คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : THE SKY BLUE 10
ฉันได้พาร่างที่ไร้สติกลับมาถึงคอนโดอย่างปลอดภัยแต่กว่าจะกลับมาถึงก็ดึกมากแล้ว เจลโล่โทรหาฉันตั้งหลายสายแต่ฉันยังไม่มีอารมณ์จะคุยกับใครก็เลยไม่ได้รับสาย ฉันเดินเข้ามาในห้องพบว่าไม่มีใครอยู่จึงกำลังจะเดินเข้าห้องของตัวเองไป
ปัง!!!
ฉันตกใจและรีบหันกลับไปมองทางต้นเสียง เจลโล่นั้นเองที่ปิดประตูเดินเข้ามาในห้องเขาดูเหนื่อยและหอบมากเลย
ไปทำอะไรมาน่ะ (ยังมีหน้ามาถามอีกน่ะ นางชองจง)
“.....” แต่เจลโล่ไม่ได้พูดอะไรกลับวิ่งเข้ามาและสวมกอดฉันทันที
“.....” ฉันก็เลยกอดเจลโล่ตอบ
“พี่ไปไหนมา รู้ไหมผมเป็นห่วงพี่แค่ไหน โทรไปก็ไม่รับเรื่องแค่นี่ไม่เห็นต้องหนีไปเลยนี่ ผมตามหาพี่ซะให้ทั่วแต่ไปตามหาที่ไหนก็ไม่เจอ ที่หลังพี่อย่าหนีผมไปแบบนี้อีกน่ะ ผมแทบจะเป็นบ้า” เจลโล่ตวาดฉันขึ้นขณะที่เรากอดกันอยู่พอตวาดฉันจบเขาก็กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น
“อืม พี่ก็กลับมาแล้วนี้ไง แล้วพี่ก็กับมาอย่างปลอดภัยด้วยไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย ดูสิเหนื่อยมากไหมเนี่ยไปอาบน้ำก่อนไป ตัวมีแต่เหงื่อเต็มไปหมด” ฉันถอนกอดเจลโล่ออกแล้วเอื้อมมือไปเช็ดเหงื่อบนหน้าให้
“อืม งั้นผมไปอาบน้ำก่อนน่ะ” เจลโล่พูดจบก็เดินหายเข้าไปในห้องน้ำทันที
ตืด ตืด ตืด! ตืด ตืด ตืด!
[08766749xx] เบอร์ใครไม่คุ้นเลยแฮะ
[ฮัลโหลค่ะ] ฉันรับสายพร้อมสีหน้างุนงง
[ฉันเองน่ะ]
[ฉันเองเนี่ย ฉันไหนล่ะค่ะ ถ้าคุณไม่บอกชื่อแล้วดิฉันจะรู้ไหมล่ะค่ะว่าคุณเป็นใคร] ฉันตวาดตอบกลับไปในสาย
[ฉัน พี่แอลไง เธอนี่เซ่อหรือโง่กันแน่จำเสียงฉันไม่ได้หรือไง]
[มีอะไรก็รีบๆพูดมา ฉันไม่ได้มีเวลาว่างมากนักหรอกน่ะ] ไม่เจอกันมาเป็นสิบๆปีกลับมาเจอกันอีกทีร่างกายมันก็ต้องมีการเจริญเติบโตเกิดการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ใครมันจะไปจำได้คุยกันไม่ถึงชั่วโมงด้วยซ้ำไป
[ก็แค่ลืมบอกว่าในระหว่างที่เธอมาอยู่กับฉันเธอจะไม่สามารถติดต่อกับใครได้เลยและไม่มีข้อแม้ใดๆทั้งสิ้น แค่นี่ล่ะ บาย] พูดจบพี่เขาก็ชิงกดตัดสายไปก่อน
“พี่คุยกับใครเหรอ” เจลโล่ที่เดินออกมาจากห้องน้ำและได้ยินเสียงฉันคุยกับพี่แอลพอดีจึงฉันถามขึ้น เจลอยู่ในสภาพที่เปลือยท่องบนนุ่งกางเกงขาสั้นเขากำลังยืนก้มหน้าเช็ดหัวอยู่ก็เลยไม่เห็นว่าฉันยืนจ้องมองหน้าท้องของเขาตาไม่กระพริบเลย โฮ่!
เซ็กซี่อ่ะ พอตั้งสติได้ฉันจึงเดินเข้าไปดึงผ้าจากมือเจลโล่และดึงแขนเจลโล่ให้เดินตามไปนั่งที่โซฟา โดยที่ฉันนั่งอยู่บนโซฟาและให้เจลโล่นั่งกับพื้นอยู่ระหว่างขาของฉันเพื่อที่ฉันจะได้เช็ดผมให้เขาอย่างสะดวกๆ ตอนแรกเจลโล่ก็งงๆแต่ก็ยอมเดินตามมาแต่โดยดี ที่งงน่ะเพราะฉันไม่เคยทำอะไรแบบนี้ไงล่ะเขาก็เลยอาจจะตกใจในการกระทำของฉันนิดหน่อย
“แล้วพวกยองแจยังไม่กลับอีกเหรอ” ฉันถามเจลโล่ขึ้นขนาดที่มือก็เช็ดผมให้เจลโล่ไปด้วย
“ยัง พี่เขาโทรมาบอกว่างานสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีก็เลยมีงานเลี้ยงสังสรรค์ริมชาดหาดนิดหน่อยน่ะ” คงกลับพรุ่งนี้เย็นๆล่ะมั่ง
เจลโล่พูดขณะเอื้อมมือไปหยิบรีโมต์มาเปิดทีวีดู
“อืม”
“ว่าแต่พี่หายไปไหนมาเหรอ” เจลโล่ถามฉันขณะที่สายตาจับจ้องอยู่ที่หน้าจอทีวี
“.......” เอาไงดีล่ะ จะตอบยังไง
“พี่ ผมถามว่าพี่หายไปไหนมา” ครั้งนี้เจลโล่เล่นตะโกนถามเสียงดังลั่นห้องเลย
“ฮ่ะ เออ อ้อ พอดีเพื่อนมันมาทำธุระเทียวๆเนี่ย เลยแวะมาหาและชวนไปกินข้าวด้วยกัน” ฉันพูดตะกุกตะกักตอบกลับไป
“แล้วเพื่อนที่ไหนเหรอ ผู้หญิงหรือผู้ชายอ่ะ” เจลโล่ถามต่ออย่างคาดคัน
“ผู้หญิงสิ เพื่อนเรียนมหาลัยมาด้วยกันน่ะ” ฉันตอบกลับด้วยเสียงที่นิ่งที่สุด
“ใช่ไหม” ครั้งนี้เจลโล่หันกลับมาจ้องหน้าฉันตาเขม็งเลย
“ใช่ นายจะสงสารอะไรกันนักกันหนาเนี่ย” ฉันตวาดเบาๆใส่เจลโล่
“ก็ผมกลัวพี่นอกใจผมอ่ะ” เจลโล่หันตัวกลับไปแล้วเอื้อมมือมาดึงแขนฉันพาดไปไหล่และจับมือฉันเล่น
“แล้วฉันไปอยู่ใจนายตั้งแต่เมื่อไรกันเนี่ย”
“อยู่ตั้งนานแล้วพี่ไม่ยอมรับมันเอง” เจลโล่ตอบกลับมาทันที
“เชอะ” ฉันดึงมือฉันออกจากมือของเจลโล่ข้างหนึ่งมาพลักหัวเขาเบาๆ อย่างหมั่นไส้
“พี่อย่าให้ผมรื้อฟื้นหรือเปล่าล่ะ” เจลโล่หันมาถามฉันสีหน้าทะเล้น แลดูน่ารักมากแววตาที่สดใสบริสุทธิ์คู่นี้ทำให้ฉันเคลิ้มได้ตลอดเลย ขอแกล้งสักนิดเถอะ
“.......” ฉันไม่ตอบอะไรแต่กลับยื่นหน้าเข้าไปใกล้เจลโล่เรื่อยๆ เจลโลจ้องมองหน้าฉันที่ขยับลงมาใกล้หน้าเขาอย่างลุ้นๆ
ฉันขยับเข้าไปจนปลายจมูกเราแตะกันและฉันก็หยุดค้างไว้อย่างนั้น ตอนนี้เจลโล่กำลังหลับตาเคลิ้มเลย สงสัยกำลังวาดฝันอยู่ ฉันค่อยๆเรื่อยหน้าออกมาอย่างช้าๆแบบไม่ให้เจลโล่รู้ตัว เจลโล่เห็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นจึงลืมตาขึ้นมา ฉันนั่งยิ้มแป้นมองหน้าเจลโล่อย่างสะใจ
“นี่พี่แกล้งผมเหรอ” เจลโล่อมยิ้มถามฉันกลับ
“ก็นายอยากทำตัวน่าแกล้งทำไมล่ะ” ฉันเอื้อมมื้อไปหยิกแก้มเจลโล่เบาๆ
“สนุกมากไหม” เจลโล่เอื้อมมื้อมาจับมื้อฉันที่กำลังหยิกแก้มเขาอยู่
“มาก” ฉันตอบกลับทันที
“ฮึ ฮึ ฮึ “ เจลโล่หัวเราะน่ากลัวจังแฮะ อยู่ๆเจลโล่ก็ยืนขึ้นและกดตัวฉันนอนราบไปกับโซฟาแล้วขึ้นมาคร่อมฉันทันที นั้นไงว่าแล้วทำไมเสียงหัวเราะมันถึงแปลกๆ
“ครั้งนี้พี่หนีผมไปไหนไม่รอดแน่” เจลโล่ออกแรงกดฉันเบาๆ
“เจลโล่พี่ไม่เล่นแบบนี้ ปล่อย” ฉันดิ้นเบาๆ
“ไม่ปล่อย” พูดจบเจลโล่ก็ก้มหน้าลงมาอย่างรวดเร็ว ฉันเลยหลับตาปี๋และเห็นว่าเจลโล่ไม่ได้ทำอะไรก็เลยลื่มตาขึ้น
“.....” เจลโล่หอมแก้มฉันเบาๆหนึ่งครั้งและเงยหน้าขึ้น
“ไง เสียใจล่ะสิที่ผมไม่จูบอ่ะ” เจลโล่พูดหน้าทะเล้น
“ใช่ เสียใจมากกกกก” ฉันตอบเจลโล่กลับด้วยน้ำเสียงล้อเลียน
“คนเค้าไม่เต็มใจผมก็ไม่อยากไปบังคับ ผมชอบแบบเต็มใจมากกว่า” เจลโล่พูดประชดประชันฉันพร้อมกลับพลิกตัวกลับไปนั่งที่โซฟา ฉันที่เป็นอิสระแล้วก็เลยลุกขึ้นนั่งเหมือนกัน
“คิดได้นี่” ฉันยิ้มแป้นให้เจลโล่
“ฮึ ฮึ ฮึ คนเขาฉลาด” เจลโล่แค่นหัวเราะ หาว!!
“ง่วงแล้ว ง่วงก็ไปนอนป่ะนี้ก็ดึกมากแล้ว” ฉันหันไปบอกเจลโล่
“อืม เหนื่อยมากเลยอ่ะ ตามหาพี่นั้นล่ะ” เจลโล่พูดพร้อมกับบิดขี้เกลียด
“เกี่ยวอะไรด้วย ฉันไม่ได้บอกให้นายมาตามหาฉันสักหน่อย” ฉันทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ตอบกลับไป
“ผมไปนอนก่อนน่ะ” เจลโล่หันมาบอกฉันและลุกขึ้นยืน
“อืม” ฉันตอบกลับเจลโล่โดยไม่หันไปมองและลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำรวมทันทีเพื่อไปเอาสบู่มาอาบน้ำ พอดีสบู่ที่ห้องของตัวเองมันหมดน่ะ เมื่อเอาสบู่เสร็จฉันก็เดินกลับเข้าไปในห้องนอนของฉันและเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำทันที เจลโล่คงนอนแล้วล่ะ
“อื้ม ฉันบิดขี้เกลียด” ฉันอาบน้ำเสร็จแล้วตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่บนเตียง นอนดีกว่า เฮ้ย! ฉันถอนหายใจตอนที่เรื่องของ
พี่แอลแวบเข้ามาในหัววันนี้เหนื่อยมามากพอแล้วขอไม่คิดล่ะกัน ฉันกำลังล้มตัวลงนอนแต่หัวของฉันกลับไปกระแทกเข้ากลับอะไรบ้างสิ่งบ้างอย่างที่อยู่บนเตียง
โอ๊ย!!!
อะไรกันเนี่ย ฉันยันตัวลุกขึ้นนั่งและหันไปดูพบว่าเป็นอะไร
โอ๊ย!!!
“พี่คนกำลังนอน เอาอะไรมาตีหัวผมเนี่ย” เจลโล่ลุกขึ้นมาอย่างงัวเงี่ย
“เปล่า! ใครจะไปรู้ว่ามีคนนอนอยู่” หัวของเจลโล่นั้นเอง อ้าว!! แล้วมานอนอยู่ที่นี่ได้ไงเนี่ย
“......” และเจลโล่ก็ล้มตัวนอนลงกลับเดิม
“เฮ้ย!!! อย่ามาทำเป็นเนียน ลุกขึ้นมา เจลโล่” ฉันพูดพร้อมเอื้อมมือไปดึงตัวเจลโล่ให้ลุกขึ้น แต่ด้วยความที่ตัวเองแรงไม่เยอะมากพอจึงไม่สามารถทำให้คนที่นอนอยู่ขยับเขยื้อนได้
“พี่ผมเหนื่อย อย่ากวนได้ไหม” เจลโล่พูดพร้อมเอาหัวซุกเข้าไปในผ้าห่ม
“นายก็ไปนอนห้องของนายสิ นี้มันห้องนอนของฉันน่ะ นายเหนื่อยจนนายจำอะไรไม่ได้เลยหรือไงว่าเนี่ยมันห้องนอนฉัน!!”
ฉันตวาดเจลโล่เสียงดังลั่น
“อืม รู้น่า ก็ถึงได้มานอนไง” เจลโล่พูดพร้อมกลับเอาหัวออกมาจากผ้าห่มและลืมตาบอกฉันด้วยน้ำสียงที่จริงจัง พี่อาบน้ำแล้วใช่ไหม
“อืม ถามทำไม นั้นมันใช่ประเด็นเลยน่ะ ประเด็นคือว่าตอนนี้นายต้องลุกออกจากเตียงของฉันและกลับห้องของนายไปเจลโล่!”
ดีเลย งั้นก็นอนกันเถอะ
ว๊าย!!!
เจลโล่พูดพร้อมกลับเอื้อมมือมาดึงตัวฉันให้นอนลงและดึงฉันฉันเข้าไปกอด ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าเรานอนกอดกันอยู่โดยที่ฉันนอนตะแคงหันหลังให้เจลโล่กอด
“เจลโล่ นายฟังที่พี่พูดบ้างไหมเนี่ย” ฉันนอนนิ่งๆและตวาดถามเจลโล่กลับไป
“อืม แต่ผมง่วงมากเลยขอนอนก่อนล่ะกัน พี่ก็นอนได้แล้ว” เจลโล่ตอบกลับมาเสียงพึมพำ สงสัยจะเหนื่อยจริงอะไรจริง เออ! นอนก็นอนว่ะ เหนื่อยคือกันนอนมันทั้งอย่างนี้ล่ะ ZZzzz
ความคิดเห็น