ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เก็บรัก- พยุงหัวใจ

    ลำดับตอนที่ #4 : นับ 2....30%

    • อัปเดตล่าสุด 14 ก.พ. 51


    หลังจากที่ตัวเค้าเดินทางเพื่อไปขยายกิจการในแถบเอเซีย    เค้าก็พบกับมิยานางแบบระดับแนวหน้าของประเทศไทย  
      แค่เพียงพบและคุยกันไม่กี่ครั้งเธอก็กลายมาเป็นคู่ควงคนใหม่ของเค้า    จะพูดว่ายังไม่เบื่อเธอก็ ได้เลยพาเธอมาด้วยเพื่อเปิดหูเปิดตา    ไหนๆเค้าก็ยังไม่ถูกตาต้องใจผู้หญิงคนไหน    เสร็จงานแล้วค่อยส่งเธอกลับ  
     พร้อมเงินติดตัวอีกนิดหน่อยสำหรับเค้าเรื่องแค่นี้เรื่องเล็ก     แบ่งกันกินแบ่งกันใช้สำหรับผู้หญิงค่อยหาเอาใหม่เมื่อไหร่ก็ได้      คนไหนดันทุรังตื้อนักก็ทำให้หายสาบสูญไปก็จบ....เพราะอำนาจเงินที่มีจึงไม่มีใครกล้าล้ำเส้น....
     
    แต่สิ่งที่เค้าได้เห็นคนตรงหน้ามันทำให้อารมณ์เค้าเริ่มมีตะกอนขุ่น   มารดากับน้องชายที่ยืนต้อนรับแขกที่เข้ามาร่วมงาน   พร้อมกับผู้หญิงที่เค้าไม่คิดว่าจะได้เจอที่นี่กลับมายืนอยู่ช่วยต้อนรับแขก   ชุดแซคสีเขียวอ่อน ช่วยขับผิวขาวผ่องนั้นให้โดดเด่น   ดวงหน้าที่ถูกแต่งแต้ม  อย่างเป็นธรรมชาติทำให้เธอ แลดูเหมือนสาวน้อยที่น่าทะนุถนอม     แม้จะยอมรับว่าแฟนน้องชายเป็นผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่ง    แต่ยังไงเธอก็ไม่เหมาะกับน้องเค้าทั้งชาติ  ตระกูลและฐานะ      แต่เค้าต้องเก็บความไม่พอใจของเค้าเอาไว้


    ผู้ชายที่เดินตรงเข้ามาทำให้ริซถึงกับหน้าซีด    เมื่อเห็นบุคคลที่รู้สึกกลัวจับใจ แม้จะพบแค่เพียงครั้ง เดียวแต่ดวงตาของเค้าที่จับจ้องมาที่เธอมันเป็นดวงตาที่กำลังเพ็งมองเธออย่างไม่พอใจ
     
    ความกลัวที่เพิ่มขึ้นทำให้เธอกระเถิบไปยืนด้านหลังชายคนรัก
    แม้คิดว่าตนเองเตรียมใจมาแล้วเพื่อเผชิญหน้ากับเค้าแต่ก็อดใจสั่นไม่ ได้

    แต่เธอจะไม่ยอมถอยเหมือนกัน   ชีคยาซัสเดินตรงเข้าไปโอบกอดมารดา


    " ผมคิดถึงแม่สบายดีไหมครับ   โยฮามากวนใจแม่หรือเปล่า  

     

    ชายหนุ่มปรายตามองไปยังน้องชายตัวดีที่ยืนอยู่ด้านข้างมารดา  ก่อนที่จะพูดคุยกับมารดาต่อ


    ผมว่าเราเข้าไปนั่งด้านในดีกว่า   ยืนนานๆเดี๋ยวแม่จะปวดขาเปล่าๆ   ทางนี้ให้โยฮาจัดการก็ได้  "

    ชายหนุ่มพูดเร็วจนมารดาได้แต่ยืนยิ้ม   ไม่ว่าจะกี่ปีลูกชายของท่านก็คอยดูแลท่านเสมอ    ความห่วงหาอาทร ความอ่อนโยนจากชายที่ใคร ๆก็หวาดกลัว     ทำไมท่านจะไม่รู้ว่าบุตรคนโตของท่านเป็นคนน่ากลัวขนาดไหน

    เล่ห์เลี่ยม บวกกับ ความฉลาดหลักแหลม  มีมาพร้อมกับความโหดร้าย  บวกกับอารมณ์รุนแรง   ทุกอย่างถูกปิดบังอยู่ภายใต้ใบหน้าอันหล่อเหลา   ต่างกับบุตรคนรองที่โอบอ้อมอารีไม่มีเล่ห์เหลี่ยม   เอาใจใส่คนรอข้าง 

    เป็นที่รักของทุก ๆคน     แต่อีกคนกลับเป็นที่กลัวเกรงทั้งๆที่สองคนนี้เป็นบุตรของนางแท้ๆ   และตอนนี้ นางก็รู้ว่าบุตรชายกำลังไม่พอใจแต่ไม่ได้ แสดง อาการต่อหน้าแขกเหรื่อของท่าน
     

    คนสนิททั้งสามของชีคได้แต่เฝ้ามองดูเหตุการณ์ตรงหน้า   ต่างก็มองหน้ากันเพราะรู้ว่าตอนนี้คงไม่มีใครกล้าเข้าหน้าชีคเป็น แน่    ประสบการณ์บอกว่าตอนนี้พายุลูกใหญ่กำลังก่อตัวอยู่ภายใต้ใบหน้าที่คอยยิ้มต้อนรับแขกในงานอยู่     และงานนี้คนที่ต้องตอบคำถามก็น่าจะเป็นพ่อหนวดเคราเข้มที่ยืนอยู่ตรงกลางระหว่างพวกเค้า


     "  ท่านอาริบเกิดอะไรขึ้น  "

    ชาฟาชายหนุ่มที่ทุกคนต่าง   ก็รู้ว่าเค้าเป็นคนอารมณ์ดีที่สุดในหมู่คนสนิทของชีคแต่ตอนนี้หน้าตากลับเคร่งเครียด   
    เพราะ ไม่รู้ว่าเมื่องานเลี้ยงจบลงแล้วผู้เป็นนายจะทิ้งระเบิดเมื่อไหร่

     " ชีคค่ะ    มิยาหิวแล้วพามิยาไปทานอาหารด้านนู้นหน่อยซิค่ะ  "


    แรกๆเธอรู้สึกไม่พอใจที่เค้าไม่พาเธอเข้าไปแนะนำกับมารดาของเค้า    แขนที่เธอเกาะเกี่ยวไว้ถูกมือใหญ่ปลดออกอย่างละมุน    แล้วคนสนิททั้งสองคนก็มายืนประกบเธออยู่ทั้งสองข้าง         มันช่างไร้มารยาทที่สุดทั้งๆที่ควงเธอมาในงานแท้ๆ     แต่กลับไม่เห็นความสำคัญเธอสักนิด     แค่เพียงไม่นานเค้าก็พาเธอเพลิดเพลินอยู่กับบรรดาแขกที่ชีคเข้าไปทักทาย 
    เพราะทุกคนล้วนเป็นบุคคลอยู่ในแวดวงคนชั้นสูง     เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มไม่มีท่าทีสนใจ เธอเลยเธอจึงดึงแขนของเค้า  
     
    เอ่ยเสียงออดอ้อนว่าเธอหิวแล้ว     คนสนิทของชีคก็เข้ามาเอ่ยว่าจะพาเธอไปเอง โดยให้เธอเดินนำหน้า


     วาชีฟหันกลับ ไปพยักหน้า ให้กับเพื่อนทั้งสอง    เพื่อฝากดูชีคแทนตัวเค้าด้วยถ้าเค้าขืนปล่อยให้แม่นางแบบสาว เข้าไปกวนอารมณ์ชีคตอนนี้ระเบิดลงกลางงานแน่

     

    งานด้านในที่ดำเนินไปเรื่อยๆแต่ชายหนุ่มกลับปลีกตัวออกมาพร้อมคนสนิท ที่เหลืออยู่เพียงสองคน   ประตูบานใหญ่ถูกถีบให้เปิดออก     เพราะแรงอารมณ์ของคนตัวใหญ่     รู้สึกเหมือนตัวเองเสียท่า ให้กับผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง   
      
    ที่ตอนนี้เดินลอยหน้าลอยตาช่วยต้อนรับแขกอยู่ภายในงาน     และดูมารดาจะชอบเธอเข้าแล้ว


    " พูดมา .......อาริบ  ฉัน  ไม่   ต้องการ    คำแก้ตัว   "

     

    ทุกคำเน้นชัด    ถึงแม้จะเป็นคนสนิท แต่ถ้าลองชีคอารมณ์ ไม่ดีแถมยังเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองแล้ว   ก็ไม่มีใครกล้าขัดใจ  
       
     แม้ แต่น้องชายตนเองทำไมพวกเค้าจะ ไม่รู้ 


    " ครับ ชี ค.....ทุกอย่างในวังปกติดีทุกอย่าง     คณโยฮากับญาติคนอื่นๆไม่ได้เข้าพบท่านหญิงแม้แต่คนเดียวครับ "

     

    แต่……ใช่ทำไมเค้าไม่ได้นึกถึงว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนชาติเดียวกันกับคนรักของคุณโยฮา   แล้วเธอก็เคยพบท่านผู้หญิง !

     " ชีคครับ......จะมีก็แต่สาวใช้ต่างชาติที่เข้ามาทำงานในวังที่น่าสงสัยอยู่คนหนึ่งครับ "


    กว่าจะนึกได้อาริบก็คิดว่าตนเองพลาด ไปแล้ว


    "  ไปพาตัวมาพบฉัน      เดี๋ยวนี้  "


    แววตาสีม่วงส่งตรงไปให้กับคนสนิทบ่งบอกถึงความขุ่นเคืองและต่อว่าทางสายตา   สาวใช้งั้นเหรอ   กล้ามากเกินไปแล้ว


     
    "  รัณท่านนายพลอาริบเรียกเธอ แนะ  "
    เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งเข้ามาสกิดแขนรัณ     คิ้วเรียวขมวดมุ่นแม้จะสงสัยแต่เธอก็เดินตามออกไป

    ด้วยรูปร่างที่สูงใหญ่ของนายพลอาริบทำให้รัณเห็นเค้ามาแต่ไกล     เออ แฮะ.......ธรรมดาหน้าก็ดุอยู่แล้ว   วันนี้ท่าทางเครียดจัดเข้าไปอีก      คนที่อยู่ใกล้ชีคนี่เป็นยังงี้ทุกคนไหมเนี้ย.......ท่าทางเชื้ออมีบ้าแรง
     รัณมีรางสังหรณ์ ไม่ค่อยดีนัก    แต่ก็ไม่กลัวที่จะต้องเผชิญหน้ากับชีคถ้าเธอถูกเรียกไปด้วยเหตุผลนี้      ดูจากหน้าของนายพลอาริบชีคยาซัสคงจะ รู้เรื่องริซกับพี่โยฮาแล้ว      ช่าง ปะไร....เป็นไงเป็นกัน

     

    "  ชีคต้องการพบ "    ห้วน ๆสั้น ๆ

     

    เมื่อคนที่ต้องการตัวเข้ามาอยู่ในสายตา   อาริบได้แต่วิตกแทนหญิงสาว    เธอคงไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเธอ
    เค้ารู้ว่าชีคไม่ยอมให้เรื่องนี้จบง่ายๆแน่
     รัณเดินตามนายพลอาริบไปตามทางเดินที่ทอดยาวไปยังส่วนที่เป็นห้องพักของโรงแรมซึ่งชายหนุ่มบอกให้เธอรอ อยู่ในห้องเพียงคนเดียวตัวเค้าจะไปเรียนให้ชีคทราบ
    ห้องพักห้องนี้ถือว่าใหญ่กว่าห้องพักปกติเพราะแยกห้องนอนกับห้องนั่งเล่นคนละส่วนกัน    รัณไม่กล้าเดินสำรวจ ดูในห้องจึงนั่งรอที่โซฟาใหญ่    เพราะคิดว่าท่านนายพลอาริบคงไปรายงานชีคว่าเธอมาแล้ว

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×