รักใสใสหัวใจปิ๊งรัก

เนื้อเรื่อง

แนะนำตัวละคร
ชิน- พระเอก
เบน-นางเอก
แชมป์-พระรอง
แพน-นางรอง
แมน-พี่ชายนางเอก,นางรอง
ลาเซีย-เพื่อนนางเอก
แซนดี้-นางร้อย
มาเชล,มิเชล-เพื่อนนางร้าย

ตอนที่ 1 การกลับมาอีกครั้งของ 2 หนุ่ม แชมป์ + ชิน
     "เบน ตื่นได้แล้ว วันนี้ต้องไปโรงเรียนไม่ใช้หรอ"
              เสียงคนเรียกฉันให้ตื่นจากห้วงนิทรา แต่ฉันก็ไม่ตื่น ก็เพราะมันง่วงจริงๆนี่หน่า -_- ZZZZ
     "นี่ไอ้เบน ตื่นได้แล้ว"
     "โอ้ย!! T^T ไอ้พี่บ้าเจ็บน่ะ"ฉันสะดุ้งตื่น หลังจากฝ่ามือเพชรฆาตของพี่ลงบนหัวของฉันอย่างแรง TT^TT
     "รีบๆไปอาบน้ำได้แล้ว"
     "ค่า" หลังจากพูดคุยกับพี่เสร็จฉันก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำ
~ห้องนั่งเล่น~
     "พี่แมน พี่แพนยังไม่ตื่นหรอ"
     "นี่ยัยคุณนายตื่นสาย แพนไปตั้งนานแล้วโว้ย ตื่นช้าเองทำมายล่ะ"
     "หรอ งั้นเบนไปเรียนดีกว่า พูดกับพี่แล้วเซ็ง"
~RIS~
     /กริ๊ดดดดดด~~~~~/
             เสียงอะไรกันเนี่ย สงสัยโรงเรียนจะมีคอนเสิร์ต เสียงกริ๊ดดดังเป็นบ้าเลย
     "เบนนนนน~~"เสียงเพื่อนฉันเองแหละ ชื่อลาเซีย ที่ชื่อเป็นฝรั่งอย่างเนี่ยนะ เพราะพ่อเค้าเป็นฝั่ง ส่วนแม่เป็นคนไทยนะ
     "อืม....ทำไมดูตื่นเต้นจังเลย ดีใจอะไรหนักหนาเนี่ย"
     "ก็...ก็วันเนี่ย พี่แชมป์กับนายชินอ่ะ มาเรียนแล้วนะ"
     "มาแล้วหรอ อืม..นะ งั้นไปเข้าเรียนก่อนนะ"
     "แหม่...แกไม่ตื่นเต้ยเลยหรอว่ะ"
     "ฉันไม่ตื่นเต้นหรอกว่ะ มันน่าตื่นเจ้นตรงไหน แค่เป็นนักร้องดัง ไปเรียนกันเถอะ สายแล้วนะ"ฉันชวน ไม่สิเรียกว่า ลากเลยก็ได้เลย ก็ยัยเพื่นตัฃวดีนะซิ ไม่ยอมเข้าเรียน ระริกระรี้ดีใจที่พี่แชมป์กับไอ้ชินมา ฉันละเกลียดสุดๆเลย หน้าตาดีตรงไหนเนี่ย ชอบกันไปได้
~ห้องเรียน~
     "ดีจ๊ะ ทุกคนวันนี้เพื่อนของเราคนหน฿ง ที่หายหน้าไปนานกลับมาแล้วนะจ๊ะ เชิญเลยจ๊ะ"
             เมื่อครูพูดจบ ก็มีผู้ชายคนที่ชื่อชิน เพื่อนร่วมห้องที่ฉันเกลียดและไม่อยากเจอหน้าที่สุด เพราะไอ้หมอนี่ชอบกวนประสาทฉันอยู่เรื่ยเลย พอไปเป็นนักร้อง ฉันก็โคตดีใจเลยที่หมอนี่ไม่มาโรงเรียน
     "พิรัชต์ ไปหาที่นั่งซิจ๊ะ"
                หลังจากหมอนั่นหาที่นั่ง แล้วมาเจอที่นั่งข้างๆฉัน นายชินก็คอยกวนประสาทฉันอยู่เรื่อย โอ้ย!! เมื่อไหร่หมอนี่จะไปร้องเพลงอีกนะ จะได้ไม่มีคนมาคอยกวนประสาทฉัน

ตอนที่ 2     ชินเปลี่ยนไป

~ ตอนเย็น ~

           ฉันแวะไปหาพี่แพนเพื่อที่จะกลับบ้านพร้อมๆกัน แต่พี่แพนบอกว่าต้องทำงานกับไอ้พี่แชมป์   ฉันล่ะสงสัยจริงๆว่า 2 คนนี้เป็นอะไรกันแน่

~ ระหว่างทางกลับบ้าน ~

       ฉันเห็นผู้ชายคนหนึ่งที่รู้สึกว่าหน้าตาคุ้นๆมายืนกอดอกพิงกำแพง  สวมหมวกและแว่นตาดำ  ผู้ชายคนนั้นดูเท่ส์จริงๆเลย  เฮ้ย!! ฉันคิดอะไรของฉันอยู่นี้  ไปดีกว่า

           "เดี๋ยวเบน"เสียงผู้ชายคนนั้นเรียกฉัน รู้จังฉันได้ไงเนี่ย

           "ทำไมค่ะ"

       "ไปทานข้าวกับฉันหน่อย"

          " แล้วนายเป็นใครล่ะ ถึงมาชวนฉัน ฉันไม่รู้จังนาย"ฉันเริ่มมีน้ำโห คนไม่รู้จังกันมาชวนกันได้ไง แล้วนายนั้นก็ค่อยๆถอนแว่นตาออก จ๊าก!! นั้นมันนายชินนี่หน่า

          "ฉันชิน ไปทานข้าวกันเถอะ ฉันไม่มีเพื่อนทานนะ...นะ"

          "ฉันไม่ไปกับนาย ฉันจะไปกินข้าวกับพี่ย่ะ"

          "ไปเถอะ...เร็ว"ไม่ทันไรนายชินก็ลากฉันมาถึงรถเก็งสีดีคันหรู สงสัยน่าจะหลายล้าน ฮิ...ฮิ...อยากได้ ^O^

       "ขึ้นรถได้แล้ว ฉันหิว มองรถฉันอยู่ได้.........อยากได้หรอ"

       "เปล่า ปล่อยฉันไม่อยากไปกับนาย ไอ้ชิน ปล่อย!!!!! T^T"

          "เงียบๆหน่อยซิ เดี๋ยวเกิดฉันโมโหหิว เธออาจกลับบ้านโดยไม่มีความบริสุทธิ์หลงเหลืออยู่นะ เงียบซะ"นายชินพูดอย่างนั้น ฉันจึงสงบเงียบลง ก็เพราะฉันไม่อยากเสียความบริสุทธิ์ให้กับนาย

           พอถึงร้านอาหาร นายชินก็เปิดประตูให้ฉันลง และพาเข้ามาในร้านอาหารที่ข้างในกับข้างนอกแตกต่างกันมาก เพราะข้างนอกร้านจะตกแต่งแบบธรรมดา แต่ข้างในร้านดูสดใส น่ารัก จากการแบ่งสีเป็นโซนๆแยกไปมุมต่างๆ ร้านอาหารร้านนี้จึงดูเลิศหรูมาก

           "จะทานอะไรล่ะ ฉันเลี้ยง"

           "อืม"พอสั่งอาหารเสร็จ ฉันก็นั่งรอ โดยทีไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย

           "นี่ วันเสาร์นี้ว่างป่ะ ฉันจะชวนเธอไปเที่ยว"

           "ไม่หรอกย่ะ เพราะฉันไม่อยากไปกับนาย"

       "หรอ ไม่เป็นไรหรอก ก็แค่ถามเฉยๆ ทานข้าวดีกว่า หิวแล้ว ^O^"พออาหารมาเสิร์ฟ นายนี่ก็เปลี่ยนเรื่องพูดกะทันหัน ทานข้าวเสร็จนายชินก็พาฉันกลับบ้าน

ตอนที่ 3  แก็งชะนี(กับอีแอบ)

~ ตอนเช้า ~

              พี่แพนและฉันพากันมาโรงเรียน ระหว่างทางเดินจะเข้าห้องเรียน ฉันก็เห็นแก็งยัยชะนี(กับอีแอบ)มายืนขว้างทางเข้าห้องเรียน

             "ดีเพื่อน ไม่ได้คุยกันนาน"ยัยชะนี one หรือ แซนดี้ บ้านนอกเรียก แสนดีพูดขึ้น

            "ดีอยู่แล้วย่ะ ไปก่อนนะ"ฉันพูด

            "นี่ เดี๋ยวซิย่ะ เรามีเรื่องที่จะพูดกับพวกเธอ"ยัยชะนี two หรือมิเชล พูดขึ้น

            "แต่ฉันไม่มีเรื่องที่จะพูดกับพวกชะนีที่ร้องเรียกหาผัวไปวันๆ เข้าใจด้วยนะ"พี่แพนพูด สุดยอดมากเลยพี่แพนของเรา หลังจากที่ไม่ค่อยได้พูดมานาน

            "นี่ พวกแก แล้วพวกแกล่ะที่ไปไหนมาไนกับแชมป์และชินน่ะ มันเรียกว่าอะไรหรอย่ะ"ยัยชะนี three หรือมาเชลพูดขึ้น

            "อ๋อ! ตอนนั้นหรอ ก็ชินอ่ะเค้ามาฉันไปทานข้าว เพื่อเลี้ยงที่เค้ากลับมาหาฉันน่ะ"ฉันพูดพร้อมกับก้มหน้านิดๆ แล้วเอานิ้วชี้มาชนกัน

            "อ้าย!! ยัยเบน ชินเค้าไม่ทำอย่างนั้นหรอก หน้าตาแกยังกะตัวเงินตัวทอง"

            "ว่าไงนะ แล้วเธอล่ะนังชะนีปากเสีย ร้องผัว ผัว ผัว ผั......."ฉันยังพูดไม่ทันจบ นังชะนีแซนดี้ก็เข้ามาตบฉันอย่างจัง

            เพี๊ยะ!!!!!~

           "แกตบฉัน ยัยชะนี"ฉันพูด แล้วถลาเข้าตบยัยชะนีทั้ง 3 ตัว รวมทั้งพี่แพนก็ด้วย

           พลั่ก!!! เพี๊ยะ!!! เพี๊ยะ!!! เพี๊ยะ!!! เพี๊ยะ!!! พลั่ก!!! เพี๊ยะ!!!

       "หยุดดดดดดดดดดด~ ~"เพี๊ยะ!!! เสียงใครห้ามเนี่ย กำลังมันเลย โอ้ย! เจ็บนะเนี่ย ยัยชะนีมือหนักเป็นบ้า หน้าฉันจะเสียโฉมไหมเนี่ย T^T

       "หยุดเดี๋ยวนี้ ฉันบอกให้หยุดไงล่ะ"เอี๊ยด!! เสียงทะเลาะกันของฉัน พี่แพน และแก็งชะนีหยุดลงด้วยเสียงของอาจารย์ปกครอง

         "ตามอาจารย์ไปที่ห้องปกครองเดี๋ยวนี้"

           ฉัน พี่แพน และแก็งชะนีจึงถูกเทศ และทำโทษให้บำเพ็ญประโยชน์โดยการเก็บขยะเป็นเวลา 2 อาทิตย์

~ ตอนเย็น ~

       ฉันก็กลับบ้านกับลาเซีย เพราะพี่แพนไม่ว่างต้องทำงานกับไอ้พี่แชมป์ ไม่รู 2 คนนี้มีความลับอะไรกัน แต่ไม่เป็นหรอก เอาไว้วันหลัง แต่ตอนนี้ต้องสนใจที่หน้าตาฉันก่อน โคตเจ็บเลย ยัยพวกแก็งชะนี(กับอีแอบ)มือหนักเป็นบ้าเลย กี่วันจะหายเนี่ย

          "เบนวันเสาร์ว่างป่ะ ไปเที่ยวกันเถอะ"

         "ว่าง...แล้วไปกับใครบ้างอ่ะ"

      "ไปกับพี่แพน และเพื่อนคนอื่นๆน่ะ"

      "งั้นไปก็ได้  บายนะ"ฉันคุยกับลาเซียจบ ฉันก็เดินเข้าบ้าน

ตอนที่ 4 เที่ยวสวนสนุก

~ เช้าวันเสาร์ ~

ปิ๊นนนนน~

         ใครมาเนี่ย คนจะรีบไปเที่ยวกับเพื่อน ฉันรีบวิ่งไปเปิดประตู แล้วเห็นนายชินกำลังยืนพิงรถอยู่ ฉันไม่สนใจจึงรีบปิดประตู แต่ระหว่างนั้น นายชินก็รีบดึงประตูเอาไว้

              "เดี๋ยวซิเบน"ชินพูดขึ้น

              "ทำไม"

              "ฉันมารับเธอไปเที่ยว"

              "ใครใช้ให้มา"

              "มาเอง"

             "งั้นกลับไปซะ ฉันจะไปเอง เออ..แล้วนายไปเที่ยวกับเขาด้วยหรอ"

             "อืม ไปเถอะ"ชินพูดจบก็ดึงฉันออกจากบ้าน แล้วดันฉันเข้ารถ

             "ฉันบอกว่าไม่ไปไงเหล่า"ฉันพูดจบแต่นายชินทำเป็นไม่ได้ยิน จนขับรถพามาถึงสวนสนุก ฉันรีบลงจากรถนายชินแล้ววิ่งไปหาลาเซีย เมื่อพวกเรากำลังจะเดินเข้าไปในสวนสนุก ฉันก็เห็นยัยแซนดี้รีบวิ่งมาหาแชมป์ ใครชวนยัยชะนีมาด้วยเนี่ย

             "พวกเราไปด้วยนะชิน"ยัยมาเชล ละมิเชลยืนควงแขนแชมป์แล้วพูดอย่างออดอ้อน

             "ไม่ได้"ฉันพูดสั้นๆแล้วรีบลากชินให้ออกห่างจากยัยชะนี 2 ตัว ทำไมนะฉันต้องโกรธนายชินด้วย คงไม่ใช่ฉันเกิดชอบชินนะ ไม่ ไม่ ไม่นะ

~ ตอนเย็น ~

         "เบน ฉันไปส่งนะ"ชินเดินเข้ามาบอกฉัน

             "ไม่ต้องหรอก ไปส่งมาเชล กับมิเชลเถอะ วิ่งมาโน้นแล้ว"ฉันพูดพร้อมชี้มือไปที่มาเชล

มิเชลที่วิ่งแต่ไกล

             "ชิน...ไปส่งฉันหน่อยซิ"มาเชลพูด

              "เออ..พอดีฉันชวนเบนแล้ว ไปก่อนนะ"ชินพูดจบ แล้วดึงฉันไปขึ้นรถคันหรู ส่วนมาเชล กับมิเชล ก็กริ๊ดลั่นสวนสนุก

ตอนที่ 5 สวรรค์กลั่นแกล้ง

              "ไปทานข้าวกันไหม"ชินถาม เพื่อทำลายความเงียบ

              "หา..อะ..อืม"ฉันตอบไปได้ไงเนี่ย ขอถอนคำพูดเมื่อกี้เถอะ

~ ร้านอาหาร ~

         "สั่งเลย ฉันเลี้ยง จะได้โตเร็วๆ"ชินพูด

              "ฉันก็โตแล้วนะ"

              "ตัวแค่เนี่ยเนี่ยนะโตแล้ว เตี้ยกว่าฉันตั้งเยอะ"

             "นาย..."

              "ไม่กวนแล้ว ทานเถอะ"ก็ใช่นะซิฉันมันเตี้ย ก็ตัวเองสูงตั้ง 178 ฉันล่ะ 163 เอง ไม่แฟร์เลย เมื่อทานอาหารเสร็จ ชินก็พาฉันกลับบ้าน

~ ระหว่างทาง ~

             ครืด~ ~ เอี๊ยด~ ~

             "รถเป็นไรน่ะ"

             "เออ..คือว่า แฮะ แฮะ น้ำมันหมอน่ะ"ชินพูดพร้อมกับเกาหัวแล้วทำหน้าตาน่ารัก

             "ก็โทรไปหาพี่นายซิ โง่ป่ะ"ฉันพูดจบ แล้วนายนั่นก็เอาโทรศัพท์ออกมา แล้วนายชินก็หันมามองฉัน แล้วทำหน้าเหยๆ

             "มีไร"

             "เออ....แบตหมดน่ะ"

             "ไอ้บ้า ฉันไม่ได้เอาโทรศัพท์มาด้วย เพราะนายคนเดียว"

             /เปรี๊ยงงงงง ~ ~/

            "กริ๊ดดด~"

            "กลัวหรอ"

           "เปล่านี่"

           "งั้นหรอ"

           "เออ"

        /เปรี๊ยงงงงง ~ ~/

            "กริ๊ดดด~"ฉันกลัวสุดๆเลยสวมเข้ากอด

            "ไหนบอกไม่กลัวไง"ชินพูดจบก็กอดฉันตอบ ทำไมอ้อมกอดของนายชินอุ่นจัง นอนเลยแล้วกัน แล้วฉันอยู่ในท่านี้จนถึงเช้า

ตอนที่ 6 ฉันคงชอบนายเข้าแล้ว

             เช้าวันรุ่งขึ้น ชินก็ได้โบกรถแท็กซี่แล้วพามาส่งฉันที่บ้าน

             “เบนไปไหนมาน่ะ”พี่แพนรีบถามฉัน

             “รถของนายชินน้ำมันหมดค่ะ”

             “แล้วนอนกันที่ไหนล่ะ แล้วทำมายไม่โทรมาหาล่ะ”

             “โทรศัพท์ไม่ได้เอาไปค่ะ ส่วนเรื่องที่นอน นอนอยู่บนรถค่ะ เฮ้อ! พี่อย่าคิดอะไรแปลกๆนะ”

             “ปะ..เปล่าไปอาบน้ำไป”แล้วพี่ฉัน ก็ไล่ฉันไปอาบน้ำ

~ เช้า ~

             “ดีครับ”นายชินเดินเข้ามาทักฉัน

             “ดีอยู่แล้ว”ฉันตอบกวนๆ

             “เมื่อวานใครนะ ที่นอนกอดฉันทั้งคืน ฮ่าๆๆๆๆ”

             “นายO///O ไอ้บ้า หัวเราะอะไร”ฉันอายหน้าแดงแล้วรีบเดินเข้าไปในห้องทันที แต่ทำไมนะพออยู่กับนายชินหัวใจฉันเต้นจังหวะแปลกๆ

             “นี่ โกรธหรอ ก็มันจริงนี่นา ว่าเมื่อ....”ฉันรีบเอามืออุดปากปีจอของนายชิน

             “หยุดพูดได้แล้ว -///- ”

~ ตอนเย็น ~

           “ชินจ๋าาา~ ไปทานข้าวเย็นกันเถอะ”พอเลิกเรียนปุ๊บ ยัยชะนีมิเชล มาเชลก็รีบวิ่งมาหาชิน เพื่อชวนไปทานข้าว

           “ไม่อ่ะ พอดีฉันชวนเบนไปแล้ว ไปก่อนนะ”ชินพูดจบ ก็ดึงมือฉันออกมาจากห้อง แล้วฉันก็ได้ยินเสียงตามหลังมาว่า

            “กริ๊ดดดดดดด~ ~ ~ ยัยเบนนนน~ ~”เสียงยัยพวกนี้ดังจริงๆ ไปกินมะนาวมาหรอเนี่ย

             “เดี๋ยวไปส่งที่บ้านนะ”ชินถาม

             “อืม”แล้วก็พาฉันมาส่งบ้าน ระหว่างกลับเขาก็ถามว่า

             “มารับ-ส่งทุกวันเลยได้ป่ะ”

             “แล้วนาย ฉันจะได้ไม่เปลืองค่ารถด้วย”

             “จริงหรอ เย้!!! งั้นมารับ-ส่งทุกวันเลย บายนะ”ฉันยังไม่ได้ตอบอะไร นาชินก็แย่งฉันตอบจนหมด แล้วก็ขับรถออกไป

             หลังจากนั้นหลายวัน นายชินก็มารับ-ส่งฉันทุกวัน บางครั้งตอนเย็นก็พาไปทานข้าวบ้าง ดูหนังบ้าง ทุกครั้งที่ไปกับนายชินหัวใจฉันก็เต้นโครมครามไม่เป็นจังหวะ ฉันคงชอบนายเข้าแล้วล่ะ

ตอนที่ 7 ไม่ว่าง

~ เช้า ~

         “เอ๋? ทำไมนายชินไม่มาอีกนะ”ฉันบ่นกับตัวเอง

              'อยากขอบคุณเธอสักครั้ง และอยากตอบแทนหัวใจ ที่เธอให้มาจากคนตัวเล็กๆที่บังเอิญมาสนใจ' เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ฉัน

             “ฮัลโหล”

             [วันนี้ฉันไม่ว่างนะ ต้องทำงาน เธอไปโรงเรียนเองนะ บาย] (ติ๊ด)

             “ดะ...”ฉันยังไม่พูดอะไรสักคำนายชินก็วางไปแล้ว แล้ววันนี้ฉันต้องไปเองหรอเนี่ย

~ เย็น ~

            “วันนี้ไม่มีมารับหรอจ้ะ”ลาเซียถาม

            “เออ”

            “แหม่..ไม่เป็นไรหรอ ทำหน้างอไปได้ เออ...แล้ววันเกิดเธอน่ะ จะจัดหรือเปล่าฉันจะได้ไปช่วย”

            “จัด งั้นฉันไปก่อนนะ บาย”

            “เฮ้ย!! เดี๋ยว…”ฉันไม่ฟังที่ลาเซียจะพูดต่อไป ฉันก็รีบกลับบ้านทันที

~ กลางคืน ~

        “ฉันจะโทรดีไหมเนี่ย”ฉันกำลังบ่นกับตัวเองว่าจะโทรไปหานายชินดีไหม เพราะฉันอยากชวนนายชินมางานวันเกิดฉันที่จะถึงนี้ เฮ้อ!!เอาก็เอาว่ะ โทรก็โทร

        'I will run, run, run for your love Well here I'm ,just in care that you'd come running for me'เสียงเพลงรอสายของนายชิน

            [ฮัลโหล!!]ชินตะโกนใส่โทรศัพท์

            “เออ...คือ อีกไปกี่วัน วันเกิดฉัน ฉันอยากชวนนายมางานวันเกิดน่ะ นายจะมาไหม”

            [.......]

        “ว่าไงล่ะ”

            [ฉันยังไม่รู้เลยว่าจะไปได้หรอ ถ้าฉันไปได้ ฉันจะไปนะ]

        “จะ..งั้นหรอ”

            [แค่นี้ก่อนนะ ฉันทำงานก่อน บาย] (ติ๊ด)

            แล้วนายจะมาไหมนายชิน ฉันออยากให้นายมานะ

ตอนที่ 8 งานวันเกิด

              ก่อนงานวันเกิด ชินโทรมาว่า จะมา แต่ทำไมช้าจังนะ รอนานแล้วนะ ระหว่างนั้นฉันก็เห็นแก๊งชะนีเดาเข้ามา

              “ดีจ้า วันนี้แชมป์ชินไม่มาหรอกนะ พวกฉันมาแทนเอง”

              “ฉันไม่เชื่อ พวกแกหรอก ไปไกลเลย”

              “ใครมาหรอ เบน”พี่แมนถามฉัน พร้อมเดินออกมาจากในบ้าน

              “เออ”

              “อ้อ พวกแก๊งชะนี กับอีแอบนี่เอง”พี่แมนพูดได้ถูกใจฉันจัง ฮิ..ฮิ...

              “เสียมารยาท”

             “โทษครับ เชิญข้างในเลย”พี่แมนพูดพร้อมกับเผยมือให้ยัยชะนีทั้ง 3 เข้าไป

             “แชมป์ ชินยังไม่มาอีกหรอ”พี่แมนหันมาถามฉัน

             “ค่ะ เดี๋ยวก็คงมา”ระหว่างนั้นฉันก็เห็นรถเก๋งคันหรูของชินขับเข้ามา

             “โทษครับที่มาช้า”แชมป์ ชินพูดขึ้นพร้อมกัน

             “ไม่เป็นไรครับ เชิญ”พี่แมนพูดพร้อมกับเผยมือให้ทั้ง 2 เข้างาน

~ ในงานวันเกิด ~

             “ขอโทษนะเบนที่ฉันมาช้า”ชินชวนฉันมาคุยกันในครัว

             “ไม่เป็นไรหรอก เข้าไปในงานกันดีกว่า”พอพูดจบ ฉันก็ดึงมือชินให้เข้าไปในงาน แล้วเขาก็ฉุดฉันเข้าไปในอ้อมกอด อันอบอุ่นของเขา

             “ปล่อยนะชิน”ฉันพูด

             “ไม่ เธองอนหรอ ขอโทษนะ”

             “เปล่า เข้าไปในงานกันเถอะ”ฉันผลักนายชินออกละรีบเข้าไปในงาน ระหว่างที่ทุกคนร้องเพลง Happy Birthday ฉันก็เห็นชินเดินไปที่ไมค์บนเวทีเล็กๆที่พวกเราช่วยกันจัด

             “ขอขัดจังหวะนะครับ ผมมีอะไรที่จะพูดในงานวันนี้ ผมขอโทษเบนด้วยนะครับ ที่ผมมาช้า ผมขอโทษครับ และคำพูดสุดท้ายที่ผมอยากบอกมาตั้งนานแล้ว ผม.....ชอบ.......เบนครับ ผมชอบเธอ”พอนายชินพูดจบ ทุกคนที่อยู่ในงานถึงกับอึ้ง รวมทั้งฉันด้วย เมื่อฉันตั้งสติได้ ฉันก็รู้สึกเหมือนกับอยู่ในอ้อมกอดของใครซักคน

              “ฉันชอบเธอนะ”เสียงนี้ ใช่เลย นายชินนี่เอง

              “กริ๊ดดดดดดดด~ ปล่อยชินเดี๋ยวนี้”เสียงยัยมิเชลที่รีบมาดึงฉันออกจากอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของชิน

              เพี๊ยะ!!! ฉันถูกไอ้ชะนีมาเชลตบหน้าอย่างจัง มือหนักเป็นบ้าเลย

              “มิเชล มาเชลหยุด!!!!!”นายชินผลักมิเชลและมาเชลออกจากฉัน

             “ชิน..นาย..........”

             “เธอไปไกลๆตาฉันได้แล้ว!!!!”

         “แต่.....”

             “รวมทั้งเธอด้วย แซนดี้ เลิกยุ่งกับฉันและพี่แชมป์ได้แล้ว จำเอาไว้”

             “นาย 2 คน กะ..ก็ได้ ไปเร็วยัยม่าชล มิเชล”แซนดี้ตอบตกลงกับชินแล้วพาพวกชะนีอีก 2 ตัวไปด้วย

              “เจ็บไหม”

              “เจ็บซิ ถามได้”ฉันพูดพร้อมกับเอามือลูบแก้มข้างที่โดนตบ

              “งั้นเอาวิธีนี้หายแน่”ชินพูดพร้อมกับทำสายตาเจ้าเล่ห์

              “อะ...”ฉันพูดยังไม่ทันจบ นายชินก็ดึงฉันเข้าไปหอมตรงที่ยัยมาเชลตบ O///O แล้วฉันก็ดันนายชินออก

              “นาย...”ฉันเงื้อมือขึ้นแต่ก็ถูกนายชินจับไว้

              “น่านะ ครั้งเดียวเอง ชอบเธอนะ”นายชินยิ้มให้ฉัน

...............จบแล้วจ้า..........

อย่าลืมคอมเม้นกันด้วยนะค่ะ ว่าสนุกหรือเปล่า