คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เราเพื่อนกัน
ทักทายกันก่อนนะครับ
ยินดีต้อนรับท่านผู้อ่านทุกท่านที่เข้ามาแว่ะเยี่ยมเยียนผลงานการเขียนของผม ผลงานชิ้นนี้เป็นชิ้นแรก
อาจจะตะกุกตะกักไปบ้าง แต่ก็อยากให้ทุกท่านได้ลองอ่านกัน หวังว่าคงจะชอบกันนะครับ
หรือถ้าจะแนะนำติชมอะไร ก็ ผมก็ยินดียินดีน้อมรับทุกคำติชมนครับ และสัญญาว่าจะนำไปปรับปรุง
สำหรับใครที่ชอบแนวรักกุ๊กกิ๊ก เรื่องนี้ก็น่าจะเป็นอีกทางเลือกหนึ่งของนักอ่านนะครับ เนื้อเรื่องก็จะดำเนินไปเรื่อยๆ
มีหลายตอนด้วยกัน อาจจะยาวบ้าง แต่จะค่อยๆลงให้อ่านกัน ยังไงก็อย่าลืมติดตามอ่านกันนะครับ
แนะนำติชมได้ที่นี่ bonanza_xxx@hotmail.com
เพื่อเป็นการไม่เสียเวลา เรามาเริ่มอ่านกันเลยนะครับ
___________________________________________________________________________________________
เราเพื่อนกัน
“กายครับ ผมรักกายนะ” เสียงกระซิบที่ข้างหู มันดังก้องอยู่ในโซนประสาท
เขารู้สึกหวั่นไหวกับคำที่เพิ่งได้ยินมาเมื่อกี้ ราวกับว่าล่องลอยไปในอากาศ ที่ๆไร้น้ำหนัก ลอยเคว้งคว้าง
~กริ๊งงงง กริ๊งงงงง กริ๊งงงงงง~
ทันใดนั้นก็ตกลงสู่พื้นอย่างจัง เพราะเสียงที่ปลุกผมให้ตื่นในตอนเช้า
“อะไรว้า . ฝันไปเหรอเนี่ยย นาฬิกาบ้า ไม่น่ามาปลุกตอนนี้เลย กำลังฝันดีเชียว”
หลายครั้งแล้วที่กายมักจะฝันแบบนี้เกือบทุกคืน ในฝันก็ดั่งเหมือนอยู่ในสถานที่เหมือนในเทพนิยาย
มีลำธาร ต้นไม้ดอกไม้ และบรรยากาศชวนระรื่น ที่ๆมีเพียงเขากับพี่เอก ยืนพลอดรักกันอยู่กลางดงดอกไม้
มีแต่เพียงคำว่ารักหลุดลอยออกจาปากของพี่เอก นั่นทำให้กายมีความสุขเล็กๆได้ แม้เป็นเพียงแค่ฝันก็ตาม
กาย เป็นเด็กปี1 ของคณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เขาเพิ่งจะมาเรียนที่นี่เป็นปีแรก
กายมีเพื่อนสนิทที่มาจากโรงเรียนเก่าด้วย1คน ชื่อ ทราย เธอเป็นหญิงที่สาวน่ารักมาก ตัวเล็ก เสียงใส
ใครๆมักจะมองว่าเธอสวยน่ารักซึ่งต่างจากที่กายคิดโดยสิ้นเชิง เขามักจะมองทรายว่าเป็นทอม
เพราะทรายมีนิสัยห้าวๆ ชอบชกต่อยกับผู้ชาย ทำตัวเป็นม้าดีดกะโหลก แต่ทรายก็ไม่เคยบอกกายว่าเป็นทอม
หรือเคยบอกว่าชอบใคร นั่นเป็นความลับสุดยอดของทรายแล้ว แต่ทรายจะมีนิสัยที่แปลกอยู่อย่างหนึ่ง
คือถ้าหากมีผู้หญิงหรือที่เรียกว่าดี้ทำท่าจะมาชอบ ทรายก็จะหลีกตัวออกห่างไม่ยุ่งด้วยและจะไม่พูดอะไร
แต่ถ้าเป็นผู้ชายแล้วละก็ ทรายจะเขินแบบอายๆ แต่ก็ไม่กล้าพูดด้วยอยู่ดี เอ๊ะ !! ยังไงกันนะ
ทุกวัน ทรายจะมาหากายที่บ้าน เพื่อไปเรียนพร้อมกัน เพราะบ้านทรายอยู่ไม่ไกลจากบ้านกายนัก
และยังอยู่ในซอยเดียวกันอีกด้วย นั่นทำให้เธอและเขาสนิทกันมาตั้งแต่เรียนมัธยมแล้ว
“ สายไม่เลิกเลยนะแก นอนตื่นสายแล้วยังอาบน้ำนานยังกะผู้หญิงอีก”
เสียงทักทายแต่เช้าตรู่ ดังขึ้นที่หน้าบ้านของกาย
“ชั้นมารอแกตั้งครึ่งชั่วโมงแล้วนะเว้ย เร็วหน่อยดิ เดี๋ยวก็เข้าเรียนไม่ทันหรอก”
เสียงเดิม ย้ำขึ้นอีกครั้ง
“เออ ๆ ๆ รู้แล้วน่า ทำเป็นบ่นไปได้ สายนิดสายหน่อยจะเป็นไรไปวะ เสร็จแล่ว”
กายตอบตอบกลับบ้าง
เราสองคนเร่งฝีเท้าเพื่อไปที่ป้ายรถเมล์ รอขึ้นรถไปลงที่หน้ามหาลัย
ซึ่งตอนนี้ทรายเดินนำลิ่วไปไกลแล้ว
"นี่แกจะรีบไปตายรึงัยว่ะ เดินเร็วชิบหาย"
กายร้องตะโกน เมื่อทรายเดินจ้ำอ้าว เหมือนชีพจรลงขา
"ก็ไม่เหมือนแกหนิ เดินส่ายตูดเป็นเป็ดอยู่นั่นแหล่ะ"
ทรายร้องกลับมา ทำให้กายรู้สึกอายผู้คน ที่โดนว่าไปนั้น
กายเลยไม่กล้าเอ่ยคำใดๆจนถึงป้ายรถเมล์
เมื่อถึงคู่มาถึงมหาลัยแล้ว
" เอ่อ ขอโทษค่ะ ขออนุญาตเข้าห้องนะค่ะ"
ทรายกล่าวอย่างมีมารยาทกับอาจารย์ ซึ่งตอนนี้กำลังสอนอยู่พอดี
" เป็นเพราะแกคนเดียวเลย มาสายอีกจนได้ นี่แกจะไม่ยอมมาให้ทันสักวันเลยเหรอ"
กายโดนทรายด่าอีกตามเคย แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกอะไร เพราะเขาชินแล้ว
หลังจากที่เรียนเสร็จทั้งสองก็ตกลงที่จะไปหาอะไรกินกัน
"วันนี้แกจะกินไรว่ะ "
ทรายถามความคิดเห็นกาย
"กินก๋วยเตี๋ยวหว่ะ"
"เออ อยากกินด้วยเหมือนกัน งั้นซื้อมาให้ด้วยดิ"
" ว่าแล้วมันต้องมามุกนี้ ไม่อาวว อยากกินก็ไปซื้อเองเด่ะ"
กายตอบอย่างเชยเมย
"น่านะ ชั้นปวดขา เดินมาทั้งวันแล้วอะ นะๆๆๆๆๆ"
"เออ ก็ได้ ขี้เกียจจังนะแก"
กายตอบรับอย่างไม่เต็มใจ เพราะรำคาญเสียงอ้อนวอนไม่ไหว
"แหม มีเพื่อนอยู่คนเดียว ไม่ให้ใช้เพื่อนแล้วจะให้ใช้หมาที่ไหนว่ะ ^_^"
ทรายพูดอย่างอารมณ์ดี มีเพียงกายที่ทำหน้างอ เดินไปซื้อก๋วยเตี๋ยวคนเดียว
ไม่นาน กายก็กลับมาพร้อมก๋วยเตี๋ยว 2 ถ้วย
"เอ้า นี่ของแก ปรุงมาให้แล้ว"
" ขอบจายยนะ น่ารักจริงๆเลยนะแกเนี่ยย"
ทรายพูดพร้อมกับยิ้มกว้าง แววตากวนโอ๊ย มองไปที่กาย
" นี่แกแกล้งชั้นใช่มะ "
ทรายโพล่งออกมา พร้องกับกระอักกระอวด บ้วนน้ำก๋วยเตี๋ยวคำแรกออกมา
" อะร่ะ มีรายย"
กายถามอย่างกวนๆ
" ก็น้ำก๋วยเตี๋ยวอะดิ เค็มปี๋เลย นี่ถ้านายไม่แกล้งแล้วหมาที่ไหนมันจะมาแกล้งช้านน"
กายยังไม่ทันจะเอ่ยคำใดๆออกมาก็มีเสียงดัง พลั๊ว !!!
" แกตบหัวชั้นทำไมว่ะ เจ็บนะเว้ยย"
" สำออย ๆ แค่นี้ทำเจ็บ มานี่ เอาของแกมาเลย"
"อะไรอีกละ"
กายถามเสียงอ๋อย
"เอาถ้วยของแกมา เอานี้ถ้วยไป"
กายยอมทรายแต่โดยดี เพราะอายคนอื่นที่เริ่มจะมองมาทางพวกเขาแล้ว
เอาว่ะ กินก็กิน เค็มนิดเค็มหน่อย คงกินได้ กายคิดในใจ
......................................................
ติดตามตอนต่อไปนะครับ
ความคิดเห็น