คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่2 เด็กสาวผมฟ้ากับตุ๊กแกยักษ์(I?)
บทที่2
ตึกๆๆๆๆเสียงฝีเท้ากระทบกลับพื้นในผืนป่ายามราตรีโซล่าวิ่งแหวกทุ่มสุมพุ่มไม้ ในมือเขาถือดาบด้ามจับสีดำกวัดแกว่งคอยฟันกิ่งไม้และเถาวัลย์ที่ขึ้นระเกะระกะขวางทาง
กึก!! เขาสดุดกิ่งไม้ล้มลง
'ไม่!ฉันจะมาหยุดตรงนี้ไม่ได้!' เด็กหนุ่มทำท่าจะลุกขึ้นแต่แล้วเขาก็ทรุดลงร่างกายไม่ยอมเป็นไปตามที่ใจเขาสั่ง เขาหายใจหอบอย่าหยุดไม่ได้ หลายชั่วโมงแล้วที่เขาวิ่งอย่างนั้น โซล่าเอนตัวไปพิงต้นไม้ที่ใกล้ที่สุด แล้วยืดขาออก ขาของเขาสั่นด้วยความเหนื่อยล้าและความกลัว แววตาของเขาแสดงถึงความหวาดผวา ในหัวสับสนวุ่นวายไปหมด
'พลังนั่นมันอะไรกัน!? ชายในรูปนั่นเป็นอะไรกับพ่อแล้วทำไมมันต้องฆ่าพ่อด้วย!!'
"โธ่เว๊ย!!" เด็กชายสถบลั่นป่า
เด็กชายตกอยู่ในภวังของอาการหวาดผวาและสับสนเป็นเวลานานเท่าไหร่ไม่มีใครรู้
ตึก!ๆๆเสียงฝีเท้าแว่วดังมา แต่โซล่ายังคงไม่รู้ตัว
ตึก!ๆๆๆเสียงวิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ แต่เขาก็ยังไม่ได้สติ
ตึก!ๆๆๆๆๆ"นายหัวแดงวิ่ง!!"
เขาหันไปทางต้นเสียงเห็นเด็กผู้หญิงผมสีฟ้าอ่อนอายุพอๆกับเขาใส่เสื้อแขนกุดสีขาวกางเกงยีนขาสั้นรัดรูปสีซีดมีกระบี่ไขว้หลังอยู่เล่มหนึ่ง...แต่นี่ไม่ไช่เวลามาสนใจการแต่งกายของเธอ!!
ข้างหลังเธอมีตุ๊กแกยักษ์สีดำทมิฬตัวเท่ารถสิบล้อกำลังคลานไล่กวดเธอมาติดๆ!!
ดวงตาโซล่าเบิกโพลง!! วิญญาณแทบหลุดออกจากตัว!
"วิ่งเซ่!! จะอยู่ให้มันกินหรือไงฮะ!!"
สิ้นเสียงตะโกนโซล่าได้วิญญาณกลับคืนมาอีกครั้งพร้อมกลับร่างกายที่เต็มไปด้วยพลังแห่งการเอาชีวิตรอด! เขากลับตัวหันหลังให้แล้วออกวิ่งเต็มสปีด!! เด็กสาวผมฟ้าวิ่งตามโซล่ามาติดๆ
" วันนี้มันจะอะไรกันนักหนาวะ!!"
" นั่นสิ!!"เด็กสาวตอบพร้อมกลับสปีดขึ้นมาวิ่งตีคู่ไปกับโซล่า!
"แล้วเธอ!..นี่มันอะไรกันฮะ!!"
"จะไปรู้เรอะมันตามมาเอง!!"
"ไม่ใช่เรื่องนั้-อ๊ะ!เบรกก๊อน!!"โซล่าตะโกนพร้อมกระชากแขนเด็กสาวไว้!
ข้างหน้าของทั้งสองคือเหวน้ำตกสูงชันราวตึกระฟ้า!
"ซวยแล้วไงเล่า!เธอนำมาภาษาอะไร!!แล้วอย่างนี้จะทำยังไง!!"
"จะไปรู้รึแล้วใครสั่งให้เธอตามฉันมาฮะ!!"
ตึง!!เจ้าตุ๊กแกยักษ์กระทืบเท้าขู่ทั้งสองสดุ้งสุดตัว!! มันอ้าปากแล้วค่อยๆแลบลิ้นสีแดงสดที่มีน้ำลายใหลย้อยออกมาภาพที่เห็นชวนให้ทั้งสองคลืนใส้เป็นอย่างมาก
"โดดน้ำเล่นกันมะ"เด็กสาวถามโซล่าด้วยหน้าตาเครียด
"หา?!"โซล่ามีสีหน้าสงสัยระคนหวาดระแวง
เจ้าตุ๊กแกยักษ์ตวัดลิ้นพุ่งมาทางทั้งสองเร็วราวกระสุนปืน! โดยไม่รอฟังคำตอบเด็กสาวคว้าคอเสื้อโซล่ากระโดดลงน้ำตก! เจ้าตุ๊กแกคว้าวืดลิ้นของมันเฉียดขาโซล่าไปไม่ถึง2นิ้ว
"ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยย!!"เด็กหญิงร้องลั่นอย่างหยุดไม่ได้
"ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!"เด็กหนุ่มตะโกนร้องเสียงหลงเขารู้สึกเหมือนกับว่าวิญญาณหลุดออกจากล่าง(อีกครั้ง!?)
ตูม!!+ซ่า!! ทั้งสองตกลงมาในแม่น้ำที่ใหลเชี่ยว! โซล่าโผล่ขึ้นมาหายใจได้!เขามองหาเด็กสาวผมฟ้าแต่ไม่เจอ! เขาดำลงไปในสายน้ำอันเชี่ยวกราดอีกครั้ง!สายตาสอดส่ายมองหาเธอ!เจอแล้ว!
เด็กสาวกำลังทรมานกับการขาดอากาศหายใจขาเธอติดอยู่ในซอกหินใต้น้ำ!โซล่าว่ายน้ำเข้าไปหาเธอแล้วใช้ดาบของเขางัดซอกหินที่ขาเด็กสาวติดอยู่ให้ขยายขึ้น! ขาเธอหลุดออกมาแล้วแต่เธอหมดสติไปแล้ว! ไม่มีเวลาแล้ว!เขาอุ้มเธอแล้วตะเกียดตะกายว่ายไปให้ถึงผิวน้ำสติของเขาเลือนลางลงทุกทีๆ!
มือของเด็กชายคว้าไปเกาะขอบตลิ่งได้!โซล่าค่อยๆลากเด็กสาวที่หมดสติไปแล้วขึ้นมาบนพื้นด้วยความเหนื่อยล้า เขานอนหอบแฮ่กๆดวงตาจดจ้องิยู่ที่ดวงจันทร์เหนือหัว เขารู้สึกว่าหนังตาเขาหนักขึ้นเรื่อยๆแต่เขายังกำดาบไว้แน่นและเขาก็หลับไปในที่สุด...
เมื่อโซล่าลืมตาตื่นขึ้นเขาหันไปมองรอบๆตัว ตอนนี้เป็นเวลาเช้า
"ตื่นแล้วหรอ"เสียงใสๆเอ่ยขึ้น
โซล่าหันไปมองที่เจ้าของเสียง เธอคือเด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวกับเขาเธอมีผมสีฟ้าใว้ยาวประบ่าผิวขาวนวลในตาสีน้ำเงินเข้มร่างกายอ้อนแอ้นอรชร....เธอคนที่เมื่อวานวิ่งมาราธอนหนีตุ๊กแกยักษ์มากับเขา!
"เอ่อ..."โซล่าทำท่าจะพูดแต่ก็ไม่รู้จะพูดว่าอะไรดี
"ฉันชื่อ เรนน่า วาเรนเทียเป็นNaturerฝึกหัด ฉันกำลังเดินทางกลับบ้านแต่หลงทางมาแล้วเจอเจ้าตุ๊กแกยักษ์นั่นไล่จับมา เอ้อต้องขอโทษด้วยนะที่ลากเธอเข้ามาเกี่ยวด้วย ขอโทษจริงๆ แล้วก็ขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉันไว้อีกขอบคุณจริงๆน๊า"เด็กสาวพูดขอโทษพร้อมยกมีไหว้โซล่า
โซล่ารับว่ายอย่างงุนงง "มะ..ไม่ต้องไหว้ก็ได้"แล้วจู่ๆเขาก็หน้าแดงขึ้นมาในใจเขาคิดว่า 'หน้ารักจังวุ๊ย' แต่แล้วเขาก็สกิดใจกับคนพูดของเด็กสาว 'วาเรนเทีย!'
"ฉันชื่อโซ่ล่า ฟินลาเรส ยินดีที่ได้รู้จัก เมื่อกี๊เธอบอกว่าชื่อ เรนน่า วาเรนเทีย เธอเป็นอะไรกับ กริม วาเรนเทียรึ?"
"นั่นพ่อฉัน มีอะไรหรอ?"เรนน่าถามอย่างสงสัย
"มีเรื่องต้องคุยกับเขานิดหน่อยน่ะ"โซล่าตอบปัดๆไป
"งั้นเราคงต้องเดินทางไปด้วยกันแล้วแหละ"เรนน่ากล่าวเสีงใส
"เอางั้นก็ได้"
"อยู่นี่เองหรอ"
ทั้งสองหันไปตามต้นเสียง เป็นเสียงที่โซล่าเคยได้ยิน เสียงที่เรียบงายได้ระดับและวังเวง...เสียงที่ปลิดชีวิตพ่อเขา!! ที่ต้นเสียงนั้นคนที่อยู่ในรูปถ่ายคนที่มีในตาว่างเปล่าปรากฎกายขึ้น!
โซล่าลุกขึ้นยืนบังเรนน่าแล้วชักดาบที่อยู่ในปลอกดำออกมาเผยให้เห็นคมดาบที่ตอนนี้กำลังสะท้อนต้องแสงอาทิตย์ยามเช้า ในใจของเขาตอนนี้เหมือนมีไฟอันร้อนลุ่ม ไฟบรรลัยกันย์แห่ง
ความแค้นสุมอยู่! ดวงตาของเขาขณะนี้เต็มไปด้วยความโกรธแค้น!!
ชายในรูปถ่ายยื่นมือออกไปข้างๆมีเปลวไฟลุกขึ้นมาจากมือแลวเปลวไฟนั้นก็ค่อยๆเปลี่ยนสภาพกลายเป็นเคียวสีดำซึ่งขณะนี้ที่คมมีดกำลังมีไฟลุกโชติช่วง!!
"ทำไมไม่ใช้พลังล่ะ"เขาถามเสียงเรียบ
"พลังอะไรชั้นไม่รู้เรื่อง!!"โซล่าตะคอกตอบ
"ก็พลังที่แกระเบิดออกมาตอนนั้นไง"
"ไม่ต้องมาพูดมากชั้นจะฆ่าแก!!"
ชายคนนั้นฟาดเคียวลงมาตรงๆด้วยมีเดียว คลื่นพลังเพลิงมหึมาพุ่งรี่มาด้วยความเร็วสูงเข้าใส่โซล่า!!
ตูม!! เสียงดังสนั่นลั่นป่า!! ควันโพยพุ่งออกมาจากจุดที่โซล่ายืนอยู่!!
"จบแล้วหรอ..ชิไม่สนุกเลย"ชายคนนั้นพูดพร้อมกับลดเคียวลง
"ยังไม่จบซักหน่อย"เสียงของเด็กผู้หญิงดังขึ้น
โซล่าอยู่ข้างในบาเรียหรืออะไรซักอย่างที่เหมือนลูกแก้วใสที่มีผิวเป็นระลอกคลื่นน้ำข้างหน้าของโซล่าเรนน่ากำลังยืนอยู่ชักกระบี่ของเธอออกมาข้างหน้า!!
ความคิดเห็น