ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Algiz Ψ l เหล่าทรราชแห่งมหาโอทูลัส

    ลำดับตอนที่ #8 : สิ่งที่ซ้อนเร้น[The Hidden Thing]

    • อัปเดตล่าสุด 20 ก.ค. 63




    " บ้าจริง " 
    -คิริน

     **ตู้มมม!!**  

        เสียงระเบิดจากสถานทดสอบ.... ทำให้คนวิ่งแตกตื่นไปทั่วสถานทดสอบ

    " ชิ อะไรอีกล่ะเนี่ย "

         ฮานะหันไปดูที่ต้นเสียง คิรินได้สติ จึงใช้ Algiz หนีไป..

    " หะ...หายไปได้ไงเนี่ย... "
    -ฮานะ


                                             --ด้านคิริน-- 

    " ... เรา.. เริ่มรู้สึกถึงมันมากขึ้นแล้ว.. พลังนี้มัน.. ควบคุมยากซะจริง.. แทบจะไม่เห็นหนทางที่จะควบคุมมันได้เลย.. "
    -คิริน


    ขณะที่คิรินกำลังนั่งหลบอยู่นั้น นานะก็เดินมาจากด้านหลัง..

    " นี่นายเป็นไงบ้างเนี่ยย "
    -คิริน

    " ชั้นไม่เป็นไรหรอก ไปที่สถานทดสอบก่อน ดูเหมือนว่าจะมีการบุกรุก "
    -นานะ

    " ว่าไงนะ โรงเรียนที่มีการป้องกันแน่นหนาเนี่ยนะ "
    -คิริน

    " เอาเถอะ ยังไงก็ไปดูกันก่อน "
    -นานะ

    คิรินกับนานะได้รีบวิ่งตรงไปยังสถานทดสอบทันที..

                                  
                                     --สถานทดสอบ--
     
    ฮายามะลุกขึ้นมาจากกองไม้ที่ทับอยู่.. และได้มองไปรอบ ๆ พอฝุ่นควันหายไปหมดแล้วฮายามะก็ได้เห็นกับ อสุรกายที่แตกต่างไปจากเดิม มันดูสงบและมีรูปร่างคล้ายมนุษย์...และได้มีผู้หญิงคนนึงยืนอยู่ด้วย 

    " ไม่ค่อยเหมือนที่คุยกันไว้ แต่ก็เป็นข้อเสนอที่ดี ชั้นตกลง รอฟฟ์ "
    -ฮานะ

    " งั้นก็หมายความว่าชั้นสามารถฆ่าได้หมดนี่เลยสินะ "
    -รอฟฟ์

    " ใจเย็นก่อนรอฟฟ์ พวกนี้มันแค่นักเรียนเองนะ เพลาๆ มือหน่อยละกัน "
    -ฮานะ

      ในขณะที่รอฟฟ์กำลังเผลอนั้นฮายามะก็ได้ปล่อยไฟเข้าใส่รอฟฟ์ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ระคายผิวของเขาเลย..

    " ฮานะ!! นี่มันหมายความว่าอะไรกัน เธอเป็นพวกเดียวกับมันเหรอ "
    -ฮายามะ

    " เปล่าซะหน่อย ชั้นก็แค่ทำตามข้อตกลงก็เท่านั้นเอง "
    -ฮานะ

    " ชิ "
    -ฮายามะ

    " พูดจบรึยัง ไอหนู ชั้นจะสอนพลัง Algiz ของสายอีลุศเอนเชี่ยนให้นายได้ลิ้มรส "
    -รอฟฟ์

    " สายอะไรนะ นายพูดถึงเรื่องอะไร "
    -ฮายามะ

    " นี่นายอย่าบอกนะว่าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ Algiz เลยน่ะ ไอหนู ช่างเหอะ ชั้นจะทำให้มันง่ายเอง "
    -รอฟฟ์

       รอฟฟ์ได้นิ่งอยู่ครู่นึง สักพักอากาศก็เริ่มเย็นลง และได้มีเกล็ดน้ำแข็งค่อยๆเกาะที่แขนขวาของรอฟฟ์..

    " นั่นมันอะไรกัน.. ความรู้สึกที่คล้ายคลึงกันนี่มัน.. "
    -ฮายามะ

    " นายรู้ไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์ เพราะเดี๋ยวนายก็ตายแล้ว "
    -รอฟฟ์

      รอฟฟ์ได้กำมือขึ้นฟ้า.. และได้มีก้อนหิมะล้อมตัวเขาไว้
    " แข็งไปซะ!! "

         รอฟฟ์ได้พุ่งหมัดพร้อมกับหิมะอันมหาศาลตรงไปที่ฮายามะ.. ทันใดนั้นฮิบิกิก็ได้พุ่งเข้ามาคว้าตัวฮายามะไว้ แต่ยังไม่พ้นรัศมีพลัง จึงทำให้ฮายามะถูกกลบและกลายเป็นตุ๊กตาหิมะ.. ส่วนทางฮิบิกินั้นได้รับบาดเจ็บตรงไหล่ขวา

    " มีเด็กหน้าตากวนประสาทโผล่มาให้ฆ่าอีกคนแล้วสินะ "
    -รอฟฟ์

    " อย่าได้ใจไปหน่อยเลย พวกแปลกประหลาด แกมันก็แค่อสุรกายอีกตัวที่มาให้ฉันฆ่าน่ะสิ "
    -ฮิบิกิ

         ฮิบิกิได้วิ่งตรงเข้าไปหารอฟฟ์และกระโดดขึ้นไปเหนือตัวรอฟฟ์ จากนั้นเขาได้หยิบเข็มยาวหลายแท่งออกจากข้อมือแล้วปาไปที่รอฟฟ์..

       รอฟฟ์แบมือรับทำท่าดูเหมือนจะป้องกันไว้ได้ด้วยบาเรียหิมะ แต่เข็มมันกลับทะลุไปถึงตัวรอฟฟ์

    " น..นี่มันอะไรกัน มันไม่น่าจะถึงตัวชั้นได้นี่นา "
    -รอฟฟ์

    " แกมันประมาทเกินไป จากที่โดนพลังแกไปชั้นก็ได้วิเคราะห์โครงสร้างของหิมะไว้หมดแล้ว มันจึงง่ายที่ชั้นจะกะแรงให้ตรงจุด "
    -ฮิบิกิ

    " อย่างงั้นเหรอ ชั้นคงประมาทไปจริง ๆ นั่นแหละ แต่ก็นะ ชักรู้สึกสนุกขึ้นมานิดนึง งั้นขอตาชั้นปล่อยของบ้างล่ะนะ "

         รอฟฟ์ลุกขึ้นมาและได้ชูมือขึ้น 2 ข้าง... อากาศรอบข้างเย็นมากขึ้น ขณะที่ฮิบิกิกำลังประเมินสถานการณ์ ก็มีเศษน้ำแข็งเล็ก ๆ มาเฉือนที่แก้มของเขาจนมีเลือดออก

    " อะไรกัน!! ไม่ได้การละ แบบนี้แย่แน่ "

         ฮิบิกิตัดสินใจวิ่งเข้าหารอฟฟ์ ทันใดนั้นรอฟฟ์ก็เอามือเล็งไปที่ฮิบิกิ ฮิบิกิพยายามเคลื่อนไหวแบบซับซ้อน รอฟฟ์ได้แต่ยิ้ม...

    " เปล่าประโยชน์หน่า เจ้าประธานหน้าอ่อน... อันลุศ ฟรอสต์ "

         กระแสน้ำได้พุ่งออกจากมือรอฟฟ์ และพุ่งไปหาฮิบิกิ แม้เขาจะพยายามหลบอย่างไร การโจมตีของรอฟฟ์ก็ติดตามเขาไปทุกที่และเร็วมากขึ้น จนกระทั่งเข้าถึงตัวฮิบิกิ น้ำก็กลายเป็นน้ำแข็งและระเบิดออกเป็นไอน้ำ..

    " ทำอะไรน่ะ รอฟฟ์ ชั้นบอกว่าไม่ให้ฆ่าใครไง "
    -ฮานะ

    " หุบปากหน่า ถ้าเธอมีปัญหาก็ไปคุยกับเลโอละกัน อีกอย่างไอเด็กนี่มันหาเรื่องเอง "
    -รอฟฟ์

    " อย่าได้ใจไปหน่อยเลย "

    ฮิบิกิปรากฎตัวจากไอน้ำ และแกว่งมือไขว่กัน **ฟับ** แขนของรอฟฟ์ได้ขาดสะบั้นลง.. รอฟฟ์ได้ร้องออกมาด้วยเสียงร้องที่โหยหวน

    " แก ไอบ้านี่! ไม่ไหวแล้ว!.. ด้วยเหมันต์ที่หลับไหล ด้วยเปลวไ-.. "

    ระหว่างที่รอฟฟ์กำลังพึมพัมอะไรบางอย่าง ฮานะก็ได้หยุดความคิดของรอฟฟ์ไว้..

    " นังบ้าฮานะ อย่ามาห้ามชั้น ชั้นจะฆ่ามัน "
    -รอฟฟ์

    " โฮ้ย ๆ เบาได้เบารอฟฟ์ "

    ชายคนนึงยืนอยู่บนรูที่พังทลาย ได้มองลงมาที่รอฟฟ์..

    " ล..เลโอ !! "

    " ให้ชั้นช่วยนะรอฟฟ์ "

         พริบตาเดียว เลโอก็มาอยู่ที่หน้ารอฟฟ์ และมองตารอฟฟ์ด้วยนัยตาที่เป็นสีแดง ทำให้รอฟฟ์นั้นลุกขึ้นมาได้ และสามารถนำแขนที่อยู่บนพื้นกลับมาต่อคืน ฮานะพยายามควบคุมอีกครั้ง แต่เลโอก็ต่อยฮานะปลิวไปไกล..

    " พอดีชั้นจะมาบอกว่าชั้นไม่ชอบข้อเสนอของเธอน่ะ ฮานะ ของนั่นมันสำคัญเกินไป อีกอย่างการบุกเข้ามาเนี่ย มันต้องมีการล้มตายเป็นธรรมดา จะไม่ให้ฆ่ากันน่ะ มันอ่อนหัด "

         เลโอกระโดดขึ้นไปที่เดิมและกำลังจะหนีไป ในขณะที่ฮิบิกิสู้อยู่กับรอฟฟ์ ฮายามะก็ได้ตามเลโอไป แต่ละสายตาแค่ครู่เดียว เลโอก็หายไป รู้ตัวอีกทีฮายามะถูกเตะเข้าที่ด้านหลัง ฮายามะได้หันหน้าหาเลโอและปล่อยบอลไฟใส่ ร่างของเลโอเต็มไปด้วยไฟ..

    " โดนจัง ๆ แบบนี้ ได้กลายเป็นมนุษย์เดินแน่(มนุษย์ย่าง) "
    -ฮายามะ

    " ชั้นชอบมุกนั้นนะ คราวนี้ชั้นขอเล่นบ้างล่ะ "

         เลโอเดินออกจากไฟโดยไม่มีบาดแผล และรัวหมัดและเตะฮายามาะอย่างต่อเนื่อง ทำให้     
    ฮายามะเจ็บปางตาย..
         ในขณะนั้นเอง คิรินก็ได้มาเห็นเหตุการณ์.. คิรินเมื่อได้เห็นเพื่อนของเขาที่เจ็บปางตาย จึงหันไปมองเลโอด้วยสายตาที่โกรธเกรี้ยว และพุ่งเข้าหาเลโออย่างไม่ทันตั้งตัว

    " อ.. อะไรกันไอเด็กนี่ มันจะไวเกินไปแล้ว "

    คิรินต่อยไปที่หน้าเลโอ แต่เลโอไหวหลบได้ทัน และสวนไปที่หน้าคิรินอย่างหนักหน่วง..
    คิรินล้มลงไปด้วยแรงหมัดเลโอ

    " แกมีความเร็วไอหนู แต่สิ่งที่แกขาดคือความเยือกเย็น.. แกพุ่งมาอย่างกะสัตว์ร้าย ชั้นคุ้นเคยยิ่งนัก "

    คิรินกำลังจะลุกขึ้นอีกครั้งแต่ก็มีเสียงเข้ามาในหัวของเขา

    " มีสมาธิสิไอหนู อย่าเสียการควบคุม ชั้นคาดหวังในตัวแกนะ "
    -??

    เลโอกำลังจะต่อยซ้ำ ทันใดนั้นคิรินก้ได้หายไป เลโอที่กำลังจะหันหลังไปกลับถูกต่อยไปนอนกองกับพื้น.. และมองเห็นคิรินที่ยืนนิ่งอยู่..

    " เจ้าเด็กนี่ไม่ได้แค่เร็วธรรมดา มันต่อยเราแค่เสี้ยววิ ไม่ใช่แค่หมัดเดียว แต่ชั้นรู้สึกว่าเกิน 10 "

    เลโอลุกขึ้น

    " แกเป็นใครไอหนู ฮานะไม่เห็นบอกข้อมูลเรื่องนายเลย "
    -เลโอ

    " ชั้นชื่อคิร..- "

    คิรินรู้สึกเวียนหัวและล้มไป เลโอเห็นดังนั้นจึงไปลากตัวรอฟฟ์ที่กำลังจะแพ้ฮิบิกิกับนานะที่มากับคิริน 

    " กลับกันได้ละรอฟฟ์ เราแค่มาเปิดทาง ไว้ค่อยเล่นใหม่ "
    -เลโอ

    " ก็ได้ ๆ คราวหน้าไม่มีออมมือแน่ เจ้าพวกเด็กเหลือขอ "

    เลโอกับรอฟฟ์ได้หนีไป... 


    To Be Continue..
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×