' αποδυτήριá '

ลำดับตอนที่ #6 : {AU Fanfic KHR} Cupid Complex : Nishimura Danielle

app. form -

บทที่สมัคร ; เป้า(นิ่ง)หมาย คู่ของซาวาดะ อิเอยาสุ {จีอ็อตโต้} ;)

Basic Profile .

รูป ; 

ลักษณะ ; แดเนียลเป็นคนรูปร่างสูงโปร่งแต่ไม่ผอมบางหากแข็งแรงตามแบบนักกีฬา เธอมีความสูงราว 173 เซนติเมตรพร้อมกับน้ำหนักประมาณ 59 กิโลกรัมที่ทำให้เธอดูมีน้ำมีนวลและในขณะเดียวกันตัวเลขนั้นมันก็ทำให้เธอดูอ้วนในสายตาของคนอื่นแต่แดเนียลไม่เคยสนใจเพราะเธอเชื่อว่าการมีร่างกายแข็งแรงย่อมดีกว่าผอมแห้งเป็นไม้เสียบผีแน่นอน

สกุล-ชื่อ ; นิชิมูระ แดเนียล {Nishimura Danielle}  西村 (หมู่บ้านทางตะวันตก) ダニエル (ผู้รักษากฎแห่งโลกา)

เชื่อชาติ ; ญี่ปุ่น / เดนมาร์ก

อายุ ; 24

การศึกษา ; ปริญญาตรีคณะสหเวชศาสตร์ สาขากายภาพบำบัด :)

กรุ๊ปเลือด ; O

วันเกิด ; 25 พฤศจิกายน

Personal profile.

นิสัย ;  เงียบขรึมแต่เป็นมิตรกับทุกคน  แดเนียลเป็นคนที่ค่อนข้างจะเงียบและไม่ค่อยพูดจาสนทนากลับใครหากใบหน้าน่ารักนั้นก็มักจะมีรอยยิ้มแต่งแต้มอยู่คล้ายกับว่าเธอต้องการจะใช้มันแทนการพูดจาโต้ตอบ  หญิงสาวเป็นคนนิสัยดี เฟรนด์ลี่ เป็นมิตรกับทุกคนทั้งคนที่เพิ่งรู้จักและคนที่รู้จักกันมานานเนิ่นหากแต่พูดน้อยเสียเหลือเกิน
เรียนเก่ง กีฬาเลิศแต่ชอบเก็บตัว  เธอเป็นคนที่เรียกได้ว่าแทบจะเพอร์เฟ็กต์ไปซะทุกด้านและเป็นที่หมายปองของผู้ชายหลายคนด้วยหน้าตาอันน่ารัก นิสัยที่ดีไม่แพ้คนอื่นและความสามารถหลากหลายที่โดดเด่นเหนือใครแต่แดเนียลกลับเป็นคนที่มักจะเก็บตัวและรักสันโดษ ไม่ค่อยสุงสิงกับใครนอกจากคนสนิททำให้เธอดูเหมือนจะเป็นคนเข้าถึงยากจนคนที่เข้าถึงตัวตนของเธอได้จริงๆนั้นมีเพียงเพื่อนสนิทและแฟนหนุ่มของเธอเท่านั้น
ไม่สนใจคำนินทา ครหาของคนรอบข้าง  อันเป็นนิสัยติดตัวมาตั้งแต่เธอโดนคนเกือบทั้งโรงเรียนหัวเราะเยาะครั้งเธอยังเรียนอยู่มัธยมปลายเพราะดันไปชอบผู้ชายคนหนึ่งที่เห็นเธอเป็นเพียงแค่ของเล่นทั้งที่เธอทุ่มเทเพื่อเขาทุกๆอย่าง และเมื่อได้รู้ว่าถูกเขาหลอก แดเนียลก็เก็บเรื่องนี้ฝังใจเรื่อยมาทำให้เธอเลือกที่จะไม่สนใจใครไปเสียแล้วแม้ว่าในปัจจุบันจะไม่มีใครกล่าวหาเธอเช่นนั้นก็ตามที
เจ็บแล้วจำแต่พร้อมจะเปิดใจ เมื่อโดนหลอกมาแล้วครั้งหนึ่ง แดเนียลจึงไม่ค่อยที่จะเปิดใจให้ผู้ชายคนไหนอีกและเอาแต่มุ่งไปกับการเรียนกับการเล่นกีฬาหากแต่ซาวาดะ อิเอยาสุก็มาทำให้เธอรักเสียจนได้ หญิงสาวระแวงเขาอยู่นานเพราะประสบการณ์ไม่ดีครั้งเก่าในอดีต แต่เวลาก็เป็นเครื่องพิสูจน์ได้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีทางจะหลอกลวงเธออย่างที่ใครเคยทำและเขาพร้อมใจดูแลเธอไปชั่วชีวิต  แดเนียลถึงได้ตกลงคบกับเขาและปลูกต้นรักด้วยกันให้งอกงามพอที่จะหมั้นและแต่งงานกันในอนาคต
หนักแน่นและมั่นคง พูดตรงไปตรงมา จนปัจจุบัน เธออาจดูโหดร้ายที่ไม่แม้แต่จะไยดีเดม่อน สเปดที่เริ่มจะเข้ามาในชีวิตเธออีกคราหากหญิงสาวก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าในใจของเธอไม่ได้กำลัง --- เจ็บปวด เจ็บเพราะความทรงจำเก่าๆที่ย้อนมาทำร้ายพร้อมกับความระแวงที่เริ่มต้นอีกคราว่าอิเอยาสุจะทิ้งเธอไปเหมือนกับผู้ชายคนนี้ หากแดเนียลยังคงเชื่อมั่นในตัวของชายคนรักและบ่อยครั้งที่เธอตัดสินใจเปิดอกพูดกับเขาไปตรงๆซึ่งเขาก็พร้อมจะช่วยเธอให้รอดพ้นจากปัญหานี้  แดเนียลแทบจะไม่สนใจในสิ่งที่เดม่อนพูดหรือกระทำ เธอทำเป็นเมินเขาไปเพราะไม่อยากให้เขาได้ใจที่ทำให้เธอสนใจได้แม้ว่าแท้จริงแล้วหญิงสาวจะเครียดจนแทบเป็นบ้าก็ตามที
เมื่อตัดสินใจแล้ว...ก็ไม่มีทางเปลี่ยนใจ แดเนียลพยายามอย่างมากที่จะประคับประคองความสัมพันธ์ของเธอกับอิเอยาสุให้เป็นไปอย่างราบรื่น ไร้ปัญหาแม้ความจริงแล้วจะมีหลายสิ่งหลายอย่างมารบกวนจิตใจ หากเมื่อเธอตัดสินใจอะไรลงไปแล้วก็ไม่มีทางจะเปลี่ยนตัวเลือก  เธอเคยเลือกที่จะจำเรื่องของเดม่อนไว้เป็นบทเรียนและไม่ไปยุ่งกับเขาอีก --- เธอจึงทำแบบนั้นอยู่เสมอ ไม่เคยสนใจไยดีอะไรผู้ชายคนนั้นอีกและในขณะเดียวกันก็ใช้เวลาอยู่กับ'ผู้ชายที่เธอเลือก'อย่างซาวาดะ อิเอยาสุให้มากขึ้นเพื่อให้เลิกสนใจเดม่อนและเบนความรู้สึกทั้งหมดมาทางคนที่เธอเลือกจะแต่งงานด้วยคนนี้แม้จะไม่มั่นใจว่าเขาจะไม่ทำร้ายเธอ
หวาดระแวงและเกรงกลัวสถานการณ์ที่ทำให้ไขว่เขว เช่นการถูกหว่านล้อมว่าอิเอยาสุไม่ได้รักเธอพร้อมกับชักแม่น้ำทั้งห้ามาประกอบ มันช่างทำให้เธอรู้สึกแน่จนอยากจะมุดดินหนีไปเสียทุกครั้งที่ต้องเจอสถานการณ์เช่นนี้ หากแดเนียลมักจะกัดฟันทนและยืนยันในความคิด ความรู้สึกและการตัดสินใจของตนเองกลับไปเสียทุกครั้งก่อนจะรีบออกจากสถานการณ์นี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อไม่ให้เธอต้องเสียความมั่นใจมากไปกว่านี้
เมื่อโมโหจะนิ่งเงียบ แดเนียลเป็นคนที่โกรธยากแต่ถ้าโกรธใครก็อย่าหวังเลยว่าเธอจะกลับไปเสวนาด้วยง่ายๆ หญิงสาวไม่เคยเหวี่ยงใครเมื่อรู้สึกโกรธแต่จะนิ่งเงียบแล้วทำเหมือนอีกฝ่ายไม่มีตัวตนไปแทนซึ่งนั่นก็ทำให้คนที่ถูกกระทำรู้สึกแย่ไม่น้อยทีเดียว

ชอบ ; ความเงียบสงบ, หนังสือประวัติศาสตร์สักเล่ม, การเล่นกีฬา, ฟุตบอล, เสียงดนตรีเบาๆ, สีน้ำเงิน

ไม่ชอบ / เกลียด ; สถานที่ที่เสียงดังๆ, การเดินช็อปปิ้ง, ละครน้ำเน่า {ไม่ชอบแบบพอรับได้} เสียงดนตรีกระหึ่มๆแบบคอนเสิร์ตร็อค {ถ้าเลือกได้จะไม่ยุ่ง} , เดม่อน สเปด... {เกลียดเข้ากระดูกดำ (?)}

โรคประจำตัว ; -

สถานที่ที่ชอบไป ; ชายทะเล...

ความสามารถพิเศษ ; เล่นดนตรีได้หลายอย่าง, เล่นกีฬาได้หลายชนิด

If I were an interviewer . . . 

"สวัสดีค่ะ.. ยินดีต้อนรับเข้าสู่มุมสอบสัมภาษณ์ค่ะ! ทำตัวตามสบายนะคะ!.. ว่าแต่-- ชาหรือกาแฟดีคะ?" เมื่อคุณเปิดประตูห้องสีขาวเข้ามาภายในห้อง-- ภาพตรงหน้าคือห้องโล่งๆที่มีโต๊ะไม้สีน้ำตาลแดงอย่างดีตั้งอยู่กลางห้อง.. เด็กสาวผู้กล่าวทักทายกำลังนั่งส่งยิ้มให้ภายหลังโต๊ะไม้ที่มีกาแฟวางไว้ถ้วยหนึ่ง กาแฟอีกถ้วยหนึ่ง คุณแอบสังเกตเห็นแฟ้มประวัติที่มีชื่อของคุณเขียนอยู่ตรงหน้าปก

Ans. หญิงสาวร่างสูงโปร่งทอดตามองเจ้าของห้องซึ่งส่งยิ้มมาให้กับเธอเล็กน้อยก่อนจะยิ้มตอบจางๆ เนตรคู่สวยเหลือบมองแฟ้มประวัติของตนที่ถูกวางอยู่บนโต๊ะด้วยความสงสัยหากมิได้เอ่ยถามสิ่งใดออกไป "ชาดีกว่าค่ะ" เธอตอบโดยที่ใบหน้ายังไม่คลายไปจากรอยยิ้ม

เด็กสาวตรงหน้าของคุณกำลังกลอกตาอ่านแฟ้มประวัติของคุณในมืออย่างพินิจพิเคราะห์--- เจ้าหล่อนยิ้มเล็กน้อยก่อนเหลือบตาขึ้นมามองคุณแล้วเอ่ยถาม-- "ถ้าสมมติให้ฉันเป็นไดอารี่ และคุณก็กำลังจะเขียนระบายเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของคุณตอนช่วงปัจจุบันนี้ลงไป คุณจะเขียนไปว่าอะไรบ้างคะ? มีใครที่ทำอะไรแล้วทำให้คุณปลื้มใจ ทุกข์ใจ หรือลำบากใจ รวมไปถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงนี้.. ระบายออกมาให้หมดเลยค่ะ"

Ans. สาวลูกครึ่งเดนมาร์กเลิกคิ้วน้อยๆกับคำถามของเด็กสาวตรงหน้า เธอกลอกตาไปมาอย่างครุ่นคิดก่อนจะเอ่ยปากตอบคำถามด้วยท่าทีที่สื่อถึงความไม่มั่นใจนัก "เดม่อน สเปดกลับเข้ามาในชีวิตของฉันอีกครั้งหนึ่งหลัังจากที่หายไปนานและพยายามจะทำลายชีวิตของฉันที่กำลังจะไปได้ดีกับอิเอยาสุ... ฉันไม่เข้าใจเลยว่าเขาจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรในเมื่อเขาเคยเป็นคนที่ทำร้ายฉันแท้ๆ  การขัดขวางความสุขของคนอื่นมันสนุกนักเหรอ" น้ำเสียงของหญิงสาวสื่อถึงความรู้สึกแย่ๆของเธออย่างเด่นชัด ใบหน้าสะสวยบัดนี้ไม่มีแม้แต่รอยยิ้มที่มักจะประดับอยู่บนริมฝีปากบางนั้นเสมอๆ

"อืม... อย่างนั้นเองเหรอคะ" เด็กสาวตรงหน้าพยักหน้าหงึกหงักเมื่อฟังเรื่องเล่าของคุณเสร็จ-- "ยังไงๆก็.. พยายามเข้านะคะ!จะต้องผ่านมันไปได้อย่างแน่นอนค่ะ!" เธอยิ้มให้คุณอย่างเป็นมิตรก่อนโค้งตัวลงแทนคำบอกลา---

Ans. ผู้ฟังมองเด็กสาวเจ้าของห้องก่อนจะแตะแต้มรอยยิ้มขึ้นบนใบหน้านั้นอีกครั้งอย่างไม่สู้ดีนักก่อนหญิงสาวจะโค้งตัวลงรับคำบอกลาของคนตรงหน้าพลางหมุนตัวเดินจากไปโดยไม่คิดที่จะเอ่ยปากกล่าวถึงสิ่งใดเพิ่มเติมอีก

Talking to the REAL you !

สวัสดีค่ะ! ใบสมัครเรื่องมากไปไหมคะ? ; u ; }   ผมชินกับใบสมัครแบบนี้แล้วครับ ฮ่า (?)

จะว่าไป .. ชื่ออะไรอะตะเองงง (?) O u O }  ชินะครับ >w<

ถ้าไม่ติดบทนี้จะรอเค้าประมวลบทรองให้หรือจะรับกลับเลยอะ ; u ; ? }  ถ้าไม่มีบทรองขอรับกลับดีกว่าครับผม :)

อาจมีการยำตัวละครเล็กน้อยนะคะ รับได้? } แน่นอนครับ =w=

เอาล่ะ! คิดว่าไม่น่าจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรในตัวละครมั้งนะ(?) แต่ถ้ามีจะโอเคไหมคะ? } โอฮับ 'w')b

คุยกันนอกรอบได้นะเคอะ ส่งวิงค์ ขอให้โชคดีค่ะ : ) } ขอบคุณครับ ;)