คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เด็กเจ้าปัญหา
“ชิ เจ้าพวกขี้ขลาด”ฉันพูดแล้วยืนอยู่นิ่งๆ “นั่นลูกนายหรอ” ฉันหันไปถามเจ้าคนผมน้ำตาลที่นั่งพักอยู่ แต่เจ้านั่นไม่อยู่ในสภาพที่จะตอบได้แหะ สลบไปแล้วมั้ง
“ถ้าไม่อยากให้เด็กนี่ตาย ละก็ทิ้งอาวุธซะ”เจ้านั่นพูดแล้วมองหน้าฉัน
“ทิ้งอาวุธเซ่ อยากให้มันตายนักรึไง”เจ้านั่นพูดแล้วทำท่าจะปล่อยเด็กนั่น ทำให้เด็กนั่นร้องไห้ดังลั่น
“ชิ”ฉันพูดแล้วทิ้งร่มไปไกล
“หึหึ ถ้าแกขยับละก็เจ้าเด็กนี่ตายแน่”หมอนี่พูด
“ฆ่ามัน!!”เจ้าพวกนั้นกรูเข้ามาหาฉัน ฉันพยายามหลบ ให้ได้มากที่สุด แต่ก็ไม่พ้นโดนแทงอยู่ดี จนฉันโดนแทงเข้าที่ท้องจากทางด้านหลังทำให้การเคลื่อนไหวของฉันถูกหยุด ก่อนที่คนอื่นจะเข้ามาแทงฉัน
ฉึก! ฉึก! ฉึก!
ฉันกระอักเลือดออกมาก่อนที่ ไอ้คนที่จับเด็กไว้จะหัวเราะ
“ฮ่าๆๆๆๆ พวกยาโตะ ก็ไม่เท่าไหร่นี่หว่า” เจ้านั่นพูด
“ฉันจะบอกอะไรพวกแกให้อย่างนึงนะ ความอดทนของคนเราน่ะ มันมีขีดจำกัดอยู่นะ”ฉันพูดแล้วจับหน้าไอ้คนที่มันแทงฉันก่อนจะเหวี่ยงมันกระเด็นไปติดกำแพงจน กระอักเลือด แล้วพวกที่อยู่รอบนั่นก็ไม่กล้าเข้ามาสู้กับฉันเลย ได้แต่เดินถอยหลัง ฉันชักดาบที่เสียบฉันอยู่ออกมาก่อนจะล้มลง แล้วเอาดาบนั้นยันลุกขึ้นมาใหม่
“หึหึหึ แกตาย!!”ฉันพูดแล้วเอาดาบพุ่งเข้าใส่คนที่ถือเด็กไว้
“ยะ อย่าเข้ามานะ!!”เจ้านั่นพูดแล้วโยนเด็กลงไปตรงหน้าต่างแล้ววิ่งหนีไป
“อ๊ะ!!”ฉันทิ้งดาบก่อนที่จะกระโดดออกหน้าต่างไปคว้าเด็กนั่นไว้ก่อนที่จะเอาตัวเองรองเด็กไว้แล้วฉันก็กระแทกพื้นเบื้องล่างอย่างแรง ทำเอาฉันสลบไปเลย
ความคิดเห็น