คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มจุดเทียน
"แม่คะ เสร็จรึยังคะ เดี๋ยวไม่ทันกันพอดี ไปสายคนเยอะจะตาย"
เสียงตะโกนดังผ่านอากาศยามเช้ามาจากหน้าบ้าน
"เดี๋ยวซิเทียน ขอเวลาแม่แป๊ปนะ ทาลิปก่อน"
'เทียน' ทำหน้าม่อยรีบยกนาฬิกาขึ้นดู
"โอ๊ย ไม่ต้องทาแล้วล่ะแม่ ห่วงสวยอะไรกันนักหนานะ"
แม่รีบเดินมืออีกข้างก็สะบายกระเป๋าใบเล็กๆตรงมาที่รถ
"ไหน รีบขึ้นรถซิ มัวแต่ยืนบ่นอยู่นั่นแหละ" แม่กล่าวเสียงดุใส่เทียนซึ่งยืนพิงรถอยู่
"โห คนเยอะจะตาย ทำไมมาเช้ากันนักนะ" เทียนบ่นแล้วรีบวิ่งตรงไปยังบอร์ดซึ่งมีคนมุงอยู่เต็ม
"ขอทางหน่อยค่ะ ขอทางหน่อย" เธอเบียดพาร่างเข้าไป
"yes ติดซะด้วย" "นี่ถ้าไม่ติดล่ะแย่แน่เลย สละสิทธิ์ที่อื่นไปหมดแล้วซะด้วย เย้ๆ" เธอร้องด้วยความดีใจเมื่อเห็นรายชื่อตัวเองบนบอร์ด แล้วก็ รีบเบียดตัวออกจากบอร์ดด้วยความลำบาก เพราหายใจได้ลำบากนัก
"ขอทางหน่อยค่ะ" เธอใช้มือแหวกทาง แต่ก็ไม่มีคนยอมถอย
" ขอทางหน่อยค่ะ" เทียนทำเสียงดุดัน แต่ก็ไม่มีร่างไหนยอมให้เธอออก
เทียนเดินออกไปจากช่องแคบข้างๆเพราะไม่อยากให้เสียเวลามากกว่านี้ แต่ทะว่า
"โอ๊ยยยยย" ร่างของเธอล้มลง เทียนรีบมองหาตัวการทันที
"ขอโทษทีๆ" เสียงดังมาจากกองผู้คน
"อะไรกันนักหนาวะ" เทียนเริ่มเดือด ดันตัวเองขึ้นจากพื้นมองไปยังกลุ่มคนตรงหน้า
"เทียน ติดไหม" แม่ตะโกนมาแต่ไกล ในขณะที่กำลังเดินเข้ามา
"ติดค่ะ ไปรายงานตัวตรงไหนอ่ะแม่" เทียนทิ้งความโมโหเมื่อครู่ไปเดินตรงไปยังแม่ทันที
"ถามแม่แล้วจะให้แม่ไปถามใคร ทำไมไม่ถามนักเรียนแถวนี้ล่ะ" แม่ด่ากลับมาอีก
"ค่ะๆ" เทียนรีบรับๆมาทำหน้าเบื่อหน่ายทันที จังหวะพอดีกับนักเรียนชายเดินผ่านมาพอดี
"นี่คุณๆ เขารายงานตัวที่ไหนหรอคะ" เธอทำเสียงอ่อนหวานที่สุกเท่าที่จะทำได้
"หลังตึกนั้นอ่ะครับ" ผู้ชายใส่แว่นชี้ไปยังตึกด้านข้าง แล้วหันมามองเทียนทำหน้าเหมือนกำลังกลั้นหัวเราะ
"ขอบคุณค่ะ" เทียนไม่สนใจกับอาการที่เขาทำ รีบจูงแม่ตรงไปยังหลังตึกสีขาวทันที
"เร็วหน่อยซิแม่ เดี๋ยวจะไม่ทัน" แล้วเธอก็รีบวิ่งไปปล่อยให้แม่เดินมาตามมาทีหลัง
"ม.ไหนครับ" เทียนทำหน้าแปลกใจอยู่นิดๆไม่ยักจะมีอาจารย์แก่อย่าที่คิดไว้แฮะ
"ม.4 ค่ะ นี่ๆแล้วร.ร.นี้ไม่มีอาจารย์หรอกหรอเธอ" เทียนถามออกไปเบาๆด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"ฮ่า น้อง ถ้ามีก็คงจะเห็นนะครับ" นักเรียนชายที่นั่นโต๊ะลงทะเบียนยิ้มอย่างใจดี
"เอาน้องเดี๋ยวเอานี่ไปให้พี่โต๊ะนั้นนะครับ" เขายื่นกระดาษอะไรก็ไม่รู้มา เทียนรับแล้วรีบเดินไปยังโต๊ะถัดไป
"เดี๋ยวกรอกในนี้ด้วยนะคะ" พี่ผู้หญิงโตะถัดไปกล่าวพร้อมยื่นใบอะไรไม่รู้กับปากกามา
"ไปกรอกโต๊ะตัวนั้นก็ได้นะคะ อย่าลืมติดรูปถ่ายด้วยนะคะ กาวมีพร้อมแล้ว" นักเรียนหญิงมองไปยังโต๊ะตรงกันข้าม
"ค่ะ" เทียนพยักหน้านิดๆ มองไปยังโต๊ะนักเรียนหญิงมองอยู่ แล้วก็ลุกไปนั่ง เอาเป็นว่ากว่าจะเสร็จวันรายงานตัวก็ 11 โมงพอดี
"แม่จะไปกินข้าวที่ไหนดี ร้านส้มตำไหม เพิ่งเปิดใหม่แถวนี้เอง" เทียนบอกแม่ซึ่งกำลังขับรถออกจากโรงเรียนมัธยมปลาย
"ได้ ตรงข้ามร้านชานั่นน่ะหรอ"
"อื้ม ตรงนั้นแหละแม่"
รถ 'เก๋ง' สีดำขับไปจอด ณ ร้านอาหารอีสานแซบ สองแม่ลูกตรงไปนั่งยังร้านที่มีผู้คนอยู่เต็ม
"ขอส้มตำปูค่ะ" เทียนวางเมนูแล้วบอกพนักงาน หลังจากที่สั่งไปได้หลายอย่างแล้ว
"อย่าเลยเทียน เดี๋ยวก็ท้องเสียหรอกน่า เอาส้มตำไทยดีกว่ามั้ง"
"โหแม่ ท้องไม่เสียหรอกน่า เทียนกินกี่ทีไม่เคยเสียซักที แม่จะเอาอะไรอีกไหม" เทียนถามแม่ซึ่งนั่งตรงกันข้ามอยู่
"ไม่ล่ะ" "เอาแค่นี้ก่อนนะคะ" แม่บอกกับพนักงาน
"นักเรียนมากินร้านนี้กันเยอะนะ ท่าจะโรงเรียนเดียวกับเทียน" แม่พูดแก้วหยิบน้ำขึ้นมาดื่ม
"หรอแม่" เทียนหันหลังไปมองนักเรียนที่นั่งอยู่ บ้างก็มากับเพื่อน บ้างก็มากับผู้ปกครอง
"ตามจริงเทียนไม่อยากย้ายโรงเรียนใหม่เลย เพื่อนตามมาก็ไม่กี่คน ขี้เกียจไปหาเพื่อนใหม่อีก"
"แต่โรงเรียนนี้ดีกว่าโรงเรียนเก่าเยอะเลย พี่ทัดก็ขั้นม.6พอดี แม่กว่าอยู่โรงเรียนนี้แหละดีแล้ว"
"เฮ้อ ทำไมผู้ใหญ่ถึงชอบคิดว่าโน่นดีนี่ดีนักนะ"
"อ้าวก็เขาอาบน้ำร้อนมาก่อนนี่"
"แต่น้ำร้อนสมันนี้กับสมัยก่อนใครว่าจะเหมือนกันเล่า" เทียนเริ่มทำคิ้วผูกโบว์ "ตอนเที่ยงนี่ร้อนซะมัดเลย"
"แม่ เทียนก็สั่งโค๊กนะ" เทียนพูดเสร็จก็เรียกพนักงานมาสั่งโค๊กทันที โดยไม่รอฟังคำตอบจากแม่
"แล้วจะถามแม่ทำไมนะเทียน" แม่บ่นอย่างเอ็นดู
"ก็พอเป็นพิธีอ่ะค่ะ แหะๆ" เทียนยิ้มให้แม่ พอดีกับพนักงานเอาอาหารมาส่ง
และแล้วอาหารทุกอย่างตรงหน้าก็หมดเกลี้ยง
"คิดเงินเลยค่ะ" แม่กล่าว หยิบแบงค์ร้อย2ใบยื่นให้พนักงานกับเหรียญอีกไม่กี่เหรียญ
"กลับมาแล้วหรอ เป็นไงติดป่ะเทียน" พี่ทัดถามแล้วเดินไปเดินตู้เย็นหยิบนมมาดื่ม
"คนเก่งแบบนี้ไม่ติดล่ะมั้ง" เทียนเดินไปนั่งบนโซฟา กดรีโมทเปิดทีวี
"เหอะๆ ชมตัวเองก็เป็นด้วยนะ"
"อ้าว ก็มันมีดีให้ชมนี่พี่ทัด" "วันนี้พี่ไม่ต้องไปรายงานหรอกหรอ เทียนไม่ยักจะรู้โรงเรียนพี่ให้นักเรียนมานั่งโต๊ะลงทะเบียนเกือบหมด"
"ไม่ต้องไป ของพี่พรุ่งนี้น่ะ ส่วนเรื่องนั้นมันก็แน่ล่ะ ผอ.เขาให้เด็กจัดการงาน จะได้ฝึกไปในตัว แต่ก็ต้องมีอาจารย์อยู่บ้างล่ะน่า"
"อื้มๆ"
"แม่ไปทำงานแล้วหรอเทียน" พี่ทัดพูดแล้วเดินมานั่งดูทีวีด้วยกัน
"อืม แม่ลาครึ่งวันน่ะ นี่เดี๋ยวเย็นเทียนไปกินข้าวกับเพื่อนนะ เอารถไปส่งหน่อยซิ เทียนขับไม่เป็น"
"พอเลย เธอน่ะขับจักรยานไปเลย"
"นี่จะให้เทียนทัดจักรยานไปกินข้าวกับเพื่อนเนี่ยนะ แม่ก็ประชุมอีก โอ๊ยๆ"
"ขับๆไปเถอะน่า ร้ายก็อยู่ไม่ไกลนี่"
"งั้นขอไปอาบน้ำนอนก่อนละกัน เหนื่อย สี่โมงไปปลุกที่ห้องด้วยนะพี่ทัด"
"จ้าๆ"
~ก๊อก ก๊อก~
"เทียน ตื่นได้แล้ว สี่โมงยี่สิบแล้ว เทียน"
"อะไรนะพี่ทัดบอกให้มาปลุกสี่โฒงไง" เทียนรีบเปิดประตูออก
"เอาเหอะน่า รีบๆไปเหอะ" ทัดภูมิกล่าวเสร็จก็เดินเข้าห้องตัวเองข้างๆไป
"ไปเสร็จเพื่อนก็กินเสร็จพอดี" เทียนบ่นขณะรีบหยิบจักร์ยานขึ้นมาปั่น
"เทียน ทำไมมาช้าล่ะ" เพื่อนคนหนึ่งในโต๊ะกล่าว
"ก็...ก็.....หล...หลับเพลิน" เทียนพูดไปก็หอบไป
"มาๆ มานั่งเทียน" วิวพูด อันที่จริงครั้งนี้มีผู้หญิงทั้งหมด6คน แล้วก็วิวนี่แหละที่เป็นผู้ชายสุดสวย
"แล้วกินกันเสร็จแล้วหรอเนี่ย" เทียนถามพร้อมมองไปยังจานบนโต๊ะ
"ยังหรอกน่า อาหารเพิ่งมาไม่กี่อย่างเอง" เนียร์สาวนักกีฬาพูดขึ้น
" แล้วนี่พวกนี้อยู่โรงเรียนเดิมกันหมดรึป่าว" ฝ้ายสาวผมยาวหน้าหวานถามเพื่อนๆ
"เรา กาณต์ แล้วก็เทียนไปอยุ่ศิริวิทยาคม" มิ้นท์ตอบ
"กินๆมา อาหารอาแล้ว" วิวชวนเมื่อพนักงานเองอาหารมาเซิร์ฟ
"อาหารก็หรู ร้านก็หรูเลยนะ แล้วใครเลี้ยงเนี่ย" เทียนถามยิ้มๆ
"เราเลี้ยงเองเทียน" น้องหนูกล่าว พ่อของน้องหนูนั้นร่ำรวยมากทีเดียว เวลาลูกไปไหนก็ต้องพา 'บอดี้การ์ด' มาด้วยทุกที ครั้งนี้ก็เช่นกัน
"ดีเลย" "นี่ น้องหนู พี่ชายเธอตามมาประจำเลยนะ" เทียนหมายถึง 'บอร์ดี้การ์ด' ซึ่งนั่งอยู่โต๊ะข้างๆ
"ก็พ่อเป็นห่วงเราอ่าเทียน"อันที่จริงหนูไม่ใช่ชื่อหนูหรอกนะ เธอชื่อเจนต่างหาก แต่ด้วยความที่เธอตัวเล็กและเป็นคุณหนู พวกเราเลยเลยว่าน้องหนู
"จ้าๆ"
เอาเป็นว่ากว่าจะกลับถึงบ้านได้ก็เกือบๆหกโมงเพราะมัวนั่งคุยกันเพลิน ทำให้ถูกแม่บ่นใส่
"ทำไมกลับมาช้านักล่ะเทียน รถราก็เยอะ เดี๋ยวนู่นเดี๋ยวนี้อีก"
"เอาเถอะค่ะแม่ ก็กลับมาแล้วนี่" เทียนหยิบน้ำขึ้นมาดื่มด้วยความกระหายแพราะเหนื่อย
"วันหลังก็กลับมาให้เร็วกว่านี้หน่อยก็แล้วกัน เผื่อถูกจับไปแม่กับทัดก็ไม่รู้จะไปหาที่ไหน"
"ค่ะ" เทียนชะงักเล็กน้อย ครอบครัวเธอสูญเสียพ่อไปมา 2 ปีแล้ว คิดทีไรเทียนก็ต้องเศร้าทุกที
"เทียนไปอาบน้ำนอนก่อนนะแม่ ไปละ" เทียนวางแก้วไว้ในอ่างล้างจานแล้วรีบเดินไป
"เทียน แก้วน่ะเก็บไว้ใครล้างห๊ะ" ขนาดแม่นั่งดูทีวียังมีเซ้นอีกหรือนี่ รู้ได้ไงเรายังไม่ล้างแก้ว
"ค่ะๆ" เทียนจำใจเดินไปล้าง
"ล้างเสร็จก็รีบไปนอนซะนะ พรุ่งนี้จะเปิดเรียนแล้วไม่ใช่หรอ"
"แล้วแม่จะไม่ให้หนูอาบน้ำหรอคะ" เทียนกล่าวแล้วก็หัวเราะ อันที่จริงบ้านนี้คงจะเหงามากถ้าเธอไม่อยู่ นะ
^ ^!
ความคิดเห็น