นางร้ายอย่างข้าขอเป็นเพียงตัวประกอบผู้จืดจาง

นางทะลุมิติเข้ามาในนิยายที่กำลังอ่าน เคราะห์ซ้ำกรรมซัดดันกลายมาเป็นนางร้ายที่จุดจบแสนอนาถ ให้ตนเองไม่ไปพัวพันวุ่นวายกับพระเอก นางเอกและตัวร้าย ทำตัวสงบเสงี่ยมเป็นตัวประกอบผู้หนึ่ง ทว่า...กลับไปต้องตาต้องใจคนผู้หนึ่ง เขาถูกกล่าวถึงในนิยายเพียงไม่กี่ตอน ล้วนกล่าวถึงความโหดร้ายจนทำให้ผู้คนครั่นคร้าม แม้แต่คนอ่านเองก็ยังรู้สึกไม่ต่างกัน

นางร้ายอย่างนางที่กลับตัวกลับใจอยู่อย่างสงบเสงี่ยม เหตุใดจึงถูกปีศาจผู้นั้นหมายหัว ทั้งยังจดจ้องทำลาย และลากนางเข้าไปพัวพันข้องเกี่ยว ในขณะที่ในนิยายแทบไม่แลตามองกันด้วยซ้ำ! นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันนี่?!