The Chambers เพราะหัวใจ...ไม่ได้มีห้องเดียว

ลำดับตอนที่ #2 : จีน่า

          "แค่ครั้งหนึ่งในชีวิต ก็โชคดีแค่ไหน ที่ได้เคียงข้างเธอ ครั้งหนึ่งในหัวใจ ฉันจะจำไว้ ว่าเราเคยรักมากเท่าไร"

 

          นิ้วเรียวยาวควานหาโทรศัพท์มือถือที่กำลังดังอย่างต่อเนื่อง คิ้วเรียวขมวดเล็กน้อย เมื่อเห็นเบอร์แปลกที่หน้าจอ ใครกันฟะ โทรมาดึกดื่น นี่มันเที่ยงคืนละนะโว้ยยยย

           "ฮัลโหล!!" มะปรางกรอกเสียงลงไปอย่างหงุดหงิด ถ้าบอกว่าโทรผิดนะ โดนวีนแน่!!
    
           "ฮัลโหล...จะพูดไหมคะ โทรมาแล้วไม่พูดเนี่ยว่างมาก..." เสียงแหบชะงักลง เมื่อปลายสายขัดขึ้นอย่างขำๆ

           "เฮ้ย ใจเย็นๆ มาเป็นชุดเลยเนี่ย น้องมะปรางใช่ป่าว นี่พี่จีน่าเองนะ" 

           "..."

           "อ้าว ฮัลโหล...เงียบเลย กลับมาเป็นมะปรางที่พูดน้อยแล้วหรอ เมื่อกี้ยังจะด่าพี่อยู่เลย" คนพูดน้อยได้แต่ยิ้มแหยๆ ก็เมื่อกี้มันโมโหนี่นาา

           "ปรางขอโทษนะคะ พี่มีอะไรหรอคะ" 

           "พรุ่งนี้หลังเลิกเรียน พี่นัดที่สนามบาสนะคะ ว่างอยู่ใช่มั้ย" 

           "อ๋อ ได้ค่ะ" คนพูดน้อย พูดพลางหาวเล็กน้อย

           "ขอบคุณนะ...เอ่อ...พี่โทรมากวนรึเปล่าเนี่ย" ปลายสายถามเสียงอ่อยๆ 

           "นิดหน่อยค่ะ แต่ไม่เป็นไร" 

           "งั้นพี่ไม่รบกวนแล้วค่ะ ฝันดีนะคะมะปราง เจอกันพรุ่งนี้"

           "ฝันดีค่ะ" มะปรางบอกฝันดีก่อนจะกดวางสาย มือเรียวเกาหัวงงๆ ‘โทรมาแค่นี้อ่ะนะ...ต้องโทรมาดึกดื่นขนาดนี้เลยหรอ’ ร่างสูงพึมพำกับตัวเอง ก่อนที่จะล้มตัวลงนอนต่อ


           มะปรางหลับสนิท โดยไม่รู้เลยว่าปลายสายอีกด้านนั้นยังนั่งยิ้มกับคำบอกฝันดีของเธอ

           ...พี่ขอโทษนะมะปราง ที่โทรไปดึกๆ เธอไม่รู้หรอกว่า กว่าพี่จะกล้ากดโทรเนี่ย มันต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหน และขอบคุณมากนะ วันนี้พี่คงหลับฝันดีแล้วล่ะ...



           "จีน่า...จีน่า!!" เสียงหวานเรียกพลางเขย่าตัวประธานชมรมบาสที่นั่งเหม่ออยู่

           "หือ! อะไรกวาง เสียงดังโวยวายไปได้" จีน่ามองใบหน้าสวยของดาวคณะ สายตาที่จ้องหล่อนดูแวววาวผิดปกติ คิ้วเข้มขมวดเล็กน้อยด้วยความไม่ไว้วางใจ

           "วันนี้นัดน้องชมรมคุยป่ะ" กวางรีบเข้าเรื่องทันที 

           "อืม" ใบหน้าคมพยักหน้าแบบขอไปที

           "ไปด้วยนะ! วันนี้นะ เราจะต้องจีบน้องมะปรางให้มาเป็นดาวให้ได้"

           "ไม่เอาอ่ะ มีแต่คนในชมรมเรา วันหลังเหอะนะ เดี๋ยวเราบอกน้องให้"

           "จีน่า ทำไมแกหวงน้องจังเลยเนี่ย เราขอเบอร์น้องกับแก แกก็ไม่ให้เรา..." กวางเข้ามาใกล้อย่างคาดคั้น

           
           "อย่าบอกนะ...ว่าแก...ชอบน้องมะปรางอ่ะ!" เสียงหวานพูดเบาลงจนเป็นกระซิบ

           "บ้า!!" มือเรียวดันคนตรงหน้าออกห่างก่อนที่จะเห็นแก้มแดงเรื่อที่หายไปอย่างรวดเร็ว

           "เดี๋ยวเราไปชมรมแล้วนะ เราจะบอกน้องให้ละกัน ว่าแกอยากให้น้องมาลองงานนี้จริงๆ" จีน่าพูดพลางเอานิ้วถูจมูกแก้เขิน 

           "ก็ได้ เดี๋ยวเราไปดูน้องหลีดเสร็จแล้วเราโทรหานะ วันนี้ไปส่งหน่อยดิ ไม่ได้เอารถมาอ่ะ" 

           "อืม ได้ ไปละนะแก บาย" โบกมือลากันเรียบร้อย จีน่าก็คว้าลูกบาสแล้วมุ่งหน้าไปที่สนามบาส

 
           ‘เราชอบน้องมะปราง เราชอบน้องมะปราง บอกตัวเองไว้จีน่า...กวางเป็นเพื่อนเรา...กวาง เป็น เพื่อน เรา!!’


——-———————————————————————————————————------------------------------

ตอนนี้สั้นหน่อยน้า อาจจะเขียนไม่ค่อยรู้เรื่องด้วย 555 ที่สำคัญคือ เรียนหนัก ไม่ค่อยมีเวลาอัพเลย จะสอบอีกแล้วเนี่ย TT
ยังไงก็ตามมม มาอ่านกันเรื่อยๆน้าาา ติชมได้เสมอจ้า ><" เลิฟยู <3