ล้อมฐานรัก

ลำดับตอนที่ #2 : สาเหตุ

“ เฮ้ย     ไอ้โป้ปีนี้เอ็งพามันไปหาหมอยังว่ะ “

“ ทำไมกูต้องพามันไปหาหมอด้วยว่ะ “

นั่งคุยกันอยู่ดีๆไอ้คณิตหรือไอ้เลขอีกชื่อที่พวกผมตั้งให้มันก็เอ่ยถามผมขึ้นมา  ไอ้นี่มันหน้าตาดีครับแต่ลักษณะมันบึกบึน 
แถมมันยังตัวใหญ่เกินหน้าตาพวกผมไปหน่อย

“ มึงดูมันดิ  กูว่ามึงพามันไปเช็คสมองบ้างก็ดีนะ   ไม่รู้สมองส่วนไหนของมันพิการ “

“เออ........ ตั้งแต่มันนั่งลงมาเนี่ยข้าก็เห็นมันเป็นอย่างนี้แล้ว  เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ได้ยิน” 

ไอ้คิตเสริมขึ้นอีกคน   ผมก็เห็นจริงอย่างที่พวกมันว่าไอ้ใต้มันนั่งยิ้มๆหุบๆอยู่คนเดียว   จะว่ามันยิ้มให้สาวๆที่เดินผ่านก็ไม่ใช่    
ก็สายตามันมองแต่ต้นไม้แล้วมันจะไปยิ้มให้สาวๆที่ไหนได้

“ หรือว่าคุณใต้เห็น...........”

ไอ้โบทพูดขึ้นพร้อมสีหน้าที่เริ่มซีด   เพราะมันเป็นคนกลัวเรื่องผีสางเอามากๆ

“ นี้......  มึงนี่คิดได้ไง  กลางวันแสกๆ” 

ไม่พูดธรรมดาไอ้เลขตบหัวแถมให้เข้าไปเต็มรัก   จนไอ้โบทต้องลูบหัวตัวเอง

“ ก็คุณเลขไม่เห็นเหรอครับ   ว่าคุณใต้นั่งยิ้มอยู่คนเดียวใครเรียกก็ไม่ได้ยิน   แถมมองแต่ต้นไม้อีกถ้ายิ้มให้น้องๆทีเดินผ่าน
ไปผ่านมาผมจะไม่สงสัยเลย”

ไอ้โบทมันเป็นคนที่สุภาพที่สุดในกลุ่นครับ    ถ้าทางมันยังไม่เลิกสงสัย    นั้นสิครับผมเองก็สงสัยว่าไอ้ใต้มันเป็นอะไร

“  นั้นคุณโป้จะทำอะไรครับ “

ชายหนุ่มนามโบทเห็นท่าไม่ดี  เพราะเจ้าของชื่อที่เค้าเรียกตอนนี้ในมือมีกล่องพลาสติกขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ถืออยู่ในอุ้งมือ  
พร้อมเล็งเป้าหมาย   ยังไม่ทันพูดจบของกลางก็พุ่งตรงไปยังเป้าหมายอย่างแม่นยำ

“ โอ้ย ......   ใครว่ะ “

ชายหนุ่มหันซ้ายหันขวาเพื่อหาสิ่งที่ตกลงที่หัวของเค้า    สีหน้าบอกความเจ็บอยู่ไม่น้อย

“ใครเอากล่องลูกอมมาเฟี้ยงกู “ 

เค้าพูดอย่างฉุนๆ  พร้อมหันไปถามเพื่อนๆที่นั่งอยู่ด้วย

“ ...... ถุย......”

เพื่อนๆต่างก็พร้อมใจกันประสานเสียง   ดูมันซิครับมันยังทำหน้าหมางงได้น่าถีบจริงๆ  ขนาดนี้มันยังไม่รู้ตัวอีก   ตอนนี้ผมอยากเปลี่ยนจากกล่องลูกอมเป็นกระป๋องน้ำอัดลมแทนจริงๆ

“ .....กูเอง.....มึงไม่ต้องหันไปมองหาใครเลย   ดีแค่ไหนแล้วที่ไม่ใช่กระป๋องน้ำอัดลมเสริฟ์พร้อมน้ำ “

“ อ้าว...แล้วไอ้คุณโป้เอาของมาเฟี้ยงหัวกระผมทำไมไม่ทราบครับ    หัวคนหล่อนะเว้ยอย่าบอกนะว่าเอ็งเห็น

เป็นถังขยะ”

“ก็ใครให้เอ็งนั่งเหม่อ  แล้วยิ้มอยู่คนเดียวกันว่ะ “

“ ใช่ครับ    คุณใต้นั่งยิ้มอยู่คนเดียวผมเรียกเท่าไหร่ก็ไม่ได้ยิน “   ไอ้โบทเสริมขึ้น

“เหรอ.......ก็ข้ากำลังคิดถึงเรื่องเมื่ออาทิตย์ก่อนนะ    โทษที “

“ ที่เอ็งนึกเนี่ย    คิดถึงน้องเกลือละซิ   หน้าใสๆอย่างเอ็งนะมีแต่พวกข้าที่รู้ว่ามันหนาขนาดไหน “

ไอ้โป้นี่สมกับเป็นเพื่อนรักของผมจริงๆครับ  มันรู้ใจผมไปหมดทุกอย่าง   และถ้าไม่ได้มันผมคงไม่มีเบอร์โทรของ
น้องเกลือแน่ๆ       ก็วันนั้นเธอเล่นงานผมซะชนิดที่คนอย่างผมไม่ลืมเลยที่เดียว  ผมจะเล่าให้ฟัง

น้องเกลือที่ผมคิดว่าเธอน่ารักน่าหยิก   ทำผมแสบจริงๆ   เธอทำให้ผมโด่งดังไปทั่วมหาวิทยาลัย  ทำไมเหรอครับ  
ก็หลังจากที่ไอ้โป้เสนอว่าจะให้ผมทำอะไรเพื่อเป็นการขอโทษที่ผมทำให้น้องเค้าเสียเวลา   เท่านั้นแหละครับไม่ต้องมีคนบอก
ผมก็รู้ว่าเธอแกล้งผม     เธอแกล้งให้คนหล่อๆอย่างผม  ต้องเดินฝ่าวงล้อมของสาวๆ    แถมยังมีเพศเดียวกันกับผมปะปนอยู่ด้วย   เพราะเธออยากได้ลูกโป่งรูปดอกไม้ข้างๆน้องผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งอยู่ตรงกลาง    

เน้นครับ   ตรงกลางหอประชุม !

เครื่องปรับอากาศยี่ห้อไหนก็ช่วยผมไม่ได้แล้วครับ    เพราะแค่ผมเห็นจุดหมายปลายทางที่ต้องเดินลงไป   เหงื่อก็ค่อยๆผุด
เป็นเม็ดๆมือผมชื้นไปหมด    ผมมองหน้าไอ้โป้    มันก็ได้แต่ส่งสายตาสยดสยองมาให้ถ้าพูดได้มันคงบอกผมว่า   ตัวใครตัวมัน
กูช่วยมึงไม่ได้    ธรรมดาแค่โดนแทะโลมทางสายตาผมก็สยิวแล้ว    นี่ผมต้องเดินลงไปเอาลูกโป่งตัวเป็นๆคนเดียว   ผมห่วงแต่
ความบริสุทธิของผมจะเหลือกลับมาไหมเนี้ย    

สรุปวันนั้นผมชอกช้ำไปทั้งตัว    ทั้งโดนจับ  โดนลูบ  โดนคลำ   ยังไม่พอไม่รู้น้องผู้ชายที่ไหนกระโดดหอมแก้มผมอีก  
แถมมีมือดีถ่ายคลิป VDO ส่งไปทั่วมหาวิทยาลัย    คิดดูซิครับไอ้ลูกโป่งของเธอทำพิษผมแค่ไหน     ไม่ใช่แค่ที่มหาวิทยาลัย
เท่านั้นพอคุณพ่อคุณแม่ของผมทราบข่าว   ผมเลยกลายเป็นโจ้กรอบเช้าให้พวกท่านสองคนขำกันไปเป็นอาทิตย์ๆ

เห็นท่าทางเรีบยร้อย    หน้าตาก็น่ารักน่าหยิกอย่างงี้  แสบใช่เล่น   แต่ผมก็ชอบครับถูกใจผม   ........

“  เกลือ.....นั้นใช่พี่ใต้หรือเปล่า “   

บุ๊คสะกิดแขนเพื่อนสาวให้หันไปดูที่นั้ง VIP  สำหรับคู่รักด้านหลังถัดจากแถวที่พวกเธอนั่งไปประมาณ 2 แถว       และ
เธอก็แน่ใจว่าเป็นแฟนของเพื่อนแน่นอนจากข่าวสังคมไฮโซทำให้เธอพอจะรู้ข่าวคราวของชายหนุ่มนามภยศ  เวทัศน์   
พอสมควรว่าเค้าไม่ได้คบกับเพื่อนของเธอเพียงแค่คนเดียวตามประสาของคนหล่อเลือกได้      แต่จะให้เธอมาบอกเพื่อนโดย
ไม่มีหลักฐานมันก็ไม่ดีเห็นจะๆอย่างนี้ซิดี      ยัยเกลือจะได้รู้ว่าไอ้พี่ใต้ของเธอมันก็แค่ผู้ชายเฮงซวยคนหนึ่งเท่านั้นเอง

ม่านดาวหันไปตามทิศทางที่เพื่อนของเธอบอก   และก็รู้ว่าเป็นคนที่เพื่อนเธอพูดถึงจริงๆ   แถมข้างๆเค้ายังมีสาวสวย
นั่งติดกันอย่างแนบชิดทั้งๆที่มีที่ว่างอีกตั้งเยอะ     แถมไอ้พี่ใต้ของเธอยังกอดอยู่กับผู้หญิงคนนั้นอย่างมีความสุขไม่เหมือนคน
ถูกบังคับแต่อย่างใด

“ บุ๊ค....ช่วยอะไรเกลือหน่อยได้มั้ย  “ 

เธอรู้ว่าเพื่อนเธอรู้ว่าเธอต้องการให้เพื่อนช่วยเรื่องอะไร และครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายตามที่เธอบอกกับตัวเองเอาไว้

“  เกลือ....เธอไม่คิดจะเข้าไปทักทาย2 คนนั้นหน่อยเหรอ    ฉันละอยากเห็นหน้าอีตาใต้เวลาที่เจอเธอจังว่าจะทำหน้ายังไง”

ท่าทางฟึดฟัดที่เพื่อนรักแสดงออกว่าโกรธแทนตัวเธอ   มันทำให้รู้ว่ายังมีคนที่รักและหวังดีกับเธออยู่   แล้วตัวเธอละจะ
ไม่รักหัวใจตัวเองหรือไง

“ อย่าเลย..... ปล่อยพวกเค้าไปเถอะ    ซักวันเราก็ต้องเลิกกับเค้าอยู่ดี “  

น้ำเสียงที่พยายามทำให้เป็นปรกติ    แต่มันก็ยังสั่นคงไม่มีประโยชน์อะไรที่เธอจะดันทุรังคบกับคนที่ไม่จริงใจ    ตัดใจ
ซะตั้งแต่ตอนนี้ดีกว่า   แล้วนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเห็น

MASSAGE  ถูกส่งผ่านพร้อมภาพถ่ายของเค้ากับสาวๆ  มายังโทรศัพท์มือถือ   ล่าสุดเป็นรูปของเค้าทีไปดูหนัง
กับเพรส   แถมท่าทางที่สนิทสนมเกินกว่าที่จะบอกว่าเป็นเพื่อนกันได้   และเค้าจะไม่ร้อนใจขนาดนี้ถ้าภาพปัญหาพวกนั้นไม่ได้
ถูกส่งมาในชื่อของ “ เกลือ ! “

เช้าวันนี้ทุกคนในบ้านต่างก็ตกใจที่เห็นผมตื่นแต่เช้า   แต่ใครจะรู้ว่าผมไม่ได้หลับเลยทั้งคืนด้วยซ้ำไป    เพราะความกังวล
ต่างๆนาๆ  และต้องสรรหาคำแก้ตัวเพื่อที่จะไปพูดกับผู้หญิงของผมให้เข้าใจ   ได้คอยปลอบใจตัวเองว่าไม่มีอะไรเลวร้าย   
มันก็แค่เกลือจับได้ว่าผมมี “ กิ๊ก “ก็เท่านั้น     ^  ^

มันเป็นเรื่องธรรมดาของผู้ชายที่จะคบผู้หญิงที่ละหลายคน   ใช่ว่าผมจะเลือกใครไว้สักหน่อยทุกคนเสมอภาคกันจนกว่า
ผมจะตัดสินใจเลือกใครคนหนึ่ง     แล้วที่ผมคบกับเกลือก็เพราะเธอไม่เคยถามซอกแซกเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของผม   ไม่ทำตัวเป็น
ภาระ ไม่เจ้ากี้เจ้าการจุกจิกและทั้งหมดเป็นข้อดีของเธอ     ผมยอมรับครับว่าชอบเธอมากๆกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ  เพราะนิสัยของเธอ

รถยนต์สัญชาตยุโรปแล่นมาจอดหน้าบ้านทาวน์เฮ้าส์ชั้นเดียวขนาดกะทัดรัด   ที่ดูก็รู้ว่าฐานะของคนในบ้านกับราคา
ของรถยนต์คันหรูที่จอดอยู่ต่างกันลิบลับแค่ไหน    ชายหนุ่มลงจากรถพร้อมเปิดประตูรั้วที่ห้อมล้อมไปด้วยดอกไม้ต่างๆที่เจ้าของ
นำมาประดับไว้รอบๆรั้ว     ลูกหมาตัวเล็กที่เค้าซื้อให้เธอในวันเกิดวิ่งตรงเข้ามาหาด้วยความดีใจ   ทุกครั้งเค้าจะต้องเล่นกับมันก่อน    แต่ตอนนี้ต้องรีบไปหาเจ้าของมันซะก่อน ................................

“ เฮ้ย...วันนี้แกไม่ได้นัดกับน้องเกลือเหรอว่ะ”

คณิตตะโกนถามเพื่อนที่เดินหน้ายู่ตั้งแต่เห็นมันลงจากรถยนต์คันหรู  ในขณะที่ร่างสูงเดินมานั่งทิ้งตัวอยู่อีกมุมหนึ่งของม้าหิน

“ อุตส่าห์ตื่นแต่เช้า  ตั้งใจไปรับน้องเกลือของแก   แต่ดันไม่อยู่บ้านไม่รู้ไปไหนแต่เช้า “

เป็นที่รู้กันในกลุ่มว่าเค้าคบกับน้องเกลือเป็นกรณีพิเศษเพราะเธอไม่ได้เป็นผู้หญิงในสเปคชองเค้าเลย  มันก็เลยทำให้เพื่อน
ๆเค้าคอยจับตามองอยู่    ชายหนุ่มอดหงุดหงิดไม่ได้ที่เค้าไม่เจอหญิงสาวที่ต้องการพบ    แถมยังไม่รู้ว่าเธอออกไปไหนแต่เช้า

“ อย่าโยน....  น้องเกลือนะของแกคนเดียว  ไม่ใช่ของข้า  สเปคข้านะโว้ย  ต้องขาวบางเอวคอดหน้าอกอึ่มๆ   “ 

ไม่พูดเปล่าคนพูดเอามือทำส่วนเว้าส่วนโค้งให้เพื่อนๆทั้งกลุ่มได้เห็นกันถ้วนหน้า   เรียกเสีงหัวเราะจากในกลุ่ม

“ วันนี้คุณใต้สีหน้าไม่ค่อยดีเลยนะครับ “

“ เออ   จริงที่โบทพูด  เอ็งเป็นอะไรว่ะ  ไม่สบายหรือเปล่า “

โป้อดถามเพื่อนรักไม่ได้ก็ปกติมันเป็นคนอารมณ์ดีมาก  ถึงมากๆ  แต่วันนี้หน้าตาไม่สู้ดีเท่าไหร่   พร้อมกับต้องรับโทรศัพท์มือถือ
ราคาแพงของเพื่อนที่ถูกโยนมาให้อย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

“  เมื่อคืนเกลือเส่งรูปมาให้ข้า   มันเป็นรูปตอนที่ข้าอยู่กับผู้หญิงคนอื่น “

แม้ตัวคนพูดจะพูดออกมาอย่างไม่แคร์  แต่เจ้าตัวคงไม่รู้ว่าคิ้วเข้มนั้นขมวดจนแทบจะชนกันอยู่แล้ว

“ มิน่า.....ข้าเห็นเอ็งหน้าบูดตั้งแต่ลงมาจากรถแล้ว “

“ คุณเลขก็    คุณใต้ก็ต้องกลัวน้องเค้าเข้าใจผิดซิครับ   “

“ นั้นแหละปัญหาที่ทำให้ข้าต้องตื่นแต่เช้า  แต่ข้าไม่เข้าใจเลยเอ็งบอกข้าที่  ข้าทำอะไรให้น้องเค้าเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า “

ชายหนุ่มที่มีสีหน้าเหมือนไม่เข้าใจจนต้องขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆ

“ การที่ข้าคบกับเค้าไม่ได้หมายความว่า  ข้าจะคบกับผู้หญิงคนอื่นไม่ได้ซะหน่อย  แล้วส่งรูปมาให้ข้าเหมือนข้าทำผิดยังไม่ก็ไม่รู้
   ข้าเลยต้องแหกตาตื่นเพื่อที่จะคุยให้รู้เรื่อง  “

“ ก็แล้วทำไมเอ็งไม่โทรเข้ามือถือน้องเค้าละ “   คณิตออกความเห็น

“ถ้าโทรติดข้าจะมานั่งมองหน้าเอ็งอยู่อย่างงี้ทำไมว่ะ”

“ อ้าว....ไอ้นี่”

“ ตกลงเอ็งชอบน้องเค้าหรือเปล่า   หรือคบเหมือนคนอื่น”

โป้แทรกคำถามก่อนที่จะเกิดมวยคู่เอกขึ้น  และมันก็เป็นข้อสงสัยของเค้าที่ยังค้างคาใจกับคำพูดของเพื่อนที่ทำเป็นเหมือนไม่แคร์
เลย

“ ชอบ... ข้าว่าคบกันไปเรื่อยๆก็ดีแล้ว  แต่ทำไมพวกผู้หญิงต้องทำตัวเป็นเจ้าของข้าทั้งๆที่ข้ายังไม่ได้เลือกใครสักคน “

การที่เค้าเป็นเพื่อนกันมานานก็พอจะรู้ว่าเรื่องผู้หญิงของเพื่อนนั้นไม่ธรรมดาเลย  พวกเธอล้วนเดินเข้ามาเกี่ยวข้องกับ
เพื่อนของเค้าตลอด    แม้จะอยู่โรงเรียนชายล้วนก็ตาม  แต่คราวนี้ต่างกันเพราะการที่เพื่อนของเค้าตามจีบน้องเกลืออยู่เป็นนานสอง
นาน  ทั้งๆที่เธอมีรูปร่างออกเจ้าเนื้อถึงจะหน้าตาน่ารักก็ตามที่   ก็เลยทำให้เค้าคิดว่าเพื่อนเจอคนที่มีความรู้สึกพิเศษกว่าคนอื่นๆ 
ถ้ามันคิดกับน้องเกลือเหมือนคนอื่นๆ  คนที่น่าสงสารน่าจะเป็นน้องที่ต้องมาเจอผู้ชายอย่างเพื่อนของเค้า

“ ถ้าเอ็งคิดอย่างงี้  ก็น่าสงสารน้องเค้าที่ต้องมาเจอคนอย่างเอ็ง   ข้าคิดว่าผู้หญิงไม่ได้คิดเหมือนกันหมดทุกคนหรอก 
  บางคนเค้าก็ต้องการความมั่นใจ  แต่บางคนก็เพื่อสนุก  น้องเกลือเป็นคนหนึ่งที่ต้องการความมั่นใจ  โดยเฉพาะจากเอ็งเพราะ
ว่าน้องเค้าไม่ได้เป็นคนสวยหุ่นนางแบบเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ     แต่กลับมีผู้ชายหล่อๆแถมมีดีกรีเป็นถึงเดือนมหาวิทยาลัยมาตาม
จีบจนขอคบด้วย   เค้าต้องคิดมากเป็นธรรมดา      แล้วน้องเค้าก็ไม่ได้เป็นผู้หญิงที่จะคบกับผู้ชายแค่เล่นๆ  แล้วก็ปล่อยให้ผ่านไป “  

“ จริงครับ    ผมเห็นด้วยกับคุณโป้พูด “   โบทเอ่ยความเห็นด้วยกับความคิดของโป้

“ มอร์นิ่งค่ะ   หนุ่ม ๆ  คุยอะไรกันค่ะดูซีเรียสเชียว  “

สาวสวยดีกรีดาวคณะเดินเข้ามาทักทายพร้อมโอบรอบคอชายหนุ่มที่เป็นเป้าสายตาของสาวๆที่ต่างมารวมตัวกันบริเวณนั้น 
  แถมเธอยังมอร์นิ่งคิสอีกเล็กน้อย   โดยไม่ใส่ใจสายตาหลายสิบคู่ที่มองดูอย่างตกตะลึง

“ แหม.....อิจฉาไอ้ใต้จริงๆ    เมื่อไหร่ผมจะได้มอร์นิ่งคิสอย่างงี่บ้างเนี้ย “

คณิตอดแซวหญิงสาวสวยไม่ได้   เค้ารู้ว่าเธอเป็นสาวใจกล้าคนหนึ่งที่เดียว

“ อย่ามาทำเป็นพูดดีเลยค่ะ   เบล์ลเห็นนะค่ะว่าคณิตไปสวีทกับใครมาในผับเมื่อวันศุกร์ก่อนนะ  ไอ้เราจะเข้าไปทักก็เกรงใจ  
เห็นมองตากันหวานจนคนอื่นเค้าอิจฉา “

“ อูย.........ผมพลาดไปตรงไหนเนี้ย “    ชายหนุ่มแสดงที่ท่าตกใจที่ดูไม่จริงจังนัก

“ ฮิๆ   ว่าไงคะใต้เบล์ลเห็นคุยอะไรกันซีเรียสเชียว  บอกเบล์ลได้นะค่ะเบล์ลอยากช่วย  ยิ่งเป็นเรื่องของใต้ด้วยแล้วยิ่งสำคัญใหญ่
เลย “

แม้ว่าการแสดงกริยาออดอ้อนน่ารัก  จะแย้งไว้ด้วยจริตจกร้าน  แต่ตัวเค้าเองก็ชอบมันเป็นธรรมดาของผู้ชายแม้รู้ว่ามันเป็น
การเสแสร้งแกล้งทำก็เถอะ  แต่ผู้หญิงเหล่านี้ก็ไม่เคยที่จะเรียกร้องความรักจากเค้าก็แค่ผ่านมาเจอกัน  พอใจกันคบกันพอถึงจุดต่าง
ก็แยกกันไป

“ ไม่มีอะไรหรอกครับ   ก็แค่ผมเบื่อผู้หญิงบางคนที่เรียกร้องมากเกินไปก็เท่านั้น”

“ ไอ้ใต้   ทำไมแกคิดอย่างงั้นว่ะ”

นี่อาจเป็นครั้งแรกก็ได้ที่เค้าทนให้เพื่อนพูดจากล่าวถึงผู้หญิงอีกคนที่เค้าคิดว่าเธอน่าสงสาร  นี่ถ้าเกิดเธอมาได้ยินที่เพื่อน
ของเค้าพูดเธอจะรู้สึกยังไง

พวกเค้ายังไม่มีใครรู้ตัวว่าเธอมายืนอยู่ตรงนี้ได้ซักพักและได้ยินสิ่งที่ทุกคนในกลุ่มพูดทุกอย่าง    ดีที่เธอฉุดรั้งเพื่อนรักเอา
ไว้ไม่อย่างงั้นเธอคงไม่ได้ยินคำพูดของผู้ชายคนแรกที่เธอคบด้วย

และะอาจจะพูดได้ว่าเค้าเป็นคนที่เธอแอบรักก็ได้    ถึงจะคอยเตือนตัวเองว่าผู้ชายที่สมบูรณ์แบบทุกอย่างไม่ว่ารูปร่างหน้าตา 
ฐานะ    ผู้ชายที่ควรมีตัวตนแต่ในนิยายตามจินตนาการของผู้เขียนที่จะปั้นแต่งให้สมบูรณ์แบบไปทุกอย่าง      จะมีชีวิตและเป็นคน
ที่นั่งอยู่ไม่ไกลจากที่เธอยืนอยู่ในตอนนี้  ด้วยทุกสิ่งทุกอย่างที่รวมกันเป็นตัวเค้า   และทุกสิ่งทุกอย่างที่รวมกันเป็นตัวเธอทั้งทาง
ฐานะทางสังคม    การเงิน  รูปร่าง หน้าตา   ถ้าจะให้คะแนนเค้าได้ไปเลยเต็มสิบแต่เธอให้ได้ก็แค่สอง   ช่วงเวลาที่คบกันมา
เกือบปีเป็นช่วงเวลาที่เธอมีความสุข   ทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกว่าเค้าไม่ได้คบกับเธอเพียงคนเดียว     แต่เธอก็ยังคงหลอกตัวเองมาตลอด    เพื่อนๆพี่ๆ ต่างก็เคยเตือนเธอแต่เธอก็ยังเห็นว่าเค้าอาจจะเป็นคนดีถึงจะไม่ได้คบกับเธอจริงจังนัก

และตัวเธอเองก็ไม่ควรเข้าไปเกี่ยวข้องกับเค้าแต่แรก  แต่เธอก็ยังดันทุรังคบกับเค้าต่อไปแม้จะเคยเจอเค้าอยู่กับผู้หญิง
คนอื่นอีกมากมาย     ทำไมเธอไม่ให้เค้าได้ใช้ชีวิตของเค้าต่อไปไม่ต้องเจียดเวลามาสนใจเธอเพราะสักวันเค้าก็ต้องบอกเลิกกับ
เธออยู่ดี   เก็บเค้าเอาไว้ในห้วงฝัน อยู่ในมุมหนึ่งของหัวใจซักวันมันจะเป็นมุมที่เล็กที่สุดของหัวใจเธอ

“ต๊าย.... มีผู้หญิงที่พูดไม่รู้เรื่องด้วยหรือค่ะใต้   คุณก็บอกเลิกไปเลยซิค่ะ”

“ใต้ต้องระวังนะค่ะ  ผู้หญิงพวกนี้รักแรงเกลียดแรง   เธอทำได้ทุกอย่างเพื่อจะให้คุณอยู่กับเค้า “

ร่างบางนั่งลงบนตักของชายหนุ่มโดยไม่อายสายตาที่มองมาซักนิด  (  ผู้หญิงสมัยนี้น่ากลัวจังครับ  ขนาดผมเป็นแค่ผู้อยู่ใน
วงสนทนายังรู้สึกกระดากอายที่พูดถึงคนอื่นลับหลัง   แถมคนที่ถูกกล่าวถึงเธอก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง  )

“ เกลือขอคุยกับพี่ใต้ได้ไหมค่ะ “

เสียงที่เค้าไม่คิดว่าจะได้ยินในเวลาเช่นนี้   แม้มันจะแผ่วเบามากก็ตามแต่มันก็ทำให้เค้าชาไปถึงสันหลังทีเดียว

แม้เธอจะเห็นว่าเค้าสะดุ้งเล็กน้อย   แต่หน้าตาเค้าก็ไม่ได้มีทีท่าตกใจกับการมาของเธอสักนิด   แถมเค้ายังเห็นว่าเรื่องที่เธอจะพูดด้วยเป็นเรื่องไม่สำคัญอะไรเลย   

ถึงเธอจะเตรียมตัวเตรียมใจมาแล้วก็ตาม    แต่ภาพที่เห็นมันทำลายความหวังเล็กๆของเธอจนหมด  จากที่คิดว่าเมื่อ
เค้าเห็นเธอชายหนุ่มจะมีปฎิกริยาแสดงออกถึงความห่วงใย    แต่นี้เค้ากลับทำท่าเฉยเมยเหมือนมันเป็นเรื่องธรรมดา    กับการ
ที่มีผู้หญิงคนอื่นมานั่งอยู่บนตักและที่สำคัญเค้าไม่ได้พยายามผลักใสเลยสักนิด    แถมยังเอามือโอบรอบเอวเธอคนนั้นไว้   
ทั้งๆที่ตัวเธอเองก็ยืนอยู่ตรงนี้

“ เกลือจะมาคุยเรื่องของเรา   ถ้าจะขอคุยกันสองคนได้ไหมค่ะ “

 “  พี่ไม่มีความลับกับเพื่อน   ถ้าจะคุยก็คุยตรงนี้แหละ “

ถึงปากจะพูดออกไปแต่ความกังวลที่มีตั้งแต่เมื่อคืน  ทั้งๆที่บอกตัวเองว่าไม่ได้ทำอะไรผิด    กับการคบหาเพื่อนผู้หญิงหลายคนแม้ว่าบางคนจะมีความสัมพันธ์กันมากกว่าเพื่อนธรรมดาก็ตามที    แต่ผู้หญิงพวกนี้ก็แค่คบกันค่าเวลาว่างๆพอ
บอกจบกันก็ต่างคนต่างไป     บอกกับตัวเองว่าไม่แคร์แต่จะมีใครรู้ใจเค้ามากเท่าตัวเค้าเอง     จนถึงตอนนี้คนที่เค้าเฝ้ากังวล
มายืนอยู่ตรงหน้าโดยที่ตัวเองยังมีผู้หญิงอีกคนที่ยังคงนั่งอยู่บนตัก     การที่เกลือมาหาเค้าถึงนี่คงไม่ใช่การพูดคุยทั่วๆไปแน่   
ถึงจะเพิ่งคบกันมาไม่นานแต่ก็พอจะรู้นิสัยผู้หญิงที่เค้าสนใจดี   แล้วสภาพของตัวเองตอนนี้ก็ดูไม่ดีซักเท่าไหร่  
แต่คนอย่างเค้าก็ไม่ยอมเสียเชิงต่อหน้าเพื่อนๆหรอก     ยังไงซะวันนี้ที่ทำได้เค้าควรจะพูดให้เกลือกลับไปก่อนแล้ววันหลังค่อย
คุยกัน    ยังไงซะเกลือก็ไม่หนีเค้าไปไหนแน่    ใบหน้าซีดเผือดของเธอทำให้เค้ารู้ว่ายังไงซะเธอก็ต้องยอมเค้าแน่   เพียงแค่
เธอคงต้องใช่เวลาและเค้าจะได้รู้ว่าเวลาที่เกลือไม่มีเค้าเธอจะรู้สึกยังไงนี่แหละดีแล้วไม่รู้เป็นยังไงเค้ารู้สึกสังหรณ์ใจมันจะ
เป็นลางไม่ดีถ้าเค้ายอมไปคุยกับเกลือตามลำพัง

“  พี่ว่าเกลือกลับไปก่อนดีกว่า  พี่ยังไมอยู่ในสถานะที่จะรับฟังอะไรทั้งนั้น    เราน่าจะห่างกันสักพัก       คุยกันตอนนี้มันคงใช้แค่อารมณ์ของตัวเองมาตัดสินมากกว่า    พี่ให้เวลาเกลือได้คิดเผื่อว่าเกลือจะมีคำตอบดีๆและทางออกที่ดีสำหรับเราสองคน”

นี่เหรอทางที่ดีที่สุดที่เค้าสามารถให้เธอได้   พูดมาว่าให้เวลาเธอได้คิด

“ โธ่.....ไอ้ผู้ชายเฮงซวย   นายพูดอย่างงี้ได้ไงกัน “

เสียงร้องของเพื่อนรักที่พยายามจะเข้าไปประทุษร้ายผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นคนรักของเธอ     ซึ่งไม่ได้ดูสภาพตัวเองแม้แต่นิดเดียวด้วยใจที่เด็ดเดี่ยว  และไม่ยอมใคร

ตอนนี้เธอแทบอยากเอาหน้าซุกดิน  เธออาย   อายมากกับสายตานับสิบคู่ที่มองดูเธออยู่   ถ้าตอนนี้ไม่มีมือของเพื่อนที่คอย
ให้ความอบอุ่น  และปลอบประโลมเธออยู่เธอคงวิ่งเตลิดไปนานแล้ว     คิดแล้วมันน่าสมเพชตัวเองคิดว่าเค้าจะง้อ   หวังลมๆแล้งๆ 
คิดว่าเค้าแคร์เธอ      ตรงกันข้ามความจริงกับสิ่งที่ได้ยินสำหรับคนที่เธอค่อยๆรับเข้ามาในใจจนได้มาเป็นเจ้าของหัวใจเธอ  
แล้วเค้าคนนั้นก็เอาคำพูดมากรีดใจเธอ

อย่างนี้ไงเค้าเรียกว่าไม่เจียมตัวเองไม่รู้จักดูสารรูปตัวเองอ้วนก็อ้วน   เตี้ยก็เตี้ย ต่างกับเค้าเหมือนฟ้ากับนรก    ดูแค่ตอนนี้
ข้างกายเค้ายังไม่ผู้หญิงอีกคนคลอเคลียอยู่ไม่ห่าง   แถมตัวเธอเองยังเป็นผู้ถูกวิพากษ์วิจารณ์ในกลุ่มอีกตั้งหาก   เค้าจะรู้บ้างไหม
ว่าตอนนี้เธอกัดฟันข่มความรู้สึกหลากหลาย  ทั้งเจ็บปวด   เศร้า  เสียใจ   ถ้าเค้าจะง้อหรือแคร์เธอสักนิด   เธอก็ยังจะคบกับเค้าต่อไป    แกล้งเอาหูนาเอาตาไปไร่ซะ   แต่นี้ไม่มีการแก้ตัว   ไม่ม่การง้องอน   

“  .... ค่ะ.......” 

เสียงแผ่วเบาที่เธอพยายาม  ให้มันเปล่งออกมามันทำไมถึงยากขนาดนี้

“  เกลือจะทำตามที่พี่บอก     จะอยู่ห่าง........พี่  “

ความหมายของคำว่าห่างที่ออกมาจากปากบางนั้น   ชายหนุ่มคงไม่รู้ว่า ความห่างนั้นไม่ใช่ระยะเวลาหนึ่งที่เค้าต้องการ 
แต่มันเป็นคำกล่าวลา     ลาตลอดไป............................