยไอ่สะวะตื่นได้แล้วโว้ย!!!!!     สึนะ : ฮะ!!!!//สึนะตกใจจนสะดุ้งหัวไปชนกับกิ่งไม้

สึนะ : วุ้ย เจ็บจัง//ลูบหัวตัวเอง

ซันซัส :เดินทางกันต่อเถอะ       ทุกคน : อืม

จากนั้นก็เดินทางมาเลื่อย ในระหว่างที่กำลังทางอยู่นั้น สึนะเหลือบไป เห็นอะไรบางอยู่บนแท่นหิน จึงตะโกนออกว่า

สึนะ : อะไรน่ะ!!!!!     ทุกคน : ไหน!!!!!!!!

ฟง :เหมือนวองโกเล่ ที่เราตามอยู่นิน่า

เบลเฟกอล : ใครไปถึงก่อนป็นผู้ชนะ //กระโดดขึ้นต้นไม้//กระโจนไปที่แท่น

ฮิบาริ :  ผมไม่ยอมพวกคุณหลอก//วิ่งไปที่แท่น

แต่ทั้งสงถูกพลักออกมาด้วยพลังบางอย่าง

เบลเฟกอล : ทำไมเจ้าชายเข้าไปไม่ได้ล่ะ

ชายนิลนาม : ม่านพลัง หมอกมายาไงที่ทำให้พวกคุณเข้าไปไม่ได้

สึนะ : พวกเราต้องทำยังไงล่ะถถึงเข้าไปได้

ชายนิลนาม : ใช้ไฟธาตุนภา เลงไปที่ม่านแล้วปล่อยไป       สึนะ : อืม

สึนะจึงเปลี่ยนโหมดดับเครื่องชนและใช้เอ็กเบิร์นเนอแอร์จนม่านมายาแตกออกจากกัน

เบลเฟกอล : เจ้าชายไปล่ะ //เบลวิ่งไปที่แท่นแต่หยุดชะงัก

ภูติหมายเลข1 : พวกเธอคือใครมาทำอะไรที่นี่

สึนะ : พวกเราต้องกล่องวองโกเล่นั้น

ภูติหมายเลข 2: ถ้าต้องการต้องชิงมันไปเองสิ

จากนั้นสองฝ่ายได้ปะทะกัน นาน 7 วันในที่สุด

ยามาโมโตะ : กระบวนท่าที่ 8 วรุณกระหน่ำแทง// ฟันภูติหมายเลข 1

สึนะ : เอ็กเบิร์นเนอร์แอร์!!!!!//ใส่ภูติหมายเลข 2

เบลเฟกอลวิ่งขึ้นแท่นจากนั้นกล่องจึงเปล่งแสง

วืด….วืด       
   ณ ศาส เจ้านามิโมริ

ยามาโมโตะ : ได้กล่องวองโกเล่มาแล้ว แล้วไอ่หัวแดงไปไหนแล้วล่ะ     

ฮิบาริ : ผมขอตัว //เดินไปโรงเรียนนามิโมริ      

ทุกคน : อืมไปๆ กลับไปบ้านกันๆ

เบลเฟกอล  : ชิชิ พวกเจ้าชายกลับอิตาลีก่อน

ยามา : บาย     

บูลเบล : ชั้นไปมิฟิโอเล่น่ะ            

สึนะ : จ้า 

ฟง : กลับไปหาคุณรีบอร์นกันเถอะ       
  
คนที่เหลือ : อืม

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

=A='' แป๊กล้ะสิ !! อันนี้ไม่ได้ต่อเติมอะไรเลยนะ... ฮ่าๆ >//< 

^^'' ไม่ชอบก็..อ่าว่ากันเลย QAQ ตอนนั้น ไรต์อยู่ป.6 [ตอนที่แต่งฟิคเรื่องนี้ -/- ]