เด็กใหม่กับโรงเรียนหญิงล้วน

ลำดับตอนที่ #4 : วันที่10ของการเรียน

           เเล้ววันนี้ก็เป็นวันที่10ของการเรียนถึงเรื่องนั้นมันจะผ่านมาเเล้ว3วัน เเต่ฉันก็ยังรู้สึกเเปลกอยู่ดี ทำไมมันเป็นอย่างงี้ก็ไม่รู้จะสละโสดดีไหมเนี่ยT^T เเล้วเช้าวันนี้ก้อเช่นเดิม พอถึงโรงเรียนก็เดินไปหาเพื่อนเเต่เราลองคิดดูอีกทีก้อคิดว่าถ้าชอบก้อขอเป็นเเฟนดีกว่า ก็เลยจะฝากเพื่อนไปถามเเล้วหั้ยคัยถามดีอ่า คิดๆๆๆๆๆๆๆๆ อ้ออออออออออ จ๋าดีก่า เดวหาจ๋าก่อน อื้มจ๋าอยู๋ไหนหว่า อ้อเจอเเล้ว          

          "จ๋าช่วยถามนิศาให้หน่อยดิว่ายังชอบเราอยู๋เปล่า"พอเราฝากจ๋าไปพูด เราก้อรอได้ปะมาน10นาทีจ๋าก้อกลับมาเเล้วบอกว่า
          "อ้อนิศามันบอกว่ามันชอบเเบบเพื่อนอะ"
          ตอนนี้เราเป็นอะรัยที่อึ้งมากเลยอะมันเส้ามากอุส่าทุ่มทั้งจัยเเต่มั่ยดั้ยอารัยเข้ามาเลยอะ พอเราบ่ได้เเค่เเปปเดวเรารู้สึกว่ามันโมโห
เเต่ก่อนก้อมัวเเค่หั้ยความหวังเราเเต่ทัมมัยต้องทัมเเบบนี้อะทั้งๆที่ก้อรู้อยู่เรารักเเกมากเเค่ไหน ชั้นก้อเลยเดินเข้าไปหานิศาเเล้วบอกว่า
          "เเกอะ!ทัมกับเราอย่างงี้เเค่คนเดวพอนะอย่างไปทัมกับคนอื่นอีกเดวคนอื่นจะเสียจัย"
          นิศาทัมหน้า งง ๆ เเค่เเปปเดวเเล้วก้อเดินไปวันนี้เป็นวันที่เราเสียจัยมากไม่เคยเจอเเบบนี้มาก่อนเเล้วเราก้อคิดว่าต่อไปอะเราจะไม่รักคัยอีกต่อไปเเล้วเราจะรอให้เค้ามารักเราก่อนดีกว่าเพราะคนที่มารักเราอะจะต้องรู้ตัวเองอะว่าเค้ารักเราเค้าเลยมาคบเราเเต่นี่เราไปชอบเค้าเเต่เค้าไม่ได้ชอบเราเลยอะ คนชอบอะมันเสียความรู้สึกมากเลยนะ ตั้งเเต่นี้เราจะไม่สนรัยทั้งสิ้นรออย่างเดวไม่มีคือไม่มี เเล้วเราก้อเรยนให้จบวันเเต่วันนี้เราไม่ได้คุยกับคัยเลยอะคนอื่นหัวเราะเราไม่ได้หัวเราะ มันเสียจัย เเต่เราก้อพยายามเก็บอาการจนถึงบ้าน ว่าไม่มีรัยเกิดขึ้น เเล้วเราก้อกลับบ้าน
         "บุ๊ค!กลับบ้านดีดีนะ"เสียงของนิศาที่เราจัมดั้ยเเม่นยำเเซกเข้ามา
         "ถ้าไม่ได้รักกันจิงอะก้อไม่ต้องมาให้ความหวังกันหรอกคนที่โดนถูกมาให้ความหวังอะ มันเจ็บนะเเล้วถ้าเเกยังพูดอย่างงี้กับเราอีกนะจากที่เคยเป้นเพื่อนกันมันจะไม่เหลือความเปนเพื่อนอีกต่อไปเเล้ว    จัมวั้ยด้วย!"
          น้ามตาที่มันอยู่ข้างนัยดีดีมันเริ่มออกมาทีละนิด เเต่ก้อยังพยายามตัดจัยให้ได้เร็วที่สุดเเล้วเราก้อไม่สนจัยคัยเเล้วก้อเดินขึ้นรถไปเเบบไม่สนจัยความรู้สึกของนิศาว่าคัมที่เราพูดมันทัมให้เจ็บเท่าไหร่เราก้อไม่มีทางสนเเน่นอน
          

          9วันผ่านไป
          

         "เฮ้ยใกล้ปิดเรียนอีกเเล้วอะตั้วง1เดือนคงคิดถึงเเย่เเน่เลยยย" 
         "อ้อสิเเน่นอนมันชั่ยเเน่" ป้าดโท่จะคุยกับเพื่อนต่ออีกนิดหน่อยดันเข้าเรียน

โทดน้าเมื่อยอ่าไม่ค่ออยากพิมเลย เดวสที่หลังงงงงงงงค่อยยยต่อออออออนะ