The Algiz Ψ l เหล่าทรราชแห่งมหาโอทูลัส

ลำดับตอนที่ #2 : ที่มาของพลัง[The Original Power]

    

    หลังจากเกิดพายุกระหน่ำในวันจันทร์ที่ผ่านมานั้น ผู้คนก็ต่างมีความรู้สึกผิดปกติในร่างกาย บ้างบินได้ บ้างก็มีพละกำลังเหนือมนุษย์ จนเริ่มชุลมุนกันทั่วเมืองแล้วล่ะค่ะ รายงานจากสำนัก

ข่าว RA 

 **เสียงจากทีวี**  

คิรินยืนรีโมทไปปิดทีวี.....  

"สิ่งนั่นมันก็เกิดกับเราด้วยสินะ... แต่มีแค่เราที่รู้ว่าใครเป็นต้นเหตุที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น...  เห้อออ โรงเรียนก็พังเละเทะ  แล้วตอนนี้ก็ไม่มีเมืองไหนมีมาตรการเพียงพอที่จะควบคุมกลุ่มผู้มีพลังพิเศษได้ จะว่าไปมาตรการทั้งประเทศยังไม่มีเลย"   -คิริน 

คิรินถอนหายใจแล้วลุกขึ้นจากเตียงผู้ป่วย สักพักก็มีเสียงเปิดประตู  

"อ่าว ตื่นแล้วเหรอ คงหายดีแล้วสินะที่ลุกมาเดินแบบนี้น่ะ"  -นานะ  

"อันที่จริงชั้นก็ไม่ได้เป็นอะไรมากหนิ ทำอย่างชั้นเป็นเด็กไปได้ "   -คิริน  

....

"เอ่อ จะว่าไป นายออกได้ละนะหมอบอกอาการดีขึ้นแล้ว และไม่ต้องกลัวผู้คนด้านนอกล่ะ พวกไม่ดีมีบางกลุ่มเอง จากเหตุการณ์วันนั้น ตำรวจก็ได้พลังไปด้วยคงสามารถจับคนไม่ดีได้แหละ"  -นานะ  

"พูดเยอะไปละนะเธอน่ะ ผิดกับตอนแรกเลยคนละคาแรกเตอร์เลยนะ"

คิรินพูดเสร็จก็เดินออกจากโรงพยาบาลพร้อมกับนานะ  

" เดินเล่นกันสักพักมะ ช่วงนี้มีสถานที่ใหม่ ๆ ถูกสร้างขึ้นมา และมีอยู่ที่นึงที่ชั้นอยากให้นา่ยไปดูด้วยกันหน่อย อีกอย่างนายก็คงอยากไปใช่ม้าา "  -นานะ  

"เดี๋ยว ชั้นยังไม่ได้บอกเลยนะว่าอยากไปน่ะ อีกอย่างชั้นก็โดนผลกระทบจากวันนั้นเหมือนกันนะ ที่สลบไปก็เพราะผลกระทบล่ะมั้ง"  -คิริน

คิรินพูดจบนานะหยุดเดินและพาคิรินไปที่ปลอดคน  

" นายก็โดนเหมือนกันงั้นเหรอ "  -นานะ  

" เหมือนกัน.. หรือว่าเธอก็โด.. "  

คิรินยังพูดไม่จบนานะก็เอามือปิดปาก

" นี่นายอยากโดนชำแหละหรือไง อย่าไปบอกใครอีกล่ะว่านายก็เป็น Algiz "   

" ห้ะ? "

" Algiz? เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน " -คิริน 

" เอ่อ..ที่จริงมันเป็นชื่อเรียกของผู้ที่โดนผลกระทบและมีพลัง  และถ้าทางการรู้เข้าล่ะก็ มันจะนำนายไปตรวจค้นร่างกายเพื่อศึกษา หรือเรียกว่าชำแหละ ตามที่บอกไปนายไปนั่นแหละ " -นานะ  

" แล้วมันทำอะไรกับเธอล่ะ " -คิริน   

" รู้สึกว่ามันมีกลไกการทำงานของพลังอยู่พลังของชั้นก็คือ การเรียกอาวุธออกมาได้ แต่ว่าการจะใช้ได้้นั้นชั้นต้องเปลี่ยนบุคลิกให้ดูตรงๆและนึกถึงอาวุธที่อยากจะเรียก พูดง่าย ๆ คือ ต้องมีสมาธิ และซื่อสัตย์กับตนเอง "  -นานะ  

" ถึงว่า เปลี่ยนเป็นคนละคนเลย "-คิริน  

" ก็ถือซะว่าล้างโลกและชั้นคนเดิมก็ไม่อยู่แล้ว ของนายล่ะ " -นานะ  

" เอ่อ.. ตอนนี้มันยังไม่ชัดเจ.. " -คิริน

คิรินยังพูดไม่จบ ก็มีสายตรวจ เข้ามาเสียก่อน ทั้งคู่จึงวิ่งไปหลบในซอกตึก

" เราไม่มีทางหนีเลย พวกมันเยอะมากถ้าเป็นแบบนี้ เราคงถูกชำแหละแน่ ไม่ได้การละซิ ชั้นจะจัดการมันเอง "  -นานะ  

" อย่าใจร้อนสิพวกมันมากันเพียบเดี๋ยวเธอก็โดนชำแหละหรอก " -คิริน

คิรินพูดจบ ก็ย่องถอยหลังไป 1 ก้าวแต่กลับลื่นล้มหัวกระแทกกำแพง จนมึน ในขณะนั้นทุกสิ่งอย่างได้เคลื่อนที่ช้าลง  

" ความรู้สึกนี้อีกแล้วเหรอ? "  

คิรินได้จับมือนานะและวิ่งออกไปจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว ...

    

     

                           

                             --ณ บนดินแดนเทพเจ้า--  

" ดูเหมือนว่า พวกมนุษย์นั้นจะเริ่มรู้ตัวกันเป็นส่วนใหญ่แล้ว มันคงถึงเวลาที่ชั้นเองต้องออกไปบอกกล่าวให้หายสงสัยกันสักหน่อย " -ครูส  

" นายท่านจะลงไปพบกับมนุษย์งั้นเหรอครับ งั้นกระผมจะไปเอาไมโครโฟนมาให้นายท่านนะครับ " -ผู้รับใช้เทพ1  

" ไอ้เจ้าบ้านี่ ชั้นน่ะเป็นเทพนะ ชั้นไม่ต้องใช้ของอย่างนั้นหรอก " -ครูส  

" ขออภัยนายท่าน " -ผรท1

 

                                  

...

ระหว่างที่คิรินกำลังวิ่งด้วยความเร็วนั้นก็ได้ไปสะดุดกับกระป๋อง จนความเร็วกลับมาเป็นปกติ 

" เอ๊อะ.. ดูเหมือนพลังจะหายไปละแฮะ หึหึหึ.." -คิริน  

" ไวไม่เบานี่นาย ทำได้ไงอะ ทั้ง ๆ ที่พึ่งฟื้นตัวแท้ ๆ นายเป็นนักวิ่งเหรอ? " 

   -นานะ

" เอ่อออ..มันซับซ้อ... "

       

   ระหว่างนั้น ฟ้าก็ได้มืดมนลง และมีสายฟ้าผ่าลงมา กลางเมือง โดยมีผู้คนอยู่มากมาย  

" เหล่ามนุษย์ทั้งหลาย..... จงฟังชั้นคือพระผู้เป็นเจ้าของเมืองนี้ คงจะรู้ตัวกันแล้วสินะว่าคนเกือบทั้งเมืองมีพลังพิเศษ นั่นเป็นเพราะชั้นเป็นคนส่งพลังนี้มาให้  ยังไงล่ะ เอาล่ะตอนนี้ชั้นแค่อยากจะได้สิ่งตอบแทนเล็กๆน้อยๆ เท่านั้น เพียงแค่ผู้นำในโอทูลัส* นี้ส่งผู้มีพลังพิเศษมาให้ชั้นปีละ 100 คน แค่นั้นเป็นข้อแลกเปลี่ยน หวังว่าคงจะเข้าใจกันเป็นอย่างดีนะ.." 

   -ครูส  

" เหอะๆ อย่ามาทำเป็นใหญ่เลยน่าา แกเองก็เหมือนกับพวกเรา อย่ากร่างไปหน่อยเลย!! "  

ชายคนหนึ่งพูดเสร็จก็ปล่อยสายฟ้าพุ่งไปหาครูซ แต่ครูซได้จับสายฟ้าและบีบมันแตกไปกับมือ  

" ดูเหมือนว่า จะยังทำตัวไม่ได้เรื่องกันอยู่นะ เห็นทีชั้นคงต้องเชือดไก่ให้ลิงดูสินะ "  

ครูซพูดจบ แล้วใช้พลังจิตดึงชายผู้ใช้สายฟ้ามาและใช้มือเรียกสายฟ้าขนาดใหญ่ซัดไปที่ชายคนนั้นจนหายไปพร้อมกับสายฟ้า  

" ชั้นลืมบอกไปสินะว่าชั้นมีพลังของทุกคนอยู่ และทรงพลังกว่าทุกคนที่อยู่ตรงนี้มาก รูปแบบพลังของทุกคนจะขึ้นอยู่กับนิสัย บุคลิก ปัจจัยอื่นๆในแต่ละบุคคล เอาล่ะชั้นต้องไปแล้ว อย่าลืมข้อแลกเปลี่ยนล่ะ ถ้าไม่ทำตามนี้ มันจะมีปัญหาเอาน่ะสิ... "  

ครูซได้หายไปกับสายฟ้าที่ผ่าลงมา และฟ้าก็สว่างเหมือนเดิม.....

       

        คิรินได้มองดูและคิดในใจว่า

                                         

          

       " ไอ้เจ้านี่ มันเหมือนมีอะไรมากกว่าที่พูด เราต้องเจอกันอีกแน่ "

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*--*

                                      TO BE CONTINUE....

**เพิ่มเติม**

*โอทูลัส* เป็นชื่อเรียกมหาทวีป หรือดินแดน โอทูลัสในตอนนี้หมายถึง ประเทศ หรือดินแดนใดก็ตามที่มีผู้ปกครองสูงสุดอยู่