' αποδυτήριá '

ลำดับตอนที่ #1 : Amnesia ; Sethy Hopper {ติดแล้ว}

Amnesia – KorayRose

ลักษณะตัวละคร : ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ราว 191 cm.  ผิวคล้ำนิดๆตามประสาคนชอบเดินป่า เล่นกีฬากลางแจ้งแบบผู้ชายทั่วไป  เส้นผมสีเข้มของเขาถูกซอยสั้นอยู่เหนือติ่งหูเพื่อไม่ให้รากผมยาวลงมาประปรายที่ต้นคอเป็นที่น่ารำคาญ   เจ้าตัวเป็นคนคิ้วเข้มหากได้รูปรับกับดวงเนตรคมดุดูน่าหวาดกลัวเมื่อยามที่เขาปรายตามองคนอื่นแต่ละครั้ง นัยน์ตาสีฟ้าใสดูสงบนิ่งหากในความเป็นจริงมันไม่ใช่แบบนั้น... นอกจากนี้ เขายังสักตัวอักษรประโยคสั้นๆเอาไว้ที่ข้อมือข้างขวา เป็นภาษาไอริชที่มีเนื้อความว่า "Tá tú mo gréine go deo na ndeor” หรือในความหมายสากลคือ You’re my sunshine forever and ever.   เจ้าของร่างสูงใหญ่คนนี้มีใบหน้าหล่อเหลาคมคายอันเป็นเอกลักษณ์หากไม่ดูดิบเถื่อนจนเกินไปแต่ก็มิได้แลดูคุณหนูคุณชายเหมือนอย่างใครเขา  เจ้าตัวใช้ต่างหูแบบหนีบสีเงินวาวหนีบเอาไว้ที่ใบหูข้างซ้ายถึงสองอันจนแลดูคล้ายแบดบอยส่งให้ดูน่ากลัวกว่าเดิมมากนัก   

สิ่งที่บ่งบอกความเป็นตัวเอง :  เขาเป็นคนตาดุต่างจากใครอื่นจนเพียงแค่ปรายตามองใครสักคนก็ทำให้กลัวได้ทั้งที่การมองในครั้งนั้นอาจเป็นการมองคนผ่านไปผ่านมาธรรมดา   อีกมาดเงียบขรึมดูไม่สนใจใคร โลกส่วนตัวอยู่คนเดียวที่แสนจะโดดเด่นนั้นก็ทำให้เขาดูแตกต่างจากคนอื่นไม่น้อยเลยทีเดียว ยิ่งผสมโรงด้วยกล้องถ่ายรูปDSLRตัวใหญ่พร้อมกระเป๋ากล้องครบครันที่น้อยคนนักจะพกมันไปไหนมาไหนชนิดว่าขาดไม่ได้กับความสามารถในการถ่ายรูปที่เฉียบขาดและสายตาคมกริบยามจ้องมองเลนส์แต่ละคราก็ทำให้ชายหนุ่มดูแตกต่างออกมาจากคนอื่นได้อย่างไม่น่าเชื่อ   แต่แน่นอนว่าสิ่งที่ทำให้ทุกคนมั่นใจได้ว่าผู้ชายคนนี้ต้องเป็นเขาแน่ๆก็ไม่ใช่อะไรเลย   แค่ใช้การสังเกตเล็กน้อยก็พอจะรู้แล้ว…  เพราะเซธคือผู้ชายตัวสูง ตาดุที่สวมเสื้อนอกสีเข้มและสะพายกระเป๋ากล้องDSLRคู่ใจเอาไว้ตลอดเวลายังไงล่ะ

ชื่อ : เซธ ฮอปเปอร์ :)

ชื่อเรียกสั้นๆ : เซธ

อายุ :19

นิสัย : เซธเหรอ… เขาเป็นคนที่แลดูเงียบขรึม พูดน้อย เยือกเย็นทั้งที่ความจริงมันไม่ใช่แบบนั้นเลยแม้แต่น้อยเพราะชายหนุ่มเป็นคนใจร้อน หงุดหงิดง่ายและหัวรุนแรงสุดๆไปเลย   เขาโมโหได้น่ากลัว… ไม่ใช่ท่าทางแต่เป็นการลงมือของเขาต่างหากล่ะ แน่นอนว่าเน้นการใช้กำลังและทำได้แม้กระทั่งการเอาไม้เบสบอลหวดตีจนเจ็บกันระนาวไปอย่างหน้าตาเฉย ดังนั้นจึงไม่ค่อยมีใครมาทำให้เขาโกรธสักเท่าไหร่หรอกหรือถ้าคิดจะทำ…คุณก็ต้องมั่นใจว่าคุณจะไวพอ = =  จริงอยู่ที่ว่าเขาเป็นคนพูดน้อยและไม่ค่อยจะสนใจคนอื่นสักเท่าไหร่ แต่ถ้าคุณสามารถชวนเขาคุยได้ถูกเรื่อง มันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งล่ะเพราะเขาเองก็สามารถพูดอะไรหรือคุยกับคนอื่นได้อย่างเป็นปกติเช่นกัน…ถ้ามันเป็นเรื่องที่เขาสนใจล่ะก็นะ  แต่ข้อเสียของเขาก็คือเขาเป็นคนที่ค่อนข้างจะพูดตรงๆไม่อ้อมค้อม ออกแนวขวานผ่าซากและบ่อยครั้งที่คำพูดของเขานั้นทำร้ายจิตใจของคนอื่นๆโดยที่เขาไม่แม้แต่จะรู้ตัวเลยสักนิดเดียวนอกจอกนี้เขายังมีคำพูดหักหาญกำลังใจของคนที่ผมขอให้เขาช่วยนู่นนี่อีกต่างหากโดยเขาให้เหตุผลว่าเรื่องที่ตัวเองก่อ ก็ต้องจัดการด้วยตัวเองสิ -_-  เซธเป็นคนที่ชอบอยู่กับกล้องถ่ายรูปคู่ใจของเขาเอามากๆจนเชื่อได้เลยว่าเขาสามารถขลุกอยู่กับมันได้ทั้งวันโดยไม่สนใจอย่างอื่นแม้แต่นิดเดียว เจ้าตัวชอบถ่ายภาพธรรมชาติต่างๆเนื่องจากเจ้าของกล้องที่แท้จริงของเขาเป็นคนชอบธรรมชาติ…และเขาเองก็ไม่ชอบให้ใครมาแตะกล้องถ่ายรูปตัวนี้ของเขาเสียด้วยเนื่องจากมันเป็นกล้องของพี่ชายที่เสียไปแล้วของเขา แต่ใครจะรู้ล่ะว่าระหว่างเซธ ฮอปเปอร์กับเจ้าของกล้องตัวนี้มีความสัมพันธ์กันเกินกว่าพี่น้อง!  (คนที่รู้เรื่องนี้จะมีเพียงแค่สาวน้อยคนที่สองของเราเท่านั้นแหละ… ก็เธอเป็นเพื่อนเก่าของเขานี่นา)

ประวัติ : เขาเกิดมาในครอบครัวฐานะปานกลางที่ดูไม่วิเศษอะไรแต่เต็มไปด้วยความรักความอบอุ่นที่พ่อแม่มีให้เขาแต่เหตุไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นจนได้เมื่อพ่อแม่ของเขาเสียชีวิตลงเมื่อเขาอายุได้เพียงสองขวบเท่านั้น แต่เด็กชายคนนี้ยังโชคดีที่ได้เพื่อนสนิทของพ่อรับไปเลี้ยงดูฟูมฟักราวกับลูกแท้ๆ เขาจึงได้เติบโตมาในครอบครัวของพ่อโจนาธานและแม่มาเรีย พร้อมด้วยพี่ชายบุญธรรมที่แก่กว่าเขาราวเจ็ดปีที่ชื่อว่าแซมซัน  เซธยืนยันที่จะไม่ใช้นามสกุลของโจนาธานที่เขาเคารพรักเพราะต้องการให้นามสกุลของพ่อแม่จริงๆของเขาคงอยู่ในนามเพื่อให้เขาได้ระลึกว่าเขายังมีพ่อแม่แท้ๆอยู่บนสรวงสวรรค์แต่แน่นอนว่าเซธไม่เคยคิดแอนตี้หรือรังเกียจพ่อแม่บุญธรรมคู่นี้รวมถึงพี่ชายของเขาแน่นอน….   โจนาธานและมาเรียดูแลให้เขาเติบใหญ่มาได้ด้วยดีด้วยความรักและความอบอุ่นที่มีให้กับเขา  เด็กชายคนนี้ค่อนข้างจะสนิทกับพี่ชายต่างวัยอยู่มากทีเดียวจนเมื่อเขาอายุได้สิบปี  พี่ชายคนนี้จึงได้สอนให้เขาถ่ายภาพและเล่นกีต้าร์รวมถึงสอนการบ้าน เล่นกีฬา ทำทุกสิ่งร่วมกับเขาจนเกิดสายสัมพันธ์บางอย่างที่เขาเองก็ไม่อาจรู้ได้ว่ามันคืออะไรขึ้นในใจของเขา ทุกอย่างดำเนินไปได้ด้วยดีจนกระทั่งเขาอายุได้สิบเจ็ดปี ก่อนวันเกิดเขาเพียงไม่กี่สัปดาห์ก็ได้เกิดจุดแตกหักขึ้นบนความสัมพันธ์ของเขากับแซมซัน  เมื่อเซธเห็นพี่ชายที่เขารักหมดหัวใจเดินเคียงคู่สาวน้อยคนหนึ่งอย่างสนิมสนมในเวลาเย็นทั้งที่นัดกับเขาเอาไว้แล้วว่าจะไปเล่นฟุตบอลด้วยกัน เมื่อโทรไปหาพี่ชายคนดีก็รับโทรศัพท์พร้อมกับบอกว่าติดธุระ   เซธวางสายดูไม่มีอะไรหากเมื่อพ่อตัวดีกลับมาถึงบ้าน เขาก็โวยวายเสียงสนั่นไม่ฟังแม้ถ้อยคำแก้ตัวที่แสนจะจริงใจของพี่ชาย นับจากนั้นมาชายหนุ่มก็เริ่มตีตัวออกห่างพี่ชายคนสนิท กลายเป็นคนเงียบขรึมไปเสียแบบนั้นจนกระทั่งถึงวันเกิดของเขา…

                พ่อกับแม่เตรียมโต๊ะเอาไว้อยู่นานพอดูหากแต่แซมซัน โพเวลล์กลับไม่มาถึงบ้านเสียทีจนโจนาธานกับมาเรียอดเป็นห่วงไม่ไหวจึงออกไปตามหา หากเซธกลับอยู่เฝ้าบ้านที่เดิมแล้วคิดแต่เพียงว่าจะไปไหนก็ไป… แน่นอนว่าความน้อยใจย่อมมีมากกว่าสิ่งอื่นใดเมื่อในวันเกิดของเขาแบบนี้พี่ชายกลับไม่มาถึงเสียที    เสียงประตูเปิดดังขึ้นพร้อมกับข่าวร้ายที่มาเยือน…โจนาธานตัดสินใจบอกกับเซธตรงๆว่าแซมซันถูกรถชนและไม่รอด... พร้อมกับที่มาเรียได้ส่งกล่องของขวัญกล่องโตที่เอามาจากศพของแซมซันให้กับลูกชายบุญธรรมที่มีสีหน้าตื่นตะลึงอย่างเห็นได้ชัด  และภายในกล่องนั้นมันก็ไม่ใช่อะไรแต่เป็นรองเท้าผ้าใบที่เขาอยากได้มานานแล้วแต่มันแพงแสนแพง การ์ดที่แนบมานั้นเกือบจะทำให้เขาน้ำตาไหลเมื่อความมันไม่ใช่อะไรแต่เป็นการขอโทษในเรื่องที่เกิดขึ้นพร้อมกับลงท้ายข้อความง่ายด้วยคำถามว่าเขาจะคบกับพี่ชายคนนี้ไหมเพราะความรักที่แซมซันมีให้นั้นมันมากกว่าเส้นแบ่งกั้นความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องไปมากเสียแล้ว… เจ้าของเนตรดุคิดจะตอบรับพี่ชายอย่างไม่ลังเลหากแต่ว่าคนคนนั้นไม่อยู่ให้เขาตอบรับแล้ว และเขาคนนั้นก็ได้จากเขาไปตลอดกาล

                เซธรับหน้าที่ขึ้นไปเก็บของให้พี่ชายที่เขาเข้าใจผิดมาตลอดด้วยหัวใจที่เปลี่ยวเหงา บางทีถ้าเขายอมรับฟังพี่ชายคนนั้นทุกอย่างเรื่องคงไม่เป็นแบบนี้   ในขณะที่นึกโทษตัวเองไม่หยุดสายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นกล้องถ่ายรูปที่พี่ชายมักพกติดตัวเสมอๆวางอยู่ข้างเคียงหมอนในห้องนอน เซธหยิบมาเปิดดูและสิ่งที่เขาเห็นก็คือสิ่งที่เขาควรจะคุ้นเคยดี…มันคือภาพของเขาเอง  รวมถึงอัลบั้มภาพอันใหญ่ที่วางอยู่ใต้หมอนของคนจากไปที่มีแต่ภาพของเขาตั้งแต่เด็กจนโต    เซธตัดสินใจเก็บกล้องถ่ายรูปรวมถึงอุปกรณ์ในการถ่ายภาพเอาไว้เพื่อรำลึกถึงพี่ชายที่จากไปคนนี้ และอีกสิ่งหนึ่งที่เขาตั้งใจเก็บมาก็คือเสื้อนอกสีเข้มที่แซมซันมักจะใส่อยู่เป็นประจำและมันก็กลายเป็นของติดตัวเขาไปในที่สุด

ความสามารถพิเศษ : ด้านการถ่ายภาพ...ที่ดูเหมือนจะไม่มีอะไรแต่บางครั้งมันก็มีประโยชน์ได้อย่างน่าเหลือเชื่อ รวมถึงทักษะการเอาตัวรอดและความคล่องแคล่ว ว่องไวที่มีเต็มเปี่ยมของเขา  ขึ้นชื่อว่าเซทแล้วก็ย่อมใช้อาวุธอยู่แทบทุกชนิดแต่เน้นกันหนักๆที่การต่อสู้ด้วยธนูระยะไกล  อาวุธอื่นใดนั้นเขาก็สามารถใช้มันได้เพียงแค่พื้นฐานเบสิคที่ออกแนวว่าแค่จับขึ้นมาใช้งานได้แค่นั้นก็พอ   เนื่องจากเขาเพียงแค่ต้องการจะฝึกมันเอาไว้เพื่อใช้งานยามที่อาวุธคู่ใจไกลห่างจากตัวก็เท่านั้นเอง

ลักษณะการพูด : เซธเป็นคนพูดจาตรงไปตรงมาและไม่ค่อยใส่ใจสักเท่าไหร่ว่าคำพูดของเขาจะไปทำร้ายจิตใจคนอื่นสักเพียงใด  เขาให้เหตุผลว่าเขาก็แค่พูดไปตามที่เขาคิดซึ่งมันก็จริงใจดีแล้วไม่ใช่เหรอ?  แต่กระนั้นก็เถอะ เจ้าตัวเองก็ยังพอจะมีบางมุมที่แอบดราม่าอยู่ลึกๆยามมีใครมาเปิดประเด็นให้เขานึกถึงอดีตอีกครั้ง

“ไม่ใช่เรื่องของผม” ทุกครั้งที่มีคนมาขอให้ช่วย

“ผมก็คนธรรมดา มีความรู้สึกมีจิตใจเหมือนคุณนั่นล่ะ” ยามที่ถูกกล่าวหาว่าไร้หัวใจ

“คุณเห็นผมเป็นอะไรกันแน่ ทำไมผมดูโหดร้ายในสายตาคุณจัง”

“ครอบครัวผมมันไม่มีอะไรให้คุณสนใจหรอก”

“แซมซัน โพเวลล์? เขาจะเป็นอะไรกับผมมันก็ไม่ใช่เรื่องของคุณ” เมื่อมีคนถามถึงแซมซันของเขา

งานอดิเรก : ถ่ายภาพธรรมชาติ…

สิ่งที่ชอบ : กล้องถ่ายรูป ความเงียบสงบ ธรรมชาติและสายลมเอื่อยๆ…

สิ่งที่เกลียด : ความวุ่นวาย เสียงดัง บรรยากาศแออัด คนกวนประสาทและวุ่นวาย

สิ่งที่กลัว : สัตว์เลื้อยคลานและตระกูลแมลงทั้งหลาย อาการเหรอ…ก็แค่เดินหนีมันเท่านั้นเอง

อาวุธ : ชื่อ -

บทที่ต้องการ : เพื่อนร่วมก๊วนคนที่หนึ่ง ?

เพิ่มเติม : เขา..แพ้เกสรดอกไม้ครับโดยเฉพาะดอกไฮเดรนเยีย

คำถาม+ข้อตกลงต่างๆ

ถ้าติดแล้วไม่เม้นท์ไรเตอร์จะตามหลอกหลอนคุณ!! : ครับผม

ถ้าไม่ติดจะว่าอะไรรึเปล่า? : ไม่ครับ

ไม่ว่าติดหรือไม่ติดอย่ามาเกรียนหรือดราม่าใส่ไรเตอร์นะคะ ไม่งั้นด่ายับค่ะ : ผมจะยกพวกตีแทนครับ

เปลี่ยนแปลงอะไรได้ไหม? : ตามสบายเลย

ถ้าไม่ติดจะรับลูกคืนหรือว่าจะรับบทอื่นๆแทน : ถ้ามีบทอื่นก็เอา ถ้าไม่มีขอคืนแล้วกันครับ

ถ้าเวอร์เกินไปไม่รับนะคะ : (มองข้อมูลข้างบน) ครับ

อย่าลืมแอด Favorite นะ : ครับผม

มีอะไรที่อยากบอกไรเตอร์รึเปล่า : ฝากเซธด้วยนะครับ

ขอบคุณที่มาสมัคร (_ _) //โค้ง : ครับ ^^

สุดท้าย...ถ้าไปคัดลอกของคนอื่นมาหรือใช้ตัวละครที่ใช้สมัครเรื่องอื่นไปแล้วมาสมัครตัดสิทธิ์นะคะ : มันไม่มีใครซ้ำกับผมกรอกครับ = =