"อุณากรรณ" หรือ "เข็ม" ตำรวจหญิงสายปราบปรามต้องมาตายในหน้าที่เพื่อชาติ หากแต่แทนที่จะได้ตื่นขึ้นมาพบมัจจุราช หล่อนกลับพบว่าตัวเองย้อนกลับมาในสมัยอยุธยาที่ผ่านมาหลายร้อยปี!
เวรกรรมยังไม่หมดเพียงแค่นั้น ในขณะที่เธอพยายามจะสื่อสารกับคนอื่นๆ กลับพบเพียงเสียงตัวเองที่ดังออกมาว่า อุแว้!
ใช่แล้ว...หล่อนสิงอยู่ในร่างทารกตัวจ้อยที่เพิ่งเกิด และก็หาได้เป็นเจ้าขุนมูลนายอย่างที่คิด ไม่ใช่ "คุณพุดจีบ" แต่เธอเป็น "อีพุดจีบ" ลูกแม่ค้าขายขนมในตลาด พ่อก็ตายไปโดยไม่รู้สาเหตุตั้งแต่แม่ยังไม่คลอดด้วยซ้ำ
โตขึ้นมาอีกหน่อยก็ถูกคลุมถุงชนแบบงงๆ มิหนำซ้ำเจ้าบ่าวยังทิ้งหล่อนไว้กลางงานขันหมากเพราะถูกเรียกตัวไปใช้แรงงานด้านการทหารโดยด่วน
สามีออกรบหายไปสามปีจนหล่อนคิดว่าตัวเองจะเป็นหม้ายไปเสียแล้ว เขาก็กลับมาพร้อมสตรีวัยเยาว์ผู้หนึ่ง แถมยังลืมเมียตบเมียแต่งอีกต่างหาก!
๏ ดอกพุดแย้มหอมกรุ่นไปทั่วหล้า
ดูเพลินตาพิสมัยชวนดอมดม
ให้คำนึงรำพันคิดเชยชม
ใจสุขสมฝันใฝ่เมื่อผลิบาน
๏ พุดพิชญาสะพรั่งขาวบริสุทธิ์
พุดน้ำบุษย์ชูช่ออยู่เป็นก้าน
พุดชมพูเปี่ยมพลังความหอมหวาน
มิอาจปานพุดจีบสุดดวงใจ
๏ ดอกพุดจีบแรกแย้มเสน่ห์นวล
กลิ่นอบอวลจิตชื่นรื่นฤทัย
กลีบขาวบางแนบสนิทชิดอุ่นไอ
ถนอมไว้มิให้ช้ำด้วยรักเอย
(ภาพใช้เพื่อประกอบเท่านั้นค่ะ)
สถานะ : ดองเจ้าค่ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น