คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ลูกพี่ลูกน้อง
หลังจากนั้นฉันก็เอาของในห่อผ้านั้นออกมา เป็นสาหร่ายดอง2กล่องใหญ่ กับขนมอีกเยอะแยะเลย พร้อมกับนั่งอธิบายเรื่องของตัวเองให้ทั้ง2คนนั้นฟัง
“ต้องขอโทดที่ไม่ได้แนะตัวค่ะ ฉันชื่อฮินาตะ ค่ะ เป็นน้องสาวของพี่คางุระน่ะค่ะ”
“เอ๋!!ไม่เห็นคางุระจังเคยบอกว่ามีน้องนี่นา”คนที่ใส่แว่นพูด
“นั่นสิๆ แถมยังหน้าตาไม่เห็นเหมือนกันเลยสักนิด”
“เป็นลูกพี่ลูกน้องกันอ่ะน่อ ป๊าของอาฮินาตะกับอาป๊าหัวเหม่งเป็นพี่น้องกันอ่ะน่อ”
“เห!! พ่อเธอเป็นพี่น้องกับตาลุงหัวเหม่งนั่นเรอะ”คราวนี้คนหัวเงินพูด
“ค่ะ พ่อของฉันเป็นน้องชายของลุงอุมิโบสึน่ะค่ะ”
“งะ งั้นคุณก็เป็นยาโตะสิครับ”คนใส่แว่นถาม
“ค่ะ”
“แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่ รึว่ามาพาตัวคางุระกลับบ้านน่ะ”คนผมเงินพูดอีก
“เอ่อ เปล่าค่ะ ตรงข้ามเลย ฉันจะมาอยู่กับพี่คางุระด้วยอ่ะค่ะ”
“เอ๋!!/หา!!”
“คือว่า แม่ของฉันเพิ่งตายไปเมื่อต้นเดือนนี้อ่ะค่ะ มันทำให้ฉันไม่มีที่จะไป ต้องอยู่คนเดียวบนดาวป่าเถื่อนนั่น แล้วพี่คางุระก็เป็นญาติเพียงคนเดียวที่ฉันเหลืออยู่ด้วยก็เลยกะว่าจะมาอยู่กับพี่คางุระอ่ะค่ะ”
“แล้วคุณพ่อของคุณฮินาตะล่ะครับ”คนใส่แว่นถามต่อ
“ตายแล้วละค่ะ”ฉันพูด
“เอ่อ ขอโทดครับที่ถาม”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันไม่คิดมากหรอก จะว่าไป คุณคือ คุณกินสินะค่ะ”ฉันพูดแล้วชี้ไปที่คนผมสีเงิน
“เอ่อ ใช่ฉันเอง”
“ส่วนคุณก็ ชินปาจิใช่ไหมค่ะ”แล้วก็ชี้ที่คนใส่แว่น
“ครับ ผมชิมูระ ชินปาจิ”
“แล้วก็เธอ ซาดาฮารุสินะ”ฉันพูดพร้อมกับชี้ไปที่หมาตัวใหญ่สีขาวที่นอนอยู่ มันหันมามองฉันก่อนจะเห่าโฮ่งมาทีนึงแล้วนอนต่อ
“เสียใจด้วยน่อ นี่ไม่ใช่บ้านของอั๊วแต่เป็นบ้านของอากินจัง เพราะฉันนั้น ลื้อคงต้องของอากินจังเอาเองแหละน่อ”พี่คางุระพูด
“งั้นหรอค่ะ”ฉันพูดอย่าเศร้าๆก่อนจะหันไปมองหน้าคุณกินอย่างจิงจัง
“เฮ้อ ให้ตายซี่ ถึงยังไงเธอก็ต้องช่วยกันทำงานด้วยหละ แล้วเธอก็ต้องนอนที่โซฟาด้วยนะ”คุณกินพูดแล้วเกาหัวตัวเอง
“อ๊า ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากค่ะ เย้ๆๆๆๆ”ฉันพูดแล้ววิ่งไปหาพี่คางุระ
“แบบนี้ก็ได้อยู่กับพี่แล้วนะค่ะ”ฉันพูดขณะที่ฉันพยายามจะเข้าไปกอดพี่คางุระ
ความคิดเห็น