คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : chapter 3 ; taste of our kiss } blood !! [100% ]
we cant stop cause this is so good
one kiss
one fight
it make me crazy like monster that need blood
but im human . .
so blood = u Xion !!
"จูบเลือด"
"แปลกใหม่ ร้อนแรงซะจนกูหยุดไม่อยู่" !!
ครบแล้วก็จริงค่ะ แต่นักเขียน เขียนไม่ทันค่ะ เอาไปแค่ธีมก่อนแล้วกัน
S&M เพลงนี้แร๊งงงงงงง
“ใช่กูต้องการแต่ไม่ใช่กับมึงรู้ไหมเพราะอะไร...เพราะมึงมันอ่อน!! จูบของมึงยังไม่เท่ากับตอนกูจูบตูดหมาซะด้วยซ้ำไอ้เฮี่ย!”
ผมไม่ฟังคำด่าของโซลจา ฟังทำไมให้เสียรูหูล่ะสู้เอาเวลาทำให้มันหยุดหุบปากมันไม่ดีกว่ารึไง!
ผมลุกขึ้นกะทันหันแล้วมองบีเทรย์ที่ยังมองผมอยู่ และนั่นทำให้ผมยิ้มออกมา ก่อนที่จะหันมามองโซลจาที่นั่งมองผมด้วยสายตาที่เริ่มจะโกรธแล้ว
เออดี ผมเห็นมันไม่เอาจริงก็รำคาญเหมือนกัน จะได้รู้กันไปว่าใครมันแน่กว่ากัน!
“กูจะแสดงให้ดูว่าจูบจริงๆน่ะ มันทำยังไง!!” ว่าแล้วก็รีบเดินตรงเข้าไปหาบีเทรย์ที่ขยับยิ้มแล้วเลิกคิ้วขึ้น ผมแอบสบถออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นมันเลียริมฝีปากและมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า
“หวัดดี เจอกันอีกแล้วนะJ”
“กูไม่มีอารมณ์เล่น” บีเทรย์ยกมือขึ้นแล้วจับริมฝีปากของผมนั่นทำให้ผมเกร็งตัว
“เลือดนายไหลน่ะ” มันโชว์เลือดของผมที่ติดตรงนิ้วของมันให้ผมดูก่อนจะเลีย เชี่ยเอ็ย!! ถ้าไม่ใช่เพราะตอกหน้าไอ้เฮี่ยโซลจากูจะไม่มีทางมาอยู่ใกล้กับไอ้โรคจิตนี่เด็ดขาด ผมสาบาน! ผมมองกลับไปทางที่ไอ้โซลจานั่งอยู่ และผมก็ไม่เห็นตัวมัน
เวร มันหายไปไหนของมันวะ!!
“ถ้ากำลังมองหาคู่ขาของนาย เขากำลังเดินทาทางนี้น่ะ” ผมหันกลับไปมองคนตรงหน้า คู่ขา? มันพูดออกมาได้ยังไงกัน!
“มันกับกูไม่ใช่คู่ขากัน! มึงลบภาพที่มึงเห็นออกไปจากหัวมึงให้หมด!”
“มันทำไม่ได้หรอกเพราะภาพตอนจูบของนายมันตราตรึงในหัวของผมมากJ” ผมขนลุกซู่เมื่อมันลูบหูของผมเหมือนลูบหูแมว กระซิบข้างหูของผมด้วยเสียงแหบพร่า
“การขัดขืนของนาย มือของนายที่ขย้ำเสื้อของเขา หรือแม้แต่การขาดอากาศหายใจของนาย...”
“มันชักชวนฉันมากเลยล่ะJ” ผมเบิกตากว้างก่อนจะผลักไอ้โรคจิตออกห่างจากตัว สัดนี่แม่งอันตรายพอกับไอ้บีเทรย์จริงๆ! แต่ดีอย่างหนึ่งคือมันไม่พยายามเข้าประชิดตัวผมต่อมันมองผมแล้วยักไหล่ไม่ยี่หระ
นั่นทำให้ผมโล่งใจ . . .
“ถ้ามึงไม่ต้องการแล้วมึงมาหากูทำไม” คำพูดที่เปลี่ยนไปมันทำให้ผมชะงักและรู้ ว่าไอ้นี่แม่งร้ายฝังใน ผมแสยะยิ้มออกมาก่อนจะเช็ดเลือดตรงมุมปากตรงที่มันสัมผัสแม้ว่ามันจะทำให้เลือดของผมไหลมากกว่าเดิมก็ตาม
“....เผยสันดานจนได้นะมึง”
“กูก็เป็นงี้ล่ะ เชิญชวนด้วยคำพูดอ่อนหวาน แต่เมื่อถึงเวลาที่มึงกลายเป็นอาหารของกู”
“กูก็สามารถกลายเป็นเสือร้ายที่ขย้ำเนื้ออย่างมึงที่มีดีแต่ขู่” ผมหุบยิ้มก่อนที่จะกำหมัดแน่น
“หุบปากเน่าๆของมึงไปเลย ไอ้เฮี่ย!”
“กูถึงบอกไงว่านายมีดีแค่ขู่ ถ้านายมันแน่จริงก็อัดสักสองสามหมัดซิ”
“มึงอย่าคิดว่ากูไม่กล้าทำ...”
“กูไม่ได้ว่าว่ามึงทำไม่ได้ซะหน่อย กูก็แค่ท้ามึงเท่านั้นเองJ” ผมไม่ด่ามัน แต่ผมพุ่งตัวเข้าหามันแล้วชกมันเลย!! ไอ้เฮี่ยนี่ไม่เข็ดจริงๆสงสัยเจอหน้ามันทีไหร่การต้อนรับคงเป็นการต่อยกันแน่ๆ
ผมชกหน้ามัน มันผลักผม
ผมร้องออกมาด้วยความโกรธ มันหัวเราะแล้วซัดมาที่หน้าของผม
กระชากเสื้อจนกระดุมหลุด ผมร้องออกมาก่อนจะซัดเข้าที่หน้าขาวๆของมันอีกที
มันลูบหน้าของตัวเองแล้วหัวเราะ มองมาทางผมและไล่ไปตรงแผงอกแล้วมองต่ำเรื่อยๆ เลียริมฝีปาก
“so sexy, babeJ” คำเดียวที่ผมจะให้มันได้...
“fuck u!!”
ผมกับไอ้บีเทรย์พุ่งเข้าใส่กันซัดกันเต็มแรง หมัดของมันแรงมากซะจนหัวของผมมึนไปหมด แต่คิดหรือไงว่าผมจะยอม
ผมจะบอกให้ ว่าคนอย่างผมไม่เคยยอมแพ้และถ้าจะแพ้ มันเป็นเพราะผมไม่สามารถร่วมสู้ได้อีกต่อไป
แต่ตอนนี้ มือของผมยังอยู่ครบ ขาของผมยังไม่ขาด
ถ้าผมยอม ผมก็ไม่ใช่ชิออนแล้ว!!
“แฮ่ก แฮ่ก...” ผมกับบีเทรย์ต่างหอบแฮกๆและในขณะที่มันเผลอผมก็ชกมันจนมันล้มลงไปนอนกับพื้น(อีกแล้ว) ผมส่งเสียงเหยียดหยามไปให้มันเช็ดเลือดที่มุมปาก
แม่ง! จะไหลเยอะไปไหนวะ มึงช่วยเอาเลือดที่ไหไปเลี้ยงหัวใจของกูให้มันเลิกเต้น(เพราะเหนื่อย)ซะไม่ดีกว่าหรือไง โง่ชิบ-_-^!
“...” ผมมองไปรอบด้านที่เหล่าผู้คนต่างถอยหลังไปเรื่อยๆตอนนี้เลยกลายเป็นว่าทุกคนอยู่เต้นแล้วมามองผมกับไอ้บีเทรย์อัดกันซะแล้ว เฮอะ! เสือกกันจริงคนเรา-_-! ผมเช็ดเลือดตรงปากของตัวเองเรื่อยๆอย่างบ้าคลั่ง และสรุปคือตอนนี้เลือดกบปากผมแล้วว่ะ !
ผมขยี้หัวตัวเองเมื่อไอ้บีเทรย์ไม่ยอมลุกชึ้นมาจากพื้นซะที มันยังนั่งอยู่บนพื้นเช็กสภาพตัวเองไม่ได้ต่างจากผมสักเท่าไหร่ ผมถอนหายใจแล้วมองไปรอบๆต่อ และแล้วผมก็เจอมัน ‘โซลจา’
ซาตานร้ายท่ามกลางเหล่าไทยมุงมองมาที่ผมเขม็ง มันมองทั่วตัวของผมและมาหยุดริมฝีปากที่ตอนนี้มันช่างมีเสน่ห์ยิ่งนักเมื่อเลือดของผมทะลักเหมือนปากของผมโดนกรีดด้วยคัตเตอร์-_-
ผมแสยะยิ้มมองไปที่ผู้ชายสองคนที่ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวซะเลย ผมหัวเราะออกมาจนพวกมันสองตัวมองผมอย่างเอะใจว่าผมเป็นบ้าอะไร ผมสบตากับไอ้โซลจา และทำปากให้มันได้รู้
“this for u soulja, babeJ” และก่อนที่ไอ้บีเทรย์มันจะตั้งตัวทันผมก็คุกเข่าแล้วผลักมันให้ล้มลงไปบนพื้นฟลอร์ ไอ้เฮี่ยนี่นึกว่าผมจะสู้มันต่อเลยยกแขนขึ้นมาเตรียมจะฟาดใส่ผม แต่ไม่หรอก …
ผมจับหน้ามัน มันเลิกคิ้วขึ้น ผมส่งเสียงรำคาญใจแล้วด่ามันเล็กน้อย
ก่อนจะเชิดหน้ามันขึ้นแล้วจูบมันอย่างรวดเร็ว!
ร้อนแรง บ้าคลั่ง รวดเร็ว... ถ้าไอ้ซาตานมันไม่หน้าเสีย ผมว่ามันคงไม่ใช่คนแล้วล่ะ!
“กรี๊ดดดดดดดดดดดด!” ผมขยับยิ้มแล้วรุกไอ้บีเทรย์ต่อ แต่สายตาน่ะเหรอ ไม่ได้มองไอ้โรคจิตนี่หรอก!! ผมมองไปที่หน้าของไอ้โซลจาที่นิ่งไปเหมือนตุ๊กตาไม่มีชีวิต ชาล่ะซิ ดีแล้ว เพราะนั่นทำให้กูมีความสุขซะจนกูอยากจะทำให้มึงเจ็บมากกว่าเดิม!!
“อุ๊บ!!” ผมเบิกตากว้างเมื่อไอ้บีเทรย์มันเริ่มใช้มือของมันขย้ำผมของผม ขย้ำหาพ่อมึงเรอะกูเซ็ตผมตั้งนานไอ้ห่านี้-_-^! และสิ่งที่มันทำต่อไปมันก็ทำให้ขนของผมทั่วตัวลุกชันขึ้นมาอย่างเป็นปฎิกริยาอัตโนมัติ
มันมืออีกข้างของมันเชิดหน้าของผมขึ้น และลิ้นของมันก็เลียเลือดของผม!! สัดแล้วไงล่ะไอ้เฮี่ยนี่เริ่มจิตเต็มขั้นแล้ว!
ผมมองไปรอบๆเพื่อหาไอ้โซลจา ผมอยากเห็นหน้ามันเจ็บครั้งสุดท้ายและจะได้รีบเลิกซะที แม่ง ขนลุก!!
“อึก!!” ผมร้องออกมาเมื่ออยู่ดีๆไอ้โรคจิตข้างใต้ตัวผมก็หยุดจูบผม และเปลี่ยนมาเป็นจิกหัวของผมและสิ่งที่ผมเห็นอย่างเดียวคือเพดานผับ-_-
สัดนี่! กูจูบมึงแต่มึงตอบแทนกูด้วยการจิกหัวกูโชว์เพดานผับให้กูดูเหรอวะ!
“ทำเฮี่ยอะไรของมึง!” ผมตะโกนด่ามัน มันหัวเราะออกมาแล้วลูบไปที่หลังของผม เอาคางมาก่ายบนไหล่และตะโกนใส่รูหูของผม
“บังเอิญจูบเลือดของมึงอร่อยซะจนกูฉุดไม่อยู่ กูเลยอยากให้มึงเรียกสติตัวเองว่ะ ว่าตอนนี้มึงจูบอยู่กับกูไม่ใช่ไอ้เฮี่ยที่ไหน
!!”
ผมสะดุ้งเมื่อไอ้บีเทรย์เสือกฉลาดเกินว่าที่ไอ้โรคจิตคนหนึ่งจะฉลาดได้ ผมสบถออกมาเมื่อมันดึงหนังหัวของผมแรงขึ้นก่อนจะกัดหูของผม ดัง หงับ!!
“ไอ้สัดนี่ กูจูบมึงไม่ได้หมายความว่ากูจะยอมมึง!!” ผมตะโกนตอบมันแม้ว่าตอนนี้ผมจะมองไม่เห็นหน้ามันก็ตามแต่ ผมใช้มือลูบๆหาหัวของมันและเมื่อเจอผมก็ขยุ้มมันแน่นและ...
“สัด!!” ไอ้บีเทรย์ร้องเมื่อผมกระชากผมของมันอย่างไม่ออมแรง!! ผมขยับยิ้มแม้ว่ามันเองจะเพิ่มแรงในการกระชากหัวผมเหมือนกัน ช่างหนังหัวผมซิ! สิ่งที่ผมสนคือการที่เอาคืนไอ้เฮี่ยนี่!! ผมกระชากแรงซะจนไอ้บีเทรย์ทนไม่ไหว มันถึงเลิกกระชากหัวผมแล้วผลักผมลงพื้นแล้วมาคร่อมผมแทน
“โรคจิตนักหรือไงมึงถึงชอบให้กูรุนแรง!!” มันตะโกนใส่หน้าของผม
“กูไม่สนว่ามึงจะแรงกับกูขนาดไหน...เพราะกูจะแรงใส่มึงมากกว่าเท่าตัว กูมันอสรพิษแค่มึงแตะตัวกู กูจะงับมึงปล่อยพิษแล้วให้มึงตายอยู่แทบเท้ากู ไอ้เชี่ย!!” ผมเตรียมจะด่าต่อแต่ไอ้บีเทรย์เสือกเลือดขึ้นหน้ามันกระชากคอเสื้อของผมก่อนจะบังคับให้ผมจูบมัน!!
“!!” ผมสบถออกมาแล้วดันมันออกมา แต่ไอ้นี่แม่งบ้าไปใหญ่แล้ว มันดันผมเข้ามาใกล้มันต่อจูบผมต่ออย่างรุนแรง เลือดตรงปากของผมไหลหนักกว่าเก่าแต่มันไม่ได้สนเลย มันสนเพียงแต่จะฉกริมฝีปากของผมจนกว่ามันจะพอใจ
รสชาติเลือดของผมมันเข้าปากของผม และผมรู้ดีว่าเลือดนี้ไอ้บีเทรย์มันก็ต้องได้รับเหมือนกัน
ผมกำลังขาดสติ สัดเอ๊ย!!
“อย่ามายุ่งกับของๆกู!!”
-------------------------------------
ผมหายใจยาวๆเพื่อให้อากาศเข้าปอดมากที่สุด นอนอยู่บนพื้นหมดแรงผมเช็ดริมฝีปากของตัวเองที่ยังมีความรู้สึกร้อนๆหลงเหลืออยู่ ไอออกมาเมื่อกลืนน้ำลายผิดจังหวะ (ผมควายถูกเวลาจริงๆ พับผ่า!!)
ลุกขึ้นยืนแม้ว่าขาจะอ่อนแรงแค่ไหนก็ตาม มองไอ้บีเทรย์ที่นอนกองอยู่บนพื้น
เกิดอะไรขึ้นวะ ?
“!!” แรงกระชากจากข้างหลังและแรงจูบอย่างรวดเร็วทำผมเกร็งไปทั้งตัว ลมหายใจเหมือนจะหยุดลงอีกครั้ง และผมก็เห็นว่าไอ้เฮี่ยที่มาจูบผมก็คือไอ้ ‘โซลจา’
มันกัดหูของผมตามรอยเดิมของบีเทรย์ ตะโกนใส่หูต่อ
“ถ้าคิดจะหักหน้ากู ทำให้ดีกว่านี้หน่อยระวังเถอะ มึงจะเสียตูดเข้าสักวันไอ้เฮี่ย!!”
“ไอ้..อุ๊บ!!”
ด่าไม่จบไอ้โซลจาก็จูบผมต่อ
มันกัดริมฝีปากของผมจนผมต้องร้องออกมา ผมขย้ำเสื้อของมันแล้วกัดมันบ้าง
และแล้วเลือดของมันก็ไหลออกมา ผมจูบมันตอบโดยไม่ได้ตั้งใจ
รสชาติเลือดของผมกับมันผสมกันจนมั่ว และนั่นทำให้ผมควบคุมตัวเองไม่ได้!!
“อสรพิษของกู คนนอกอย่ามายุ่ง!!”
“แฮ่กๆ อุ๊บ!!” ผมถูกกระชากออกมาจากอ้อมกอดของโซลจา หัวของผมหมุนไปหมดและขณะที่กำลังสูดหายใจเข้าปาก ไอ้โรคจิตที่ตอนแรกนอนกองอยู่บนพื้นก็จูบผมต่อ ผมอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอดของมัน ตัวของผมสั่นไปหมด
ร่างของผมค่อยๆร่วงลงสู่พื้นฟลอร์ เสียงเพลงเงียบฉี่ มีแต่เสียงคนกรีดร้อง
แต่จูบยังคงดำเนินต่อไป
สรุปคือพวกมึงจะไม่ให้กูพักเลยซินะ!!
“มึงแหละนอก ออกไปห่างๆของๆกู!!”
“บ้านพ่อมึงซิ มันเดินมาหากู นี่คือของกู!!”
“เฮี่ย!!”
“แฮ่ก...”
กี่คำด่าที่พ่นใส่กันของพวกมัน ผมไม่ได้นับ
กี่จูบที่สูญเสียเพราะการแก่งแย่งกันของพวกมัน ผมไม่ได้รู้
รู้แต่ว่าหัวใจของผมแทบระเบิด
เสียงครางของผมที่ตลอดชีวิตไม่เคยได้ยินมันไหลออกมาเหมือนอ้วก
และผมจะไม่มีวันลืม...
ว่าอสรพิษอย่างผมเคยได้จูบเลือดกับผู้ชายสองคนในเวลาไม่ถึงห้านาที !!
End !
ลง nc. (next chap- -) ไว้ก่อนนะ
next chapter ;
อสรพิษไม่เคยแพ้ อย่างมากถ้าเจ็บก็ต้องจำศีลสักหน่อย
แล้วต่อมาก็จะกลับมาเฉิดฉายอีกครั้ง
แต่สงสัยว่าอีกนาน
เพราะน้องใหม่สองคนที่ย้ายเข้ามาใหม่ มันเร้าใจให้อสรพิษมันพ่นพิษก่อนไปจำศีล!!
"เจ็บเป็นเจ็บ ตายเป็นตาย"
"แต่ก่อนที่กูจะตาย กูจะเตะไอ้เฮี่ยสองตัวนี่ไปลงนรกก่อน!!"
ความคิดเห็น