คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : THE SKY BLUE 2
At Boom Restaurant
ตอนนี้พวกเราทั้งห้าคนก็มาอยู่ที่ร้านอาหารกันเรียบร้อยแล้ว เราเลือกโต๊ะมุมในสุดของร้าน เพราะว่ากลุ่มเราเสียงดังฮือฮามากมันจะไปรบกวนคนอื่น ฉันนั่งตรงข้ามกับยองแจและแดฮยอน เจลโล่นั่งข้างฉัน ส่วนจงออบนั่งหัวโต๊ะ
“นี่ครับเมนู” พนักงานของทางร้านเดินเอาเมนูอาหารมาให้พวกเราสั่ง เรารับเมนูอาหารมาฉันดูกับเจลโล่ ยองแจดูกับแดฮยอน ส่วนจงออบดูคนเดียว เพื่อนฉันคนเนี่ยเขาดูเงียบๆเป็นคนง่ายๆไม่ค่อยสุ่งสิงกับใครหรอก
“กินอะไรดีอ่ะพี่”เจลโล่หันมาถามฉันขณะที่ฉันก็กำลังสอดส่องสายตาดูอาหารแต่ล่ะอย่างอยู่
“อืมเอาสปาเก็ตตี๋ผัดขี้เมาค่ะ” ฉันดูเสร็จก็เงยหน้าขึ้นไปบอกพนักงาน
“งั้นผมเหมือนพี่ล่ะกัน”
“เฮ้ย! มันเผ็ดน่ะนายกินเผ็ดไม่ได้นี่”
“ไม่เป็นไร พี่ชอบอะไรผมก็ชอบเหมือนพี่นั้นล่ะ” พูดจบเจลโล่ก็ยื่นเมนูคืนไปให้กับพนักงาน
“แหวะ!กูเลียนว่ะ กูว่าสั่งอาหารที่มันไม่เลียนมากินดีกว่าว่ะ แก้เลียน”แดฮยอนพูดขึ้น ฉันเลยทะลึ่งตาใส่แดฮยอนส่วนยองแจไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรเลยกับคำพูดเลียนๆของเจลโล่ นี่นายช่วยพูดอะไรออกมาสักนิดไม่ได้เหรอยองแจทำเหมือนสนใจฉันบ้างสิเศร้าอะเขาไม่สนใจฉันเลย
“เลือกได้ยังว่ะจงออบ” ยองแจหันไปถามจงออบ
“กูไม่รู้ว่าจะกินอะไรดีว่ะ พวกมึงกินอะไรกูก็กินอันนั้นล่ะง่ายดี” จงออบเงยหน้าขึ้นมาจากเมนูอาหารและหันไปตอบยองแจ
“งั้นพวกผมเอาสเต็กหมู 3 ที่ครับ” ยองแจหันไปสั่งอาหารกับพนักงานและยื่นเมนูอาหารคืนกลับไป
“ตกลงเอา สปาเก็ตตี้2 และก็สเต็กหมู 3 ที่น่ะครับ” พนักงานรับออเดอร์ทวนรายการอาหารที่พวกเราสั่งและเดินไปที่เคาน์เตอร์
“เฮ้ย! ไอ้เจลโล่มันจีบแกถึงขนาด แกยังเห็นเป็นน้องชายอยู่เหรอว่ะชองจง”แดฮยอนหันมาถามฉัน
“-_-”
“จริงด้วยน้องชายฉันจีบแกมาตั้งหลายปีแล้วเมื่อไหร่แกจะใจอ่อนสักทีว่ะ” ยองแจก็เอากับเค้าด้วยคน
“-_-”
“จริงด้วยพี่ เมื่อไหร่พี่จะรับรักผมเนี่ย” เจลโล่พูดพร้อมกับจับมือฉันขึ้นไปกุมมือด้วย
“-_-”ฉันพยายามดึงมือฉันออกจากมือของเจลโล่
“แต่ฉันรู้ว่าทำไมไอ้ชองจงถึงไม่ตอบตกลงเป็นแฟนไอ้เจลมัน” แดฮยอนพูดด้วยน้ำเสียงยียวนกวนประสาท
“รู้อะไร! แกรู้อะไรฮ่ะ ไอ้แด!” ฉันบีบเสียงแหลมใส่แดฮยอน
“เฮ้ย! แกไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้นก็ได้ ฉันก็แค่รู้อะไรนิดๆหน่อยๆเองเนอะยองแจ” แดฮยอนพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปโอบไหล่ยองแจ
“อะไร ฉันไม่รู้เรื่องด้วย และเรื่องนั้นมันคือเรื่องอะไรล่ะ” ยองแจขมวดคิ้วงุนงงกับมุกของแดฮยอน
“นั่นสิพี่แดฮยอน มันเรื่องอะไรเหรอ” เจลโล่ถามแดฮยอนพร้อมกับส่งสายตาคะยั้ยคะยอเพื่อขอคำตอบจากแดฮยอน
“ก็..........”
“ไอ้แด หุบปาก(o.o)”
“อาหารมาแล้วครับ”
“อืม...อาหารมาพอดีเลย” ฉันพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปช่วยรับอาหารมาจากพนักงานเสริฟ
และบทสนทนาของพวกเราก็ถูกขัดขึ้น เพราะว่าพนักงานเอาอาหารมาเสริฟพอดี โอ๊ยเกือบไปแล้วเพราะไอ้ปากหมาแดฮยอนคนเดียวเลย และพวกเราก็ก้มหน้าก้มตากินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย โดยไม่มีใครพูดอะไรเลย พอพวกเรากินเสร็จพวกเราก็เดินออกมารออยู่ตรงหน้าร้านเพื่อรอรถของยองแจ และแล้วรถสปอร์ทคันสีเหลืองก็มาจอดอยู่ตรงหน้าเรา โดยฉันนั่งข้างคนขับคู่กับยองแจ ส่วนไปสามตัวที่เหลืออ่ะนั่งข้างหลัง
“ทำไมถึงไม่คาดเข็มขัดนิรภัย” ยองแจหันมาถามฉันและพอพูดจบยองแจก็เอียงตัวมาคาดเข็มขัดนิรภัยให้ฉัน แก้มของยองแจห่างจากจมูกของฉันไม่กี่เซนเอง ได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ จากตัวยองแจด้วยล่ะ โอ๊ยไม่ไหวจะเคลียร์หัวใจฉันมันจะระเบิดออกมาอยู่แล้วเนี่ย อยากหยุดเวลาไว้จังเลย
พลั่ก!
เจลโล่พลักยองแจออกจากตัวฉันอย่างแรง
“เฮ้ยพี่! ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้ พี่ชองจงก็มีมือให้เธอทำเองก็ได้”เจลโล่พูดกับยองแจ
“หึงเหรอ”ยองแจหันกลับไปถามเจลโล่ด้วยความเอือมระอา
“เฮ้ย! แต่กุว่าไอ้ชองจงมันดีใจนะที่ยองแจคาดให้มันเองอ่ะ”แดฮยอนพูดด้วยน้ำเสียงที่กวนประสาท
“อ้ายแดฮยอน ถ้าปากแกว่างมากนะน่ะก็ช่วยไปเอาหมาออกจากปากบ้างก็ได้”ฉันหันไปต่อว่าแดฮยอน
ยองแจไม่ได้สนใจอะไรกับประโยคบอกเล่าของไอ้แดและหันไปใส่เกียร์รถแล้วขับรถต่อไป สนใจไว้บ้างก็ดีนะ
ความคิดเห็น