คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ออกจากโรงพยาบาล
พอเช้าวันใหม่ฉันตื่นเต้นกับคำตอบของคุณหมอมากแล้วสรุปก็คือ
“โดยรวมแล้วทุกอย่างโอเคครับ พักฟื้นที่บ้านอีกสัก2-3ก็จะเป็นปกติเหมือเดิมแล้วครับ กลับบ้านเลยก็ได้ครับ”
“เย้!!”ฉันพูดก่อนที่จะลั้ลลาแล้วไปเก็บข้าวเก็บของ แต่ก็ไปสะดุดเข้ากับชุดตัวโปรดสีม่วงที่เต็มไปด้วยคราบเลือดและรอยขาดวิ้น
“ดูอะไรอยู่หรอ”คุณกินเห็นที่ฉันยื่นนิ่งอยู่เลยถาม
“เอ้อ ก็ชุดที่ใส่วันนั้นอ่ะค่ะ ดูสิ แทบไม่เหลือสีเดิมเลยนะค่ะ”ฉันพูดแล้วโชว์ชุดนี้ให้คุณกินดู
“แหม ถ้าเป็นคนทั่วไปคงตายไปจริงๆแล้วละนะ”คุณกินพูดแล้วทำการกวาดเอาของกินเหลือ ที่ถูกเอามาทิ้งไว้จากในตู้ข้างเตียง มันเยอะมาเลยนะเนี้ย
“นั่นสิค่ะ” ก่อนออกจากโรงพยาบาลฉันได้เขียนการ์ดไปอวยพรให้กับคนที่ผมสีน้ำตาลคนนั้นเอาสอดใต้ประตู้ไว้ ก่อนจะเคาะประตูห้องเบาๆ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ฉันเคาะประตูเสร็จแล้วก็วิ่งไปหาคุณกินที่รออยู่ที่ลิฟต์เลย แล้วก็กลับบ้านไป ส่วนเจ้าของห้องออกมาดูไม่เจอใครเจอแต่การ์ดไปเล็กๆวางอยู่ มีเนื้อความเขียนไว้ว่า
ขอให้ออกจากโรงพยาบาลไวๆนะค่ะ แล้วก็ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างเลยนะค่ะ พอเจ้าตัวอ่านจดหมายนี่ก็แอบยิ้มนิดนึงก่อนจะกลับไปนอนที่เตียงเหมือนเดิม พอฉันออกจากโรงพยาบาลก็ต้องไปให้ปากคำกับตำรวจอีกยกใหญ่จนคุณกินกับพี่คางุระแทบจะมีเรื่องกับตำรวจกว่าจะกลับมาถึงก็ตกเย็นซะแล้ว
“ตำรวจพวกนั้นน่าหมั่นไส้จังน่อ ถามนู้นนี่อยู่ได้น่ารำคาญ น่าจะต่อยไปสักหมัดนึง”
“เอาน่าๆ พี่ค่ะอย่าไปหงุดหงิดสิค่ะ ไงเค้าก็ปล่อยตัวมาแล้วนี่ค่ะ เรากลับบ้านไปหาอะไรกินกันเถอะค่ะ”ฉันพูดกับพี่คางุระ
“นั้นสิน่อ”พี่คางุระพูด พอเช้าวันต่อมา
“อ่าว ยาสีฟันหมดน่อ อาฮินาตะ ไปซื้อยาสีฟันมาสิน่อ”พี่คางุระพูดแล้ว ยื่นกล่องยาสีฟันให้ฉัน
“เอายี่ห้อนี่น่อ แล้วคราวนี่ก็ห้ามไปมีเรื่องจนเข้าโรงบาลอีกน่อ”พี่คางุระพูด
“ค๊า แล้วหนูจะรีบมานะค่ะ”ฉันพูดแล้วรับกล่องยาสีฟันมาก่อน แล้ววิ่งไปคว้าร่มออกมาเลย เราจำทางได้แล้ว ไม่มีทางหลงแน่ อิอิอิ หลังจากที่ไปซื้อยาสีฟันมาให้พี่คางุระเรีบร้อย ฉัน พี่คางุระ และคุณชินปาจิก็ลงไปหาอะไรกินที่ร้านเหล้าของคุณป้าโอโทเสะ ส่วนคุณกินน่ะเหรอ หายไปไหนไม่รู้ซะแล้วล่ะ
ความคิดเห็น