~จะรักตุ๊ด...ต้องฉุดให้อยู่~

ลำดับตอนที่ #2 : พี่เอกที่แสนดีของผม

พี่เอกที่แสนดีของผม

" เอ่อ น้องๆครับ พี่ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ"
น้ำเสียงอันไพเราะของชายหนุ่ม กล่าวทักทายกับทักสองอย่างเป็นกันเอง
และนั่นก็ทำให้กายสะดุ้งโหยง!!!

" เฮ้ยย เป็นไรว่ะกาย เค็มน้ำก๋วยเตี๋ยวเหรอว่ะ55555 / พี่เอกเชิญนั่งได้เลยค่ะ"
ทรายถามอย่างกวนๆ เมื่อเห็นกายอยู่ดีๆก็สะดุ้ง พร้อมกับเชื้อเชิญให้พี่เอกร่วมวงด้วย

พี่เอกเป็นชายหนุ่มหน้าตาดี มีพ่อเป็นนักธุรกิจกิจการใหญ่โต เป็นรุ่นพี่ที่คณะของทรายและกาย
พี่เอกจึงเป็นที่หมายปองหญิงสาวทั่วไป โดยเฉพาะกับมาริสา เพื่อนห้องเดียวกัน
ที่มักจะตามติดพี่เอกไปทุกที่ และพยายามทำทุกวิถีทางที่ให้กายมาสนใจ แต่นั่นก็เปล่าประโยชน์

กายพบพี่เอกครั้งแรกเมื่อวันปฐมนิเทศน์เขาก็ตกหลุมรักทันที ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่ารักครั้งนี้ไม่มีทางเป็นไปได้
แต่เขาก็ไม่สามารถหักห้ามใจ ที่เต็มไปด้วยพลังแห่งรักได้ เขาจึงได้แต่แอบรักอย่างเงียบๆ ข้างเดียว

" น้องสองคนท่าทางสนิทกันจังเลยนะครับ นี่ตกลงเป็นแฟนกันรึป่าวครับเนี่ย"
พี่เอกถามคำถามที่ทำให้ทุกคนถึงกับอึ้งโดยเฉพาะทราย ที่ตอนนี้หน้าแดงแจ๋..!!

" อ๋อ ไม่ใช่หรอกครับ เราสองของเป็นเพื่อนกันชัวร์ๆ เพื่อนสะเหนียดดด หน่ะครับ"
กายพูดพร้อมกับยื่นปากไปใส่ทราย ซึ่งตอนนี้หน้าได้หายแดงกลับทำหน้าบึ้งแทน

" หึ หึ น้องสองคนน่ารักจังเลยนะครับ "

" ก็อย่างนี้แหล่ะค่ะ กัดกันอยู่เรื่อย แล้วนี่พี่เอกมาคนเดียวเหรอค่ะ"
ทรายถามอย่างสงสัยที่วันนี้ไม่เห็นพี่มาริสาแสนสวยเดินเป็นเงาตามตัวมาด้วย

"ปกติไปไหนก็เห็นไปด้วยกันหนิค่ะ วันนี้ทำไมไม่มาด้วยกันละ"
ทรายถามพี่เอกต่อ

" พี่ก็ไม่รู้หรอกว่าเค้าไปไหน วันนี้ไม่เห็นมาเรียย............"
ยังไม่ทันจะพูดจบ ก็มีเสียงดังมาแต่ไกล

"  เซอร์ไพร์สสส "

ทุกคนในโรงอาหาร หันไปมองเป็นทางเดียวกันโดยอัตโนมัติ

เจ้าของเสียงนั้นไม่ใช่ใคร มาริสาแสนสวยนั่นเอง
เธอมาพร้อมกับช่อกุหลาบสีแดงช่อโตเท่าฝาชีเห็นจะได้

" แฮบปี้เบิร์ธเดย์จ๊ะ ด่าลิ้ง "

" นี่มันอะไรกันมาริสา เธอทำอะไรเนี่ยย"
พี่เอกพูดอย่างโมโหกับการกระทำของมาริสา คนทั้งโรงอาหารยังมองกันไม่เลิก

" อ้าวว นี่ไม่ดีใจเหรอค่ะ ที่มีคนสวยๆ เอากุหลาบมาให้ในวันเกิดหน่ะ"
มาริสาหน้างอหงิก ที่โดนว่าไปแบบนั้น แต่ยังดันทุรันอยู่

" ดีใจกับผีหน่ะสิ ชั้นอายเค้าตะหากละ"
พี่เอกพูดอย่างไม่แยแสกับมาริสา พร้อมกับลุกออกไปจากโรงอาหารทิ้งให้มาริสา
ยืนหน้าแตกอยู่คนเดียว

" จะมองไรกันนักหนา ไม่เคยเห็นคนสวยรึง่ะ"
มาริสาตะโกนร้องลั่นใส่คนทั้งโรงอาหาร พร้อมกับสายตาที่มองทรายอย่างไม่เป็นมิตร

ทุกคนต่างพร้อมหน้ากันทานอาหารต่อรวมทั้งกายด้วย

"ถ้าใครคิดจะแย่งเอกไปจากชั้นละก็ ต้องข้ามศพชั้นไปก่อนเถอะ"
และนั่นก็เป็นคำพูดสุดท้ายของมาริสา ก่อนที่จะเดินสะบัดก้นงอนๆจากไป

" แกว่าพี่มาริสาหมายถึงใครเหรอว่ะ"
กายถามทรายอย่างงงๆ คิดว่าคงไม่ใช่ตัวเองหรอกนะ

" แล้วช้านนจะรู้มั้ยเนี่ยย ทั้งโรงอาหารแกว่ามีกี่คนกันละ"
ทรายพูด ทั้งที่รู้อยู่ในใจบ้างว่าน่าจะหมายถึงเธอเอง เพราะสายตาที่พี่มาริสามองมา
ถ้าไม่ให้คิดแบบนี้ แล้วจะให้คิดแบบไหน

"อย่าไปยุ่งเรื่องคนอื่นเลย อิ่มยังอะแก"
ทรายเปลี่ยนเรื่องคุยอย่างกระทันหัน

"อิ่มนานแล้ว ตั้งแต่เห็นช่อกุหลาบนู้น"

"เออ จริงของแก ชั้นว่าช้างกินยังอิ่มเลยหว่ะ55555"
ทรายพูดติดตลก หัวเราะร่า

..............................................................................................................

"นายชอบเค้าจริงเหรอว่ะ"

" เออดิ  สด ซิง ห้าวหน่อยๆ...แบบนี้แหล่ะข้าชอบ"

" ดูๆไปแล้วเหมือนทอมเลยนะเว้ยย แล้วนายจะจีบติดเหรอว่ะ"

"ระดับข้าแล้วเนี่ย จะมีคนกล้าปฏิเสธอีกเหรอว่ะ"

เอกพูดอย่างมั่นใจ ฉีกยิ้มที่มุมปาก อย่างมีเลสนัย ระหว่างที่คุยกับแฮ็คเพื่อนสนิทของเขา

" นายคิดจะเอาแม่ทอมนั่นเป็นแฟนจริงเหรอว่ะ"
แฮ็คถามอีกครั้งอย่างสงสัย เพราะตั้งแต่ที่คบกันมา เอกไม่เคยคบใครเป็นเลยแฟนสักคน

" คนอย่างข้า ไม่จริงจังกับใครง่ายๆหรอกหว่ะเพื่อน นี่แค่ของเล่นชิ้นใหม่เท่านั้นเอง"

" นายนี่ จริงๆเลยหว่ะ ชอบนักนะเจาะไข่แดงเนี่ย ไม่กลัวบาปกรรมบ้างเหรอว่ะ"

" มันเป็นตัวยังไงว่ะ ใอ้บาปกรรมเนี่ย มันร้องเพลงได้มั้ยวะ 55555"

แฮ็คเป็นเพื่อนสนิทของเอกมาตั้งแต่ปี1 ทั้งสองจึงค่อนข้างสนิทกันมาก
แฮ็คเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีอีกคน ที่เมื่อก่อนฐานะทางบ้านร่ำรวยมาก
พ่อของแฮ็คทำธุรกิจส่ง-ออก แต่ก็ต้องล้มลลายไปเพราะบริษัทคู่แข่ง
แย่งลูกค้าไปหมด จนทำให้ฐานะที่บ้านย่ำแย่ ซึ่งแฮ็คไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใคร
แฮ็คหลงรักผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ด้วยความที่ผู้หญิงคนนั้นมีคนที่หมายปองอยู่แล้ว
และคนๆนั้นก็เป็นเพื่อนสนิทของเขาด้วย เขาจึงได้แต่เก็บไว้ในใจ
ไม่สามารถแสดงท่าทีใดๆออกมาได้  และผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน
มาริสาแสนสวย ที่หลงรักเอกจนหัวปักหัวปำนั่นเอง

......................................................................................................................

ติดตามตอนต่อไปนะครับ