คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : อดีต
“ค๊า รับทราบ”ฉันพูดแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนที่พี่คางุระจะปล่อยให้ฉันกอด แล้ววันนี้คุณกินเลยให้พี่คางุระพาฉันเดินชมเอโดะกัน
“โอ้ว สุดยอดเลย เป็นเมืองที่ใหญ่แล้วก็คนเยอะมากเลยนะค่ะ แต่ว่าแดดร้อนไปนิดนึง”ฉันพูดในขณะที่ถือร่มของตัวเองอยู่
“โลกมนุษย์ก็หยังงี้แหละน่อ”พี่คางุระพูด
“มาทางนี้สิ”พี่คางุระพูดแล้วดึงฉันวิ่งไปทางร้านขายไอติม
“โอ้ว อร่อยจังเลยค่ะ”ฉันพูดในขณะที่กำลังกินไอติมอยู่อย่างเริงร่า
“อ่าว ยัยเด็กพลังช้างนี่เองนึกว่าใคร”มีเสียคนๆนึงดังขึ้นจากข้างหลัง ฉันหันไปดูก่อน ก่อนจะพบว่าเจ้าของเสียนี่คือผู้ชายตัวสูงคนนึงผมดำอีกคนผมน้ำตาลพกดาบทั้งคู่เลย
“พาใครมาด้วยแหะ”พี่คางุระหันไปดู
“เหอะนึกว่าใครที่แท้ก็พวกโจรขโมยภาษีนี่เอง”พี่คางุระพูด
“เอ๋ เพื่อนพี่หรอค่ะ สวัสดีค่ะ”ฉันพูดแล้วโค้งให้เล็กน้อยก่อนจะ
โป๊ก!!
“โอ้ย!!”พี่คางุระ เขกหัวฉัน
“ไปหวัดดีมันทำไม”
“อ่าว ก็นึกว่าเพื่อนพี่นี่นา ไม่ใช่หรอค่ะ”ฉันหันไปถามพี่
“ยัยเด็กสีม่วงนี่ใครอ่ะ”คนผมน้ำตาลพูด
“น้องฉันเองแหละ ไปกันเถอะฮินาตะ”พี่คางุระตอบแล้วตึงฉันเดินไป
หลังจากนั้น พี่คางุระก็ฉันไปนั่งเล่นที่สวนสาธารณะ ฉันก็วิ่งเล่นกับซาดาฮารุอย่างสนุกสนาน ในขณะที่พี่คางุระกำลังนั่งกินสาหร่ายดองอยู่ที่ม้านั่น แล้วคุณกินกับชินปาจิที่เพิ่งมาถึงก็มานั่งกับพี่คางุระ
“เด็กคนนั้นท่าทางสนุกใหญ่เลยนิ”คุณกินพูด
“นั่นสินะครับ ดูสิเล่นกับซาดาฮารุได้อย่างปกติเนี้ย สุดยอดเลยนะครับ”
“เธอเป็นอะไรน่ะคางุระ รู้สึกเธอดูแปลกๆตั้งแต่เจอเด็กคนนั้นครั้งแรกแล้วนะ”
“เอ่อ ก็ป่าวหรอกน่อ คือว่า มันก็มีอยู่เรื่องหนึ่งที่อั๊วยังเป็นห่วงอยู่น่อ เรื่องเด็กคนนั้นแหละน่อ”
“เอ๋ เรื่องฮินาตะจังอ่ะหรอก ทำไมล่ะคางุระจัง”
“เด็กคนนั้นเป็นคนที่มีพลังที่แข็งแกร่งมากเลยน่อ แกร่งยิ่งกว่าอั๊วซะอีก แถมยังเป็นพวกที่ถ้าฟิวส์ขาดขึ้นมาล่ะก็ ได้นองเลือดแน่น่อ อั๊วจำได้ว่าตอนเด็กๆมีอยู่ครั้งหนึ่งที่อั๊วถูกยาโตะจับไปเพราะเป็นลูกของอาป๊า แล้วอาฮินาตะมาเห็นเข้าก็เลยอาระวาดขึ้นมา ยาโตะพวกนั้นตายกันเกลื่อนเลยน่ออั๊วเองก็ห้ามไม่อยู่ จนอาป๊าหัวเหม่งมาเจอเข้าก็เลยหยุดไว้ได้ ไม่หยังงั้น เด็กนั่นคงฆ่าพวกยาโตะพวกนั้นตายหมดแล้วละน่อ”
“เอ๋ อินาตะจังน่ะหรอ ไม่จริงน่า”
“ที่เป็นหยังงั้นก็เพราะช่วยเธอไม่ใช่รึไง”
“นั้นอั๊วรู้ดี แต่อั๊วกลัวว่าถ้าจู่ๆ อาฮินาตะอาระวาดขึ้นมา อั๊วกลัว กลัวว่ามันจะเหมือนกับที่อาเฮียบ้าของอั๊วคลั่งขึ้นมาแล้วก็จะฆ่าอาป๊า กลัวว่า กว่ามันจะ.....”
“ไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอกน่า เธอดูเด็กคนนั้นให้ดีดีสิเด็กคนนั้นน่ะ คนที่ยิ้มร่าอย่างไม่หุบแบบนั้น คนที่รักเธอมากขนาดนั้น และคนที่อ่อนโยนขนาดนั้น ไม่มีทางที่จะทำร้ายใครได้หรอก”คุณกินพูดแล้วชี้ไปที่ฉันที่กำลังโบกมือเรียกพี่คางุระ
“พี่ค๊า มาเล่นด้วยกันสิค๊า”ฉันตะโกนมา
“อ๊ะ!!”พี่คางุระที่กำลังเศร้าอยู่นั้นมองดูฉันที่กำลังยิ้มร่าและวิ่งมาหา พี่คางุระเช็ดน้ำตาที่ซึมออกมาก่อนจะพูดว่า
“ขอบคุณเน้ออากินจัง”ก่อนที่พี่คางุระจะวิ่งหนีฉัน
“ฮ่าๆๆๆๆ แน่จิงก็จับอั๊วให้ได้สิน่อ ฮ่าๆๆๆ”พี่คางุระพูดแล้ววิ่งหนีฉัน
“อ๊า พี่ค่ะ หยุดก่อนสิค่ะ รอด้วย รอฉันด้วยพี่!”แล้วหลังจากนั้น กลับกับพี่คางุระก็ไปเดินเล่นกันก่อนที่จะไปเจอเข้ากับคุณพี่โอทาเอะกับยางิว คิวเบ ด้วยละ โลกมนุษย์นี่ดีจังเลยน๊า หลังจากนั้นฉันก็ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่มาได้3วันแล้วสินะ เป็นดาวที่สงบสุขดีจัง
ความคิดเห็น