ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : นาย......ทำฉันคลั่ง
ฉันน่ะคือ 'สมายล์' ผู้ที่ทุกคนยอมรับว่าสวยที่สุดในโรงเรียนมัธยมแห่งนี้^0^ แต่เมื่อฉันได้ทำบางอย่างลงไปทำให้ฉันรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเอง=_=
เมื่ออาทิตย์ก่อน
วันนี้เปิดเทอมวันแรกของเทอมสอง ฉันล่ะเพลียอยากนอนใจแทบขาดแต่ก็ต้องมานั่งแหกตารออาจารย์เข้ามาสอน วันแรกคงไม่ให้ทำอะไรมากและนี่ก็เทอมสองแล้วคงปล่อยให้นักเรียนหาที่เรียนต่อ ไม่ค่อยเน้นการเรียนการสอนนัก
"ขนุนแกเห็นนักเรียนที่เข้ามาใหม่รึยังล่ะ? หล่อมากเลยนะ*0*" น้ำฟ้าถาม(ที่ไม่ค่อยเหมือนคำถามเท่าไหร่)ขนุนที่นั่งอยู่ข้างๆฉัน ตอนนี้เราอยู่ในสวนหลังโรงเรียนเป็นที่สุดโปรดของพวกเราเพราะมันเงียบและน่านอน ฮ้าววว @0@ พูดแล้วก็ง่วง
"ยังเลยว่ะ หล่อจริงป่าว ถ้าหล่อฉันจับจูบซะเลย>v<"ขนุนพูดแล้วจับน้ำฟ้ามาจูบ(นังเพื่อนหื่นเอ้ย!!)
"ยัยหื่น! หล่ออย่างเขาไม่จูบแกหรอกแต่ถ้าเป็นยัยสมายล์ก็ไม่แน่นะ"เพื่อนทั้งสองหันมามองหน้าฉันที่กำลังงืมๆจะหลับไม่หลับแหล่"นอนได้ทั้งปีสินะ"
กรี๊ดดดดดดดดดดด เสียงกรี๊ดร้องโหยหวนทำให้ฉันสะดุงจากการเข้าเฝ้าพระอินทร์ เป็นบ้าอะไรกันอยู่ดีๆก็ร้องอย่างกับซุปเปอร์จูเนียร์บุกมาทำคอนเสิร์ตอย่างนั้นน่ะ แต่ยังไงก็ปล่อยพวกนั้นไปเถอะฉัน ขอนอนนนนนนน
พึ่บบ
ฉันเหล่ตาขึ้นน้อยๆเมื่อรู้สึกว่ามีคนมานั่งข้างๆ และใจของฉันก็ต้องกระตุก ชายผู้นี้เป็นใครกันทำไมอย่างกับหลุดมาจากนิยาย ผมสีน้ำตาลอ่อน ตาสีนิล จมูกโด่งอย่างธรรมชาติ ปากสีชมพูน่าจูบนั่น และแถมยังขาวมากอีกต่างหาก ทุกอย่างดูลงตัวไปหมด คนอะไรจะหล่อได้ขนาดนี้*0*
"ขอโทษนะ ที่ทำให้ตื่น มาหลบแปปเดียว เดี๋ยวก็ไป^^"เขาพูดและก้มหน้าลงนาบกับโต๊ะเหมือนที่ฉันกำลังทำอยู่ เลยกลายเป็นว่าเรานอนกันหน้าเข้าหากัน นายไม่ต้องไปก็ได้อยู่ตรงนี้นานๆเลยเถอะ ฉันอยากจะบอกเขาแบบนั้นจริงๆนะ
ฉันไม่รู้ว่าฉันเผลอหลับไปตอนไหนแต่ลืมตาขึ้นมาเขาก็หายไปแล้ว เหลือแต่นังเพื่อนสองคนที่นั่งจ้องฉันอย่างพินิจพิเคราะห์ อะไรของพวกมันฟ้ะ
"มองทำไม"ฉันถามพลางขมวดคิ้ว
"แก รู้จักเขารึเปล่า"ขนุนจับไหล่ฉันแน่น"แก รู้รึเปล่าว่าเขาเป็นใคร"จ้องเข้าไปในตาฉัน"แก ทำได้ยังไง"จ้องหนักกว่าเก่า มันเป็นบ้าอะไรเนี่ย
"แก....สะกดจิตฉันรึไง จ้องขนาดนั้น"ฉันปัดมือของขนุนออกแต่มันก็ยังไม่หยุดเพ้อสักที จนน้ำฟ้าต้องอธิบายแทน
"ผู้ชายคนนั่นน่ะ เขาเป็นนักเรียนใหม่ที่ฉันกำลังพูดถึงไง"อ้อ! นักเรียนใหมาที่ว่าหล่อๆน่ะหรอ หล่อจริงแหละ ทำเอาฉันใจเต้นเลยความจริงฉันไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยไม่เคยรู้สึกเหมือนตัวเองตัวเบา แค่เห็นหน้าเขา เห็นรอยยิ้มที่ยิ้มเพียงแค่วินาที มันทำให้ฉันใจเต้น ฮ้าา ฉันมีความสุขจัง^^
"แก เป็นบ้าอะไรยิ้มอยู่คนเดียว หน้าก็แดง สงสัยหลงเสน่ห์นักเรียนใหม่ซะแล้วล่ะมั้งเนี่ย"น้ำฟ้าพูดแหย่ แต่ฉันเอาจริงนะเฟ้ย!
"ใช่ ฉันว่า........ฉันชอบเขาว่ะ"เสียงนั้นทำให้เพื่อนสุดเลิฟของฉันทั้งสองหยุดเคลื่อนไหว
ผ่านไปห้านาที
"....."ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ
สิบนาทีผ่านไป
"-_ --_ -"เริ่มมองหน้ากัน
สิบห้านาทีผ่านไป
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด"
เมื่ออาทิตย์ก่อน
วันนี้เปิดเทอมวันแรกของเทอมสอง ฉันล่ะเพลียอยากนอนใจแทบขาดแต่ก็ต้องมานั่งแหกตารออาจารย์เข้ามาสอน วันแรกคงไม่ให้ทำอะไรมากและนี่ก็เทอมสองแล้วคงปล่อยให้นักเรียนหาที่เรียนต่อ ไม่ค่อยเน้นการเรียนการสอนนัก
"ขนุนแกเห็นนักเรียนที่เข้ามาใหม่รึยังล่ะ? หล่อมากเลยนะ*0*" น้ำฟ้าถาม(ที่ไม่ค่อยเหมือนคำถามเท่าไหร่)ขนุนที่นั่งอยู่ข้างๆฉัน ตอนนี้เราอยู่ในสวนหลังโรงเรียนเป็นที่สุดโปรดของพวกเราเพราะมันเงียบและน่านอน ฮ้าววว @0@ พูดแล้วก็ง่วง
"ยังเลยว่ะ หล่อจริงป่าว ถ้าหล่อฉันจับจูบซะเลย>v<"ขนุนพูดแล้วจับน้ำฟ้ามาจูบ(นังเพื่อนหื่นเอ้ย!!)
"ยัยหื่น! หล่ออย่างเขาไม่จูบแกหรอกแต่ถ้าเป็นยัยสมายล์ก็ไม่แน่นะ"เพื่อนทั้งสองหันมามองหน้าฉันที่กำลังงืมๆจะหลับไม่หลับแหล่"นอนได้ทั้งปีสินะ"
กรี๊ดดดดดดดดดดด เสียงกรี๊ดร้องโหยหวนทำให้ฉันสะดุงจากการเข้าเฝ้าพระอินทร์ เป็นบ้าอะไรกันอยู่ดีๆก็ร้องอย่างกับซุปเปอร์จูเนียร์บุกมาทำคอนเสิร์ตอย่างนั้นน่ะ แต่ยังไงก็ปล่อยพวกนั้นไปเถอะฉัน ขอนอนนนนนนน
พึ่บบ
ฉันเหล่ตาขึ้นน้อยๆเมื่อรู้สึกว่ามีคนมานั่งข้างๆ และใจของฉันก็ต้องกระตุก ชายผู้นี้เป็นใครกันทำไมอย่างกับหลุดมาจากนิยาย ผมสีน้ำตาลอ่อน ตาสีนิล จมูกโด่งอย่างธรรมชาติ ปากสีชมพูน่าจูบนั่น และแถมยังขาวมากอีกต่างหาก ทุกอย่างดูลงตัวไปหมด คนอะไรจะหล่อได้ขนาดนี้*0*
"ขอโทษนะ ที่ทำให้ตื่น มาหลบแปปเดียว เดี๋ยวก็ไป^^"เขาพูดและก้มหน้าลงนาบกับโต๊ะเหมือนที่ฉันกำลังทำอยู่ เลยกลายเป็นว่าเรานอนกันหน้าเข้าหากัน นายไม่ต้องไปก็ได้อยู่ตรงนี้นานๆเลยเถอะ ฉันอยากจะบอกเขาแบบนั้นจริงๆนะ
ฉันไม่รู้ว่าฉันเผลอหลับไปตอนไหนแต่ลืมตาขึ้นมาเขาก็หายไปแล้ว เหลือแต่นังเพื่อนสองคนที่นั่งจ้องฉันอย่างพินิจพิเคราะห์ อะไรของพวกมันฟ้ะ
"มองทำไม"ฉันถามพลางขมวดคิ้ว
"แก รู้จักเขารึเปล่า"ขนุนจับไหล่ฉันแน่น"แก รู้รึเปล่าว่าเขาเป็นใคร"จ้องเข้าไปในตาฉัน"แก ทำได้ยังไง"จ้องหนักกว่าเก่า มันเป็นบ้าอะไรเนี่ย
"แก....สะกดจิตฉันรึไง จ้องขนาดนั้น"ฉันปัดมือของขนุนออกแต่มันก็ยังไม่หยุดเพ้อสักที จนน้ำฟ้าต้องอธิบายแทน
"ผู้ชายคนนั่นน่ะ เขาเป็นนักเรียนใหม่ที่ฉันกำลังพูดถึงไง"อ้อ! นักเรียนใหมาที่ว่าหล่อๆน่ะหรอ หล่อจริงแหละ ทำเอาฉันใจเต้นเลยความจริงฉันไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยไม่เคยรู้สึกเหมือนตัวเองตัวเบา แค่เห็นหน้าเขา เห็นรอยยิ้มที่ยิ้มเพียงแค่วินาที มันทำให้ฉันใจเต้น ฮ้าา ฉันมีความสุขจัง^^
"แก เป็นบ้าอะไรยิ้มอยู่คนเดียว หน้าก็แดง สงสัยหลงเสน่ห์นักเรียนใหม่ซะแล้วล่ะมั้งเนี่ย"น้ำฟ้าพูดแหย่ แต่ฉันเอาจริงนะเฟ้ย!
"ใช่ ฉันว่า........ฉันชอบเขาว่ะ"เสียงนั้นทำให้เพื่อนสุดเลิฟของฉันทั้งสองหยุดเคลื่อนไหว
ผ่านไปห้านาที
"....."ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ
สิบนาทีผ่านไป
"-_ --_ -"เริ่มมองหน้ากัน
สิบห้านาทีผ่านไป
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น