ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
"5555555"เสียงของหญิงสาว5คนกำลังหัวเราะเสียงดังกับการที่ได้แกล้งมนุษย์ มีเพียงพวกเธอเท่านั้นที่ได้ยินเสียงของกันและกัน ไม่มีผู้ใดในโลกมนุษย์ที่เห็นหรือได้ยินเสียงของพวกเธอถ้าพวกเธอไม่ต้องการ ใช่!พวกเธอนั้นไม่ใช่มนุษย์ทั่วไปแต่พวกเธอคือแม่มดสาวสวยที่ชอบลงมาแกล้งมนุษย์ให้ตกใจกันเล่นๆหรือบางทีก็ไปทำให้ผู้ชายหลงรักแล้วก็หักอกทีหลัง
พวกเธอทำแบบนี้มาหลายต่อหลายครั้งแล้วทั้งๆที่กฎของเมืองเวทย์คือห้ามลงมาที่เมืองมนุษย์ถ้าไม่มีความจำเป็น ซึ่งท่านพ่อของเธอที่เป็นเจ้าของเมืองเวทย์ได้ตั้งกฎนี้ขึ้นมาเองแต่ดันมาโดนลูกสาวตัวเองแหกกฎซะงั้น แต่พวกเธอก็ไม่ได้แคร์อะไรทั้งนั้น ก็พวกเธอไม่ใช่นางฟ้านี่ที่จะต้องมาทำความดีปกป้องมนุษย์ เรื่องพวกนั้นน่ะน่าเบื่อจะตายแกล้งคนสนุกกว่าตั้งเยอะ จริงมั้ยล่ะ คิกๆ..
"นี่ โบมีฉันว่าเรากลับเมืองเวทย์กันเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยลงมากันใหม่อีกเดี๋ยวท่านพ่อรู้ว่าเราแอบลงมาที่เมืองมนุษย์อีกจะลงโทษเรา"พี่ใหญ่โชรงพูดด้วยความเป็นห่วง เพราะครั้งนี้เป็นครั้งที่399แล้วที่พวกเธอลงมาแกล้งมนุษย์
"ไม่เป็นไรหรอกพี่โชรง ท่านพ่อก็ลงโทษได้แค่กักขังเราไม่กี่วันเท่านั้นแหละ อย่างมากก็แค่2วันเอง"โบมีพี่คนรองพูด
"นั่นสิพี่ ไม่เห็นจะต้องรีบขึ้นไปเลย"อึนจีกับนัมจูพูดสนับสนุนโบมี ส่วนนาอึนไม่พูดอะไรเพราะเธอยังไงก็ได้
"งั้นก็ได้ๆแต่อีกแป๊ปเดียวเท่านั้นนะ"พี่ใหญ่โชรงก็ตามใจน้องๆอีกตามเคย
"โอเค>[++]<"แล้วน้องๆทั้ง4คนก็ตอบรับอย่างว่าง่ายแล้วไปปฏิบัติการแกล้งมนุษย์ต่อไป
ณ เมืองเวทย์
"ท่านพ่อมดคะ!"แม่มดที่อาศัยอยู่ในเมืองเวทย์รีบวิ่งมาหาท่านพ่อมดเพื่อรายงานข่าวเกี่ยวกับลูกสาวของเขาทั้ง5คน
"มีอะไรหรือถึงได้รีบวิ่งมาหาข้าซะขนาดนี้?"ท่านพ่อถาม
"ก็เรื่องเดิมๆนั่นแหละค่ะ ลูกสาวของท่านพ่อมดแอบหนีลงไปเล่นที่เมืองมนุษย์อีกแล้ว"
"อะไรนะ!อีกแล้วหรือนี่มันเป็นครั้งที่399แล้วนะ แล้วจะเป็นตัวอย่างให้แม่มดพ่อมดตนอื่นๆได้อย่างไรในเมื่อตัวเองทำผิดกฎ ข้าว่าข้าคงจะต้องใช้วิธีดัดนิสัยขั้นเด็ดขาดซะแล้ว"ท่านพ่อมดพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
เมื่อสาวๆแม่มดเล่นกันเสร็จก็รีบขึ้นมาที่เมืองเวทย์เพราะพี่โชรงขอร้องแต่เมื่อขึ้นมาก็เจอคนที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำหน้าน่าเกรงขามกำลังมองมาที่พวกเรานั่นก็คือ..
"ท่านพ่อ!!!"ทั้ง5สาวพูดพร้อมกัน
"ไปแกล้งพวกมนุษย์อีกแล้วหรือ!?"ท่านพ่อขึ้นเสียงใส่พวกเราทั้งๆที่แทบจะไม่เคยขึ้นเสียงเลย
"ปะ..เปล่านะท่านพ่อ"โบมีรีบพูดแก้ตัวทั้งๆที่โกหก
"ยังจะมาโกหกอีก!"ท่านพ่อขึ้นเสียงมากกว่าเดิม
"..."ทุกคนก้มหน้าลงหงอยๆ
"กฎของเมืองเรามีว่าอะไร!?"
"ห้ามลงไปที่เมืองมนุษย์ถ้าไม่มีเหตุจำเป็น.."ทั้ง5สาวพูดพร้อมกัน
"แล้วพวกเจ้าเคยฟังบ้างมั้ย?พ่อเป็นคนตั้งกฎแต่ลูกสาวตัวเองดันมาแหกกฎเนี่ยนะแล้วต่อไปใครเขาจะทำตามกฎกัน"
"พวกเราขอโทษค่ะท่านพ่อ"เป็นอึนจีที่พูดขอโทษก่อนแล้วพี่น้องที่เหลือก็พูดตามๆกัน
"พ่อก็เห็นพวกเจ้าพูดอย่างนี้แล้วก็กลับไปทำเหมือนเดิมตลอด พ่อว่าพ่อจะต้องใช้ขั้นเด็ดขาดแล้วล่ะ"
"ท่านพ่อจะกักบริเวณเราเพิ่มอีกกี่วันหรอคะ?"นัมจูถามขึ้นมาเพราะเธอเบื่อการกักบริเวณเป็นที่สุด
"แค่นั้นมันยังน้อยไป"ท่านพ่อยิ้มจางๆ
"แล้วท่านพ่อจะทำอะไรคะ?"นาอึนถาม
"พวกเจ้าอยากลงไปเมืองมนุษย์นักใช่มั้ย?"
"..อึก"5สาวกลืนน้ำลายลงคอ
"ที่จริงแล้วพวกเจ้ามีน้องอีก1คนย้ำว่าเป็นมนุษย์!"
"ทำไมน้องถึงไปเป็นมนุษย์ได้ล่ะคะ?"โชรงถาม
"แม่ของพวกเจ้าท้องน้องคนเล็กก่อนที่จะลงไปที่โลกมนุษย์แต่กลับไปคลอดที่นั่นแล้วแม่ของพวกเจ้าก็ตกหลุมรักมนุษย์.."ท่านพ่อเคยบอกแล้วว่าที่ท่านแม่ไม่ได้อยู่กับเราเพราะตกหลุมรักมนุษย์แต่ไม่เคยบอกว่าเรามีน้องอีกคน
"ทำให้น้องของพวกเจ้าไปเกิดอยู่ที่โลกมนุษย์ น้องของพวกเจ้าเด็กกว่านัมจูประมาณปีนึง"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับที่จะลงโทษพวกเราคะ?"โบมีถาม
"พ่ออยากจะเห็นหน้าลูกสาวอีกคนของพ่อ และในเมื่อพวกเจ้าอยากลงไปที่เมืองมนุษย์นั้นข้าก็จะให้พวกเจ้าไปอยู่ที่นั่นและตามหาน้อง"
"จริงหรือคะท่านพ่อ?"ทั้ง5คนดีใจที่จะได้ไปแกล้งมนุษย์อีก
"แต่พวกเจ้าจะไม่มีพลังเวทย์อะไรเลย"
"ท่านพ่อ!!"แล้วอย่างงี้พวกเธอจะแกล้งมนุษย์กันยังไงล่ะ
"เจ้าจะต้องกลายเป็นคนอยู่ที่โลกมนุษย์ไม่สามารถกลับขึ้นมาได้ถ้าตามหาตัวน้องไม่เจอและมีภารกิจอีกหนึ่งอย่างที่ลูกจะต้องทำให้ได้ก่อนที่จะขึ้นมาพร้อมน้องคนที่6"
"อะไรหรือคะ?"โชรงถาม
"ข้าจะไม่บอกสิ่งนั้น เจ้าจะรู้ได้ด้วยหัวใจของเจ้าเอง"
"นี่มันไม่เป็นการลงโทษที่หนักไปหน่อยหรอท่านพ่อจะให้เราไปเป็นมนุษย์ธรรมดาๆแบบนั้น"นัมจูโวยวาย
"พวกเจ้าทำตัวของเจ้าเองนะ แล้วก็อีกอย่างพวกเจ้าจะต้องไปรับการศึกษาที่โลกมนุษย์ด้วย"
"รับการศึกษา?"อึนจีพูด
"ก็คือพวกเจ้าจะต้องไปเข้าเรียนที่เมืองมนุษย์นั่นเอง"
"ไม่นะคะท่านพ่อลูกไม่อยากไปอยู่ที่เมืองมนุษย์แล้วยังต้องหาน้องให้เจอแล้วยังต้องเข้ารับการศึกษาอีกแล้วจะเอาเวลาที่ไหนไปหาน้องล่ะคะ แล้วไหนจะภารกิจที่ต้องทำให้เสร็จทั้งๆที่ท่านพ่อไม่บอกว่าเป็นภารกิจอะไร"นัมจูโวยวายอีกครั้ง
"พ่อพูดพร่ำมามากแล้วตอนนี้ได้เวลาที่พวกเจ้าจะต้องลงไปที่โลกมนุษย์แล้วโดยที่ข้าจะเก็บพลังวิเศษของเจ้าไว้ถ้าเจ้าต้องการมันก็รีบๆหาน้องแล้วทำภารกิจให้สำเร็จซะล่ะ"พอท่านพ่อพูดจบก็มีแสงสีขาวๆสว่างจ้ารอบตัวพวกเรา5คนแล้วพวกเราก็หายไปที่เมืองมนุษย์...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น