The Chambers เพราะหัวใจ...ไม่ได้มีห้องเดียว

ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มเรื่องวุ่น

 

   ณ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง

 

     "...ก็จบการปฐมนิเทศแล้วนะคะ ต่อไปพี่ๆจะพาน้องไปเลือกชุมนุมที่ลานไม้เมือง ขอให้น้องๆเดินตามพี่ๆประจำแถวไปอย่างเป็นระเบียบนะคะ..."

     

 

     ร่างสูงโปร่งถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนจะเดินตามเพื่อนๆไป เมื่อไหร่จะเสร็จซะทีเนี่ย อยากกลับไปนอนแล้วนะ

 

     

 

 

     นักศึกษาใหม่นั่งลงอย่างเป็นแถว แต่ละชุมนุมผลัดกันออกมานำเสนอผลงานชุมนุมของตัวเองอย่างภาคภูมิใจ มะปรางนั่งฟังไปเรื่อยๆอย่างไม่ค่อยจะสนใจนัก จนมาถึงชุมนุมสุดท้าย นั่นก็คือ "สันทนาการ"

 

 

     เสียงกลองดังขึ้นพร้อมกับการเปิดตัวของเหล่ารุ่นพี่ซึ่งเรียกตัวเองว่า "เทพสันทนาการ" ที่ล้วนแต่งหน้าและแต่งตัวแบบที่คนปกติเค้าไม่ทำกัน รวมถึงท่าเต้นบ้าบออะไรนั่น นี่พี่เค้าเมายากันป่าววะเนี่ย ร่างสูงได้แต่คิดในใจ

 

 

     "Ok! Oh! เหนื่อยอะไรขนาดนี้! I feel like I'm getting old!"  หนึ่งในเทพสันทนาการพูดขึ้นเสียงดัง เรียกเสียงหัวเราะจากน้องๆได้มาก ใบหน้าที่ถูกพรางไปด้วยสีสัน ชุดสีเขียวที่หล่อนใส่วันนี้ บวกกับตัวสั้นๆและท่าทางตลกๆ ทำให้ร่างสูงที่นั่งฟังอยู่อดยิ้มออกมาไม่ได้

 

 

     "ก่อนอื่นนะคะ พี่จะขอแนะนำตัวก่อน I am Ticha ปี2 ค่ะ เป็นหัวหน้าชุมนุมสันทนาการของคณะนี้นะคะ และคณะแห่งนี้นะคะ ได้บังคับค่ะ ให้ All of you guys ต้องอยู่ในชุมนุมสันทนาการค่ะ ปรบมือ!!" 

     

     เสียงปรบมือเกรียวกราวและโห่ร้องของแบ๊คอัพทำงานอย่างดีเยี่ยม ในขณะที่น้องใหม่หลายคนทำหน้าแหย โดยเฉพาะมะปรางที่ในใจกำลังประท้วงรุนแรง  'นี่ชั้นเข้ามหาลัยมา ต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย ไม่เอาาา!!!!'


      หลังจากการแนะนำชุมนุมแล้ว ก็ถึงเวลาที่นักศึกษาใหม่จะได้เลือกชุมนุม โดยแต่ละคนจะเลือกกี่ชุมนุมก็ได้ แต่ "ทุกคน"จะต้องลงชุมนุมสันทนาการ

      ร่างสูงโปร่งเดินไปที่ชุมนุมบาสเกตบอลและลงชื่อเป็นคนแรกในระหว่างที่เพื่อนๆยังเดินวุ่นวายกันอยู่

       "ยินดีต้อนรับนะคะน้อง...น้องมะปราง" ประธานชมรมสาวแสนสวยอ่านชื่อร่างสูงจากป้ายชื่อ พร้อมกับมองผู้ลงชื่อคนแรกอย่างพอใจ
       "พี่ชื่อจีน่านะคะ อยู่ปี3 เป็นประธานชมรมนี้ น้องสูงเท่าไหร่คะเนี่ย?"
       "177ค่ะ"
       "โห นี่เลย์อัพได้สบายๆเลยล่ะสิ ขอบคุณนะคะที่มาอยู่ชุมนุมนี้ แล้ว..." 
     

       "จีน่า!!! นี่น้องชุมนุมแกหรอ ชื่ออะไรอ่ะ" สาวร่างเล็กหน้าตาสวยจัดพูดขึ้นอย่างตื่นเต้นพร้อมเดินตรงมาหาทั้งคู่ด้วยหน้าตาเหมือนค้นพบขุมสมบัติ
       "น้องมะปราง โหย หุ่นดีมากเลยค่ะ หน้าก็หมวย ดูอินเตอร์ม๊ากมาก! อ้อ พี่ชื่อกวางนะคะ อยู่ปี3 ยังไงพี่ขอชื่อกับเบอร์โทรน้องมะปรางหน่อยนะคะ" สาวสวยยัดเยียดกระดาษและปากกาใส่มือมะปรางที่กำลังทำหน้างงๆอยู่
       "หาดาวเดือนหรอแก...อุ๊บ!!" จีน่าพูดยังไม่ทันจบ มือบางของสาวสวยก็รีบปิดปากหล่อนไว้พร้อมกระซิบ
       "เบาๆน่ะจีน่า เดี๋ยวไก่ตื่น!!" จีน่าพยักหน้าเล็กน้อย กวางจึงปล่อยมืออกแล้วหันมาสนใจกับร่างสูงต่อ
       "ไม่เอาดีกว่าค่ะพี่ หนูทำไม่ได้หรอกค่ะ" มะปรางยิ้มแหยๆให้สาวสวย และก่อนที่กวางจะพูดอะไรต่อนั้น มะปรางก็รีบตัดบท
       "งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะพี่ สวัสดีค่ะ" ร่างสูงยกมือไหว้รุ่นพี่เร็วๆ แล้วรีบเดินชิ่งออกไป

       'เพียะ!!' มือบางฟาดลงไปที่ต้นแขนของประธานชมรมบาส คนถูกตีอ้าปากจะโวยวายแต่ไม่ทัน
       "เพราะแกเลยจีน่า!!" กวางมองค้อนจีน่าที่กำลังคลำแผลอยู่ป้อยๆ แล้วเดินห่างออกมาเล็กน้อยพร้อมพึมพำกับตัวเองเหมือนในละครหลังข่าว
       "แต่ชั้นไม่ยอมแพ้หรอกนะ ยังไงน้องมะปราง ก็จะต้องเป็นทายาทดาวคณะต่อจากชั้น คนอื่นน่ะ...ตกน้ำไปซะ!!" จีน่ามองเพื่อนสาวที่ยืนพูดอยู่คนเดียวและกรีดกรายท่าทางอย่างอดขำไม่ได้ 



       'อะไรกันเนี่ย! ดาวคณะอะไรอีก ไม่ได้แล้ว รีบกลับดีกว่าก่อนที่จะมีเรื่องอะไรอีก' ร่างสูงส่ายหัวให้กับความวุ่นวายที่เกิดตั้งแต่วันแรกในชีวิตมหาลัย ขายาวก้าวพรวดๆลงบันไดตึก แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อมี'อะไร'มาขวางหน้าไว้
        'อะไร' ที่ว่านั้นอยู่ในชุดสีเขียวกรุยกราย กำลังยืนกางแขนขวางทางมะปรางไว้
        "อ้าวพี่...พี่ติช่ามีอะไรหรอคะ" มะปรางแกล้งถามคำถามไปแบบใสซื่อ คำถามที่หล่อนรู้คำตอบดี ให้ตายสิ วันนี้เทวดาเล่นตลกอะไรกัน
        "น้องยังไม่ได้ลงชื่อในชุมนุมของพี่เลยนะ" ติช่าพูดขึงขังพร้อมยื่นใบลงชื่อมาตรงหน้าร่างสูง
        "ก็หนูไม่อยากทำแบบพวกพี่นี่" มะปรางตัดสินใจพูดตรงๆ 
        "What!? Just dancing! มันจะทำให้เธอ relax นะ" พูดจบ คนในชุดเขียวก็เต้นให้ดู1สเตป ทำเอาร่างสูงยิ่งยิ้มแหยๆ
        "หนูไม่อยากแต่งตัวประหลาดแบบนี้อ่ะ"
        "ทำไม ติช่าแต่งแบบนี้แล้วมันเป็นยังไง!?" คนตัวเล็กกว่าชี้เข้าหาตัวเอง 
        "...มัน...เหมือนกบ...หนูขอโทษ แต่มันจริงๆอ่ะ" มะปรางยกมือไหว้เป็นเชิงขอโทษ ติช่าหัวเราะเสียงดังพร้อมเอื้อมมือมาหยิกแก้มร่างสูงที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
        "มันก็แค่ธีมน่ะเด็กน้อย ต่อไปไม่มีธีมนี่แล้วโอเคมั้ย...เอาน่า...Don't be serious, just write your name down here." ติช่าคะยั้นคะยอจนมะปรางยอมรับกระดาษและปากกาไปพร้อมกันแอบค้อนให้รุ่นพี่นิดหนึ่ง ‘ไม่ได้เหลือแค่เราซะหน่อยที่ไม่ได้ลงชื่อ ทีคนอื่นๆอ่ะไม่เห็นไปตาม’ มือเรียวรีบตวัดปลายปากกาอย่างเร็วๆ ขอให้อ่านไม่ออกทีเถ๊อะ!

        "มะปราง ยูเคยดูเรื่องเจ้าชายกบมั้ย" คนตัวเล็กถามขึ้นเมื่อรับกระดาษลงชื่อจากมะปราง
        "ค่ะ ทำไมหรอ" มือเรียวยกขึ้นเกาหัวแบบงงๆ
         .
         .
         .
        "บางที...ถ้าเธอkissกบตัวนี้ มันอาจจะกลายเป็นเจ้าหญิงแสนสวยก็ได้นะ" ติช่าพูดพลางเดินเข้ามาใกล้ด้วยสายตาเจ้าชู้ ร่างสูงยิ้มแหยก่อนที่ขายาวนั้นจะรีบก้าวถอยหลังโดยอัตโนมัติ และไม่ทันที่ติช่าจะได้พูดอะไรอีก ขายาวคู่นั้นก็พาร่างสูงวิ่งออกไปจากลานไม้เมืองซะแล้ว ปล่อยให้ติช่ายืนยิ้มอย่างถูกใจ
       

        'Watch out, Maprang! Cause I will be your princess frog'


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

จบไปแล้วนะคะกับตอนแรก เป็นยังไงกันบ้างคะ ขอให้ช่วยติดตามด้วยน้า เราเปิดเทอมแล้ว แต่จะพยายามมาแต่งต่อน้า
>3<